All Chapters of หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: Chapter 381 - Chapter 390

เมื่อได้ยินเข้า จ้านหยินก็ขมวดคิ้วและต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่ไห่ถงพูดต่อว่า "เสี่ยวจวินและฉันจะตอยแทนเสี่ยวเฟยด้วยวิธีอื่น และจะไม่เอาเปรียบเธอ"ซางเสี่ยวเฟยทิ้งของไว้ที่นี่ เธอและเเซินเสี่ยวจวินก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับพวกมันไว้ ไม่รู้ว่าซางเสี่ยวเฟยจะโกรธแค่ไหน ดังนั้นต้องรับเอามาไว้ก่อนตอนที่กำลังจัดการกับของพวกนั้น ทั้งสองคนในใจได้คิดคำนวณแล้วว่าของที่ซางเสี่ยวเฟยเอามาราคาเท่าไหร่ในอนาคตต้องหาโอกาสคืนให้กับชางเสี่ยวเฟยทุกบาททุกสตางค์“ประเด็นไม่ใช่ว่าเอาเปรียบหรือไม่ ร้านของคุณเล็ก ทั้งวางชั้นหนังสือและสต๊อกสินค้าเยอะขนากนี้ หญิงสาวคนนั้นก็ยังคงพยายามเอาของยัดมาเข้าในร้านของคุณอีก และมันไม่ใช่เอาไว้เพื่อให้คุณขาย แบบนี้กลายเป็นรกไม่ใช่เหรอ?”ที่จริงแล้ว จ้านหยินไม่พอใจเขายังไม่เคยทำตัวเป็นใหญ่ในร้านของภรรยาเลย ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้ซ่างเสี่ยวเฟยทำตัวเป็นใหญ่แน่นอนซางเสี่ยวเฟยชอบครอบงำภรรยาของเขาอยู่เสมอ และเป็นคนที่น่ารังเกียจมากกว่าจางเหนียนเซิงอีกแต่เพราะว่าซางเสี่ยวเฟยเป็นผู้หญิงเขาไม่สามารถพูดกับไห่ถงได้ "ที่รัก ฉันไม่ชอบให้คุณกับซางเสี่ยวเฟยสนิทกันเพร

ไห่ถงหัวเราะออกมาจู่ๆ ก็อยากเห็นเขาเต้นระบำแก้ผ้าจ้านหยินยืนขึ้นและดีดนิ้วบนหน้าผากของเธอ นั้นทำให้เธอรู้สึกถึงเจ็บปวด“ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหัวคุณมีอะไรอยู่ในนั้น สิ่งที่คุณคิดออกมาแต่ละอย่างมีเอกลักษณ์เสมอ”ไห่ถงจงใจพูดว่า "คุณยายมักจะขอให้ฉันผลักคุณลงเตียง เปลื้องผ้าคุณ นอนบนตัวคุณ แล้วให้กำเนิดหลานๆ กับเธอ ฉันขอคิดดูหน่อยว่า จะทำให้ความปรารถนาของคุณยายเป็นจริงดีไหม"หลังจากพูดจบ จ้านหยินดีดหน้าผากของเธออีกครั้ง"โอ๊ย"โดนทำให้เจ็บอีกครั้ง ไห่ถงก็ไม่เกรงใจ จับใบหน้าด้วยมือทั้งสองข้าง หยิกสองครั้งเพื่อแก้แค้น"ไห่ถง"ไห่ถงคว้ามือทั้งสองข้างของเธอด้วยสีหน้าจริงจัง ทันใดนั้น ความขี้เล่นของไห่ถงก็ถูกสะกัดเอาไว้ และก็สบตาเข้ากับดวงตาที่ลึกล้ำของเขา พูดอย่างระมัดระวัง: "คุณจ้าน คุณอยากพูดอะไรก็พูดได้ตามที่คุณต้องการค่ะ ไม่ต้องจริงจังขนาดนั้นได้ไหมคะ มันทำให้ฉันกลัว""ฟังนะ"“เอาล่ะ ฉันกำลังฟังอยู่ หูก็ตั้งใจฟังอยู่”“จะนอนด้วยกันหรือไม่ นั้นก็เรื่องส่วนตัวของพวกเรา และเป็นเรื่องพวกเราเอง และควรทำตามความตั้งใจที่แท้จริงของพวกเรา และไม่ใช่ไปฟังใครมาเพื่อทำมัน!”จ้านหยินไม่อยากใ

เมื่อคิดจะลงมือทำ จ้านหยินก็เริ่มเป็นหัวขโมยของในห้องของ ไห่ถงทันที โดยเปิดดูกล่องและตู้ต่างๆหลังจากตามหาอยู่พักหนึ่ง ก็ค้นทุกซอกทุกมุมที่คิดว่าเธออาจซ่อนไว้ แต่ก็ไม่พบหนังสือสัญญาของเธอเธอเอาไปเก็บไว้ไหน?จ้านหยินยืนอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง จ้องมองไปที่มันเพื่อนึกถึงมุมที่ตัวเขาไม่ได้หา?เขาค้นทุกลิ้นชักทั้งหมดแล้วในที่สุด สายตาเขามองไปที่กระดาษแผ่นหนึ่งวาดรูปปิ่นหงส์ทองบนโต๊ะเขาหยิบกระดาษขึ้นมาไห่ถงวาดรูปเก่งมากเธอวาดปิ่นหงส์ทองเพื่อทำอะไร?จ้านหยินคาดเดาไม่ออกถึงความหมายของปิ่นหงส์ทองของไห่ถง เขาหยิบกระดาษนั้นผลิกกลับมา และเนื้อหาอีกด้านหนึ่งนั้นเป็นสัญญาที่เขากำลังมองหาเธอวาดภาพไว้ด้านหลังหนังสือสัญญาของเธอจริงๆไม่แปลกใจเลยที่เขาหาหนังสือสัญญาไม่พบ แม้ว่าจะได้หาตามกล่องและตู้ต่างๆ ก็ตามจ้านหยินพับหนังสือสัญญาของไห่ถงลง และยัดมันลงในกระเป๋ากางเกง จากนั้นเดินไปที่เตียงและนั่งลงที่ขอบเตียง จ้องมองใบหน้าที่กำลังหลับไหลของไห่ถงอยู่พักหนึ่ง จากนั้นจึงเอื้อมมือไปหยิกใบหน้าของเธอเบา ๆเผยรอบยิ้มเจ้าเล่ห์บนริมฝีปาก "ไห่ถง ชีวิตนี้คุณจะเป็นได้ภรรยาของฉัน จ้านหยิน คนนี้เพ

เมื่อรู้ว่าเธอต้องดูแลลูกชาย เธอจึงไม่สามารถทิ้งเขาไว้ที่บ้านตามลำพังในเวลานี้ได้ เพื่อวิ่งมาที่โรงแรมเพื่อจับพวกเขาโทรหาน้อง?ไห่หลิงลังเลจะรบกวนน้องตอนนี้ดีไหม?หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ไห่หลิงรู้สึกว่ามันจะมีประโยชน์สำหรับเธอที่จะคว้าโอกาสนี้ไว้ และรวบรวมหลักฐานของการนอกใจของโจวหงหลินดังนั้น จึงต้องโทรหาไห่ถงไห่ถงหลับไปหลังจากดื่มเบียร์สองขวด และถูกจ้านหยินอุ้มขึ้นไปยังบ้านโดยไม่รู้ตัวไห่หลิงโทรศัพท์ออกไป โทรศัทพ์ของไห่ถงจึงร้องดังขึ้นมา และถูกดึงกลับมาจากการเข้าเฝ้าพระอินทร์เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดรับสาย โดยไม่ได้ดูหมายเลขเรียกเข้าด้วยซ้ำ"ฮัลโหล ใครน่ะ""ถงถง ฉันเอง พี่แกไง""พี่ มีอะไรเหรอ?"ไห่ถงค่อยๆ ฟื้นคืนสติ ก็นึกขึ้นได้ถึงแผนการของพี่เธอที่จะโชว์ไพ่เด็ดเรียกการหย่าให้พี่เขยสารเลวดู เธอคิดว่าทั้งคู่เกิดเรื่องทะเลาะวิวาทกันอีก ทำให้เธอค่อยๆ ตาสว่าง ทันใดนั้นก็ลุกขึ้นจากเตียงและถามอย่างกังวลว่า "พี่ กิดอะไรขึ้น? หรือว่าโจวหงหลินทำร้ายพี่อีกแล้วเหรอ?"“เขายังไม่ได้กลับบ้าน เขาบอกว่าจะกลับมาสายหน่อย เพราะไปงานเลี้ยงกับลูกค้าเและตอนนี้ก็เกือบจะตี 1 แล้ว เขาก

หลังจากจ้านหยินล็อคประตูบ้านแล้ว ก็ดึงไห่ถงเดินออกไปพร้อมพูดว่า "เพื่อนของฉันช่วยตามสืบดูแล้ว ตอนนี้พี่เขยของคุณอยู่ที่โรงแรมห่าวเจีย ซึ่งเป็นโรงแรมในเครือชางซื่อกรุ๊ป ฉันทำงานที่จ้านซื่อกรุ๊ป ทั้งสองกรุ๊ปเป็นคู่แข่งกัน ฉันไม่ต้องการให้คนชางซื่อกรุ๊ปจำฉันได้ เลยระบายสีดำครึ่งหน้า แบบนี้จะได้ไม่มีใครจำฉันได้”ไห่ถงมองปานที่เขาวาดบนหน้าถึงสองครั้งช่วงเวลาเร่งรีบนี้ เขายังคิดถึงรายละเอียดเล็กน้อยนี้ด้วยเขาเป็นคนละเอียดรอบคอบ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาทำงานเป็นพนักงานในจ้านซื่อกรุ๊ปได้ตอนนี้ไห่ถงเชื่อคำพูดของคุณยายแล้ว ตอนที่คุณยายชมจ้านหยินต่อหน้าเธอ ซึ่งบอกว่าจ้านหยินเป็นคนเอาใจใส่รายละเอียดมากแน่นอน เฉพาะเมื่อเขาเอาใจใส่คุณเท่านั้นที่จะเขาแสดงออกถึงความสนใจได้อย่างมาก"กลับมาบ้าน ค่อยล้างด้วยน้ำและสบู่"ไห่ถงเปิดร้านหนังสือเครื่องเขียน และรู้วิธีทำล้างหมึกบนผิวหนังจ้านหยินอยากจะบอกว่า ตอนกลับมาบ้านอยากให้ไห่ถงช่วยล้างหทึกบนใบหน้าของเขาเมื่อคำพูดมาถึงปาก เขาก็กลืนมันกลับลงไปเขิลเลยไม่กล้าพูดออกไปคุณยายจ้าน: แกมีปากใหญ่ๆ แบบนี้ไว้จะมีประโยชน์อะไร? ไม่กล้าพูดอะไรออกไปสักอย่า