All Chapters of ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก: Chapter 211 - Chapter 220

“ดูเหมือนจะเป็นรักแรกพบจริง ๆ สินะครับ...”นักข่าวกระแอม “แล้วใครจีบใครก่อนเหรอครับ?”โจชัวมองลูน่า เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ลูน่าเร็วกว่าหนึ่งก้าวเธอยิ้มให้นักข่าวและมองกล้อง “ฉันจีบก่อนค่ะ แต่ตอนที่ฉันจีบเขา ฉันไม่ได้สนใจเรื่องสถานะ ประวัติ หรือว่าความร่ำรวยของเขา ฉันสนใจแค่เขา สำหรับเขาฉันให้ได้ทุกอย่าง แม้รู้ว่าฉันจะไม่ได้อยู่ในหัวใจของเขา ฉันก็ยังทำต่อไปแม้ความหวังจะริบหรี่ก็ตาม ฉันเต็มใจจะต่อสู้กับคนทั้งโลก ฉันไม่สนว่าใครจะบอกว่าฉันเป็นนักขุดทอง ฉันไม่สนใจว่าครอบครัวของเราจะคัดค้านความสัมพันธ์นี้ ขอเพียงแค่เขาเองก็รักฉันก็พอแล้ว”โจชัวเม้มปากเมื่อได้ยินคำพูดของเธอจากใบหน้าด้านข้างที่เกือบจะไร้ที่ติของเธอ บางครั้งเขาก็เห็นลูน่า กิบสันในตอนนั้น ลูน่า กิบสันตัดสินใจหลายอย่างที่ไม่มีใครเข้าใจเพื่อแต่งงานกับเขาพ่อแม่ของเธอ ญาติพี่น้องและเพื่อน ๆ ต่างก็อยู่ในเมืองซีเธอเต็มใจที่จะแต่งงานกับเขาและย้ายมาเมืองบันยันเพื่อเขาโดยไม่บ่นหรือเสียใจเลยทั้งความเข้าใจผิดและคำตำหนิจากครอบครัวของเธอ ทั้งความชิงชังและข้อเรียกร้องของครอบครัวลินช์ รวมไปถึงความเฉยชาที่เขามีต่อเธอ เธอต้อ

ลูน่าหัวเราะน้องสาวเหรอ?น้องสาวที่ตั้งท้องลูกของสามีของพี่สาวตัวเอง และยังมีพี่เขยที่พยายามฆ่าเมียตัวเองงั้นเหรอ?น้องสาวที่จงใจฆ่าลูกสาวของพี่สาวตั้งหลายครั้งงั้นเหรอ?บางครั้งเธอยังสงสัยว่าออร่าคือลูกสาวของพ่อและแม่ของเธอจริงไหมพวกเขาเติบโตมาด้วยกันและได้รับการศึกษาเหมือน ๆ กัน แต่ทำไมออร่าถึงแตกต่างจากเธอมากนัก“เชิญตามฉันมาค่ะ” ทางโรงพยาบาลจิตเวชได้รับเงินจากโจชัวให้คอยดูแลออร่าอย่างเข้มงวดตลอด 24 ชั่วโมงเมื่อเห็นพวกเขามาถึง เจ้าหน้าที่ก็รีบมาต้อนรับพวกเขาทันที“คุณกิบสันอยู่ข้างในค่ะ”เจ้าหน้าที่เดินนำโจชัวและลูน่าไปยังห้องที่อยู่สุดทางเดินและพูดอย่างสุภาพ “ห้องนี้เป็นห้องเก็บเสียง เรากลัวว่าเธออาจจะโจมตีได้ ดังนั้นเราก็เลยล่ามเธอไว้กับโซ่ เชิญคุณเข้าไปได้เลยค่ะ”“ขอบคุณค่ะ” ลูน่าขอบคุณเจ้าหน้าที่ จากนั้นเธอก็มองโจชัว “ฉันจะเข้าไปคนเดียว หวังว่าคุณจะไม่แอบฟังเรื่องที่เราคุยกันนะคะคุณลินช์”โจชัวกวาดตามองเธออย่างเย็นชา “ฉันไม่ทำอะไรแบบนั้น”จากนั้นโจชัวก็หมุนตัวแล้วเดินออกไปที่ม้านั่งที่ห่างออกไปและนั่งลง เขานั่งพิงอย่างสง่างามและเริ่มทำงาน เมื่อเธอมั่นใจว่าเขาจะ

ตอนที่ลูน่าออกมาจากห้อง โจชัวก็ยังนั่งพิงเก้าอี้ดูเอกสารในมือถือของเขาอยู่เมื่อเห็นเธอเดินออกมาโจชัวก็เก็บมือถือลงเงียบ ๆ เขาลุกขึ้นยืนอย่างสง่างาม “เสร็จแล้วเหรอ?”“อืม” ลูน่าหัวเราะเบา ๆ เล็กน้อย “คุณลินช์ คุณอยากจะคุยกับอดีตคู่หมั้นด้วยเหรอคะ?”โจชัวขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำว่าอดีตคู่หมั้นหลังจากนั้นครู่หนึ่งเขาก็ยิ้มออกมา “ใช่สิ”เขาเงยหน้ามองออกไปยังแสงแดดนอกหน้าต่าง “ไปรอฉันในรถ ใช้เวลาไม่นานหรอก”ลูน่ายักไหล่แล้วหันหลังจากไปเธอไม่สนใจว่าโจชัวจะอยากคุยอะไรกับออร่า ไม่ได้สนใจด้วยว่าพวกเขาจะคุยกันนานไหมเธอเอื้อมมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อแล้วจับเครื่องอัดเสียงที่เพิ่งซื้อมาใหม่เบา ๆ เธอได้รับสิ่งที่ต้องการจากออร่าแล้วก่อนที่เธอจะมาที่นี่ เธออยากจะให้ออร่าพูดมากกว่านี้ แล้วใช้เวลาเก็บหลักฐานกับนีลอีกสักสองสามวันแล้วส่งทุกอย่างนี้ให้ตำรวจออร่าจะต้องดิ้นไม่หลุดจากข้อหาผู้สมรู้ร่วมคิดก่อคดีฆาตกรรมแน่ทว่าในตอนที่เธอเห็นออร่าถูกล่ามเอาไว้จนแทบจะดูไม่เหมือนคน ลูน่าก็รู้สึกว่าเธอไม่ต้องทำแบบนั้นอีกแล้วก่อนหน้านี้เธอคิดมาตลอดว่าโจชัวคงไม่ได้ทำกับออร่าอย่างโหดร้ายทารุณ เพราะอย่าง

“โจชัว ฉันชอบคุณมานานแล้ว! นานกว่าลูน่าด้วยซ้ำ!”ออร่ามองโจชัวอย่างหลงไหลราวกับขอทานที่มองอาหารมื้อหรูแล้วน้ำลายสอคลั่งไคล้ อยากได้และใจร้อนเธอมองโจชัวไม่วางตา “ถ้าคุณชอบลูน่าได้ แล้วทำไมคุณชอบฉันไม่ได้? ยังไงคุณก็หักหลังลูน่า กิบสันแล้ว จะหักหลังเธอหนึ่งหรือสองครั้งจะไปสำคัญอะไร”เธอพูดพลางขยับมือและเท้าไปด้วยทั้งห้องเต็มไปด้วยเสียงคุ้มคลั่งของเธอผสมรวมกับเสียงโซ่ที่กระทบไปมาโจชัวขมวดคิ้วแน่น“ที่นี่ดูเหมาะกับเธอมากเลยนะ”เขาลุกขึ้นยืนและมองออร่าโดยไม่มีความอบอุ่นใดเหลืออยู่ในแววตา “แต่ฉันก็คงต้องบอกให้เธอรู้ไว้ อย่างแรก เธอเอาแต่บอกว่าลูน่า กิบสันตายไปแล้ว แต่เธอยังไม่ตาย อย่างที่สอง ฉันจะรอลูน่า กิบสันกลับมา อย่างสุดท้าย...”โจชัวมองออร่าอย่างเย็นชา “ฉันไม่เคยหักหลังลูน่า กิบสัน”เขาจะยอมรับว่าเขารู้สึกอะไรบางอย่างกับลูน่าก็ได้ แต่เขารู้สึกว่านั่นเป็นเพราะลูน่าดูเหมือนลูน่า กิบสันมากก็เท่านั้นเอง“ก่อนหน้านี้ฉันคิดมาตลอดว่าเธอเป็นน้องสาวที่ลูน่ารักมากที่สุด ฉันก็เลยปล่อยให้เธอทำตามใจตัวเอง แต่ฉันลืมสนใจเจตนาลึก ๆ ของเธอไป”โจชัวกล่าวเย้ยหยัน “ถ้าฉันรู้ว่าเธอคิดกับฉัน

มาเซราติสีดำจอดลงตรงหน้าประตูทางเข้าโรงพยาบาลจิตเวชอีกครั้งลูน่าลงจากรถอย่างรีบร้อนและวิ่งตรงไปยังโรงพยาบาลจิตเวช!เธอรู้สึกไม่ดี ลิฟต์ที่อยู่บนชั้นสูงสุดไม่ลงมาสักที ลูน่าขมวดคิ้วและเลือกใช้บันไดในทันทีห้องของออร่าอยู่ที่ชั้นแปด เธอวิ่งขึ้นไปตลอดทาง ขณะใช้มือยันกำแพงหายใจเหนื่อยหอบ เธอก็มองหาคนที่ดูแลที่นี่ไปด้วยเธอแทบจะยังไม่ได้ก้าวไปไหนเลยสักก้าวในตอนที่ประตูลิฟต์เปิดออก ชายร่างสูงสง่างามเดินออกมาจากลิฟต์เขามองเธออย่างสงบ “เธอมาผิดทางแล้ว”จากนั้นเขาก็หันหลังเดินไปอีกทางลูน่าเหนื่อยมากจนต้องหยุดพัก เธอกลอกตาและตามเขาไปในทันทีโจชัวพาลูน่าไปยังห้องทำงานของหมอที่ดูแลออร่าเมื่อเห็นโจชัวและลูน่า หมอก็ขมวดคิ้ว “ทำไมพวกคุณกลับมาอีกล่ะครับ?”“มีผู้หญิงน่ารัก ๆ มาเยี่ยมออร่า กิบสันไหม?”คุณหมอพยักหน้า “มีนะ”“เธอบอกว่ามาจากบริษัทของคุณลินช์ เธอเปิดรูปคุณให้ดูแล้วบอกว่าเป็นเพื่อนกับคุณ แล้วคุณก็ลืมถามอะไรบางอย่างกับออร่า คุณเลยส่งเธอมา”จากนั้นคุณหมอก็เกาหัวตัวเองอย่างสับสน “เธอเพิ่งคุยเสร็จเมื่อกี้นี่เอง ทำไมพวกคุณถึงกลับมากันแล้วล่ะ มีอะไรที่ต้องถามอีกเหรอ?”ลูน่าเคาะหั