บทที่ 417

แต่เธอไม่มีกระดาษแผ่นนั้นอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้งอีกต่อไป เหมือนว่าเธอ ได้วาดรูปบนหลังกระดาษแผ่นนั้น

โอ้!

ไห่ถงมองที่จ้านหยินซึ่งกำลังนอนหลับสนิท เขาไม่ได้ตั้งภาพวาดของเธอ แต่ยังรวมถึงสัญญาระหว่างพวกเขาด้วย ไม่สิ มันเป็นสัญญาในส่วนของเธอที่ถูกทำลายไปแล้ว เขาคงสารภาพว่าสัญญานั้นเป็นเหมือนราชโอกาง และเขาเอาไปแอบไว้แล้ว

จิ้มนิ้วแหย่หน้าจ้านหยิน แต่เขาไม่มีปฎิกิริยาตอบสนอง ไห่ถงจึงแหย่อีกครั้งและพูดว่า "คุณทำลายสัญญาของฉันโดยไม่ได้ตั้งใจ และของคุณยังอยู่ในมือของคุณ มันไม่ยุติธรรม ฉันไม่มีหลักประกันใด ๆ "

เอางี้ไหมไปขโมยสัญญาของเขามาทำลาย?

ด้วยวิธีนี้ ที่จะยุติธรรม ไม่มีใครมีสัญญาอยู่ในมือ และไม่มีใครสามารถบังคับใครได้

เมื่อคิดว่าเธอไม่มีโอกาสเข้าไปในห้องของเขาได้ ไห่ถงเริ่มรู้สึกก็ปวดหัว จะขโมยและทำลายสัญญาของเขาได้อย่างไร

มอมเหล้าเขา?

ทำให้เขาสลบเหรอ?

หรือล่อลวงเขา?

ไห่ถงคิดหลายวิธี แต่สุดท้ายเธอก็ปฏิเสธมันทั้งหมด แค่รอโอกาสดีกว่า

ไห่ถงคิดว่าตัวเองจะต้องรอเป็นเวลานานมาก ก่อนที่จะมีโอกาสได้เข้าไปในห้องของจ้านหยิน แต่ไม่ได้คาดหวังว่าจะมีโอกาสดีๆ ในตอนกลางคืน

คุณยายจ้านก็มาถึงแล้ว ห