บทที่ 383

ไห่ถงบอกว่าอยากไปทะเลเพื่อรับลม จ้านหยินจึงพาภรรยาไปที่ชายหาด

แน่นอนว่าไม่สามารถพาไปวิลล่าริมทะเลของพวกเขาได้

โชคดีที่ในฤดูนี้ แถมตอนกลางคืนชายหาดก็ไม่ได้ครึกครื้นเหมือนตอนฤดูร้อน มีนักท่องเที่ยวไม่กี่คนเท่านั้น

ทั้งคู่เดินเล่นบนทรายนุ่มๆ โดยมีเสียงคลื่นซัดเข้าฝั่งพร้อมกับลมทะเล พัดผมของไห่ถงปลิวไสว และทำให้เธอรู้สึกหนาว

จ้านหยินหยุดลง

ไห่ถงหยุดและถามเขาว่า "มีอะไรเหรอคะ?"

จ้านหยินถอดเสื้อสูทออก แล้วส่งให้ไห่ถง “ลมทะเลแรงมา ใส่เสื้อคลุมฉันเถอะ”

เมื่อเห็นไห่ตงไม่รับเสื้อคลุม เขาก็พูดอีกครั้งว่า "คุณจะใส่มันเองหรือฉันช่วยคุณใส่?"

ไห่ถงทำได้แค่ต้องเอาเสื้อคลุมของเขามาสวมแล้วพูดว่า "คุณหนาวไหมคะ?"

“ฉันก็หนาว แต่ฉันกลัวคุณจะเป็นไข้มากกว่า”

ไห่ถงมองเขาแล้วหัวเราะ "คุณจ้าน คำตอบของคุณไม่เหมือนกับในละครเลยค่ะ ผู้ชายในทีวีมักจะชอบพูดว่า 'ฉันไม่หนาว คุณใส่เถอะ'"

แน่นอนว่าคำตอบของเขา ทำให้เธอรู้สึกถึความจริงใจมาก

“ถ้ารู้ตั้งแต่เแรกว่าลมทะเลแรงและหนาวขนาดนี้ คงไม่ขอให้มาที่นี่ค่ะ”

หลังจากที่ไห่ถงสวมเสื้อคลุม ร่างกายก็อุ่นขึ้นทันที

เธอหันหน้าไปมองเขา และเขาก็บังเอิญมองเธอเช่นกัน สองส