LOGINShare
บทที่ 7
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 8
"คุณลู่คะ ขอบคุณที่ช่วยเหลือชีวิตปู่ของฉันนะคะ นี่คือบัตรมังกรฟ้าของตระกูลฉาวโปรดรับมันไปด้วยค่ะ"ฉาวซวนเฟยหยิบบัตรสีดำขอบทองใบหนึ่งออกมาแล้วยื่นให้เขา "ถ้ามีบัตรใบนี้ คุณจะเป็นวีไอพีของตระกูลฉาวนับจากนี้ไป คุณสามารถเพลิดเพลินกับบริการที่ดีที่สุดในบริษัททั้งหมดที่เป็นของตระกูลฉาวได้ "“คุณฉาวครับ นี่ไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการหรอก” ลู่เฉินส่ายหัว“ไม่ต้องกังวลนะคะคุณลู่ นี่เป็นเพียงค่าตอบแทนของฉันที่ให้คุณเอง สำหรับหญ้าใจมังกรที่นายกสมาคมหวางพูดถึงนั้น พรุ่งนี้ฉันจะให้คนไปส่งที่บ้านของคุณค่ะ” ฉาวซวนเฟยกล่าวด้วยรอยยิ้ม“คุณฉาวเป็นคนที่ตรงไปตรงมาจริงๆ งั้นผมขอขอบคุณนะครับ”ลู่เฉินยิ้มเบาๆแล้วรับบัตรมังกรฟ้ามาสิ่งที่ฉาวซวนเฟยมอบให้ มันจะไม่เลวแน่นอน"เอี๊ยดดด--!"ขณะที่ทั้งสองคนคุยกันอยู่ คนขับก็เบรกกะทันหันและจอดรถที่อยู่ข้างถนน“บอส ผมขอโทษ ทุกอย่างเป็นเพราะพวกเขาบังคับให้ผมทำ!”หลังจากพูดคำที่แปลกๆอย่างนี้ คนขับก็วิ่งหายตัวไปอย่างรวดเร็วในเวลาเดียวกัน มีรถตู้สีดำสองคันวิ่งมาคันหนึ่งจอดข้างรถเบนท์ลีย์ อีกคันหนึ่งจอดอยู่ด้านหลังรถเบนท์ลีย์แล้วพอประตูรถเปิดออก พวกอันธพาลหลายสิ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 9
"ห๊ะ?"ลู่เฉินแข็งทื่อเขาไม่ได้คาดคิดว่าฉาวซวนเฟยจะพูดออกมาเช่นนั้นความงามของคนตรงหน้าเขาแตกต่างจากความเย็นชาของหลี่ชิงเหยายิ่งนักเป็นความงามที่เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์และความยั่วยวนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเวลาเธอยิ้ม มันช่างมีเสน่ห์มากมายนักพูดง่ายๆเลยก็คือเธอเป็นนางจิ้งจอกที่ผู้ชายไม่กี่คนจะต้านทานได้"ห้าๆๆๆ...แค่ล้อเล่นน่ะ คุณตกใจขนาดนี้เลยหรอ"ฉาวซวนเฟยยิ้มใหญ่ หน้าอกที่ขาวๆของเธอสั่นอย่างต่อเนื่อง ซึ่งมีความดึงดูดอย่างมากดวงตาของลู่เฉินกระตุกและเขาก็รีบมองไปทางอื่นผู้หญิงคนนี้ยั่วยวนใจเขามากเกินไปแล้ว ยิ่งมองก็ยิ่งติดใจเธอมากยิ่งขึ้น“คุณลู่คะ ฉันคงต้องรบกวนคุณอีกครั้ง” รอยยิ้มของฉาวซวนเฟยค่อยๆจางลง“เรื่องอะไรล่ะ?” ลู่เฉินผงะ"อย่างที่คุณทราบ บอดี้การ์ดของฉันกำลังเฝ้าอยู่ในโรงพยาบาล ฉันไม่มีคนคอยคุ้มกันอยู่รอบตัวเลย แล้วตอนนี้ฉันยังตกเป็นเป้าหมายของคนอื่นอีกด้วย มันยากมากที่จะรับประกันความปลอดภัยของตัวฉันเอง ดังนั้นฉันหวังว่าคุณลู่จะปกป้องฉันตลอด24ชั่วโมงได้” ฉาวซวนเฟยร้องขอ"ปกป้อง?"ลู่เฉินยักคิ้ว "คุณฉาวครับ คุณหาที่ซ่อนที่ปลอดภัยจะไม่ดีกว่าหรอ?"“คุณลู่ไม่ร
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 10
“คุณหลี่? คุณมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”เมื่อลู่เฉินเห็นหลี่ชิงเหยาเดินมา สายตาของลู่เฉินก็หยุดชะงักในตอนแรก แต่ในไม่ช้าเขาก็กลับทำเป็นไม่แยแส“บังเอิญเจอพอดี เลยมาทักทาย”หลี่ชิงเหยากลืนคำพูดที่เธอเตรียมมาเพื่อที่จะอธิบายต่อเธอเคยได้ยินจากแม่ของเธอมาก่อนว่าลู่เฉินมีความรักครั้งใหม่แล้ว แต่เดิมเธอยังไม่ค่อยเชื่อนักแต่ไม่คิดว่ามันจะเป็นความจริงแม้ว่าทั้งสองจะหย่าร้างกันแล้ว แต่เธอก็ยังรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเมื่อเห็นว่าสามีเก่าของเธอมีผู้หญิงคนใหม่ในไม่ช้ามันเป็นความรู้สึกที่ต่อต้านที่อธิบายได้ยาก“คุณลู่คะ นี่คือเพื่อนของคุณหรอ” ฉาวซวนเฟยมองดูหลี่ชิงเหยาด้วยสัญชาตญาณของผู้หญิง เธอรู้สึกถึงความเกลียดชังเล็กน้อยที่อีกฝ่ายแสดงออกมา“อดีตภรรยาของผม” ลู่เฉินตอบ"อ๋อ?"ฉาวซวนเฟยยักคิ้วและยกมุมปากขึ้น“สวัสดีค่ะ ฉันแซ่ฉาวค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”เธอยิ้มและยื่นมือออกมาอย่างสง่างามแต่คางที่ยกขึ้นเล็กน้อยของเธอนั้น กลับทำให้รู้สึกถึงการกดขี่ลึกๆ"สวัสดีค่ะ"หลี่ชิงเหยาตอบอย่างสุภาพแม้ว่าเธอจะมั่นใจมากมาตลอด แต่เธอต้องยอมรับว่าผู้หญิงตรงหน้านี้สวยเหลือเกินไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 11
“คนสวย! คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า? คนนี้มันเป็นคนหลอกลวงนะ! คุณจะไม่ได้อะไรจากการอยู่กับเขาหรอก!”เมื่อหยางเหว่ยเห็นว่าการยั่วยุของเขาไม่มีผล เขาก็ใจร้อนเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัดเขาทนไม่ไหวที่คนสวยขนาดนี้จะถูกทำลายโดยลู่เฉิน “เฮ้! คุณน่ารำคาญมาก ฉันจะคบกับใครแล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณล่ะ!” เห็นได้ชัดว่าฉาวซวนเฟยหมดความอดทนแล้ว"คุณ--"หยางเหว่ยโกรธมากเขาไม่คาดคิดว่าคนตรงหน้านี้จะดื้อรั้นขนาดนี้แม้ว่าเธอจะรู้ว่าเธอโดนหลอก แต่เธอก็ยังเต็มใจไอ้หนุ่มคนนี้มีเสน่ห์ขนาดนั้นเลยเหรอ?“คุณหยางคะ คนแบบนี้สมควรที่จะถูกหลอกแล้ว คุณเตือนเธอด้วยความมีน้ำใจ ถ้าเธอจะไม่รับน้ำใจของคุณก็ช่างเถอะ แต่การที่เธอยังจะมาพูดจาหยาบคายอย่างนี้ ช่างไม่รู้จักชั่วดีจริงๆ!“ เลขาจางพูดอย่างประชดประชันอยู่ด้านข้าง“ฮึ่ม! จนถึงตอนนี้ เป็นคนดียังไม่ได้เลย!” หยางเหว่ยรู้สึกขุ่นเคืองเล็กน้อยแน่นอนว่าสาเหตุหลักคือความอิจฉา“พวกคุณคงจะรู้จักกันมานานแล้วใช่มั้ย?”หลี่ชิงเหยาถามอย่างกะทันหันพฤติกรรมของฉาวซวนเฟย ทำให้เธอสงสัยว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์กันมานานแล้วไม่อย่างนั้นอีกฝ่ายจะเชื่อใจเขาขนาดนี้ได้อย่างไร?
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 12
หลังจากเดินเข้าไปในตึกเฟิ่งหมิงเลขาจางยังคงรู้สึกโกรธเครืองอยู่เล็กน้อย“ฮึ่ม! ผู้หญิงคนนั้นสวยจริงๆ แต่ฉันสงสัยว่าเธอจะตาบอดหรือเปล่าที่ตกหลุมรักลู่เฉิน ไอ้ขยะคนนั้น”“ใช่สิ มันเหมือนกับดอกไม้กับหมาวัดจริงๆ!” หยางเหว่ยก็ถอนหายใจเช่นกันเขาทั้งหล่อและรวย ทำไมเขาถึงหาคนสวยขนาดนั้นไม่ได้ล่ะ?“พอเถอะ อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้กันเลย วันนี้เรามาทำธุรกิจกัน”หลี่ชิงเหยาเปลี่ยนเรื่องและพูดว่า "เลขาจาง คุณไปค้นหาว่าใครเป็นผู้รับผิดชอบในคืนนี้ แล้วถ้าแนะนำให้รู้จักกันได้มันจะดีที่สุด"“พอดีเพื่อนของฉันทำงานอยู่ที่นี่ ฉันจะโทรหาเธอทันที”ขณะที่เลขาจางพูด เธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาทันทีแล้วกดโทรออกหลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ตอบว่า "คุณหลี่คะ ฉันได้ถามอย่างชัดเจนแล้วค่ะ งานกาล่าดินเนอร์การกุศลในวันนี้จัดโดยคุณฉาวเอง ส่วนเธอจะเลือกคนไหนเป็นคู่ร่วมมือ มันก็ขึ้นอยู่กับความชอบของเธอ"“คุณฉาว? หมายถึงราชินีธุรกิจคนนั้นหรือ?”ดวงตาของหลี่ชิงเหยาเป็นประกาย และเธอมีพลังขึ้นมาทันทีชื่อเสียงของราชินีฉาวซวนเฟยเธอได้ยินมานานแล้วผู้หญิงคนหนึ่ง บดขยี้ผู้ชายเกือบทั้งหมดในเมืองเจียงหลิงด้วยตัวเธอเอง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 13
ในขณะนี้ โถงงานเลี้ยงครึกครื้นเป็นพิเศษบนเวที มีกลุ่มสตรีที่สง่างามกำลังเต้นรำแบบดั้งเดิมของสมัยฮั่นถังอยู่ทุกรอยยิ้มและทุกการเคลื่อนไหวของพวกเธอเต็มไปด้วยเสน่ห์และมีความงดงามเป็นพิเศษทำให้คนหลงใหลหน้าเวทีมีกลุ่มคนมีชื่อเสียงที่แต่งตัวอย่างสง่างามกำลังนั่งอยู่บางคนดื่มไวน์กันและพูดคุยกัน บางคนเพลิดเพลินกับการแสดงอย่างเงียบๆลู่เฉินหาที่นั่งแล้วนั่งดื่มน้ำผลไม้และดูการแสดง" เฮ้! ลู่เฉิน! ไม่คิดว่าคุณกล้าจะแอบเข้ามาจริงๆ?"ในขณะที่ลู่เฉินดูการแสดงอย่างมีความสนใจ เสียงที่ทำลายบรรยากาศก็ดังขึ้นจากข้างๆกายเขาลู่เฉินเหลือบมองอย่างสบายๆ และเห็นหยางเหว่ย หลี่ชิงเหยาและเลขาจางพอดี“ฮึ่ม! ช่างโชคร้ายจริงๆ ทำไมไปทุกที่ก็จะได้เจอคุณล่ะ!” เลขาจางดูไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมากหลี่ชิงเหยาไม่ได้พูดอะไร หลังจากเหลือบมองอย่างเย็นชา เธอก็ไปนั่งที่นั่งว่างบริเวณแถวหน้า“ลู่เฉิน อีกเดี๋ยวจะจัดการประมูลเพื่อการกุศลแล้ว คุณมีเงินหรอ? ไม่คิดว่าคุณจะกล้ามานั่งตรงนี้?” หยางเหว่ยพูดจาถากถาง“ถ้าไม่มีเงินก็จะนั่งไม่ได้หรอ” ลู่เฉินถาม“เฮ้! คุณพูดถูกแล้ว ถ้าคุณไม่มีเงินก็นั่งไม่ได้จริงๆนั่นแหละ!
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 14
"คู่ร่วมมือ?"เมื่อหลี่ชิงเหยาได้ยินสิ่งนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงหรือว่า เธอไม่อยากจะเชื่อเพราะสิ่งที่อีกฝ่ายพูดไม่ใช่รายชื่อคัดเลือกล่วงหน้า แต่ตัดสินใจให้เธอเป็นคู่ร่วมมือของตระกูลฉาวโดยตรง!แม้แต่การประเมินขั้นสุดท้ายก็ข้ามไปแล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น? !“คำที่คุณเพิ่งบอกไป เป็นความจริงไหมคะ?” หลี่ชิงเหยาถาม“จะเป็นของปลอมได้ยังไงล่ะ? ถ้าคุณไม่เชื่อ งั้นพรุ่งนี้คุณมาที่บริษัทเพื่อเซ็นสัญญา โอเคนะ ผมยังมีธุระต้องจัดการ ผมขอวางสายก่อนนะ”หลังจากพูดเพียงไม่กี่คำ อีกฝ่ายก็วางสายไปแล้วหลี่ชิงเหยาในขณะนี้รู้สึกทั้งประหลาดใจและมีความสุขมากเธอไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าเรื่องนี้จะคืบหน้าได้อย่างราบรื่นขนาดนี้เธอเพิ่งจะถูกคัดออกจากรายชื่อคัดเลือกล่วงหน้า แต่ในพริบตาเธอก็กลายเป็นคู่ร่วมมือของตระกูลฉาวทันทีความสุขถาโถมมาแบบกะทันหันเกินไปแน่นอนว่าที่เธอถูกเลือกเป็นคู่ร่วมมือของตระกูลฉาวนั้น น่าจะเป็นเพราะโทรศัพท์สายนั้นของหยางเหว่ย แต่เธอไม่เคยคาดคิดว่าตระกูลหยางจะมีพลังขนาดนี้ เพียงการโทรสายหนึ่ง ก็เปลี่ยนการตัดสินใจของตระกูลฉาวไปแล้วเป็นเซอร์ไพรส์ที่คาดไม่ถึงจริงๆ!“คุณหลี
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่15
ลู่เฉินคาดไม่ถึงจริงๆว่าหลี่ชิงเหยาจะไม่เชื่อใจเขาเลยแม้แต่น้อยพวกเขาเป็นสามีภรรยากันมาสามปี สุดท้ายเขาก็สู้คนนอกไม่ได้เลยหรอ?“ใช่... ผมมันก็แค่ไอ้ตัวร้าย หยางเหว่ยเป็นสุภาพบุรุษ ผมเป็นคนที่ใส่ร้ายเขาเอง ตอนนี้คุณพอใจหรือยัง?” ลู่เฉินพูดอย่างเย้ยหยันตัวเองเมื่อสูญเสียความเชื่อใจไป ไม่ว่าจะอธิบายเยอะแค่ไหนมันก็ไม่มีประโยชน์“คุณพูดแบบนี้ทำไม? ฉันเข้าใจคุณผิดหรอ?” หลี่ชิงเหยาขมวดคิ้ว“คุณไม่ได้เข้าใจผิดหรอก เป็นเพราะผมเองที่ปากร้าย สมแล้ว” ลู่เฉินพูดอย่างเย็นชา“คุณมันช่างดื้อรั้น!” หลี่ชิงเหยาเริ่มโกรธเล็กน้อยเธอไม่คาดคิดเลยว่าลู่เฉินจะเป็นคนเช่นนี้เพราะความหึงหวง เขาถึงขั้นจงใจใส่ร้ายคนอื่น แทนที่จะสำนึกผิดและแก้ตัวใหม่หรือว่าหลังจากการหย่าร้าง เขาก็ฉีกหน้ากากตัวเองออก แล้วเลิกปลอมต่อแล้วงั้นหรอ?“เอาล่ะๆ ชิงเหยา คุณอย่าโกรธเกินไปเลย”ในเวลานี้ หยางเหว่ยทำเป็นคนมีน้ำใจ "ลู่เฉินเห็นว่าผมสนิทกับคุณอย่างนี้ แน่นอนว่าเขาคงรู้สึกรังเกียจผมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว ผมไม่โทษเขาหรอก คนเราทุกคนมีโอกาสทำผิดพลาดกันได้อยู่แล้วน่ะ"“ดู ดูคุณหยางสิ เขาตอบแทนการใส่ร้ายของคุณด้วย
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
