บทที่ 507

"ทำ ทำไมเป็นแบบนี้ได้? ไม่... เป็นไปไม่ได้!"

ซือถูหลางเบิกตากว้าง เขาไม่อยากจะเชื่อ

ถึงตัวเองจะไม่มีผลงานอะไรแต่ก็ไม่เคยทำผิดพลาดอะไร ประกอบกับมีที่หนุนหลังคอยคุ้มกัน ปกติก็เหมือนปลาได้น้ำ อยู่ในบริษัทอะไรได้ประโยชน์ก็เอาหมด

ด้วยเส้นสาย คอนเนคชั่นของเขา ต่อให้มีการปลดพนักงาน มันก็ไม่อาจมาถึงตัวเขาได้

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

"พี่หลางเนี่ยนะ? คุณถูกไล่ออกแล้วงั้นเหรอ?"

เมื่อมองซือถูหลางที่สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก ถานหงก็มีสีหน้าตกใจเช่นกัน

ไหนว่าสามารถจัดการธุรกิจนี้ให้สำเร็จได้อย่างง่ายดายเลยไม่ใช่เหรอ?

ทําไมตอนนี้ไม่เพียงแต่ไม่สําเร็จ แต่กลับตกงานด้วยแล้วล่ะ?

"ดูเหมือนว่าจะมีปัญหาแล้ว"

หลี่ชิงเหยาขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่

ตอนแรกคิดว่าซือถูหลางสามารถให้ความช่วยเหลือได้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผลแล้ว

"จางปิ่งหยวน! พูดมาตามตรง ทั้งหมดนี่เป็นมึงที่แอบทำอะไรลับหลังใช่ไหม?"

ซือถูหลางเงยหน้าขึ้น ดวงตาเขาดุร้าย

"ผมไม่มีความบาดหมางอะไรกับคุณ ทําไมต้องทําร้ายคุณด้วยล่ะ? อีกอย่าง ผมก็ไม่ได้มีอำนาจทางนี้ คุณหาเหตุผลจากตัวเองจะดีกว่านะ" จางปิ่งหยวนพูดนิ่ง ๆ

สํา