"คุณเป็นหัวหน้าแก๊งเหยียนหลงงั้นเหรอ?"ถานหงตกตะลึงก่อนที่จะเดินตามมาด้วยสายตาคนที่เอ๋อไปเลย "ไอ้แซ่ลู่ ฉันว่านะ คุณเลิกคุยโวจะได้ไหม? คุณมันไม่มีค่าอะไร คุณมันก็แค่งั้น ๆ อ่ะ ยังกล้าเรียกตัวเองว่าเป็นหัวหน้าแก๊งเหยียนหลงอีกงั้นเหรอ?""ลู่เฉิน หยุดโวยวาย ทำเป็นเล่นได้แล้ว จริงจังหน่อยสิ" หลี่ชิงเหยาถือโอกาสจ้องมองไปแวบหนึ่งเห็นได้ชัดว่าเธอก็ไม่เชื่อคําพูดของคนตรงหน้าเธอเช่นกันอีกฝ่ายเพิ่งมานครเอกของมณฑลเพียงไม่กี่วันนี่นา? จะได้เป็นหัวหน้าแก๊งได้ยังไง?"เรื่องแบบนี้ผมจะหลอกพวกคุณทําไมกัน? ถ้าไม่เชื่อ พวกคุณไปกับผมที่แก๊งเหยียนหลง ผมจะทวงเงินของพวกคุณให้ได้ภายในไม่กี่นาที" ลู่เฉินสาบานอย่างเคร่งขรึม"ฮึ! คุณมองเราเป็นคนโง่หรือยังไง? ไปทวงหนี้ที่แก๊งเหยียนหลง เรายังมีชีวิตกลับมาได้ไหมล่ะ?" ถานหงพูดด้วยความโมโห"ช่างเถอะ พวกคุณไม่ต้อง ผมไปเอง แบบนี้โอเคหรือยัง?" ลู่เฉินขี้เกียจจะพูดมากมันก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นเรื่องใหญ่โตอะไร ทำเอาเครียดซะ"เดี๋ยวก่อน! ฉันจะไปกับคุณค่ะ"เมื่อเห็นว่าลู่เฉินกําลังจะไป หลี่ชิงเหยาก็รีบลุกขึ้นตาม"พี่! เธอบ้าไปแล้วเหรอ? เธอจะไปแก๊งเหยียนหลงกับผู้ชายค
Read more