แชร์

บทที่ 514

ผู้แต่ง: ดื่มน้ำให้เยอะ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
สําหรับคนข้างหมอนบนเตียง เธอไว้ใจมาตลอด

แต่ผลลัพธ์ในตอนนี้ ทําให้เธอหันมารับรู้

“ที่สาม! คุณดูคุณสิ ทําอะไรดีไปหมดแล้ว!”

ฮาวจูนโกรธจัด อุปมาว่าเข้มงวดกับเขาก็หวังที่จะให้เขาดีขึ้น

“คุณ คุณ คุณ... คุณมันสัตว์เดรัจฉาน คุณไม่สมควรที่จะเป็นหัวหน้าเผ่า!”

ฮาวเปียวโกรธมากและต่อยหน้าฉาวก้วน

ทำเรื่องอื้อฉาวแบบนี้ ทั้งครอบครัวจะเสื่อมเสียชื่อเสียง

“พ่อ พ่อ...”

ฉาวซวนเฟยขมวดคิ้วขมวด อยากพูดก็หยุด

ในตอนแรก เธอมั่นใจมากว่าพ่อของเธอถูกใส่ร้าย

แต่ตอนนี้ หลักฐานทางกายภาพมีอยู่แล้ว เธอยากที่จะแก้ต่างได้

ในความเป็นจริง ฉาวก้วนในขณะนี้ก็ตกใจอย่างอธิบายไม่ได้

ใบหน้าที่อยู่ในคลิปนั้น เป็นของตัวเองจริงๆ

และแต่งตัวก็เหมือนกันหมด

หรือว่า เมื่อดื่มเหล้าเมาแล้ว เขาฆ่าคนจริงหรือ?

“ฟู่!”

ฉาวก้วนทนแรงกระแทกไม่ไหว พ่นเลือดออกมาทันที ใบหน้าเหมือนขี้เถ้าตาย

“พ่อ!”

ฮาวซวนเฟยไปประคองโดยไม่รู้ตัว แต่ถูกฉาวก้วนยกมือขึ้นห้ามไว้ “ซวนเฟย พ่อขอโทษ ผมทําให้พวกคุณเหนื่อยล้า ทําเรื่องแบบนี้ ผมไม่มีหน้าตารอดต่อไปในโลกอีกแล้ว!”

คําพูดตก เขาแย่งปืนของนายทการโดยตรง หันหน้าเข้าหาตัวเองและลั่นไก

เขาจะต้องขอบคุณค
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 515

    เพราะเรื่องที่ฉาวก้วนถูกจับ บ้านฉาวจึงระเบิดหม้อทั้งบ้านใช้ความสัมพันธ์ต่างๆ สายสัมพันธ์ต่างๆ พยายามแก้ตัวให้ฉาวก้วนต้องรู้ว่า ฉาวก้วนเป็นหัวหน้าเผ่า เป็นตัวแทนของใบหน้าของตระกูลฉาวเมื่อข้อหาข่มขืนและฆาตกรรมได้รับการยืนยันแล้วจริง ๆ ไม่ใช่แค่ฉาวก้วนถูกทําลาย แม้แต่ตระกูลฮาวทั้งหมดก็จะถูกวิพากษ์วิจารณ์จากทุกคนหลังจากออกคําสั่งครอบครัวแล้ว ฉาวซวนเฟยก็เรียกคนสนิทหลายคนมาที่ห้องของตัวเอง เพื่อหารือเกี่ยวกับมาตรการตอบโต้ตระกูลฉาว ไม่ใช่ดวงใจเดียวกัน แต่ลุงใหญ่และลุงที่สองทั้งสองก็มีความคิดต่างกัน เธอเชื่อ ไม่ได้“สําหรับเรื่องนี้ พวกคุณมีความคิดเห็นอย่างไร?” ฉาวซวนเฟยมองซ้ายมองขวา และขอความคิดเห็นจากคนรอบข้าง“พ่อจะทําผิดหลังเมาจริงหรือเปล่า เลย...” ฮาวอันก็พยายามหยุดพูดไม่เห็นคลิปก่อน เธอเชื่อในตัวละครของพ่อตัวเองมาก แต่หลักฐานอยู่ตรงหน้าเธอ เธอจําเป็นต้องสงสัยบางอย่าง“ปกติพ่อของคุณดื่มเหล้าไปวัดมา ทําไมครั้งนี้กลับเมาหัวปักหัวปํา ทําให้ตัวเองจําอะไรไม่ได้เลย" เฉินซวงมีสีหน้าน่าเกลียดเล็กน้อย“คุณหนูใหญ่ ตอนนี้สิ่งที่สําคัญที่สุดคือจะช่วยคุณท่านออกมาได้อย่างไรครับ?” ผู้ดูแล

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 516

    "หงแย่?"ฉาวซวนเฟยซิ่วคิ้วเลือก "คุณรู้จักเธอเหรอ?""ถ้าเดาไม่ผิด เธอก็คือคนที่เปลี่ยนหน้าเป็นลุงใหญ่ของคุณ" ลู่เฉินครุ่นคิดอย่างรอบคอบกลิ่นหอมบนปิ่นเงินเหมือนกับกลิ่นของผู้หญิงคนนั้น"คาดไม่ถึงว่าจะเป็นเธอ?" ฉาวซวนเฟยขมวดคิ้วเล็กน้อย "หรือว่าเธอเป็นคนทําเรื่องนี้?""รายละเอียดเกิดอะไรขึ้น คืนนี้พอไปนัดก็รู้แล้ว" ลู่เฉินหรี่ตาชักชวนกันเอง อีกฝ่ายต้องรู้บางสิ่งอย่างชัดเจน"ผู้หญิงคนนี้เก่งใช้พิษ ร้ายกาจและเจ้าเล่ห์ จะเป็นกับดักหรือไม่?" ฉาวซวนเฟยกังวลเล็กน้อย"ไม่ต้องกังวล แม้แต่แหล่งที่เต็มไปด้วยอันตรายก็ไม่สามารถทําอะไรผมได้" ลู่เฉินยิ้มเบา ๆ"ไม่ได้ คุณอยู่คนเดียวอันตรายเกินไป ฉันจะส่งหน่วยยามมืดมาปกป้องคุณ" ฉาวซวนเฟยมีสีหน้าจริงจังสาวกของท่านพ่อมดดําชั่วร้ายมาก เธอไม่ต้องการให้ลู่เฉินทําอันตราย"โอเค"เจออีกฝ่ายยืนยัน ลู่เฉินก็ไม่ปฏิเสธ......เวลา 2 ทุ่ม ที่ตึกลี่ฮัวในฐานะที่เป็นร้านอาหารย้อนยุค สถานที่ที่ในอดีตยังคึกคัก แต่คืนนี้ดูเงียบเหงามากลู่เฉินออกจากรถ และเดินเข้าไปในร้านเหล้า มองไปรอบ ๆ ไม่เห็นแขกอยู่ข้างในเขาหาที่นั่งริมหน้าต่าง ลู่เฉินดื่มชาคนเดียวและ

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 517

    "หุ่นนี้ เซ็กซี่มากจริง ๆ ผมไม่เคยเห็นสุดยอดแบบนี้มาก่อน""ไม่จําเป็นต้องดูหน้า แค่ขายาวที่ขาวและนุ่มคู่นี้ ก็เพียงพอสําหรับผมที่จะเล่นได้หนึ่งปีแล้ว""ผมทนไม่ค่อยไว้แล้ว แม่งจับคนเกินไปแล้ว"ทันทีที่ผู้หญิงผ้าคลุมปรากฏตัว นักเลงทุกคนก็คันหัวใจจนทนไม่ได้หุ่นเซ็กซี่นั้น สมบูรณ์แบบมากจนแทบจะหาข้อบกพร่องใด ๆ ไม่ออกโดยเฉพาะขานั้น เรียวขาวนุ่ม สวยงามกลมกล่อมพอดีเลยเติมเต็มจินตนาการของคนควบคุมขาทุกคนควบคุมเท้า"สาวสวย คุณเป็นเจ้าของร้านเหล้านี้เหรอ?"ผู้นําลูบคาง แววตาโลภเป็นพิเศษ"ใช่แล้ว พวกคุณอยากกินอะไรคะ?"ผู้หญิงผ้าคลุมหน้ายิ้มอย่างชาญฉลาดและค่อยๆ เดินมา"อืม หอมจังเลย"ทุกคนสูดจมูกไม่หยุด ใบหน้าเต็มไปด้วยความมึนเมากลิ่นแปลก ๆ ในร่างกายของผู้หญิง แฝงไปด้วยจิตใจ"เฮ้ เฮ้ กินคุณได้ไหม?"ผู้ชายยิ้มอย่างหยาบคาย"กินฉันหรือ?"หญิงผ้าคลุมหน้าหัวเราะคิกคัก "ฉันเต็มไปด้วยหนาม กลัวว่าคุณจะกินไม่ไว้""ไม่เป็นไร ผมชอบดอกกุหลาบที่มีหนาม" ผู้นําเลียริมฝีปาก"ใช่เหรอ? งั้นฉันต้องดูว่าคุณจะทนทรมานได้หรือไม่?" ผู้หญิงผ้าคลุมหน้ายิ้มอย่างมีความหมายมากผู้นําคว้าเสื้อผ้าและดูหิวก

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 518

    "คุณ..."ชายผู้นําโกรธจัด เขาพ่นเลือดสีดําออกมา แล้วตายทันทีในเวลาเพียงสามนาที นักเลงทั้งหมดล้มลงกับพื้นและเสียชีวิตทั้งหมด"หมอน้อย คนที่ขวางทางตายหมดแล้ว ตอนนี้ก็เหลือพวกเราสองคนแล้ว"หญิงผ้าคลุมหน้าเดินไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้ม เธอนั่งข้าง ๆ ลู่เฉินอย่างอ่อนโยน "ฉันเพิ่งแก้ปัญหาให้คุณ คุณควรบอกคำขอบคุณใช่ไหม?""สําหรับผม พวกเขาไม่ถือว่าเป็นปัญหา ดังนั้น พวกเราพูดตรง ๆ ดีกว่า คุณเรียกผมมา มีเจตนาอะไรกันแน่?" ลู่เฉินถามตรงๆ"ฉันเป็นผู้หญิงอ่อนแอคนหนึ่ง จะมีเจตนาอะไรได้? อย่าคิดว่าฉันจะเลวร้ายขนาดนี้ได้ไหม?" หงแย่พูดด้วยสายตาที่บ่น"ในเมื่อไม่มีเจตนา งั้นคุณก็บอกผมมาว่าใครใส่ร้ายฉาวก้วน แล้วฆาตกรอยู่ที่ไหน?" ลู่เฉินถาม"ในโลกไม่มีอาหารที่กินฟรี ต้องรู้พวกนี้ คุณต้องจ่ายอะไรหน่อยใช่ไหม?"หงแย่ยื่นนิ้วออกมายกคางลู่เฉินขึ้น ท่าทางค่อนข้างคลุมเครือ"คุณต้องการอะไร?"ลู่เฉินทุ่งปัดมืออีกฝ่าย"ฉันต้องการคุณ ได้ไหม?"หงแย่ยิ้มอย่างยั่วยวน"ผมไม่สนใจคุณ"ลู่เฉินพูดตรงไปตรงมา"เหอะๆๆ ... ตลกจัง มีผู้ชายน้อยมากที่สามารถต้านทานการล่อลวงของฉันได้ คุณมันพิเศษจริง ๆ"หงแย่ปิดปากและยิ้ม

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 519

    "คุณพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่?"นิ้วของลู่เฉินค่อย ๆ ออกแรง บีบจนหงแย่หน้าแดง หายใจได้ยากหงแย่ไม่กลัวแม้แต่น้อย เธอยิ้มแย้มแจ่มใส พูดด้วยเสียงแหบแห้งว่า "ถ้าฉันตายแล้ว คุณไม่เพียงแต่จะจับฆาตกรไม่ได้ แม้แต่ฉาวซวนเฟยก็ต้องประสบความหายนะตามไปด้วย คุณควรคิดให้ดี""คุณขู่ผมเหรอ?"ลู่เฉินหรี่ตา เจตนาฆ่าโผล่ขึ้น"ไม่กล้าหรอก ฉันแค่ให้คําแนะนําคุณ" หงแย่ยิ้ม"คุณอยากจะเอายังไงกันแน่?" ลู่เฉินทำหน้าเย็นหงแย่ไม่พูด แค่ชี้คอตัวเอง ความหมายชัดเจนมากลู่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย ในที่สุดก็ปล่อยมือหงแย่ล้มกับพื้นทันทีและหอบหายใจอย่างหนัก"หมอน้อย แค่ล้อเล่นกับคุณเท่านั้น ทําไมคุณถึงหยาบคายขนาดนี้? ทําให้ฉันเจ็บแล้วเนี่ย" หงแย่มีสีหน้าแค้น"ผมไม่มีเวลามาล้อเล่นกับคุณ คุณรู้อะไรบ้าง ก็บอกมาอย่างตรงไปตรงมาดีกว่า" ดวงตาของลู่เฉินรุนแรงมาก"ได้ๆๆ... ในเมื่อคุณอยากรู้มาก ฉันจะบอกคุณ"หงแย่ตบเสื้อ ค่อยๆนั่งข้าง ๆ ถือโอกาสจิบชาในถ้วยล่เฉิน ยิ้มแล้วพูดว่า "ที่จริงคุณเดาไม่ผิด ฉาวก้วนถูกใส่ร้ายจริง ๆ คนที่วางกับดักนี้ ก็คือตระกูลซ่างกวนนั่นเอง""ตระกูลซ่างกวนหรือ"ลู่เฉินเลิกคิ้ว "แล้วหลักฐานล่ะ?

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 520

    เพื่อช่วยฉาวก้วน ฉาวซวนเฟยจะทําทุกอย่างแน่นอนถ้าห่วงใยก็จะใจร้อน แบบนี้ติดกับดักได้ง่ายเลยเมื่อคิดถึงจุดนี้ ลู่เฉินก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาทันที และโทรหาฉาวซวนเฟยแต่น่าแปลกที่อีกฝ่ายไม่ได้รับสาย"ทำไม? ไม่มีคนรับสายเหรอ? งั้นดูเหมือนว่าตระกูลซ่างกวนน่าจะลงมือแล้ว"หงแย่กล่าวอย่างมีความหมายว่า "หมอน้อย เวลาคับแคบ ตอนนี้คุณมีทางเลือกเพียงสองทางเท่านั้น คือไปจับฆาตกรที่เซฟเฮาส์ หรือไปช่วยฉาวซวนเฟย ปลาและอุ้งเท้าหมีไม่สามารถรับทั้งสองอย่างได้ คุณเลือกอันหนึ่งเถอะ""เด็ก ๆ ถึงจะไปเลือก ผมต้องการทั้งหมด!"ลู่เฉินพูดและทําสัญญาณมือออกไปนอกหน้าต่างในไม่ช้า หัวหน้ายามมืดหันปิงก็เดินเข้ามาอย่างรวดเร็วพร้อมกับยามมืดหลายคน"ท่านลู่ มีคําสั่งอะไรคะ?" หันปิงกล่าวด้วยความเคารพ"นี่เป็นที่ซ่อนของฆาตกร คุณพาคนไปจับทันที" ลู่เฉินส่งที่อยู่ไป"ท่านลู่ แล้วท่านล่ะคะ?" หันปิงลองถาม"ผมมีการเตรียมอื่น ไปเร็ว" ลู่เฉินเร่ง"ค่ะ!"หันปิงไม่กล้าลังเล เธอรีบรับคําสั่งจากไปเมื่อเห็นเช่นนี้ หงแย่แค่หัวเราะแต่ไม่พูดหลังจากเดินออกจากร้านอาหารแล้ว ลู่เฉินก็โทรหาฉาวอานอาน "ฮัลโหล ฉาวอานอาน พี่สา

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 521

    "คุณพูดว่าอะไรนะ?"ฉาวซวนเฟยขมวดคิ้ว"ไม่ได้ยินเหรอ ฉันบอกให้คุณถอดเสื้อผ้า!"ซ่างกวนหลิงไฉ่เน้นน้ำเสียงให้หนักขึ้น"คุณทําเกินไปแล้วนะ!"ฉาวซวนเฟยสีหน้าเรียบเย็นทำให้คนต้องอับอาย ก็ต้องมีขอบเขตเหมือนกันปล่อยให้เธอถอดเสื้อผ้าในที่สาธารณะ เป็นการรังแกเธอมากเกินไป"มากเกินไปเหรอ แล้วไงล่ะ"ซ่างกวนหลิงไฉ่ยิ้มอย่างเย็นชา "ตอนนี้จุดอ่อนของคุณอยู่ในมือของฉัน ฉันต้องการให้คุณทําอะไร คุณก็ต้องทํา!"เหตุที่จับฉาวก้วนเข้าคุก ก็เพื่อทำให้ฉาวซวนเฟยอับอายขายขี้หน้ากล้าถอนตัวจากการแต่งงานของตระกูลซ่างกวนหรองั้นมันก็ต้องชดใช้ถ้าไม่ทรมานอีกฝ่ายให้ดี ๆ เธอจะกำจัดความเกลียดชังได้ยาก"ซ่างกวนหลิงไฉ่ คุณควรรู้จัดพอจะดีกว่านะ" ฉาวซวนเฟยกล่าวอย่างเงียบ ๆ"ฮ่าฮ่า... ฉาวซวนเฟยเธอนี่นะ ดูเหมือนว่าเธอยังไม่เข้าใจสถานการณ์"ซ่างกวนหลิงไฉ่หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง "ที่นี่เป็นอาณาเขตของฉัน ฉันต้องการให้คุณเกิดเธอก็ต้องเกิด ต้องการให้คุณตายเธอก็ต้องตาย ตอนนี้ ถอดเสื้อผ้าออกเดี๋ยวนี้!""ถอดเสื้อผ้า!""ถอดเสื้อผ้า!"กลุ่มชายหญิงที่สวมหน้ากากอยู่รอบ ๆ เริ่มตะโกนด้วยความตื่นเต้นหลายคนที่นี่กินยาแล้

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 522

    ซ่างกวนหลิงไฉ่กัดฟันด่าไปพลางกรีดหน้าเฉาซวนเฟยไม่หยุดกรีดซ้ำแล้วซ้ำเล่า อย่างไร้ความปราณี"อ๊ะ...!"ฉาวซวนเฟย ร้องครวญคราง จนในก็ทนความเจ็บปวดไม่ไหวและหมดสติไปใบหน้าที่สวยงามในตอนแรก ตอนนี้เต็มไปด้วยเลือดและน่าสังเวชจนดูไม่ได้"ทนไม่ไหวแล้วเหรอ ฉันยังไม่ทันสะใจเลย"ซ่างกวนหลิงไฉ่ยิ้มอย่างสะใจ"ถอดเสื้อผ้าของเธอและนำเธอไปแขวนไว้""ค่ะ!"บอดี้การ์ดหญิงสองคนลงมือทันที ถอดเสื้อผ้าฉาวซวนเฟยจนเหลือแต่ชุดชั้นใน แล้วแขวนไว้กลางฟลอร์เต้นรําตามด้วยสาดน้ำเย็น จากหัวจรดเท้าฉาวซวนเฟยที่อาการหนักตัวสั่น ค่อย ๆ ฟื้นขึ้นมา"ฉาวซวนเฟย คุณแกล้งทำเป็นสูงส่งนักไม่ใช่หรอ วันนี้ฉันจะให้คุณลิ้มรสความอัปยศอดสู"ซ่างกวนหลิงไฉ่ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์: "เห็นคนรอบข้างเหล่านี้ไหท พวกเขาจะทําให้คุณแปดเปื้อนในคืนนี้ เหตุการณ์ทั้งหมด ฉันจะถ่ายวิดีโอและให้แฟนของเธอค่อยๆชื่นชม""คุณ... คุณมันไร้ยางอาย!"ฉาวซวนเฟยกัดฟันและตาแดงก่ำ"ฮ่าๆ ด่าไปเถอะ"ซ่างกวนหลิงไฉ่ยิ้มเย็นชา หันไปมองกลุ่มชายสวมหน้ากากที่อยู่ด้านล่างเวที "ทุกคน พอจะเคยได้ยินชื่อเสียงของคุณหนูฉาวมากันบ้างใช่ไหม แม้ว่าตอนนี้ของเธอจะพังไปแล้ว แต่

บทล่าสุด

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1200

    กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1199

    เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1198

    การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1197

    ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1196

    นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1195

    "ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1194

    "น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1193

    "คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1192

    "ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่

DMCA.com Protection Status