Share

บทที่ 476

Author: เสี่ยวฉู่
“ฮุ่ยหรานถูกหลินเฟิงไอ้สวะคนนั้นทำร้ายมากี่ครั้งแล้ว และเกือบจะทำให้เสียโฉมไปแล้วครั้งหนึ่งด้วย!

“ถ้าคุณชายกู้สามารถสอนฮุ่ยหรานได้หนึ่งครั้ง ฮุ่ยหรานก็จะไม่ถูกรังแกง่าย ๆแบบนั้นอีก”

“หึหึ นั้นก็จริงนะ”

กู้เฉินยิ้มอย่างมั่นใจแล้วมองไปที่หลี่ฮุ่ยหรานก่อนจะถามว่า “เป็นยังไงบ้าง ฮุ่ยหราน วันนี้คุณมีเวลาไหม?”

เดิมทีฮุ่ยหรานต้องการที่จะปฏิเสธเขา แต่ว่าเธอนึกได้ว่าตัวเองตกอยู่ในเงื้อมมือของศัตรูอยู่หลายครั้ง ทั้งยังให้หลินเฟิงต้องเสียสละชีวิตเพื่อช่วยเหลืออีกด้วย

คล้ายกับเธอมองเห็นใบหน้าที่ยิ้มอย่างลำพองใจของถังหว่าน

ก่อนหน้านี้เธอก็เคยได้ยินว่าถังหว่านก็เป็นหนึ่งในปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ เพียงแต่ว่าก่อนหน้านี้สูญสียการเข้ากรรมฐานฝึกบำเพ็ญเนื่องจากอาการป่วย

ลองคิดดูในเวลานี้ถังหว่านก็ฟื้นตัวแล้ว อยากจะฟื้นฟูความแข็งแกร่งอีกครั้งก็เป็นเรื่องของเวลา

ยิ่งเธอคิดมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งไม่สบายใจ

หลี่ฮุ่ยหรานไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้ง่าย ๆ เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เธอก็หันกลับไปมองกู้เฉินก่อนจะพยักหน้าอย่างจริงจังแล้วพูดว่า

“คุณชายกู้ ฉันก็สนใจศิลปะการต่อสู้เหมือนกัน หวังว่าคุณชายกู้จะสามารถสอนเคล็ดล
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 477

    “คุณปู่คุณอย่าพูดแบบนี้ คุณโทรหาผม คงจะต้องการให้ผมช่วยหลี่เยว่หรูใช่ไหม?”หลินเฟิงลองหยั่งเชิง ก็รู้สึกถึงความหนักใจในคำพูดของคุณปู่หลี่“เฟิงเอ่อร์ เดิมทีเรื่องนี้ฉันก็ไม่อยากมีส่วนร่วมด้วย แม่กับลูกสาวโจวอวี้เฟิ่งเป็นคนแบบไหน ฉันต่างก็รู้ดีกว่าคุณ แต่....”หลังจากหยุดไปเล็กน้อย คุณปู่หลี่ก็ถอนหายใจ“เฟิงเอ่อร์ คิดว่ามันเป็นครั้งสุดท้ายที่จะช่วยปู่ เป็นครั้งสุดท้าย หลังจากวันนี้ปู่จะไม่บังคับคุณอีก....” “คุณปู่ คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร!”สีหน้าของหลินเฟิงเคร่งขรึม ฝ่ามือที่ถือโทรศัพท์อยู่สั่นเล็กน้อย ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบา ๆแล้วพูดว่า“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณปู่ จะมีหลินเฟิงในวันนี้ได้อย่างไร?”“เกรงว่าหลินเฟิงก็คงตายไปนานแล้ว”“เฟิงเอ่อร์ ปู่...ปู่ไม่ได้ช่วยนาย....”เมื่อได้ยินเสียงสั่นและเสียงน้ำตาของทางนั้น ในใจของหลินเฟิงก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อย“วางใจเถอะคุณปู่ หลี่เยว่หรู...ผมจะไปช่วยเธอเอง! คุณก็อย่าพูดอะไรครั้งสุดท้ายแบบนี้อีก ขอเพียงแค่ผมหลินเฟิงยังอยู่ จะไม่ยอมให้ตระกูลหลี่ต้องตกต่ำแน่นอน”หลังจากวางสาย หลินเฟิงก็นั่งอยู่คนเดียวเป็นเวลานานในห้องรับแขกหลินเสวี่ยฮุ่ยก

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 478

    “ลูกสาวของคุณเพิ่งจะเป็นภาวะไตบกพร่อง และทั้งครอบครัวของคุณต่างก็มีภาวะไตบกพร่อง”“แก!”ชายชราในชุดคลุมยาวสีดำตกตะลึงไปชั่วครู่ด้วยความโกรธ ก่อนที่จะเดินจากไป เดินทางมาไกลเพื่อให้ตัวเองจากไห่โจวรีบมาถึงที่นี่ คิดไม่ถึงว่าจะต้องมาเผชิญหน้ากับสามัญชน ปอดของชายชราแทบจะเบิดออกด้วยความโกรธ“ ผู้อาวุโส ใจเย็น ๆ ใจเย็น ๆ”จางกุ้ยหลานเห็นเรื่องต่าง ๆที่เกิดขึ้น ก็รีบยืนขึ้นแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านผู้เฒ่า น้องสะใภ้ของฉัน เป็นกังวลและสับสนมากเกินไป หวังว่าคุณจะเห็นแก่หน้าคุณชายกู้และช่วยรักษาเยว่หรูอย่างเต็มที่นะ”“เมื่องานเสร็จสิ้น ฉันตระกูลหลี่จะตอบแทนเงินจำนวนมากให้อย่างแน่นอน”เมื่อได้ยินคุณชายกู้จะตอบแทนให้เงินจำนวนมาก สุดท้ายชายชราผู้นี้ก็ยอมรับเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะพยักหน้าแล้วพูดว่า“งั้นพวกคุณไปรวบรวมโสมมังกรหัวเถอะ เพียงแค่รวบรวมเครื่องปรุงยาจีนพวกนี้กลับมา ฉันถึงจะสามารถที่รักษามันได้”“ท่านผู้เฒ่า พวกเราไม่สามารถที่จะรวบรวมโสมมังกรหัวได้ในตอนนี้....”“เหอะ ต้องโทษหลินเฟิงไอ้คนสวะนั้นทั้งหมด เขาเอาโสมมังกรหัวไปใช้จนหมดแล้ว”จางซินยืนกัดด้วยความโกรธอยู่ด้านข้างเม

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 479

    ตระกูลหลี่ถ้าหาความผิดเป็นอย่างที่คิดไว้ไม่นานหลังจากนั้น โจวอวี้เฟิ่งกับจางกุ้ยหลานที่ราวกับเป็นผู้หญิงปากร้ายก็มาหาที่วิลล่าชั้นบนสุดของอ่าวเทียวสุ่ยและตามมาด้วยอีกสองคน คือจางซินและซวีเฉียงแฟนใหม่ของจางซินตามหลักแล้ว คนพวกนี้ไม่สามารถที่จะเข้ามาในอ่าวเทียนสุ่ยได้เลย แต่เพราะว่าการเตรียมตัวของสวีเฉียง พวกเขาจึงสามารถมาถึงด้านนอกของวิลล่าได้หลังจากที่กดกริ่งแล้ว สิ่งที่พวกเขาคิดไม่ถึงเลยก็คือ ไม่ใช่หลินเฟิงที่มาเปิดประตู แต่กลับเป็นหลินเสวี่ยฮุ่ยที่มีสีหน้าแปลก ๆหลินเสวี่ยฮุ่ยที่เพิ่งเสร็จจากการทำงานในร้านของแม่ตัวเองจ้าวเฉียวอวิ๋น และจ้าวเฉียวอวิ๋นที่กำลังทำอาหารอยู่ โดยมีเธอเป็นผู้ช่วยที่ยังสวมใส่ผ้ากันเปื้อนลายหมี“พวกคุณมาหาใคร?” หลินเสวี่ยฮุ่ยทำสีหน้าสงสัยออกมา และในความทรงจำของเธอก็จำคนพวกนี้ไม่ได้“หลินเฟิงคนนี้ คิดไม่ถึงเลยว่ายังจะปิดบังความจริงฮุ่ยหราน แอบเก็บไอ้สารเลวไว้ เป็นอย่างที่คิดไว้เลยเขาก็เป็นคนเลวคนหนึ่งเท่านั้นแหละ!”ไม่รอให้โจวอวี้เฟิ่งได้พูด จางกุ้ยหลานก็เท้าเอวด่าว่าทันที“คนสารเลว? กำลังด่าฉันเหรอ?”ดวงตาของหลินเสวี่ยฮุ่ยเบิกกว้างด้วยความรู้สึ

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 480

    “เป็นคนแบบนั้นหรือไม่ เขานับประสาอะไรกัน ลูกสาวของฉันจะใช้ความบริสุทธิ์ของเธอมาใส่ความเขาเหรอ?!”“น้อง ๆ สองสามคน ฉันเชื่อว่าในนี้จะต้องมีเรื่องเข้าใจอะไรผิดกันแน่ ๆ ฟลินเฟิงเขาไม่ใช่คนแบบนั้นแน่นอน”จ้าวเฉียวอวิ๋นล้มลุกคลุกคลานมาปกป้องลูกสาวของเธอเอาไว้ และยิ้มแย้มให้กับทุกคน:“ฉันจะโทรหาหลินเฟิงตอนนี้ เขาจะต้องสามารถอธิบายความเข้าใจผิดในนี้ได้อย่างชัดเจน”“ทางที่ดีเธอโทรให้ไวหน่อย ไม่อย่างนั้นฉันจะกรีดใบหน้าของนังแพศยาคนนี้ซะ!”โจวอวี้เฟิ่งกัดฟัน และล้วงมีดพกออกมาจากในกระเป๋าของตัวเอง จากนั้นก็แกว่งไปมาตรงหน้าสองแม่ลูกจ้าวเฉียวอวิ๋น“ไม่มีปัญหา ไม่มีปัญหา”จ้าวเฉียวอวิ๋นเช็ดคราบเลือดที่มุมปาก และรีบเร่งหลินเสวี่ยฮุ่ยที่อยู่ในอ้อมกอด: “เสวี่ยฮุ่ย รีบโทรหาพี่ชายของลูกเร็ว ๆ หน่อย”“แม่ หนู...”“เร็วสิ หรือว่าไม่เชื่อมั่นพี่ชายของลูกเหรอ?”จ้าวเฉียวอวิ๋นมองดูสองสามคนที่ท่าทางดุดัน และมีสีหน้าแน่วแน่“ค่ะ”หลินเสวี่ยฮุ่ยจะไม่เชื่อหลินเฟิงได้อย่างไร เขาเพียงแค่ไม่อยากหาเรื่องรบกวนหลินเฟิง เห็นแม่ของเธอท่าทางแน่วแน่แบบนี้ เธอทำได้เพียงล้วงโทรศัพท์ออกมาและในตอนที่หลินเสวี่ยฮุ่

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 481

    “ฉันพูดความจริง”หลินเสวี่ยฮุ่ยน้ำตาตกด้วยความน้อยใจ เธอหยิบโทรศัพท์ที่ตกอยู่บนพื้นขึ้นมาและกัดฟันพูด: “ถ้าหากคุณไม่เชื่อ ไปถามพี่ฮุ่ยหรานเองได้”“พูดจาเหลวไหล!”จางกุ้ยหลานถึงแม้สีหน้าจะยังโมโหอยู่ แต่ในใจก็มีความประหม่าเล็กน้อย เพราะลูกสาวของเธอ เธอรู้ดียิ่งกว่าใครหลายวันก่อนหน้านี้ลูกสาวมักจะออกไปทำงานแต่เช้า ถึงขั้นที่มีสองสามวันที่ออกจากบ้านตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่างเดิมคิดว่าเธอกำลังยุ่งอยู่กับเรื่องของบริษัท แต่คิดไม่ถึงว่าจะมาทำอาหารเช้าให้หลินเฟิงไอ้คนชาติชั่วคนนี้ยิ่งคิดยิ่งโมโห จางกุ้ยหลานไม่กล้าจี้ถามเรื่องนี้อีก ทำได้เพียงข่มเอาไว้ในใจชั่วคราว เตรียมจะเค้นถามลูกสาวของเธอในครั้งหน้า“เร็ว ทำไมเธอยังโทรไม่ติดอีก?”“ฉันไม่รู้ พี่หลินเฟิงน่าจะมีธุระ...เขาไม่รับสายฉัน”หลินเสวี่ยฮุ่ยก็รู้สึกโมโหอยู่ในใจ สายตาของเธอกวาดมองไปยังผู้หญิงบ้าสองคนนี้ที่ล้อมรอบอยู่ จากนั้นก็ส่ายหน้าด้วยความดื้อรั้น“หึ ฉันดูแล้วมันกลัวความผิดจนหนีไปแล้ว!”จางซินหัวเราะเยาะ“ไอ้หลินเฟิงที่สมควรตาย! แกจะไม่ได้ตายดีแน่! ฉันไม่มีทางปล่อยแกไป! ต้องโทษพวกเธอตระกูลหลี่เมืองเจียงเป่ย!”“ถ้าหากไม่ใช

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 482

    “แต่ว่า?”หลี่ฮุ่ยหรานงงงวยเล็กน้อย แต่เห็นสายตาของกู้เฉินกวาดมองนักเรียนที่มาเรียนกังฟูเช่นเดียวกัน จากนั้นก็ขยับปากมาใกล้ ๆ ข้างหูของหลี่ฮุ่ยหรานและพูดว่า:“แต่ว่าตระกูลกู้ของผมในฐานะที่เป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่เมืองเจียงหนาน และผมก็เป็นประธานของสมาคมบู๊ไห่โจว ต้องมีความลับที่ไม่สามารถเปิดเผยออกมาได้อยู่แล้ว”เห็นหลี่ฮุ่ยหรานยังคงไม่เข้าใจ กู้เฉินยิ้มอย่างลึกลับ:“ฮุ่ยหราน ถ้าหากคุณฝึกวิทยายุทธพร้อมกับนักเรียนคนอื่น ๆ ที่นี่ งั้นอย่างน้อยจะต้องเหวี่ยงหมัดเตะขาดอยู่หลายปีถึงจะมีการพัฒนา”“คุณรอนานขนาดนั้นได้ไหม?”หลี่ฮุ่ยหรานกวาดมองไปรอบ ๆ ตามสายตาของกู้เฉิน พบว่าที่นี่ลูกศิษย์จำนวนมากในนี้ต่างกำลังฝึกการแสดงพื้นฐานอยู่ เธอก็ไม่ได้เก่งไปกว่าพวกเขาสักเท่าไหร่“ในมือของคุณยังมีหลี่ซื่อกรุ๊ปให้ต้องจัดการ จะเหมือนกับนักเรียนทั่วไปเหล่านี้ได้อย่างไร เพียงแค่กระบวนท่าพื้นฐานทั่วไปก็ฝึกฝนหลายปี?”“ไป ผมพาคุณไปห้องลับ สอนเคล็ดลับของตระกูลกู้ของผมให้กับคุณชุดหนึ่ง”กู้เฉินวิเคราะห์ได้อย่างมีเหตุผล แต่หลี่ฮุ่ยหรานไม่ใช่คนที่จะไม่รู้จักหนักเบา เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดขึ้น:“กู้เฉ

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 483

    “มาเถอะ เธอลงมือเองเถอะ!”“หลิน...หลินเฟิง...”หลี่ฮุ่ยหรานปีนป่ายไปทางกู้เฉิน เหมือนกับถูกตัณหาครอบงำ คุกเข่าทำท่ายั่วยวน และก็มีสีหน้าอ้อนวอนไปด้วย“ขอร้องล่ะ หลินเฟิง...เป็นฉัน...ฉันไม่ดีเอง...คุณ...คุณอย่าโกรธฉันเลยนะ...”“หลินเฟิง...”เมื่อได้ยินหลี่ฮุ่ยหรานยังเรียกชื่อของหลินเฟิงคนนั้นในเวลาแบบนี้ ก้นบึ้งหัวใจของเขามีความอิจฉาอยู่เล็กน้อยทันทีถนนใหญ่เจียงหลิงหลังจากเดินทางออกมาจากโรงพยาบาลหลินเฟิงที่ขับรถมายบัคกำลังจะย้อนกลับไปที่อ่าวเทียนสุ่ย กลับได้รับสายของจ้าวเทียนหวาด้วยความประหลาดใจ“คุณชายหลิน ก่อนหน้านี้คนที่คุณให้เฝ้าดูหลี่ฮุ่ยหรานได้รายงานว่า หลี่ฮุ่ยหรานกับกู้เฉินของตระกูลกู้เมืองเจียงหนานคนนั้นเข้าร่วมงานตัดริบบิ้นโรงฝึกบู๊เปิดใหม่”“กู้เฉินยังสอนหลี่ฮุ่ยหรานเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้”ได้ยินการรายงานของจ้าวเทียนหวา หลินเฟิงขมวดคิ้ว จากนั้นผ่อนคลายเล็กน้อย และพูดอย่างนิ่งเฉย:“แล้วยังไง? หลี่ฮุ่ยหรานอยากไปเอง ไม่เกี่ยวกับผม ต่อไปพวกคุณไม่ต้องเฝ้าดูเธอแล้ว”“เอ่อ...”จ้าวเทียนหวาที่อยู่อีกฝ่ายของโทรศัพท์เห็นได้ชัดว่าลังเลเล็กน้อย จากนั้นก็พูดต่อ:“แต่ว่าค

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 484

    ตอนนี้หลินเฟิงหมดความอดทน และก็ไมได้มีสีหน้าที่ดีอะไรแล้ว จากนั้นก็ตะโกนเสียงดังภายในโรงบู๊และก็เป็นเพราะเสียงตวาดด้วยความโมโหของเขา ดึงดูดสายตาของทุกคนในลาน นักเรียนที่เดินทางมาเรียนที่นี่ต่างก็มองมาทางด้านนี้ด้วยความประหลาดใจ“อุ๊ย นี่ก็คือการท้าดวลในตำนานสินะ?”“นี่กำเริบเสิบสานเกินไปแล้ว เปิดกิจการวันแรกก็ท้าดาล”“นายดูได้เลย ฉันได้ยินมาว่าชายหัวล้านคนนั้นชื่อเจิ้นเฟิง เป็นปรมาจารย์บู๊ของเจียงหลิง บุคคลยิ่งใหญ่ที่อยู่บนอันดับโลก”“อันดับโลกคืออะไร?”“อันดับโลก...ฉันก็ไม่รู้ เอาเป็นว่านายรู้แค่ว่าเก่งกาจมากก็พอแล้ว”“งั้น...งั้นคนที่มาดวล ผอมแห้งอ่อนแรง ขาวสะอาด จำเป็นคู่ต่อสู้ของเจิ้นเฟิงได้อย่างไร?”“ฉันก็ไม่รู้ แต่หวังว่าเขาอย่าตายจนน่าอนาถเกินไป...”“เอ๊ะ? นั่นมันพี่หลินเฟิงไม่ใช่เหรอ?”ผู้หญิงที่เป็นหนึ่งในนักเรียนจำหลินเฟิงได้ เธอก็คือโจวเสี่ยวหางที่สนิทสนมกับหลินเสวี่ยฮุ่ยก่อนหน้านี้เมื่อก่อนสวมหมวกแก๊ปมาโดยตลอด ตอนนี้ผูกหางม้า ใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อ“พี่หลินเฟิงมาทำอะไรที่นี่? ท้าดวล?”โจวเสี่ยวหางรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยผู้ชายที่สามชุดฝึกสองสามคนได้ยินการวิพ

Latest chapter

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1412

    “เธอเพิ่งเข้าสู่สังคม คงไม่เข้าใจกฎระเบียบภายในโรงพยาบาลใช่ไหม?”“ลองถามพี่เขยผมดูสิ เขาได้ค่าคอมมิชชั่นจากเครื่องจักรแต่ละเครื่องหลายแสนถึงหลายล้าน เธอเป็นแค่แพทย์ จะได้เงินเท่าไหร่?”“มาอยู่กับผม ผมจะแนะนำเธอให้กับพี่เขยผม แค่ทำอะไรไปนิดหน่อยก็พอจะซื้อรถบีเอ็มดับเบิลยูได้แล้ว”คำพูดของตู้จิ่นเชาทำให้หลินเสวี่ยฮุ่ยเข้าใจ“มิน่าล่ะ จำนวนและราคาของเครื่องจักรที่ซื้อมาใหม่ของแผนกผู้ป่วยในไม่ตรงกัน...”หลินเสวี่ยฮุ่ยพึมพำถ้าผู้จัดการฉีอยู่ที่นี่ ได้ยินคำพูดของหลานชายเล่าเรื่องของเขาออกมาอย่างละเอียดเขาก็จะโกรธจนตบตู้จิ่นเชาอย่างแน่นอนน่าอนาถจริงๆ!“ขอบคุณสำหรับข้อมูล”หลินเสวี่ยฮุ่ยไม่ได้ก้มหัว แต่ชี้ไปที่ตู้จิ่นเชาแล้วพูดว่า“ฉันเตือนคุณครั้งที่สอง ปล่อยคนไข้ไป ไม่เช่นนั้นฉันจะเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของโรงพยาบาลแล้วนะ!”“หือ?”เมื่อเห็นว่าเด็กสาวคนนี้ไม่รู้จักที่สูงที่ต่ำ ตู้จิ่นเชาก็เริ่มไม่พอใจ ขมวดคิ้วแล้วตะโกนว่า“สาวน้อย ผมคือคุณชายตู้ ไปถามคนอื่นดูสิ ผมเป็นคนสำคัญในเมืองเจิ้งเต๋อ เธอเป็นใครกัน?”“ให้เกียรติเธอ เธอคิดว่าตัวเองเป็นคนสำคัญหรือไง?”“วันนี้ผม

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1411

    “แต่การกระทำแบบนี้ของคุณ ก็คือการขอตาย”ตู้จิ่นเชาหัวเราะเยาะ หมุนข้อเท้าไปมา เสียงร้องของพ่อหวังลี่ลี่ก็ยิ่งเจ็บปวดหนักขึ้นแต่ชายชราคนนี้ก็เข้มแข็งมากถึงแม้จะเหงื่อท่วมหน้า ร้องโอดโอย ก็ไม่ขอความเมตตาแม้แต่คำเดียว“พอได้แล้ว!”เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ หลินเสวี่ยฮุ่ยทนไม่ไหวอีกต่อไปเธอผลักประตูเข้าไปในห้องผู้ป่วยพิเศษ ยืนนิ่งอยู่กับที่ หน้าซีดเผือด ตะโกนด้วยความโกรธ“พวกคุณกำลังทำอะไรกันอยู่?”“โรงพยาบาลเป็นที่ที่พวกคุณจะทำร้ายผู้คนหรือไง?”ตกใจกับเสียงประตูที่เปิดออกอย่างไม่คาดคิด เมื่อตู้จิ่นเชากลับมารู้สึกตัว เขาก็หันไปมอง แล้วก็ตาเป็นประกายหญิงสาวสวยหน้าเด็ก สวมเสื้อชั้นในสีดำ กางเกงขายาวแนบเนื้อ สวมเสื้อคลุมสีขาวสะอาดอยู่ด้านหลังริมฝีปากสีแดงสด ดวงตาสดใส คิ้วขมวดเล็กน้อย ยิ่งเพิ่มความสว่างไสวและความยุติธรรม“โอ้?”เมื่อเห็นหลินเสวี่ยฮุ่ย ตู้จิ่นเชาแทบจะน้ำลายไหลถึงแม้หลินเสวี่ยฮุ่ยจะไม่สวยราวกับนางฟ้าอย่างหลี่ฮุ่ยหราน แต่เธอก็เป็นดาวมหาวิทยาลัยเจียงโจวเป็นคนที่เห็นแล้วจะลืมไม่ลงตู้จิ่นเชาที่หื่นมาก เมื่อเห็นหลินเสวี่ยฮุ่ย ก็ลืมหวังลี่ลี่ไปเลย“คุณมองฉันทำไม?

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1410

    “หวังลี่ลี่ ถ้าคุณไม่มาเจอผมที่โรงพยาบาลเมืองเจิ้งเต๋อภายในครึ่งชั่วโมง พ่อของคุณจะถูกไล่ออกจากโรงพยาบาลเมืองเจิ้งเต๋อทันที”“คุณตัดสินใจเองเถอะ!”“ตู้ด...ตู้ด...ตู้ด...”ตู้จิ่นเชาตัดสายไป หวังลี่ลี่รู้สึกวิตกกังวลและหวาดกลัวถ้าเธอไม่ไปจริงๆตู้จิ่นเชาอาจจะทำแบบนั้นจริงๆ ก็ได้ขณะที่หวังลี่ลี่รีบไปโรงพยาบาล หลินเฟิงก็เดินออกมาจากห้องทำงานของผู้อำนวยการพอดีวันนี้เขาไปดูงานของหลินเสวี่ยฮุ่ยและอธิบายกรณีพิเศษและโรคที่ยากจะรักษาให้กับหลินเสวี่ยฮุ่ยและหมอเทวดาเลี่ยวที่เฝ้าดูอยู่ที่นี่ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา หมอเทวดาเลี่ยวได้เรียนรู้มากมายเขาประทับใจอย่างมากที่ได้อาจารย์ที่ดีแบบนี้ถึงแม้จะยังหนุ่ม แต่ทั้งประสบการณ์ ความรู้ และทักษะ ก็เหนือกว่าเขาในที่สุดเขาก็เริ่มอายที่จะถามหลินเฟิงว่า อายุมากขนาดนี้ยังสามารถฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ได้อีกหรือไม่เพราะว่าวิชาการแพทย์ชั้นสูงหลายอย่างจำเป็นต้องใช้ร่วมชี่แท้กับพลังภายในหลินเฟิงมองเขา แล้วส่ายหัวอายุมากขนาดนี้ แค่ชกหมัดเดียวก็อาจจะปวดเอวได้ ให้หมอเทวดาเลี่ยวฝึกศิลปะการต่อสู้ นั่นไม่ใช่การทำร้ายเขาหรือ?เมื่อเห็นท่าทางของ

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1409

    “พ่อค่ะ”หวังลี่ลี่ชะงักไป แล้วก้มหน้าถอนหายใจพูดว่า:“หนูกับหลินเฟิงไม่ใช่คนโลกเดียวกันค่ะ หนูเป็นแค่พนักงานขายรถ แต่เขาเป็นผู้มีพระคุณของคุณเผิงกวงฉี่ และเป็นนักสู้ด้วย”“หนูไม่คู่ควรกับเขาหรอกค่ะ”“ฮ่าๆ”เมื่อได้ยินเช่นนั้น ชายชราก็หัวเราะ“พวกเธอบังเอิญเจอกันถึงสองครั้ง นี่ไม่ใช่สัญญาณของโชคชะตาหรือ?”“ถ้ามีโชคชะตา ก็จงพยายามดู”“ได้หรือไม่ได้ค่อยว่ากัน”เมื่อได้ยินคำสั่งสอนของพ่อ หวังลี่ลี่จึงพยักหน้า“หนูรู้แล้วค่ะ”จากนั้น หวังลี่ลี่มองนาฬิกาข้อมือ แล้วพูดกับพ่อว่า:“พ่อค่ะ หนูต้องไปทำงานแล้วค่ะ บ่ายนี้หนูต้องไปที่บ้านคุณหลินเพื่อจัดการเรื่องซื้อรถให้เสร็จ”“ดีๆๆ ไปได้แล้ว”ชายชรายิ้มอย่างพอใจ แล้วพูดว่า“อย่าลืมคำสั่งสอนของพ่อเมื่อกี้นะ”“หนูรู้แล้วค่ะ”หวังลี่ลี่รู้สึกขำกลั้นไม่อยู่ เมื่อเดินออกจากห้องพัก เธอดูที่อยู่จากกระเป๋าเอกสาร ใบหน้าแสดงถึงความผิดหวังเธอเองก็อยากจะเข้าใกล้หลินเฟิงแต่ความเป็นจริงโหดร้ายเกินไป เธอไม่คู่ควรกับเขาหลังจากที่สืบหาข้อมูลมาหลายทางเธอรู้มาว่ารอบๆ ตัวหลินเฟิงมีทั้งประธานหลี่ซื่อกรุ๊ปและคุณหนูตระกูลถังเธอไม่มีโอกาสเลยสัก

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1408

    ถ้าให้ฟ่านอู๋จี๋คนแก่คนนั้นเลี้ยงดูเธอด้วยการทำนาย ก็คงจะเป็นไปไม่ได้“ฮ่าๆๆ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร”จ้าวเฉียวอวิ๋นเห็นเด็กสาวกินเยอะขนาดนี้ เธอกลับเป็นคนที่ดีใจที่สุด รีบลุกขึ้นไปทำกับข้าวใหม่อาอวี๋ก็ไปช่วยทุกคนต่างก็ตักข้าวของตัวเองให้ฟ่านหลิงเยว่ฟ่านหลิงเยว่ก็กินอย่างไม่ลังเล กินอย่างรวดเร็ว กินอย่างมีความสุขไม่รู้ว่าร่างกายเล็กๆของเธอสามารถบรรจุอาหารได้มากขนาดนี้ได้อย่างไร กระเพาะอาหารของเธอดูเหมือนหลุมดำ กินข้าวทั้งถังลงไป กลับไม่มีอาการอะไรเลย“เธอคือประมุขคนต่อไปของสำนักโม่ซวี...เวทมนตร์ที่ค่อยๆ ตื่นขึ้นมา...”หลินเฟิงขมวดคิ้วคิดบางทีเขาอาจจะเข้าใจแล้วว่าทำไมฟ่านหลิงเยว่ถึงกินเก่งขนาดนี้.........สองวันผ่านไปโรงพยาบาลเมืองเจิ้งเต๋อในห้องผู้ป่วยหนัก ชายชราผมหงอกกำลังมองลูกสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ ด้วยความกังวล“พ่อ อย่าเพิ่งกังวลเรื่องเงินเลยค่ะ”ลูกสาวคนนั้นก็คือหวังลี่ลี่เธอพยายามปลอบใจพ่อ จับมือพ่อ ยิ้มทั้งน้ำตาพูดว่า“หนูได้พบกับผู้มีพระคุณค่ะ”“เขาช่วยให้หนูได้เป็นผู้จัดการโชว์รูมรถยนต์ ตอนนี้หนูมีรายได้มากพอที่จะรักษาพ่อได้แล้วค่ะ ต่อไปนี้พ่ออย่ากังวลเรื่

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1407

    “ได้ครับ”หลินเฟิงพยักหน้าประมาณห้านาทีต่อมา หวังลี่ลี่ก็วิ่งมาด้วยท่าทางนอบน้อมพร้อมกุญแจรถ“คุณหลินคะ ตอนนี้คุณสามารถขับรถคันนี้ไปได้เลยค่ะ ส่วนเรื่องอื่นๆ เราจะไปจัดการที่บ้านคุณค่ะ”ท่าทางของหวังลี่ลี่นอบน้อมอย่างมากเธอเพียงแค่โทรศัพท์ไปหาผู้อำนวยการของเผิงกวงกรุ๊ปในเมืองเจิ้งเต๋อ ผู้อำนวยการก็รีบร้อนไปขออนุญาตจากเผิงกวงฉี่ราวกับไฟไหม้ก้นคำตอบที่ผู้อำนวยการได้รับจากเผิงกวงฉี่มีเพียงประโยคเดียว“ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ให้ตอบสนองอย่างเต็มที่”ผู้อำนวยการที่ได้รับคำสั่งจากเผิงกวงฉี่จึงไม่กล้าประมาท รีบเร่งทำให้ขั้นตอนต่างๆ ง่ายที่สุดโดยให้หวังลี่ลี่ส่งกุญแจรถให้หลินเฟิงโดยตรงความเร็วและท่าทีเช่นนี้ทำให้หวังลี่ลี่รู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่ง“ถ้าเป็นเช่นนั้น ก็ขอบคุณครับ”หลินเฟิงเปิดประตูรถ ขึ้นรถ แล้วสตาร์ทรถบูกัตติ เวียร์รอนคันเรียบง่ายแต่ไม่ธรรมดาคันนี้เมื่อเครื่องยนต์ 16 สูบถูกสตาร์ท บรรยากาศในล็อบบี้ทั้งหมดก็ถูกกดทับลงทันทีรถยนต์ต่างๆ ที่ถูกจัดแสดงและจำหน่ายในบริเวณที่รอเมื่อเทียบกับบูกัตติ เวียร์รอนสีดำแดงคันนี้แล้ว ก็ดูด้อยกว่าไปในทันทีราวกับมังกรสีดำแดงตัวใหญ่

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1406

    ถึงขั้นที่สามารถตัดสินใจอนาคตของบุคคลผู้นี้ในเผิงกวงกรุ๊ปได้ อำนาจของเขายิ่งใหญ่อย่างมาก“ที่...ที่แท้...ที่แท้คือ...คุณหลิน”หลินเฟิงคือเจ้าของบัตรทองใบนี้เท่านั้นทั้งเผิงกวงกรุ๊ป บัตรทองนี้เพิ่งปรากฏเป็นครั้งแรก ตอนที่เผิงกวงฉี่ได้มอบให้แก่ผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตตัวเองไว้เรื่องนี้ภายในเผิงกวงกรุ๊ปต่างก็รับรู้กันดีแต่ผู้จัดการเสิ่นยังไม่ทันได้สืบหาข้อมูลของหลินเฟิง จึงไม่รู้จักหลินเฟิงด้วยซ้ำแต่เมื่อได้เห็นบัตรใบนี้ในวันนี้ เขาก็ได้รู้ว่า แท้จริงแล้วชายตรงหน้าที่เขาเคยมองว่าเป็น “เป็นคนที่ตามจีบหวังลี่ลี่แบบไร้ศักดิ์ศรี” นั้นกลับเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตเผิงกวงฉี่ไว้หลินเฟิง ผู้ถือบัตรทองเพียงหนึ่งเดียวของเผิงกวงกรุ๊ป !ผู้จัดการเสิ่นตกใจจนขาอ่อน ล้มลงกับพื้นทันทีแต่เขาก็ไม่กล้าที่จะนิ่งเฉยจึงพยายามลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล ใช้ความพยายามอย่างมากมาย จึงดึงบัตรทองออกจากผนังได้ และส่งคืนให้หลินเฟิงด้วยมือที่สั่นเทา“คุณหลินครับ ผม...ผมหลงเชื่อคำนินทา จึงดูถูกคน ผมมัน...ผมสมควรตาย”ผู้จัดการเสิ่นคุกเข่าลงที่หน้าหลินเฟิง ตัวสั่นเทาด้วยความกลัวส่วนหลิวหย่าที่อยู่ข้างๆ ก

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1405

    “ที่แท้....ที่แท้ก็เป็นคุณนั่นเอง!”“ฉัน...ฉันจำได้แล้ว ฉัน...ฉันดูถูกคนอื่น โปรดยกโทษให้ฉัน โปรดยกโทษให้ฉันด้วย!”ในขณะนี้เอง ที่สุดท้าแล้วยคุณชายตู้ก็เข้าใจถึงตัวตนของหลินเฟิงเขาควรที่จะไปล่วงเกินคนที่สามารถประลองกับคุณชายเฝิงอวี้อู่ได้งั้นเหรอ?ทันใดนั้น เขาก็คุกเข่าลงเสียงดัง ตุบ ต่อหน้าคนทั้งหมด และก้มหน้าให้หลินเฟิงซ้ำแล้วซ้ำเล่า พร้อมกับขอร้องและร้องไห้เสียงดังลั่นเขากลัวจริงๆนะ!เมื่อเทียบกับผู้จัดการเสิ่น ชายลึกลับผู้นี้ที่ว่ากันว่าสามารถฆ่านักบู๊ของตระกูลเฝิงได้มากกว่าสามสิบคนคนในลมหายใจเดียว!และเมื่อพิจารณาจากความจริงที่ว่าเขายังมีชีวิตอยู่และสบายดี ครอบครัวเฝิงก็ไม่มีทางที่จะจัดการกับเขาได้เช่นกันน่ากลัวยิ่งกว่าตระกูลเฟิงอีกคุณชายตู้นึกถึงหลายๆ อย่างได้ในทันที ยิ่งเขาคิดถึงเรื่องเหล่านี้มากขึ้นเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าเบื้องหลังของหลินเฟิงนั้นไม่ธรรมดาก่อนจะตกใจอย่างมาก แล้วรีบคุกเข่าลงขอความเมตตาเมื่อเห็นคุณชายตู้คุกเข่าลงและร้องขอความเมตตา ผู้จัดการเสิ่นที่อยู่ด้านข้างก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย"แกมัน......"ผู้จัดการเสิ่นมองดูร่างของลูกน้องที่นอนอยู่บนพื

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1404

    “ครับ!”ลูกน้องพวกนี้รีบวิ่งไปหาฟ่านหลิงเยว่ด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย ในที่สุดฟ่านหลิงเยว่ก็กลืนขนมในปาก ก่อนจะหัวเราะเยาะและพูดขึ้นว่า : “พวกแกรนหาที่ตายแล้ว!”หลังจากที่พูดจบ เธอก็ยกขาขึ้นสูงแล้วเตะศีรษะของอันธพาลที่กำลังวิ่งพุ่งเข้ามาข้างหน้าจนศีรษะบุบลงไปจากนั้น เธอก็เผชิญหน้ากับมือที่ยื่นเข้ามาจากด้านข้าง แล้วเธอก็ปล่อยหมัดกลับไป ทันใดนั้นก็ทำให้หัวหน้าแก๊งที่แสยะยิ้มคนนี้ เบิกตากว้างทันที แล้วเปลี่ยนสีหน้าเป็นความหวาดกลัว“นัก....”ก่อนที่เขาจะได้เอ่ยคำว่า "บู๊" ออกมา เขาก็โถมตัวไปด้านหลังพร้อมกับรอยหมัดที่กลางหน้าอก แล้วกระแทกกับกระจกร้าน 4S ที่สูงจากพื้นถึงเพดาน“เชี่ยเอ้ย!”เมื่อเห็นฉากนี้ พวกอันธพาลที่อยู่โดยรอบก็พากันตกตะลึงใครจะคิดว่าเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งจะมีความแข็งแกร่งได้ขนาดนี้?“เกิดอะไรขึ้น? ไม่ใช่ว่าต้องสนุกกันเหรอ?”ฟ่านหลิงเยว่หัวเราะเยาะแล้วพุ่งเข้าใส่พวกลูกน้องที่กำลังลังเลกลุ่มนี้"ในเมื่อพวกคุณไม่เข้ามา งั้นก็อย่าโทษฉันแล้วกัน!"“ปัง!”ฟ่านหลิงเยว่สอยหมัดขึ้นไป จนทำให้อันธพาลส่งเสียงกรีดร้องจนศีรษะไปกระแทกกับพื้นชั้นสองจากนั้นเธอก็คว้าหัวหน้า

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status