บททั้งหมดของ หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: บทที่ 1 - บทที่ 10

ในลิฟต์ลู่เฉินมองดูจี้หยกที่แขวนบนหน้าอกของเขา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโศกเศร้าแม้ว่าเขาจะคิดไว้มานานแล้ว แต่เมื่อการแต่งงานนี้จบลงจริงๆ เขาไม่สามารถแสร้งทำว่าไม่รู้สึกอะไรเลยได้เดิมทีเขาคิดว่าความสุขนั้นง่ายมาก สามมื้อต่อวัน เรียบง่าย ธรรมดาและมีความสุขก็เพียงพอแล้วแต่ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วที่จริงแล้ว ความธรรมดาก็เป็นความผิดอย่างหนึ่งหลังจากหลงอยู่ในห้วงแห่งความธรรมดาที่แสนอบอุ่นมานานสามปี ตอนนี้ ถึงเวลาต้องตื่นขึ้นมาแล้ว“กริ๊ง...กริ๊ง...”ขณะที่เขาครุ่นคิดอยู่ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นแล้วพอเขารับสาย เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้น"คุณลู่ครับ ผมเป็นหวางป่ายโซ่จากหอการค้าเจียงหลิงครับ ผมได้ยินมาว่าวันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงานของคุณกับคุณหลี่ ผมเลยเตรียมของขวัญไว้เป็นพิเศษ ไม่ทราบว่าคุณจะพอมีเวลาว่างเมื่อไหร่นะครับ?"“ขอบคุณนายกสมาคมหวางมากครับ แต่ต่อไปนี้เราไม่ต้องการมันอีกแล้ว” ลู่เฉินพูดอย่างใจเย็น“ฮะ?” หวางป่ายโซ่ตกใจเล็กน้อยเขารับรู้อย่างคลุมเครือว่ามีบางอย่างผิดปกติไป“นายกสมาคมหวาง ยังมีเรื่องอื่นไหมครับ?” ลู่เฉินพูดเปลี่ยนเรื่อง“แค่กๆ...จริงๆก็มีอีกเรื่องหนึ่งที่อย

“แม่คะ แม่กับหลี่ห้าวไปโรงพยาบาลก่อน เรื่องนี้หนูจะจัดการเอง”หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดหลี่ชิงเหยาก็ได้ทำการตัดสินใจ“ชิงเหยา ลูกต้องแก้แค้นแทนน้องชายของหนูนะ ห้ามปล่อยไอ้สัตว์นั้นไปเด็ดขาด!” จางชุ่ยฮัวพูดอย่างโมโห“แม่วางใจเถอะค่ะ หนูมีวิจารณญาณของตัวเอง” หลี่ชิงเหยาพยักหน้าแล้วเธอก็ส่งสัญญาณให้รปภ.สองคนส่งจางชุ่ยฮัวและหลี่ห้าวไปโรงพยาบาล“เลขาจาง คุณคิดอย่างไรกับเรื่องนี้?” หลี่ชิงเหยานวดขมับ เธอรู้สึกปวดหัวเล็กน้อย“คุณหลี่ เรื่องนี้มันชัดเจนมากอยู่แล้ว ลู่เฉินเป็นคนที่เริ่มลงมือลงไม้ อีกอย่างพวกรปภ.ก็เห็น มันไม่ต้องสงสัยอะไรเลย” เลขาจางกล่าว“แต่ว่า คนอย่างแม่ฉัน…” หลี่ชิงเหยาลังเลที่จะพูดเธอรู้ดีถึงความแสบของแม่และความโหดเหี้ยมของน้องชายตัวเอง“ไม่ว่ายังไง การต่อยตีคนมันก็เป็นเรื่องที่ผิด!”เลขาจางพูดตามความชอบธรรม "ถึงจะบอกว่ามีการเข้าใจผิดกันจริงๆ มันนั่งลงคุยกันดีๆไม่ได้เลยงั้นเหรอ? ยิ่งไปกว่านั้น หลี่ห้าวเป็นน้องชายแท้ๆของคุณ ที่เขาต่อยตีหลี่ห้าวถึงขั้นนั้น แสดงว่าเขาไม่คำนึงถึงความรู้สึกของคุณเลยสิ แค่จุดนี้ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์แล้วว่าคุณสมบัติในตัวของเขาน

“ไอ้ขยะแกนี่!”ฉาวซวนเฟยโกรธทันที เธอดึงศาสตราจารย์จางขึ้นแล้วตะโกนว่า "ฉันบอกว่าไม่ให้ดึงเข็มออกมา แต่คุณก็ยังจะดึงมันออก ตอนนี้เกิดเรื่องขึ้นแล้ว คุณแม่งกลับตอบฉันมาแบบนี้งั้นหรอ?!"“ไม่...ไม่เกี่ยวอะไรกับผม ผมได้ทำอย่างเต็มที่แล้ว”ศาสตราจารย์จางส่ายหัวเรื่อยๆ และเขาเริ่มบ่ายเบี่ยงความรับผิดชอบ "โอ้ มันเป็นปัญหาของหมอคนนั้นแน่ๆ เป็นเพราะเขาฝังเข็มแบบสุ่มๆนั่นแหละ ถึงจะฆ่าตาเฒ่าฉาว!""ปัง!"ฉาวซวนเฟยตบหน้าศาสตราจารย์จางอย่างแรง "ไอ้สารเลว! คุณเองที่โง่เขลาแต่ยังจะไปโทษคนอื่นเขาอีกงั้นเหรอ? ฉันเตือนคุณเลยนะ ถ้าคุณปู่ของฉันไม่รอด ฉันก็จะฆ่าคุณอย่างอนาถเอง!"ทันทีที่คำพูดเหล่านี้พูดออกมา ใบหน้าของศาสตราจารย์จางก็ซีดลงด้วยพลังของตระกูลฉาว ที่ทำให้เขาหายไปจากโลกนั้นเป็นเรื่องที่ง่ายมาก"เกิดอะไรขึ้น?"ในเวลานี้ ลู่เฉินเดินเข้ามาอีกครั้งแต่เมื่อลู่เฉินเห็นตาเฒ่าฉาวที่สีหน้าเป็นสีดำและมีเลือดออกจากปากและจมูกเขา ลู่เฉินก็ขมวดคิ้วทันที“ผมบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าห้ามดึงเข็มออกน่ะ? ทำไมพวกคุณไม่ฟัง?” ลู่เฉินดูไม่พอใจมาก"คุณลู่คะ เมื่อกี้..."ก่อนที่ฉาวซวนเฟยจะอธิบาย ศาสตราจารย์จางก็

"คุณลู่คะ ขอบคุณที่ช่วยเหลือชีวิตปู่ของฉันนะคะ นี่คือบัตรมังกรฟ้าของตระกูลฉาวโปรดรับมันไปด้วยค่ะ"ฉาวซวนเฟยหยิบบัตรสีดำขอบทองใบหนึ่งออกมาแล้วยื่นให้เขา "ถ้ามีบัตรใบนี้ คุณจะเป็นวีไอพีของตระกูลฉาวนับจากนี้ไป คุณสามารถเพลิดเพลินกับบริการที่ดีที่สุดในบริษัททั้งหมดที่เป็นของตระกูลฉาวได้ "“คุณฉาวครับ นี่ไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการหรอก” ลู่เฉินส่ายหัว“ไม่ต้องกังวลนะคะคุณลู่ นี่เป็นเพียงค่าตอบแทนของฉันที่ให้คุณเอง สำหรับหญ้าใจมังกรที่นายกสมาคมหวางพูดถึงนั้น พรุ่งนี้ฉันจะให้คนไปส่งที่บ้านของคุณค่ะ” ฉาวซวนเฟยกล่าวด้วยรอยยิ้ม“คุณฉาวเป็นคนที่ตรงไปตรงมาจริงๆ งั้นผมขอขอบคุณนะครับ”ลู่เฉินยิ้มเบาๆแล้วรับบัตรมังกรฟ้ามาสิ่งที่ฉาวซวนเฟยมอบให้ มันจะไม่เลวแน่นอน"เอี๊ยดดด--!"ขณะที่ทั้งสองคนคุยกันอยู่ คนขับก็เบรกกะทันหันและจอดรถที่อยู่ข้างถนน“บอส ผมขอโทษ ทุกอย่างเป็นเพราะพวกเขาบังคับให้ผมทำ!”หลังจากพูดคำที่แปลกๆอย่างนี้ คนขับก็วิ่งหายตัวไปอย่างรวดเร็วในเวลาเดียวกัน มีรถตู้สีดำสองคันวิ่งมาคันหนึ่งจอดข้างรถเบนท์ลีย์ อีกคันหนึ่งจอดอยู่ด้านหลังรถเบนท์ลีย์แล้วพอประตูรถเปิดออก พวกอันธพาลหลายสิ

“คุณหลี่? คุณมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”เมื่อลู่เฉินเห็นหลี่ชิงเหยาเดินมา สายตาของลู่เฉินก็หยุดชะงักในตอนแรก แต่ในไม่ช้าเขาก็กลับทำเป็นไม่แยแส“บังเอิญเจอพอดี เลยมาทักทาย”หลี่ชิงเหยากลืนคำพูดที่เธอเตรียมมาเพื่อที่จะอธิบายต่อเธอเคยได้ยินจากแม่ของเธอมาก่อนว่าลู่เฉินมีความรักครั้งใหม่แล้ว แต่เดิมเธอยังไม่ค่อยเชื่อนักแต่ไม่คิดว่ามันจะเป็นความจริงแม้ว่าทั้งสองจะหย่าร้างกันแล้ว แต่เธอก็ยังรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเมื่อเห็นว่าสามีเก่าของเธอมีผู้หญิงคนใหม่ในไม่ช้ามันเป็นความรู้สึกที่ต่อต้านที่อธิบายได้ยาก“คุณลู่คะ นี่คือเพื่อนของคุณหรอ” ฉาวซวนเฟยมองดูหลี่ชิงเหยาด้วยสัญชาตญาณของผู้หญิง เธอรู้สึกถึงความเกลียดชังเล็กน้อยที่อีกฝ่ายแสดงออกมา“อดีตภรรยาของผม” ลู่เฉินตอบ"อ๋อ?"ฉาวซวนเฟยยักคิ้วและยกมุมปากขึ้น“สวัสดีค่ะ ฉันแซ่ฉาวค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”เธอยิ้มและยื่นมือออกมาอย่างสง่างามแต่คางที่ยกขึ้นเล็กน้อยของเธอนั้น กลับทำให้รู้สึกถึงการกดขี่ลึกๆ"สวัสดีค่ะ"หลี่ชิงเหยาตอบอย่างสุภาพแม้ว่าเธอจะมั่นใจมากมาตลอด แต่เธอต้องยอมรับว่าผู้หญิงตรงหน้านี้สวยเหลือเกินไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน