All Chapters of หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี: Chapter 471 - Chapter 480

“เข้า...เข้า...เข้า…”บอดี้การ์ดหัวล้านคนนี้พูดติดอ่างเช่นกันแค่เมื่อเขาพูดคำว่า "เข้าไป" ใบอดี้การ์ดที่อยู่รอบ ๆ ก็เอาชนะความกลัวไปได้ ยกอาวุธขึ้นและรีบวิ่งไปข้างหน้า“เข้า...เข้า...เข้า…”บอดี้การ์ดหัวล้านมองดูเพื่อน ๆ ที่อยู่รอบตัวที่รีบวิ่งไปข้างหน้า นเกือบจะร้องไห้ออกมาแล้ว“เข้า...เข้ากับผีสิ! รีบหนีสิวะ!”ในที่สุด บอดี้การ์ดหัวล้านก็ตะโกนออกมาเต็มคำ แต่ว่าสถานการณ์มันวุ่นวายเป็นอย่างมาก แทบจะไม่มีใครที่จะสามารถฟังเสียงผู้นำของตัวเองได้อย่างชัดเจนแล้ว"เอือก!"บอดี้การ์ดที่วิ่งไปข้างหน้าได้ส่งเสียงกรีดร้องออกมาเดิมทีหลินเฟิงต้องการที่จะตวาดจนบอดี้การ์ดพวกนี้ถอยไป แต่เห็นว่าพวกเขาเรียกร้องความตายถึงขนาดนี้ ก็ทำหน้าเย็นชาลง“ในเมื่ออยากที่จะตาย งั้นฉันก็จะตอบสนองพวกนายเอง”หลินเฟิงกระจายพลังออกไป จัดการกับพวกบอดี้การ์ดเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องแสดงถึงความแข็งแกร่งเท่าไหร่นักมีดยาวที่สว่างไสวฟันมาที่หลินเฟิงหลินเฟิงขยับร่างกายหลบไป เอามือบดขยี้ฝ่ามือของบอดี้การ์ดคนนั้น นี่เป็นเสียงต้นเหตุที่พวกหัวล้านได้ยินเสียงออกมาอย่างทุกข์ทรมานจากนั้นเขาก็ดึงมีดยาวออกมา ไม่สนว่าด้า

เป็นศิษย์นอกคอกอย่างเหยาบินนั้นไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียนศิลปะการต่อสู้แก่นแท้ของสำนัก แม้แต่ศิลปะการต่อสู้ส่วนใหญ่ของเขาก็ถูกรวบรวมและฝึกฝนด้วยตัวเองสำนักเสินฉือทําหน้าที่เป็นเบื้องหลังของเขาเท่านั้น นอกเหนือจากการสนับสนุนทางการเงิน ก็ไม่มีอะไรอื่นกลับกันกับหลินเฟิงตัวเองได้เข้าร่วมสำนักเสวียนเทียน หลินเฟิงก็ไม่ไล่ตามการดูหมิ่นเขาก่อนหน้านี้ แถมยินยอมที่จะให้เขาได้เรียนรู้ศิลปะการต่อสู้ของสำนักด้วยต้องรู้ว่า สำนักเสวียนเทียน แต่มันเปรียบได้กับสำนักที่ยิ่งใหญ่ของสำนักจิ่วเซียว!ศิลปะการต่อสู้ธรรมดาแบบไหนที่สำนักดังกล่าวสามารถคิดขึ้นมาได้?ดูจากหลินเฟิงก็พอจะทราบดีแล้ว!ขณะนี้ เหยาบินก็ตัดสินใจในใจแล้วแทนที่จะเป็นสุนัขภายใต้เงื้อมมือของสำนักเสินฉือนั้น ถูกประณามรับใช้ แล้วทำไมจะไม่เลือกที่จะเป็นลูกน้องช่วยเหลืองานของฝั่งคุณหลิน?เข้าร่วมสำนักจิ่วเซียว?ได้เรียนรู้ศิลปะการต่อสู้สำนักเสวียนเทียน?เขาไม่สามารถจินตนาการถึงสิ่งดังกล่าวได้ และตอนนี้มันอยู่ตรงหน้าเขา!“อย่าโทษฉัน ถ้าเกิดว่าสำนักเสินฉือดีกับผมแบบนี้ ไม่เอาผมเป็นหมา ฉันยังคิดถึงความรู้สึกเก่า ๆ”เหยาบินพึมพํากับตัวเอง

“ฮุ่ยหรานถูกหลินเฟิงไอ้สวะคนนั้นทำร้ายมากี่ครั้งแล้ว และเกือบจะทำให้เสียโฉมไปแล้วครั้งหนึ่งด้วย!“ถ้าคุณชายกู้สามารถสอนฮุ่ยหรานได้หนึ่งครั้ง ฮุ่ยหรานก็จะไม่ถูกรังแกง่าย ๆแบบนั้นอีก”“หึหึ นั้นก็จริงนะ”กู้เฉินยิ้มอย่างมั่นใจแล้วมองไปที่หลี่ฮุ่ยหรานก่อนจะถามว่า “เป็นยังไงบ้าง ฮุ่ยหราน วันนี้คุณมีเวลาไหม?”เดิมทีฮุ่ยหรานต้องการที่จะปฏิเสธเขา แต่ว่าเธอนึกได้ว่าตัวเองตกอยู่ในเงื้อมมือของศัตรูอยู่หลายครั้ง ทั้งยังให้หลินเฟิงต้องเสียสละชีวิตเพื่อช่วยเหลืออีกด้วยคล้ายกับเธอมองเห็นใบหน้าที่ยิ้มอย่างลำพองใจของถังหว่านก่อนหน้านี้เธอก็เคยได้ยินว่าถังหว่านก็เป็นหนึ่งในปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ เพียงแต่ว่าก่อนหน้านี้สูญสียการเข้ากรรมฐานฝึกบำเพ็ญเนื่องจากอาการป่วยลองคิดดูในเวลานี้ถังหว่านก็ฟื้นตัวแล้ว อยากจะฟื้นฟูความแข็งแกร่งอีกครั้งก็เป็นเรื่องของเวลายิ่งเธอคิดมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งไม่สบายใจหลี่ฮุ่ยหรานไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้ง่าย ๆ เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เธอก็หันกลับไปมองกู้เฉินก่อนจะพยักหน้าอย่างจริงจังแล้วพูดว่า“คุณชายกู้ ฉันก็สนใจศิลปะการต่อสู้เหมือนกัน หวังว่าคุณชายกู้จะสามารถสอนเคล็ดล

“ลูกสาวของคุณเพิ่งจะเป็นภาวะไตบกพร่อง และทั้งครอบครัวของคุณต่างก็มีภาวะไตบกพร่อง”“แก!”ชายชราในชุดคลุมยาวสีดำตกตะลึงไปชั่วครู่ด้วยความโกรธ ก่อนที่จะเดินจากไป เดินทางมาไกลเพื่อให้ตัวเองจากไห่โจวรีบมาถึงที่นี่ คิดไม่ถึงว่าจะต้องมาเผชิญหน้ากับสามัญชน ปอดของชายชราแทบจะเบิดออกด้วยความโกรธ“ ผู้อาวุโส ใจเย็น ๆ ใจเย็น ๆ”จางกุ้ยหลานเห็นเรื่องต่าง ๆที่เกิดขึ้น ก็รีบยืนขึ้นแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านผู้เฒ่า น้องสะใภ้ของฉัน เป็นกังวลและสับสนมากเกินไป หวังว่าคุณจะเห็นแก่หน้าคุณชายกู้และช่วยรักษาเยว่หรูอย่างเต็มที่นะ”“เมื่องานเสร็จสิ้น ฉันตระกูลหลี่จะตอบแทนเงินจำนวนมากให้อย่างแน่นอน”เมื่อได้ยินคุณชายกู้จะตอบแทนให้เงินจำนวนมาก สุดท้ายชายชราผู้นี้ก็ยอมรับเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะพยักหน้าแล้วพูดว่า“งั้นพวกคุณไปรวบรวมโสมมังกรหัวเถอะ เพียงแค่รวบรวมเครื่องปรุงยาจีนพวกนี้กลับมา ฉันถึงจะสามารถที่รักษามันได้”“ท่านผู้เฒ่า พวกเราไม่สามารถที่จะรวบรวมโสมมังกรหัวได้ในตอนนี้....”“เหอะ ต้องโทษหลินเฟิงไอ้คนสวะนั้นทั้งหมด เขาเอาโสมมังกรหัวไปใช้จนหมดแล้ว”จางซินยืนกัดด้วยความโกรธอยู่ด้านข้างเม

“เป็นคนแบบนั้นหรือไม่ เขานับประสาอะไรกัน ลูกสาวของฉันจะใช้ความบริสุทธิ์ของเธอมาใส่ความเขาเหรอ?!”“น้อง ๆ สองสามคน ฉันเชื่อว่าในนี้จะต้องมีเรื่องเข้าใจอะไรผิดกันแน่ ๆ ฟลินเฟิงเขาไม่ใช่คนแบบนั้นแน่นอน”จ้าวเฉียวอวิ๋นล้มลุกคลุกคลานมาปกป้องลูกสาวของเธอเอาไว้ และยิ้มแย้มให้กับทุกคน:“ฉันจะโทรหาหลินเฟิงตอนนี้ เขาจะต้องสามารถอธิบายความเข้าใจผิดในนี้ได้อย่างชัดเจน”“ทางที่ดีเธอโทรให้ไวหน่อย ไม่อย่างนั้นฉันจะกรีดใบหน้าของนังแพศยาคนนี้ซะ!”โจวอวี้เฟิ่งกัดฟัน และล้วงมีดพกออกมาจากในกระเป๋าของตัวเอง จากนั้นก็แกว่งไปมาตรงหน้าสองแม่ลูกจ้าวเฉียวอวิ๋น“ไม่มีปัญหา ไม่มีปัญหา”จ้าวเฉียวอวิ๋นเช็ดคราบเลือดที่มุมปาก และรีบเร่งหลินเสวี่ยฮุ่ยที่อยู่ในอ้อมกอด: “เสวี่ยฮุ่ย รีบโทรหาพี่ชายของลูกเร็ว ๆ หน่อย”“แม่ หนู...”“เร็วสิ หรือว่าไม่เชื่อมั่นพี่ชายของลูกเหรอ?”จ้าวเฉียวอวิ๋นมองดูสองสามคนที่ท่าทางดุดัน และมีสีหน้าแน่วแน่“ค่ะ”หลินเสวี่ยฮุ่ยจะไม่เชื่อหลินเฟิงได้อย่างไร เขาเพียงแค่ไม่อยากหาเรื่องรบกวนหลินเฟิง เห็นแม่ของเธอท่าทางแน่วแน่แบบนี้ เธอทำได้เพียงล้วงโทรศัพท์ออกมาและในตอนที่หลินเสวี่ยฮุ่