แชร์

บทที่ 40

ผู้แต่ง: ดื่มน้ำให้เยอะ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
“ผมจำได้ว่าชิงเหยาดูเหมือนจะไม่ได้เชิญคุณมาใช่ไหม? คุณหน้าด้านขนาดนั้นเลยเหรอ?” หยางเหว่ยหัวเราะเยาะ

“ฉันเชิญลู่เฉินมา ทำไม คุณไม่ยอมหรือ?”

ฉาวซวนเฟยก้าวไปข้างหน้าอย่างกะทันหัน คิดไม่ถึงว่าออร่าอันทรงพลังของเธอได้บังคับให้หยางเหว่ยถอยกลับไปสองก้าวโดยไม่รู้ตัว

“ฮึ่ม! ผู้ชายคนหนึ่งกลับต้องการผู้หญิงมาปกป้องหรือ? ช่างไร้ความสามารถจริงๆ!”

หยางเหว่ยเบ้ปากอย่างเหยียดหยามและพูดว่า "แล้วคุณด้วย ที่คุณอยู่กับไอ้ขยะคนนี้ คุณจะต้องเสียใจในไม่ช้าก็เร็ว!"

“ที่ฉันจะเสียใจหรือไม่มันเกี่ยวอะไรของคุณล่ะ? ไปให้พ้นซะ!” ฉาวซวนเฟยตะคอก อย่างเย็นชา

จากนั้นเธอก็จับแขนของลู่เฉินแล้วเดินเข้าไปในห้องโถงโดยไม่สนใจหยางเหว่ย

" อีนังตัวดี เก๋งขนาดนี้ ในไม่ช้าก็เร็วผมต้องให้คุณนอนบนเตียงผม”

เมื่อหยางเหว่ยมองไปที่ด้านหลังของทั้งสองคน เขาก็โกรธมากจนกัดฟัน

เขาไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมไอ้ขยะอย่างลู่เฉินจะมีผู้หญิงมากมายชอบเขา

“หยางเหว่ย คุณมาที่นี่เพื่อร่วมสนุกด้วยหรือ?”

ในเวลานี้ ชายที่แต่งตัวดีคนหนึ่งเดินออกจากรถมายบัค

“เฮ้ ! นายน้อยหวาง? คุณมาที่นี่ด้วยหรือ?”

ดวงตาของหยางเหว่ยเป็นประกาย และเขารีบวิ่งไปข้างห
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 41

    เมื่อเวลาผ่านไป แขกที่มาแสดงความยินดีก็เพิ่มมากขึ้นทั้งสถานที่มีแขกมากมายบนเวทีด้านหน้ากำลังแสดงเชิดสิงโตอันดีเยี่ยมอยู่ส่วนใต้เวที แขกกลุ่มกำลังพูดคุยกันพร้อมเครื่องดื่ม“ชิงเหยา สถานที่นี้ดีจริงๆ คุณจะเป็นเจ้าของที่นี่นับจากนี้ไปใช่ไหม?”จางชุ่ยฮัวมองไปรอบๆ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้น“แม่ ฉันเป็นเพียงคู่ร่วมมือของตระกูลฉาว แม้ว่าเราจะก่อตั้งบริษัทใหม่ด้วยกัน แต่ฉันก็จะเป็นเพียงผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สองเท่านั้น” หลี่ชิงเหยาอธิบาย“ที่สองก็ไม่เลว ที่เราร่วมมือกับตระกูลฉาวที่มีอำนาจใหญ่อย่างนี้ ในอนาคตเราจะทำอะไรตามอำเภอใจได้แล้ว!” จางชุ่ยฮัวพอใจมาก“พี่ครับ! อาชีพของพี่กำลังเฟื่องฟู พี่น่าจะหาเงินได้มากมายใช่ไหม? เมื่อไหร่จะซื้อรถดีๆให้ผมนะครับ?” หลี่ห้าวที่อยู่ด้านข้างพูดด้วยรอยยิ้มที่ประจบประแจง“ฉันได้ให้เงินคุณเป็นจำนวนมากทุกเดือน ยังไม่พอเหรอ?” หลี่ชิงเหยารู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยเธอรังเกียจคนที่ไม่ขยัน เอาแต่ขอเงินจากผู้ใหญ่ แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นน้องชายของเธอ“เมื่อก่อนมันพอนะ แต่เงินออมทั้งหมดของผมลงทุนไปให้เภสัชกรรมตระกูลหยางแล้ว และตอนนี้ผมไม่มีเงินแล้ว” หลี่ห้า

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 42

    เธอก็เป็นผู้หญิงที่พ่อเขาเคยเตือนเขาว่าแตะต้องไม่ได้“นายน้อยหวางชมมากไปแล้วค่ะ”หลี่ชิงเหยายิ้มอย่างสุภาพ“ชิงเหยา ผมจะบอกข่าวดีกับคุณ”ในเวลานี้ จู่ๆหยางเหว่ยก็เปลี่ยนหัวข้อและพูดว่า "ผมเพิ่งได้ยินจากนายน้อยหวางว่าแม้แต่ราชินีของตระกูลฉาวนั้นก็จะมาร่วมพิธีเปิดในวันนี้ด้วย"ราชินีแห่งตระกูลฉาว ก็จะมาร่วมพิธีเปิดในวันนี้ด้วย"“โอ้? จริงเหรอ? เยี่ยมมากเลย!”หลี่ชิงเหยายักคิ้ว เธอรู้สึกค่อนข้างประหลาดใจเพราะไม่ว่าจะเป็นการเซ็นสัญญาหรือหารือเรื่องที่เกี่ยวข้องกับบริษัทใหม่ก็เป็นผู้จัดการทั่วไปของตระกูลฉาวกรุ๊ปออกหน้ามาจัดการเธอไม่เคยเห็นคุณหนูของตระกูลฉาวคนนั้นมาก่อนแน่นอนว่าเธอเคยได้ยินชื่อของฉาวซวนเฟยมาก่อนตั้งแต่ตาเฒ่าฉาวปลดเกษียณ ก็คือผู้หญิงที่แข็งแกร่งคนนี้เองที่แบกภาระอันหนักหน่วงตระกูลฉาวและด้วยความพยายามของเธออง เธอได้ทำให้ตระกูลฉาวเจริญรุ่งเรืองและรุ่งโรจน์มากขึ้นในระดับหนึ่งพวกเธอเป็นคนประเภทเดียวกันเธอแถมยังถือว่าฉาวซวนเฟยเป็นเป้าหมายที่เธอต้องการไล่ล่าแต่จนถึงตอนนี้ เธอยังไม่ได้พบกับอีกฝ่ายเลย ซึ่งค่อนข้างจะเสียดายตอนนี้เธอได้ยินว่าฉาวซวนเฟยจะมาที่นี่

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 43

    “จะเป็นเธอได้ยังไง?!”เมื่อหลี่ชิงเหยาเห็นฉาวซวนเฟยที่อยู่บนเวที เธอก็ตกตะลึงไปหมดใบหน้าที่สวยของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจเธอไม่เคยคิดว่าคุณฉาวที่เธอรอคอยที่จะได้พบจะเป็นผู้หญิงที่ขัดแย้งกับเธอ!“แม่! นี่เป็นนางจิ้งจอกคนนั้นไม่ใช่เหรอ? ทำไมเธอขึ้นไปบนเวทีแล้ว?”หลี่ห้าวเบิกตากว้างๆ และไม่ได้ตอบสนองมาเล็กน้อย“ไม่ เป็นไปไม่ได้มั้ง? หรือว่า...เธอก็คือคุณฉาว?!”จางชุ่ยฮัวตกใจมากจนริมฝีปากของเธอเริ่มสั่นขึ้นเธอไม่อยากจะเชื่อจริงๆว่านางจิ้งจอกในสายตาของเธอจะเป็นคุณหนูของตระกูลฉาว!“ทำไม? ทำไมเป็นเธอ?!”ในขณะนี้ ใบหน้าของหยางเหว่ยซีดมากราวกับว่าเขาถูกฟ้าผ่าดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อเขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าผู้หญิงที่อยู่เคียงข้างลู่เฉินจะเป็นราชินีแห่งธุรกิจของเจียงหลิง เป็นคนที่อำนาจสูงกว่าผู้คนนับพันอย่างแท้จริง!เมื่อเขานึกถึงการกระทำในก่อนหน้านี้ของเขา เขาก็เหงื่อออกมากจะทำอย่างไรดี? ดูเหมือนว่าเขาได้ทำให้ฉาวซวนเฟยขุ่นเคืองแล้ว“หยางเหว่ย คุณเคยพบกับราชินีฉาวมาก่อนหรือ?”ในเวลานี้ หวางเทาที่อยู่ข้างๆได้สังเกตเห็นบางสิ่งที่ผิดปกติอย่างรวดเร็ว“เคย...เคยเห็น… และ

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 44

    "ดีมาก จัดการเขาโดยเร็วที่สุด ผมไม่อยากเกิดอุบัติเหตุอะไรอีก!" สีหน้าของหม่าเทียนหาวอ่อนลงเล็กน้อย“ไม่ต้องห่วงครับคุณหม่า ที่มีสาวกสองคนของผมไปลงมือ คนๆนี้จะต้องตายแน่ๆ!” อาจารย์ฟางยิ้มเบาๆแล้วเขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาส่งข้อความ...ในเวลานี้ เมื่อเทียบกับความโกลาหลในกลุ่มผู้ชม ฉาวซวนเฟยที่บนเวทีนั้นสงบมาก"ก่อนอื่น ยินดีต้อนรับทุกคนที่มาเข้าร่วมพิธีเปิดกิจการของบริษัทใหม่ของเราค่ะ"ฉาวซวนเฟยถือไมโครโฟนและมองไปรอบๆออร่าที่สุขุมและทรงพลังนั้นจับคู่กับดวงตาที่เย็นชาและเย่อหยิ่งของเธอพอมองแวบแรก เธอก็ดูเหมือนเป็นราชินีที่ดูถูกทั้งโลก!“ทุกคนคงจะรู้ว่าตระกูลฉาวเรามีคู่ร่วมมือใหม่อยู่แล้ว”“และจากนี้ไป ธุรกิจส่วนหนึ่งของตระกูลฉาวเราจะถูกมอบให้กับคู่ร่วมมือใหม่รายนี้”หลังจากฉาวซวนเฟยมองไปรอบๆครั้งหนึ่ง เธอก็พูดอีกครั้งว่า "ฉันเชื่อว่าทุกคุณคงสงสัยมาก ใครเป็นคู่ร่วมมือของตระกูลฉาวกันแน่?""อย่าใจร้อนนะ ฉันจะเปิดเผยคำตอบให้ทุกคุณเดี๋ยวนี้!""ตอนนี้ ขอต้อนรับคุณหลี่ หลี่ชิงเหยาขึ้นเวทีด้วยเสียงปรบมือที่ดังที่สุดค่ะ!"เมื่อพูดจบ ฉาวซวนเฟยก็เป็นผู้นำในการปรบมือสักพักหนึ่ง เสีย

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 45

    บนเวทีผู้หญิงสองคนคุยกันอย่างสงบ เหมือนเป็นเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมาหลายปีแต่ว่า มีเพียงไม่กี่คนที่ฉลาดเท่านั้นที่จะค้นพบว่าทั้งสองฝ่ายกำลังแข่งขันกันอย่างลับๆเหมือนดอกไม้สองดอกที่แข่งขันความสวยกันมันทั้งสวยงามและแสบมืออย่างยิ่งสำหรับหลี่ชิงเหยา แม้ว่าฉาวซวนเฟยจะมีตัวตนที่สูงส่ง แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเธอเองต่ำด้อยกว่าและผิดหวัง แต่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้!เธอภูมิใจมาตลอดและไม่เคยยอมแพ้อย่างง่ายๆไม่ว่าจะเป็นความยากลำบากอย่างไร เธอก็ต้องพิชิตมันทีละขั้น!แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นฉาวซวนเฟย จะเป็นราชินีแห่งธุรกิจของเมืองเจียงหลิงแล้วไงล่ะ? ไม่ช้าก็เร็ว เธอก็จะอยู่ในฐานะเท่ากันกับอีกฝ่าย หรือแม้จะเหนือกว่าเธอ!“เชื่อว่าทุกคนได้เห็นความงามของคุณหลี่แล้ว”“ต่อไป ฉันขอแนะนำชาหนุ่มที่มีพรสวรรค์อีกคนให้ทุกคนรู้จักค่ะ”“เขาไม่เพียงเคยช่วยฉันเท่านั้น แต่ยังช่วยตระกูลฉาวมากอีกด้วย เขาสมควรเป็นผู้มีบุญคุณกับตระกูลฉาวเรา!”ทันทีที่คำพูดเหล่านี้พูดออกมา ผู้ชมก็เกิดความโกลาหลทุกคนมองหน้ากันด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจและความอยากรู้อยากเห็นคนที่ได้รับความโปรดปรานจากฉ

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 46

    “คุณหลี่ครับ ผมไม่เข้าใจเรื่องที่คุณพูดเลย”สีหน้าของลู่เฉินสงบมากและเขาแสร้งทำเป็นไม่รู้เขาไม่ใช่คนที่ตั้งใจทำเต็มที่มุ่งสู่ความสำเร็จโดยไม่สนเหตุการณ์ ปัจจัยเป็นอย่างไรในเมื่อเขาไม่มีความสัมพันธ์อะไรกับหลี่ชิงเหยาอีกต่อไปแล้ว งั้นเขาก็ไม่อยากให้เขาสองคนมีความเกี่ยวข้องกันอีก“ไม่ใช่คุณจริงๆเหรอ?”หลี่ชิงเหยารู้สึกสงสัยเล็กน้อย“คุณหลี่ครับ คุณคงจะเข้าใจผิดไปแล้ว ไอ้ขยะอย่างผมจะช่วยคุณได้อย่างไร?” ลู่เฉินพูดอย่างใจเย็น“ดูเหมือนว่าฉันคิดมากไปแล้ว”ดวงตาของหลี่ชิงเหยาฉายแววที่ผิดหวัง "ก็ใช่นะ ไม่มีเหตุผลใดๆ ทำไมคุณจะมาช่วยฉันล่ะ?ยังไงเราก็ไม่มีความสัมพันธ์อะไรอีกต่อไปแล้ว อีกอย่าง คุณก็ไม่มีความสามารถนี้ด้วย"“ที่คุณหลี่พูดนั้นถูกต้องมากเลย ผมไม่มีเงินและไม่มีอำนาจ ผมจึงไม่เก่งเท่าหยางเหว่ยโดยธรรมชาติ คุณยังมีคำสั่งอื่นใดอีกไหมครับ?” การแสดงออกของลู่เฉินไม่ได้เปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย“ไม่มีแล้ว คุณไปเอาใจคุณฉาวคนนั้นได้เลย” หลี่ชิงเหยาพูดอย่างเย็นชา“โอเค แล้วผมขอตัวก่อนนะครับ”ลู่เฉินไม่ได้พูดอะไรมาก ในไม่ช้าเขาก็ได้ไล่ทันฉาวซวนเฟยที่จงใจชะลอความเร็วของเธอ“คุณลู่คะ ดูเหม

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 47

    “ตาเฒ่าฉาวครับ ผมยังมีเรื่องต้องทำ ผมขอตัวก่อนนะครับ”หลังจากคุยอย่างสั้นๆไม่กี่คำ หวางตงก็พร้อมที่จะลุกขึ้นและจากไปเขามาที่นี่เพื่อตามหาหมอมหัศจรรย์ ในเมื่อคนที่เขาได้พบเป็นคนเจ้าเล่ห์ งั้นเขาก็ไม่ได้อยู่นาน“ลุงตงคะ ฉันขอแนะนำให้คุณฟังคำของคุณลู่ และอยู่ในเจียงหลิงในกี่วันนี้ เพื่อหลีกเลี่ยงให้เกิดอุบัติเหตุอะไร” ฉาวซวนเฟยเตือนด้วยความใจดี“ซวนเฟย คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องของผมหรอก คุณควรกังวลเกี่ยวกับคุณเองให้มากขึ้นดีกว่า”จู่ๆหวางตงก็พูดอย่างมีความหมายแฝงว่า "ผมจำได้ว่าการหมั้นหมายของคุณกับซ่างกวนหงดูเหมือนใกล้จะมาถึงแล้ว ด้วยนิสัยของนายน้อยซ่างกวนนั้น เขาคงไม่ชอบให้คุณใกล้ชิดกับผู้ชายคนอื่นมากขนาดนี้"ทันทีที่คำพูดเหล่านี้พูดออกมา ฉาวซวนเฟยก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อยประเด็นไหนไม่ควรพูด เขาดันหยิบยกขึ้นมาพูด“ลุงตง มันเป็นแค่การหมั้นหมาย และเราไม่ได้แต่งงานกัน อย่างมากฉันก็แค่ถอนหมั้นก็พอแล้ว” ฉาวซวนเฟยดูไม่ค่อยสนใจมาก“ถอนหมั้นเหรอ? นั่นคือตระกูลซ่างกวนนะ ในเมื่อคุณทำเช่นนี้ คุณเคยพิจารณาถึงผลที่ตามมาหรือไม่?” หวางตงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย“จะมีผลที่ตามมาอะไร

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 48

    หลังจากที่อาจารย์ฟางเหลือบมองที่ลู่เฉิน เขาก็นำลูกศิษย์สองคนของเขาออกไป“คุณก็ออกไปด้วยเถอะ”ฉาวซวนเฟยเอียงหัวเล็กน้อย เหมือนได้มีความหมายอื่นแฝงอยู่ลู่เฉินพยักหน้าและเดินตามไปด้วยทั้งสองฝ่ายมีความเข้าใจโดยปริยาย หรือว่าทั้งสองฝ่ายต่างก็มีการวางแผนของตนเอง“ฮ่าฮ่า... คุณเป็นบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างๆฉาวซวนเฟยเหรอ? คุณดูก็ไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่เลยสิ!”ฝาแฝดสองคนมองลู่เฉินขึ้นและลง ราวกับว่าพวกเขากำลังมองดูเหยื่อของพวกเขา“จริงเหรอ? ในไม่ช้าคุณก็จะรู้แล้ว”ลู่เฉินไม่ได้พูดอะไรมากแล้วเดินตรงลงไปชั้นล่าง“ชุนเหลย เสี้ยปิง พวกคุณตามเขาไปและหาโอกาสฆ่าเขาตาย” อาจารย์ฟางกล่าวอย่างสงบในความคิดของเขา คนที่ไม่มีความสำคัญอย่างลู่เฉินไม่จำเป็นต้องให้เขาออกหน้าด้วยตัวเองเลยลูกศิษย์สองคนของเขาก็สามารถจัดการได้อย่างง่ายดาย"ไม่มีปัญหาครับ!"ชุนเหลยและเสี้ยปิงยิ้มแล้วเดินตามไปอย่างเงียบๆหลังจากที่ลู่เฉินลงไปชั้นล่าง เขาก็เดินไปอย่างสบายๆ และในที่สุดเขาก็เดินเข้าไปในลานจอดรถใต้ดินบริษัทเพิ่งเปิดกิจการ ลานจอดรถยังไม่ได้เปิดใช้งานอย่างเป็นทางการ ข้างในว่างเปล่า และเงียบสงัด“ไอ้หนุ่ม! คุณเล

บทล่าสุด

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1200

    กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1199

    เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1198

    การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1197

    ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1196

    นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1195

    "ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1194

    "น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1193

    "คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1192

    "ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่

DMCA.com Protection Status