บทที่ 423

ฝนตกไปตลอดทั้งคืนและหยุดตอนรุ่งสาง

ไห่ถงตื่นขึ้นมาตามเวลาปกติ

เมื่อเธอลืมตาขึ้น เธอก็เห็นใบหน้าที่หล่อเหลาของจ้านหยิน เธอตะลึงและนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ เธอรีบลุกขึ้นนั่งและกำลังจะผละตัวออกไปเบาๆ

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็หันกลับมามองจ้านหยิน และผลักเขาไปโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอเห็นว่าเขายังคงหลับสนิท และคิดว่าเมื่อวานเขาพึ่งดื่มกาแฟมาทั้งวัน ดังนั้นการที่เขาจะนอนหลับสนิทเช่นนี้ก็เป็นเรื่องปกติ อย่างไรก็ตามวันนี้เขาก็หยุดหนึ่งวันงั้นก็ให้เขานอนให้เต็มอิ่มเถอะ

ไห่ถงคิดกับตัวเองว่าเธอไม่ต้องการกวนจ้านหยิน แต่สิ่งที่เธอทำคือคุกคามจ้านหยิน

เมื่อเผชิญหน้ากับใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา ไห่ถงก็อดไม่ได้ที่จะขโมยจูบสองสามครั้งและพึมพำเบา ๆ : "หน้าตาดีกว่าฉันด้วยซ้ำ ถ้าไม่ติดว่ามันเข้มงวดและเย็นชาตลอดทั้งวัน ฉันคงกินคุณไปนานแล้ว รอจนกว่าหัวใจของฉันจะแข็งแกร่งขึ้น เมื่อถึงเวลานั้นฉันจะทอดคุณแล้วกินคุณล่ะ"

หลังจากขโมยจูบไปหลายครั้ง ไห่ถงก็จำสิ่งที่สำคัญที่สุดได้ ห้องของเขาเป็นพื้นที่ต้องห้ามสำหรับเธอ และเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะมีโอกาสเข้ามาสักครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพบว่าเขายังหลับอยู่ ท