All Chapters of หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: Chapter 401 - Chapter 410

ไห่ถงกลับมาที่ห้องของตัวเอง ปิดประตู แล้วทิ้งตัวลงกับบานประตู ลูบใบหน้าของตัวเอง ยังรู้สึกร้อนผ่าวอยู่เธอก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้หน้าแดงอาจจะเพราะเมื่อคืนไปจับชู้เป็นเพื่อนพี่สาว จนประสาทหลอนไปแล้วมั้งยืนค้างอยู่แบบนั้นชั่วอึดใจ ไห่ถงก็รีบไปอาบน้ำ อีกเดี๋ยวต้องไปทำอาหารเช้าให้จ้านหยินพอนึกถึงป้าเหลียง ไห่ถงก็รีบโทรหาป้าเหลียงอีก หลังจากที่ป้าเหลียงรับสาย เธอก็พูดว่า "ป้าเหลียง อีกเดี๋ยวพาหยางหยางไปที่ร้านได้เลยนะคะ ไม่ต้องกลับมาแล้วค่ะ""ได้ค่ะ""พี่ของฉันเป็นยังไงบ้างคะ?""ทำอย่างกับคนไม่มีอะไรอย่างนั้น กินอาหารเช้าเสร็จแล้วยังต้องไปทำงาน ป้าเตรียมกาแฟให้เธอแก้วนึง เมื่อคืนไม่ได้พักผ่อนเต็มที่ แล้วยังต้องไปทำงานต่อ กินแค่กาแฟให้ตัวเองตื่น"ไห่ถงสงสารพี่สาว แต่ก็รู้ว่าพี่สาวไม่กล้าลางาน เพราะยังไงซะก็เพิ่งจะทำงานได้แค่ไม่กี่วัน"บอกให้พี่ขับรถไปทำงานดีๆด้วยนะคะ""ได้ค่ะ"ไห่ถงวางสายแล้วจึงไปอาบน้ำเมื่อออกมาจากห้องน้ำ เธอก็เดินไปนั่งลงหน้าโต๊ะเครื่องแป้งตามความเคยชิน เตรียมจะหวีผมแต่บนโต๊ะกลับมีของสิ่งนึงหายไปปิ่นปักผมที่เธอวาดล่ะ?นั่นคือตัวอย่างที่เธอวาดขึ้นเพื่อจะเ

ซูหนานยืนรอจ้านหยินอยู่ที่หน้าประตูตึกสำนักงานที่สูงระฟ้าเมื่อเห็นจ้านหยิน ทันใดนั้นเขาก็หัวเราะคิกคัก"ฉันนึกว่าวันนี้นายจะไม่กลับบริษัทซะแล้ว"ซูหนานเดินตามจ้านหยินเข้าไปด้านใน ส่วนทีมบอดี้การ์ดหยุดฝีเท้าอยู่ด้านหน้าประตูตึก"ถ้าฉันไม่กลับบริษัท แล้วให้นายเป็นคนนำการประชุม เดี๋ยวก็โดนบ่นหาว่าติดหนี้ฉันชาติที่ ชาตินี้เลยต้องเป็นทาสรับใช้ฉันอีกน่ะสิ""ก็รู้ตัวนี่ว่าบีบใช้งานฉันตลอดเวลา"จ้านหยินเอียงคอมองหน้าเขาสองสามที "ฉันให้เวทีนายเพื่อแสดงความสามารถต่างหาก ถ้าฉันไม่ให้เวทีนี้กับนาย มีหรอที่หัวหน้าตระกูลจะเห็นหัวของนาย?"คนรุ่นใหม่ของตระกูลซูมีดีไม่แพ้แก๊งหนุ่มๆของตระกูลจ้านเลยการที่ซูหนานสามารถโดดเด่นจากกลุ่มคนรุ่นเดียวกันได้ขนาดนี้ หลักๆก็คือเขาเป็นคนมีความสามารถมาก แถมยังมีความสัมพันธ์อันดีกัยจ้านหยิน เป็นบุคคลากรสำคัญของจ้านซื่อกรุ๊ปหัวหน้าตระกูลให้ความสำคัญกับเขาทั้งๆที่เขาไม่ใช่ลูกชาย แต่ก็เป็นหลานชายคนสำคัญที่สุด เพราะงั้นซูหนานจึงมีตำแหน่งสูงมากในตระกูลซู อีกทั้งเขาก็ไม่ได้สนใจที่จะขึ้นเป็นหัวหน้าตระกูล แล้วก็ได้รับความไว้เนื้อเชื่อใจจากลูกพี่ลูกน้อง ทั้งสองสนิทก

"ประเด็นคือเธออ้วนมาก ฉันตั้งเงื่อนไขว่าทุกวันก่อนมาทำงานให้ไปวิ่งในสวนหย่อมหน้าตึกบริษัทอย่างต่ำห้ารอบ ถ้าวิ่งไม่ได้ห้ามมาทำงาน บังคับให้เธอลดน้ำหนัก เดือนเดียวมันคงไม่เห็นผลเท่าไหร่หรอก ถึงต้องให้ทดลองงานสามเดือน"จ้านหยิน "..."ตงหมิงนี่คุมค่อนข้างรอบด้านนะให้งานไห่หลิงทำ แล้วยังมานั่งเป็นห่วงปัญหารูปร่างหน้าตาของไห่หลิงีกเป็นเจ้านายที่ดีที่สุดในโลกแล้วมั้ง"ตงหมิง ให้ทดลองงานหนึ่งเดือน ผ่านโปรแล้วขึ้นเงินเดือนให้ด้วย ถ้านายคิดว่าความสามารถของเธอไม่คุ้มกับค่าแรงที่จะเพิ่มให้ เงินส่วนต่างแต่ละเดือน ฉันจะให้นายหลังไมค์""ตอนนี้เธอเป็นแค่เสมียนในแผนกบัญชี ถึงจะขึ้นเงินเดือนให้ยังไงก็ชึ้นได้ไม่เท่าไหร่หรอก อยากมากก็เพิ่มมากสุดห้าพันกว่าบาท จะมีประโยชน์อะไร?"จ้านหยินพูดกดเสียงต่ำ "เงินแค่ห้าพันกว่าบาทไม่ได้เยอะสำหรับนาย แต่มันมีค่าสำหรับคนธรรมดามาก พี่ฉันเตรียมจะหย่า เธอต้องแย่งชิงสิทธิ์ในการเลี้ยงดูลูกชาย ถ้ามีงานที่มั่นคง เงินเดือนที่มั่นคง จะเป็นประโยชน์ในการสู้เอาสิทธิ์เลี้ยงลูก""ก่อนหน้านี้เธอเคยเป็นผู้อำนายการแผนกบัญชีของเวยฮ่าวอีเล็กทรอนิกส์ ความสามารถน่ะมีแน่นอน ตอนนี

พ่อแม่โจวเห็นว่าลูกชายยืนกรานจะหย่า อีกทั้งลูกชายกับเย่เจียนีก็ได้กันถึงไหนต่อไหนแล้ว แถมยังถูกไห่หลิงจับได้คาหนังคาเขา นิสัยอย่างไห่หลิงไม่มีทางทนต่อไปแน่แม่โจวเอ่ยปากพูดขึ้น "หงหลิน หลังจากที่ลูกกับไห่หลิงแต่งงานกัน ก็มีแต่ลูกที่เป็นฝ่ายทำงานหาเงิน เธอไม่มีรายได้สักบาท ถ้าจะหย่าจริงๆ พวกลูกก็ไปดำเนินการที่สำนักทะเบียน แล้วบอกให้เธอเสื้อผ้าเก็บข้าวของออกไปซะ""ส่วนของอื่นๆห้ามเธอหยิบไปเด็ดขาด"ในเมื่อสรุปกันแล้วว่าจะหย่า งั้นก็ต้องลดการสูญเสียจากการหย่าให้น้อยที่สุด"แม่ จะไม่ให้เธอเอาอะไรไปเลยก็คงจะเป็นไปไม่ได้ นอกจากว่าเธอจะเป็นฝ่ายไม่เอาเอง ถึงจะให้เธอออกจากบ้านไปตัวเปล่าได้ หลังจากแต่งงานกัน เธอไม่ทำงานก็จริง แต่เงินเดือนของผมก็นับว่าเป็นทรัพย์สินร่วมของสามีภรรยา ถ้าเธอฟ้องหย่าขึ้นมา ผมก็ต้องแบ่งทรัพย์สินครึ่งนึงให้เธอ""บ้าน เงินกู้หลังแต่งงานถึงจะบอกว่าใช้เงินเดือนของผมจ่ายหนี้อยู่ก็เถอะ เพราะเงินเดือนผมนับว่าเป็นทรัพสินหลังสมรส เธอก็เลยมีส่วนได้ด้วย ถ้าหย่าไป ผมไม่ให้บ้านกับเธอ แต่ก็ต้องจ่ายเงินชดเชยก้อนนึงให้อยู่ดี ผมลองคำนวณดูแล้วไม่ต้องชดเชยให้เยอะมากก็ได้ ค่าตกแต่งเธอ

พ่อโจวยังพูดอีกว่า "ไม่สำคัญหรอกว่าแกจะแบ่งเงินให้ไห่หลิงน้อยนิดแค่ไหน เป็นคนก็อย่าโหดเหี้ยมเกินไป และปล่อยให้ตัวเองมีเส้นทางหลบหนีด้วยวิธีนี้ ที่จะทำให้ถนนข้างหน้าจะกว้างขึ้น แต่หยางหยางต้องให้อยู่กับครอบครัวของพวกเราเท่านั้น!”เพราะเขาเป็นทายาทของพวกเราตระกูลโจว“พ่อ ฉันสัญญากับพ่อเลยว่าฉันจะต่อสู้เพื่อสิทธิ์การเลี้ยงดูหยางหยางอย่างแน่นอน”“ก่อนที่พวกแกสามีและภรรยาจะหย่า พ่อก็ไม่อยากเชื่อคำสัญญาของแกเลย ไปพาหยางหยางมาก่อน เอามาฝากไว้กับฉันและแม่แก่ก่อน เพื่อที่ฉันจะได้รู้สึกสบายใจ”โจวหงหลินพูดอย่างช่วยไม่ได้ “พ่อ ทั้งคุณและแม่ก็ไม่เคยเลี้ยงหยางหยางมาก่อน ให้พาเขามาที่นี่เลย จะทำให้เขาปรับตัวไม่ได้ แล้วถ้าเขาร้องโวยวายจะทำอย่างไร?”แม่โจวช่วยพูดเสริม "เพราะว่าพวกเราไม่เลี้ยงเขามาก่อนไง ถึงให้พาเข้ามา เพื่อมาปลูกฝังความคุ้นเคยกัน ถ้าแกแต่งงานใหม่ในอนาคต คนแซ่เย่จะไม่เต็มใจที่จะเลี้ยงดูหยางหยางหรือ? หยางหยางจะต้องอยู่ฉันและพ่อแก อย่างน้อยพวกเราก็เป็นปู่กับย่าของเขา”“มีแม่เลี้ยงที่จิตใจดีสักกี่คน? นอกจากนี้ แกและคนแซ่เย่ยังเด็กอยู่และอีกไม่นานพวแกก็จะมีลูกเป็นของตัวเอง และหยางหย