แชร์

บทที่ 410

จ้านหยินรับสายโทรศัพท์ของเธออย่างรวดเร็ว

“คุณจ้าน ตอนเช้านี้คุณสบายดีไหมคะ? อดทนไหวไหมคะ? ถ้าไม่ไหวหลังประชุมเสร็จแล้ว ให้ลาป่วยกลับมาพักผ่อนครึ่งวันค่ะ”

หลังจากได้ฟังความห่วงใของเธอจ้านหยินก็รู้สึกมีความสุข เขาเอนหลังผงเบาะเก้าอี้หมุนสีดำ แล้วหมุนไปมา จากนั้นพูดว่า "ฉันหลังจากกลับไปริษัทก็ได้ดื่มกาแฟไปแก้วหนึ่งแล้ว และก็ทนได้มาจนถึงตอนนี้ ใกล้จะได้เวลาพักแล้ว และฉันจะรีบนอนพักสักครู่”

"คุณไม่กินข้าวเหรอคะ?"

“ฉันเหนื่อยมาก ไม่อยากอาหารน่ะ และไม่อยากกินด้วย”

“ถ้าไม่กินข้าวก็ไม่มีแรงนะคะ งานยุ่งตลอดทั้งเช้า ถ้าไม่ได้กินข้าวเที่ยงอีก จะหิวท้องกิ่วและไม่ดีต่อกระเพาะ รักษาก็ยากด้วยค่ะ”

จางหยินพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ “ฉันไม่อยากกิน”

“หลังจากคุณพักเที่ยงก็นอนพักไปก่อนค่ะ แล้วฉันจะส่งอาหารมาให้คุณทีหลัง แเมื่อฉันถึงหน้าประตูบริษัทของคุณแล้ว ฉันจะโทรหา”

เขานอนไม่หลับทั้งคืนเพราะเรื่องของพี่สาวเธอ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องธุรกิจหรือเรื่องส่วนตัว ไห่ถงก็ไม่สามารถปล่อยให้จ้านหยินละเลยมื้อเที่ยงได้

“ตามนั้น ฉันจะไปงีบที่บริษัทก่อน เมื่อคุณมาถึงแล้วด็โทรมาหาฉันนะ และขับรถอย่างระมัดระวังด้วย”

“ฉันนอนห
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status