All Chapters of หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: Chapter 41 - Chapter 50

เมื่อเวลาผ่านไป แขกที่มาแสดงความยินดีก็เพิ่มมากขึ้นทั้งสถานที่มีแขกมากมายบนเวทีด้านหน้ากำลังแสดงเชิดสิงโตอันดีเยี่ยมอยู่ส่วนใต้เวที แขกกลุ่มกำลังพูดคุยกันพร้อมเครื่องดื่ม“ชิงเหยา สถานที่นี้ดีจริงๆ คุณจะเป็นเจ้าของที่นี่นับจากนี้ไปใช่ไหม?”จางชุ่ยฮัวมองไปรอบๆ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้น“แม่ ฉันเป็นเพียงคู่ร่วมมือของตระกูลฉาว แม้ว่าเราจะก่อตั้งบริษัทใหม่ด้วยกัน แต่ฉันก็จะเป็นเพียงผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สองเท่านั้น” หลี่ชิงเหยาอธิบาย“ที่สองก็ไม่เลว ที่เราร่วมมือกับตระกูลฉาวที่มีอำนาจใหญ่อย่างนี้ ในอนาคตเราจะทำอะไรตามอำเภอใจได้แล้ว!” จางชุ่ยฮัวพอใจมาก“พี่ครับ! อาชีพของพี่กำลังเฟื่องฟู พี่น่าจะหาเงินได้มากมายใช่ไหม? เมื่อไหร่จะซื้อรถดีๆให้ผมนะครับ?” หลี่ห้าวที่อยู่ด้านข้างพูดด้วยรอยยิ้มที่ประจบประแจง“ฉันได้ให้เงินคุณเป็นจำนวนมากทุกเดือน ยังไม่พอเหรอ?” หลี่ชิงเหยารู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยเธอรังเกียจคนที่ไม่ขยัน เอาแต่ขอเงินจากผู้ใหญ่ แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นน้องชายของเธอ“เมื่อก่อนมันพอนะ แต่เงินออมทั้งหมดของผมลงทุนไปให้เภสัชกรรมตระกูลหยางแล้ว และตอนนี้ผมไม่มีเงินแล้ว” หลี่ห้า

“จะเป็นเธอได้ยังไง?!”เมื่อหลี่ชิงเหยาเห็นฉาวซวนเฟยที่อยู่บนเวที เธอก็ตกตะลึงไปหมดใบหน้าที่สวยของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจเธอไม่เคยคิดว่าคุณฉาวที่เธอรอคอยที่จะได้พบจะเป็นผู้หญิงที่ขัดแย้งกับเธอ!“แม่! นี่เป็นนางจิ้งจอกคนนั้นไม่ใช่เหรอ? ทำไมเธอขึ้นไปบนเวทีแล้ว?”หลี่ห้าวเบิกตากว้างๆ และไม่ได้ตอบสนองมาเล็กน้อย“ไม่ เป็นไปไม่ได้มั้ง? หรือว่า...เธอก็คือคุณฉาว?!”จางชุ่ยฮัวตกใจมากจนริมฝีปากของเธอเริ่มสั่นขึ้นเธอไม่อยากจะเชื่อจริงๆว่านางจิ้งจอกในสายตาของเธอจะเป็นคุณหนูของตระกูลฉาว!“ทำไม? ทำไมเป็นเธอ?!”ในขณะนี้ ใบหน้าของหยางเหว่ยซีดมากราวกับว่าเขาถูกฟ้าผ่าดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อเขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าผู้หญิงที่อยู่เคียงข้างลู่เฉินจะเป็นราชินีแห่งธุรกิจของเจียงหลิง เป็นคนที่อำนาจสูงกว่าผู้คนนับพันอย่างแท้จริง!เมื่อเขานึกถึงการกระทำในก่อนหน้านี้ของเขา เขาก็เหงื่อออกมากจะทำอย่างไรดี? ดูเหมือนว่าเขาได้ทำให้ฉาวซวนเฟยขุ่นเคืองแล้ว“หยางเหว่ย คุณเคยพบกับราชินีฉาวมาก่อนหรือ?”ในเวลานี้ หวางเทาที่อยู่ข้างๆได้สังเกตเห็นบางสิ่งที่ผิดปกติอย่างรวดเร็ว“เคย...เคยเห็น… และ

บนเวทีผู้หญิงสองคนคุยกันอย่างสงบ เหมือนเป็นเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมาหลายปีแต่ว่า มีเพียงไม่กี่คนที่ฉลาดเท่านั้นที่จะค้นพบว่าทั้งสองฝ่ายกำลังแข่งขันกันอย่างลับๆเหมือนดอกไม้สองดอกที่แข่งขันความสวยกันมันทั้งสวยงามและแสบมืออย่างยิ่งสำหรับหลี่ชิงเหยา แม้ว่าฉาวซวนเฟยจะมีตัวตนที่สูงส่ง แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเธอเองต่ำด้อยกว่าและผิดหวัง แต่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้!เธอภูมิใจมาตลอดและไม่เคยยอมแพ้อย่างง่ายๆไม่ว่าจะเป็นความยากลำบากอย่างไร เธอก็ต้องพิชิตมันทีละขั้น!แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นฉาวซวนเฟย จะเป็นราชินีแห่งธุรกิจของเมืองเจียงหลิงแล้วไงล่ะ? ไม่ช้าก็เร็ว เธอก็จะอยู่ในฐานะเท่ากันกับอีกฝ่าย หรือแม้จะเหนือกว่าเธอ!“เชื่อว่าทุกคนได้เห็นความงามของคุณหลี่แล้ว”“ต่อไป ฉันขอแนะนำชาหนุ่มที่มีพรสวรรค์อีกคนให้ทุกคนรู้จักค่ะ”“เขาไม่เพียงเคยช่วยฉันเท่านั้น แต่ยังช่วยตระกูลฉาวมากอีกด้วย เขาสมควรเป็นผู้มีบุญคุณกับตระกูลฉาวเรา!”ทันทีที่คำพูดเหล่านี้พูดออกมา ผู้ชมก็เกิดความโกลาหลทุกคนมองหน้ากันด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจและความอยากรู้อยากเห็นคนที่ได้รับความโปรดปรานจากฉ

“ตาเฒ่าฉาวครับ ผมยังมีเรื่องต้องทำ ผมขอตัวก่อนนะครับ”หลังจากคุยอย่างสั้นๆไม่กี่คำ หวางตงก็พร้อมที่จะลุกขึ้นและจากไปเขามาที่นี่เพื่อตามหาหมอมหัศจรรย์ ในเมื่อคนที่เขาได้พบเป็นคนเจ้าเล่ห์ งั้นเขาก็ไม่ได้อยู่นาน“ลุงตงคะ ฉันขอแนะนำให้คุณฟังคำของคุณลู่ และอยู่ในเจียงหลิงในกี่วันนี้ เพื่อหลีกเลี่ยงให้เกิดอุบัติเหตุอะไร” ฉาวซวนเฟยเตือนด้วยความใจดี“ซวนเฟย คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องของผมหรอก คุณควรกังวลเกี่ยวกับคุณเองให้มากขึ้นดีกว่า”จู่ๆหวางตงก็พูดอย่างมีความหมายแฝงว่า "ผมจำได้ว่าการหมั้นหมายของคุณกับซ่างกวนหงดูเหมือนใกล้จะมาถึงแล้ว ด้วยนิสัยของนายน้อยซ่างกวนนั้น เขาคงไม่ชอบให้คุณใกล้ชิดกับผู้ชายคนอื่นมากขนาดนี้"ทันทีที่คำพูดเหล่านี้พูดออกมา ฉาวซวนเฟยก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อยประเด็นไหนไม่ควรพูด เขาดันหยิบยกขึ้นมาพูด“ลุงตง มันเป็นแค่การหมั้นหมาย และเราไม่ได้แต่งงานกัน อย่างมากฉันก็แค่ถอนหมั้นก็พอแล้ว” ฉาวซวนเฟยดูไม่ค่อยสนใจมาก“ถอนหมั้นเหรอ? นั่นคือตระกูลซ่างกวนนะ ในเมื่อคุณทำเช่นนี้ คุณเคยพิจารณาถึงผลที่ตามมาหรือไม่?” หวางตงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย“จะมีผลที่ตามมาอะไร

“ผมว่าคุณอย่าลงมือดีกว่า ไม่เช่นนั้นคุณจะต้องเสียใจมาก”สีหน้าของลู่เฉินสงบมากโดยไม่มีอารมณ์ใดๆตั้งแต่ต้นจนจบ หยางเหว่ยเป็นเพียงตัวตลกที่ไม่มีความสำคัญในสายตาของเขา“ฮึ่ม! กูรู้ว่าแกรู้วิธีการต่อสู้บ้าง แต่หมัดสองข้างนั้นยากที่จะเอาชนะมือสี่ข้าง คนเหล่านี้ที่กูเชิญมา ล้วนเป็นผู้ยอดฝีมือของมาเฟีย และพวกเขายังมีอาวุธอยู่ในมือ แม้ว่าแกจะสู้เก่งแค่ไหน แกก็มีแต่ถูกตัดเท่านั้น!” หยางเหว่ยเยาะเย้ยการใช้มือเปล่าและถืออาวุธนั้นเป็นสิ่งที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงเขาไม่เชื่อว่าลู่เฉินจะยังสามารถทนต่อการสับของมีดได้!“คุณ! ผมไม่รู้ว่าระหว่างพวกคุณมีความแค้นอะไร แต่วันนี้ ไอ้คนนี้เป็นเหยื่อของเราสองคน คุณไปอยู่ข้างๆดีกว่า!”ในเวลานี้ ชุนเหลยและเสี้ยปิงเอ่ยปากตอนแรก พวกเขายังคิดว่าหยางเหว่ยเป็นผู้ช่วยชีวิตของลู่เฉิน แต่เขาสองคนกลับเป็นศัตรูกัน“ไอ้คนโง่สองคนที่มาจากไหนล่ะ? ไปให้พ้นนะ ไม่อย่างนั้นกูจะตัดแกสองคนด้วย!” หยางเหว่ยตะโกนด้วยเบิกตากว้าง“คุณจะตัดเราสองคนด้วยเหรอ?”ชุนเหลยและเสี้ยปิงมองหน้ากันและหัวเราะพร้อมกัน "ฮ่าฮ่า... ไม่ได้เห็นคนที่เย่อหยิ่งแบบนี้มานานแล้ว มาๆๆ ให้เราดูกันว่า