บททั้งหมดของ หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: บทที่ 31 - บทที่ 40

ในไม่ช้า คราฟต์เหล้าสองขวดที่บรรจุภัณฑ์เก่าๆก็ถูกเผยให้เห็นต่อหน้าทุกคน“ฮ่าฮ่า... ผมยังนึกว่ามันเป็นสิ่งที่ดีอะไร ที่แท้เป็นคราฟต์เหล้าสองขวดเท่านั้นเหรอ?”หลี่ห้าวพูดด้วยความดูถูก“คราฟต์เหล้าอย่างนี้ อย่างมากก็แค่ขวดละหมื่นบาท ช่างต่ำต้อยจริงๆ จะเทียบได้กับโรมานี-คอนติของคุณหยางได้อย่างไร?”“ใช่แล้ว คราฟต์เหล้าราคาถูกเกินไป แม้แต่สุนัขก็ไม่ยอมดื่มเลย!” มีคนพูดคล้อยตามที่จริงแล้วคราฟต์เหล้าก็ไม่ได้แย่มาก แต่เมื่อเปรียบเทียบแล้วมันก็ไม่คุ้มที่จะพูดถึงเลย “ฮึ่ม! ไวน์ราคาถูกอย่างนี้แกยังกล้านำมาเหรอ? ช่างน่าอายจริงๆ!” จางชุ่ยฮัวพูดอย่างประชด“เหล้าคราฟต์ถูกชมว่าเป็น'ไวน์ประจำชาติ' มันจะต่ำต้อยได้ยังไง? หรือว่ามีเพียงไวน์จากต่างประเทศเท่านั้นที่สูงส่งหรอ?” ลู่เฉินพูดอย่างสงบ“ขวดไวน์ของคุณหยางมีมูลค่ามากกว่าแสนบาท แต่ของคุณมีราคาเพียงหมื่นบาท มันไม่ต่ำต้อยหรือ?” สีหน้าของหลี่ห้าวเต้มไปด้วยความรังเกียจ“ไวน์ราคาแพงไม่จำเป็นต้องดีเสมอไป จุดที่สำคัญคือตัวเองชอบก็พอ อีกอย่าง คุณรู้ได้อย่างไรว่าไวน์ของผมไม่ได้แพงเท่าของหยางเหว่ยล่ะ” ลู่เฉินโต้กลับ“ความจริงได้เผยอยู่ตรงหน้าแกแล้ว แก

ทันใดนั้นหยางเหว่ยก็เคาะโต๊ะแล้วพูดด้วยเสียงดังว่า "ท่านผู้อาวุโสและเพื่อนๆทั้งหลาย ผมขอบอกข่าวดีแก่พวกคุณหน่อยนะ เภสัชกรรมตระกูลหยางเรากำลังวางแผนที่จะเพิ่มทุนในเมื่อเร็วๆนี้ ไม่รู้ว่ามีใครในนี้สนใจที่จะเข้าร่วมหรือไม่"“เพิ่มทุน?”เมื่อทุกคนได้ยินสิ่งนี้ สายตาของพวกเขาก็หันไปทางเขากันหมดเภสัชกรรมตระกูลหยางเป็นบริษัทที่ยอดเยี่ยมนะมันอยู่ในระดับไม่ที่หนึ่งก็ที่สองในอุตสาหกรรมการแพทย์ของเมืองเจียงหลิงในเมื่อก่อนที่อยากจะลงทุนก็ยากมากเลย แต่ปัจจุบันจู่ๆก็ต้องเพิ่มการลงทุน เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจจริงๆ“คุณหยางครับ ทำไมอยู่ดีๆจะต้องเพิ่มการลงทุนล่ะ? เป็นเพราะขาดเงินทุนหรือ?” หลี่ชิงเหยาถามอย่างอยากรู้อยากเห็น“ไม่ใช่แน่นอนสิ เหตุผลที่เราตัดสินใจแบบนี้ก็เพราะว่าบริษัทเราจะพัฒนาเป็นบริษัทมหาชนจำกัดแล้ว”หยางเหว่ยยิ้มและอธิบายว่า "ทุกคนรู้ดีว่าเภสัชกรรมตระกูลหยางเรามีรากฐานและความสามารถมาก การเพิ่มทุนครั้งนี้มีจุดประสงค์หลักเพื่อให้ผลประโยชน์แก่พนักงานเก่าบางคน"“เนื่องจากมันมีจำนวนจำกัด จึงไม่ได้ประกาศต่อสาธารณะชน หากพวกคุณสนใจ ผมให้จำนวนส่วนของโอกาศที่ลงทุนแก่พวกคุณได้”ทันที

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้พูดออกมา สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไปมีโอกาสที่จะหาเงินมหาศาลได้อย่างไม่ง่ายดาย พวกเขาจะปล่อยมันไปอย่างง่ายๆได้อย่างไร?“หยางเหว่ย! คุณอย่าถือสาเขาเลยนะ เขาอิจฉาคุณอย่างเห็นได้ชัด เราไม่เหมือนกับเขาเลย เราทุกคนเชื่อในตัวคุณนะ!” จางชุ่ยฮัวรีบส่อให้เห็นทัศนคติของเธอ“ใช่ๆๆ คุณหยางครับ เรื่องการเพิ่มทุนนั้นลืมไปไม่ได้นะ เมื่อกี้คุณได้สัญญากับเราแล้วนะ”ทุกคนต่างก็พูดคล้อยตามในขณะที่พวกเขาพูด ดวงตาของพวกเขาก็หันไปมองลู่เฉิน และพวกเขาต่างก็เริ่มดุร้ายขึ้น“ลู่เฉิน! ฉันเตือนคุณนะ อย่าขวางพวกเราไม่ให้รวย! ไม่อย่างนั้นฉันจะหยาบคายกับคุณแล้วนะ!”“นั่นนะสิ! ถ้าแกยังกล้าพูดเรื่องไร้สาระอีก แกก็ออกไปจากที่นี่ซะ!”ทุกคนต่างก็ดุด่าลู่เฉินขึ้นในความเห็นของพวกเขา ลู่เฉินจงใจใส่ร้ายหยางเหว่ย แลอยากขัดขวางวิธีการหาเงินของพวกเขาช่างเป็นคนใจดำจริงๆ!“พวกคุณเชื่อหยางเหว่ยขนาดนั้นเลยเหรอ? พวกคุณเคยคิดบ้างไหมว่าถ้าเขาโกหกจะทำยังไงดี?” ลู่เฉินขมวดคิ้วและถาม“มันไม่ใช่เกี่ยวกับคุณ! เราอยากทำอะไรก็ได้!” หลี่ห้าวขึงตาใส่เขา“ใช่! แม้ว่าเราจะถูกหลอก แต่เราเต็มใจทำมัน มันไม่เกี่ยว

“ผู้นำของสามผู้ยิ่งใหญ่ของเมืองเจียงหลิง—หม่าเทียนหาว!” หลี่ชิงเหยากล่าว“อะไรนะ? คุณหม่า หม่าเทียนหาวหรือ?!”ทันทีที่คำพูดเหล่านี้พูดออกมา เลขาจางก็เบิกตากว้างๆราวกับว่าเธอได้เห็นผีใครก็รู้ว่าในทั้งเขตตงเฉิง คุณหม่าเป็นใหญ่จ้าวหู่เป็นเพียงเจ้าพ่อในเขตตงเฉิง แต่คุณหม่าถึงจะเป็นจักรพรรดิใต้ดินที่แท้จริงของเจียงหลิง!อำนาจของเขายิ่งใหญ่มากจนบอกได้ว่าสามารถปกปิดท้องฟ้าได้ด้วยเขาเองเลย!ไม่ว่าจะในด้านธุรกิจ การเมือง หรือการทหาร เขาล้วนมีสายสัมพันธ์เป็นอย่างดีหากใครทำให้คุณหม่าขุ่นเคือง มันจะน่ากลัวกว่าความตายเลย!“คุณหลี่คะ คุณอย่าบอกฉันนะ ว่าคุณหม่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วย?” เลขาจางกลืนน้ำลาย“มันไม่แน่นะ จ้าวหู่เป็นลูกน้องของคุณหม่า ตอนนี้จ้าวหู่เสียชีวิตอย่างกะทันหัน คุณ หม่าจะเริ่มการสอบสวนอย่างแน่นอน ถ้าเป็นฝีมือของลู่เฉินจริงๆ มันจะแย่แล้ว!” สีหน้าของหลี่ชิงเหยาดูเคร่งขรึม“แม้ว่าจะเป็นเช่นนี้ แต่ก็เป็นความผิดของลู่เฉินเอง คงไม่เกี่ยวอะไรกับเราใช่ไหม?” เลขาจางถามอย่างไม่มั่นใจ“ก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณหม่าจะเข้าใจอย่างไร ถ้าเขาคิดว่ามันเกี่ยวข้องกับเรา งั้นเราก็จะหนีรอดไ

“ผมจำได้ว่าชิงเหยาดูเหมือนจะไม่ได้เชิญคุณมาใช่ไหม? คุณหน้าด้านขนาดนั้นเลยเหรอ?” หยางเหว่ยหัวเราะเยาะ“ฉันเชิญลู่เฉินมา ทำไม คุณไม่ยอมหรือ?”ฉาวซวนเฟยก้าวไปข้างหน้าอย่างกะทันหัน คิดไม่ถึงว่าออร่าอันทรงพลังของเธอได้บังคับให้หยางเหว่ยถอยกลับไปสองก้าวโดยไม่รู้ตัว“ฮึ่ม! ผู้ชายคนหนึ่งกลับต้องการผู้หญิงมาปกป้องหรือ? ช่างไร้ความสามารถจริงๆ!”หยางเหว่ยเบ้ปากอย่างเหยียดหยามและพูดว่า "แล้วคุณด้วย ที่คุณอยู่กับไอ้ขยะคนนี้ คุณจะต้องเสียใจในไม่ช้าก็เร็ว!"“ที่ฉันจะเสียใจหรือไม่มันเกี่ยวอะไรของคุณล่ะ? ไปให้พ้นซะ!” ฉาวซวนเฟยตะคอก อย่างเย็นชาจากนั้นเธอก็จับแขนของลู่เฉินแล้วเดินเข้าไปในห้องโถงโดยไม่สนใจหยางเหว่ย" อีนังตัวดี เก๋งขนาดนี้ ในไม่ช้าก็เร็วผมต้องให้คุณนอนบนเตียงผม” เมื่อหยางเหว่ยมองไปที่ด้านหลังของทั้งสองคน เขาก็โกรธมากจนกัดฟันเขาไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมไอ้ขยะอย่างลู่เฉินจะมีผู้หญิงมากมายชอบเขา“หยางเหว่ย คุณมาที่นี่เพื่อร่วมสนุกด้วยหรือ?”ในเวลานี้ ชายที่แต่งตัวดีคนหนึ่งเดินออกจากรถมายบัค“เฮ้ ! นายน้อยหวาง? คุณมาที่นี่ด้วยหรือ?”ดวงตาของหยางเหว่ยเป็นประกาย และเขารีบวิ่งไปข้างห