All Chapters of Finding Bilyonaryong Afam na Daks: Chapter 1 - Chapter 10

Dorina Crisanta Dacobisong’s POVNakangiting tumakbo ako sa gitna ng mga magagandang bulaklak. Nakasunod ang mga paru-paru sa akin. Suot ko ay magarang bestida na ang haba’y hanggang tuhod na ni sa panaginip ay ‘di ko maisip na makakapagsuot ako ng ganitong kagandang bestida. Napapalingon ako sa aking likuran. Mas lalong lumapad ang ngiti sa mga labi ko ng makitang papalapit na siya, hinahabol ako. Ang lalaking sobrang hinahangaan ko dahil sa taglay nitong kakisigan at kagwapuhan. Ang lalaking akala ko’y hanggang pangarap ko na lamang makakamit at hanggang panaginip na lamang na maging akin. “Andyan na ko Doring,” kinilig ako ng marinig ang sinabi niya. Tila ako lumulutang sa ulap habang tumatakbo palayo sa kanya. Napahinto ako ng mahapit niya ako sa baywang. Agad kong naramdaman ang matigas niyang dibdib sa aking likod. Tuwang-tuwa akong nahuli niya at tila nag-slow mo ang paligid ko ng i-angat niya ako at iikot. Nagpaikot-ikot kami sa gitna ng mga magagandang bulaklak. Nang mapah

Ajing’ s Point of View “Ajing crush mo o, si Jun Pyo,” mahinang saad sa akin ni Meling. Nag-angat ako ng tingin sa labas ng bintana. Biglang sumipa ang puso ko ng malakas. Napakagat labi ako upang pigilan ang sarili kong ngumiti ngunit hindi ko na napigilan ng magkasalubong ang mga mata naming dalawa. Hindi ako nagbitaw ng tingin hanggang hindi siya nagbitaw hanggang sa lumagpas siya sa room namin. Tahimik na tumili ako. Natawa ako at napahawak sa aking ulo ng isa-isa nila akong sinabunutan. “Landi!” “Sana all, naT*T*gan,” sinadyang i-emphasize ni Siting ang salitang t*t*.“Gago!” “Ang gwapo shuta!” kinikilig na saad ko. “Mukhang tumatalab na ang gayuma ni Te Glorya, shit!”“Bumili kang gayuma?” tanong ni Aning.“Hindi ko afford ang pagayuma ni Te Glorya pero nanalo ako sa paroleta niya ng listahan ng ingredients ng gayuma kasama na ang three thousand word count na ritwal,” saad ko. “Ano? Ang haba naman nun? Daig pa ang isang chapter ni Ms. Drey,” reklamo ni Meling. “Ganun tala

Annalita Perpetua Tubol’s POV“Ms. Tubol!” “Yes ma’am!” alertong sagot ko.kay bilis kong napatayo ng tawagin ni ma’am ang apelyido ko. Baka kasi tawagin niya muli ako gamit ang apelyido ko. Ayoko talagang tinatawag ako ng Tubol parang ang pangit pakinggan. Kahit tunog tigasin ang pangit pa rin pakinggan.“Can you give me the definition of the word Liturgy?” napaawang ang bibig ko ng marinig ang tanong ni ma’am. Shuta na dis! Mura ko sa isipan. Napatingala ako, nagiisip. Iniskan ng utak ko ang inaral kagabi. Oo nag-aaral ako shuta kayo! Apaka judgmental niyo! “Ms. Tubol, anong tinitingala mo dyan. Nasa kisame ba ang answer?” Nalipat ang tingin ko kya Ma’am. Napatingala rin ito sa kisame. Hilaw na ngumisi ako sabay kamot sa aking ulo ng magtagpo ang tingin naming dalawa. Pinagkrus nito ang mga braso sa harapan at tinaasan ako ng kilay. Ang sungit talaga ng mukha.Nagbasa naman ako kagabi pero hindi ko ito napansin. Liturgi, liturgi, liturgi, paulit-ulit ko sa isapan. Biglang may nagpop

“Tama na pantasya! Let’s fack up!” masiglang saad ko sa apat dahil nakatulala pa rin ang mga ito nakatanaw sa pintuang pinasukan nina Mitching at ng afam niyang daks at hot. Sana all Makabaleghoten! “Anong let’s fack up?” “Hay nako Meling, don’t tell us nagiging bobo ka na rin, fack up ba, magbalut na at maghanda dahil tayo’y lalarga na!” “Pack up!” “Ano bang sinabi ko? Pareho lang yun! Sosyalan lang yung akin, slangers,” palusot ko. Isa-isa na naming binuhat ang mga bag na may lamang duck egg, ika nga ni Mitching. “Shuta ang bigat ng tadyang!” mahinang anas ni Doring. Binuhat niya ang backpack at nilagay sa likuran. “Yung tadyang lang mabigat, mamamatay?” “Oo na pati yung crispy pata, shuta ka!”

Siting’s POV Hindi ko siya sinita dahil hindi ko kaya. Hindi pa ako handang marinig mula sa kanya ang totoo, na hindi talaga niya ako mahal o minahal, na ginamit lamang niya ako, nagbabakasakaling makuha niya ang pagkabab*bae ko.  Ang sakit ng dibdib ko ngunit eskwela is life. Kahit na gustong-gusto ko ng umuwi at humagulhol. Iiyak lahat ng bigat sa puso ko. Nabigo na nga ako sa pag-ibig, mabibigo pa akong makamit ang pangarap ko. Ang hirap magkunwaring okay lang, ang hirap magkunwaring kaya ko, ang hirap magkunwaring hindi ako nasasaktan ngunit kailangan ko munang magkunwari upang wag akong magmukha tanga lalo. Ramdam ko ang pag-alala at awa ng mga kaibigan ko sa akin ngunit ‘di ko iyon pinapansin.  Hanggang sa maguwian na. Nauna ako sa kanilang maglakad. Nais ko ng marating agad ang bahay dahil hindi ko alam kong makakaya ko pang pigilan ang mga luha sa mga mata ko ngunit napahinto ako sa isang ti