All Chapters of ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก: Chapter 191 - Chapter 200

450 Chapters

บทที่ 191

โจชัวพลิกเอกสารอย่างใจเย็น “หลังจากเปลี่ยนตัวแล้ว ไปตามหาบอดีการ์ดสองคนก่อนหน้านี้ ใครบางคนจะต้องช่วยออร่า แล้วจับตาดูคนที่สมัครและเช็คประวัติพวกเขาให้ละเอียด”ลูคัสเงียบไปครู่หนึ่ง เขาเข้าใจในสิ่งที่โจชัวพยายามจะทำ เขาสูดลมหายใจเข้าลึกและกำลังจะเดินกลับออกไป “เดี๋ยวก่อน” โจชัวชี้ไปยังเอกสารที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำผสมฝุ่น “ให้คนไปทำให้มันแห้ง แล้วส่งให้ผู้เชี่ยวชาญเปรียบเทียบอีกครั้ง”ลูคัสอึ้งไป “แต่มัน...เละไปแล้วนะครับ ผมว่าผู้เชี่ยวชาญเองก็คงทำอะไรไม่ได้แล้ว”โจชัวมองลูคัสเรียบ ๆ “พวกเขารู้ว่าจะต้องทำยังไง”ไม่ว่าจะเป็นภาพหลอนหรือคิดไปเอง โจชัวก็รู้สึกได้ผ่านตัวอักษรที่โดนรอยเปื้อนว่ามัน…ดูคล้ายกับลายมือของลูน่า กิบสัน …“คอร์ทนีย์ หยุดร้องไห้เถอะ”ในตอนที่ลูน่ากลับมาที่แผนกออกแบบและเดินเข้าไป เธอก็เห็นกลุ่มนักออกแบบที่นำโดยแชนน่อนล้อมรอบคอยปลอบคอร์ทนีย์อยู่ราวกับมีแสงสปอร์ตไลต์ส่องไปที่เธอ คอร์ทนีย์ดูราวกับเป็นเจ้าหญิงสะอึกสะอื้นพลางเช็ดน้ำตา “ฉันไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้นจริง ๆ นะ ท่านประธานอยากให้ฉันขอโทษลูน่า ฉันก็เลยมาที่นี่ แล้วเมื่อไหร่เธอจะกลับมาเหรอคะ?”แชนน่อนถอนหายใ
Read more

บทที่ 192

คำพูดของลูน่าทำให้ใบหน้าของแชนน่อนเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินคล้ำแชนน่อนไม่สามารถรักษาความสง่างามและความเย่อหยิ่งเอาไว้ได้อีกต่อไป เธอรีบด่าลูน่าในทันที “คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร? กล้าดียังไงมาสอนฉัน คุณรู้อะไรเกี่ยวกับเครื่องประดับหรือการออกแบบบ้างหรือเปล่า? กล้าดียังไงมาวิจารณ์แผนกออกแบบของเรา! คุณก็แค่พนักงานฝึกงานจะไปรู้อะไร คิดว่าตัวเองเป็นนักออกแบบจันทร์เจ้าผู้โด่งดังหรือยังไง? คิดว่าคำพูดของคุณมีน้ำหนักอะไรด้วยเหรอ?” ลูน่าย่นคิ้วเล็กน้อยและค่อนข้างประหลาดใจเมื่อได้ยินนามแฝงก่อนหน้านี้ของเธอที่ถูกหยิบยกขึ้นมาพูดถึง “ลูน่า” คอร์ทนีย์สูดจมูกแล้วเดินมาหาด้วยท่าทางอ่อนน้อมจากไกล ๆ เธอกล่าวด้วยดวงตาแดงก่ำ “ยกโทษให้ฉันได้ไหม? ถ้าคุณไม่ยกโทษให้ ฉันก็คงตอบท่านประธานไม่ได้”“ได้สิ ฉัยจะยกโทษให้” ลูน่ากล่าวเย้ยและชี้ไปที่แชนน่อน “แต่คุณต้องให้เธอมาก้มกราบฉันสักสามร้อยครั้งก่อน”ดวงตาของแชนน่อนเบิกกว้างอย่างโกรธเคือง “ฝันไปเถอะ!”“ถ้างั้นก็เชิญพวกคุณฝันไปก่อนเหมือนกัน”ลูน่าก้มหน้ามองดูนาฬิกาก่อนจะเริ่มเก็บของ “วันนี้ฉันเลิกงานละ ไปก่อนล่ะ!”ลูน่าเดินกรีดกรายออกไปทิ้งให้กลุ่มนักออกแบบมองเ
Read more

บทที่ 193

ลูน่ารู้สึกเจ็บเล็กน้อยเมื่อตอนที่เธอต้องคัดลอกเอกสารระหว่างวัน “เมื่อวานคุณลินช์ลงโทษฉัน วันนี้คุณควินน์ก็ด่าฉันด้วยเหมือนกัน” ลิลลี่เงยหน้า “ฉันรู้ว่าตัวเองผิดค่ะ” ลูน่าเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตบไหล่ลิลลี่เบา ๆ “ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้คิดร้าย ฉันไม่ถือโทษโกรธอะไร ฉันเข้าใจ ฉันจะสนใจกับปัญหานี้ในอนาคตให้มากขึ้น แล้วฉันก็จะติดต่อกับมัลคอล์มให้บ่อยขึ้นนะ” ลิลลี่อึ้งไป เธอไม่คิดว่าลูน่าจะตอบสนองแบบแบบนี้ เธอจึงอึ้งจนพูดไม่ออกไปในทันที เนลลี่ถอนหายใจขณะที่หอมแก้มลูน่าอย่างอ่อนโยน จากนั้นเธอก็หันไปจับมือของลิลลี่ไว้ “ลิลลี่ เราไปกันเถอะ!” เมื่อเห็นลิลลี่พาเนลลี่ไปแล้ว นีลก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ทำไมแม่ต้องดีกับเธอด้วยล่ะครับ?” “ใครไม่เคยทำผิดบ้างละจ๊ะ?” ลูน่าถอนหายใจขณะที่จับมือนีลไว้ “เธอดูแลพวกลูกสามคนมาอย่างดีตั้งหลายปีตอนที่เราอยู่ต่างประเทศ เพราะฉะนั้นแม่ไม่ควรจะใจแคบกับเธอ”ลูน่าจับมือนีลขณะที่พวกเขาเดินไปยังป้ายรถเมล์และพูดคุยกันว่าวันนี้เป็นอย่างไรบ้างเหมือนที่ทำเป็นประจำ เธอเล่าถึงเรื่องแซคกับยูริ และเรื่องเพื่อนร่วมงานคนใหม่ที่ชื่อ บอนนี่ เลน “คุณแม่ คุณแม่ไว้ใจคนง่ายไปแล้วนะ
Read more

บทที่ 194

“คุณผู้หญิงครับ เราเข้าไปคุยกันข้างในดีกว่าครับ” นีลสังเกตเห็นว่าลูน่ามีสีหน้าบูดบึ้ง ดังนั้นเขาจึงเข้าหานาตาชาและดึงแขนเสื้อเธอด้วยท่าทียิ้ม ๆ “ในชุมชนเล็ก ๆ ของเรามีคนอยู่มากแล้วเพื่อนบ้านก็เป็นพวกชอบคุยซุบซิบนินทาเราไปคุยกันข้างในดีกว่านะครับ!”นาตาชาขมวดคิ้วและอยากจะปฏิเสธนีลจนกระทั่งเธอสังเกตใบหน้าของนีลดี ๆใบหน้านี้...เธอคิดถึงลูน่า กิบสันตอนยังเด็กอย่างอธิบายไม่ได้ ทั้งลักษณะ กลิ่นอาย และดวงตากลมโตระยิบระยับราวแสงดาวก็ดูเหมือนลูน่า กิบสันความคิดทั้งหมดของเธอหายออกนอกหน้าต่างไปหมดเมื่อนาตาชามองเขาหลังจากนั้นนาตาชาก็ถอนหายใจและยอมให้นีลพาเธอเข้าไปภายนอกตัวบ้านไม่ต่างจากบ้านหลังอื่น แต่สิ่งที่นาตาชาไม่คาดคิดคือภายในบ้าน การตกแต่งเป็นแบบเรียบ ๆ และสะอาดตา ผนังมีรอยไหม้เกรียมและผนังก็มีรอยเผาไฟราวกับว่าถึงจะทาสีใหม่ก็ไม่สามารถปกปิดรอยไฟไหม้ได้หมดนาตาชาเงียบไปชั่วขณะหนึ่ง“บ้านคุณ...”“คุณออร่าส่งคนมาเผาไงครับ” นีลพานาตาชาไปนั่งที่โซฟาก่อนเขาจะนั่งลงตรงข้ามกัน “คุณแม่ของผมกับเนลลี่อยู่ที่นี่ในวันที่บ้านถูกไฟไหม้ด้วย ถ้าไม่ได้รับการช่วยเหลือไว้ได้ทันพวกเขาคงตายไปแล้ว”
Read more

บทที่ 195

ลูน่ามองนาตาชาอย่างเย็นชา “เมื่อกี้คุณบอกว่าจะไม่เข้ามาไม่ใช่เหรอคะ?”นาตาชาพูดไม่ออกเมื่อได้ยินอย่างนั้นไม่นานหลังจากนั้นเธอก็ถอนหายใจหยิบกระเป๋าและเดินจากไปปัง!ประตูปิดลงในตอนที่นาตาชาจากไป ลูน่าก็ไม่สามารถสะกดกลั้นน้ำตาของเธอที่ร่วงลงมาอาบหน้าไว้ได้อีกเธอให้ความสำคัญของความสัมพันธ์ในครอบครัวมาเป็นอันดับที่หนึ่งเสมอ เธอได้แต่โทษตัวเองที่ไม่ได้ติดต่อครอบครังของเธอในตอนที่เธออยู่ต่างประเทศแม้กระทั่งจนถึงก่อนหน้านี้ เธอคิดว่านาตาชาคงจะเข้าใจเธอผิด และเธอก็โทษว่าเป็นเพราะพวกเธอห่างกันไปนานแต่ตอนที่เธอได้ยินนาตาชาพูดว่าไม่ได้กระวนกระวายใจในตอนที่ลูน่าหายไป เธอก็ตาสว่าง ไม่มีใครชอบเธอมาตั้งแต่ต้นแล้วไม่มีเลยสักคนครอบครัวของเธอ คนที่เธอรัก...ทุกคนล้วนรักแต่ออร่า“คุณแม่ครับ คุณแม่ยังมีพวกเราสามคนนะ” ลูน่าไม่รู้ว่านีลมายืนอยู่ข้างหลังเธอตั้งแต่เมื่อไหร่เขาเอื้อมมือออกมาจับนิ้วของลูน่าไว้ เสียงของเขาอ่อนแต่แน่วแน่ “พวกเราจะเป็นเกราะป้องกันให้คุณแม่เอง”เมื่อเธอหันกลับไปกอดนีล ลูน่าก็หลับตาร้องไห้อย่างเงียบเชียบคืนนั้นเธอหลับไปโดยที่มีนีลคอยดูแล ครั้งหนึ่งนีลเคยพูดว่าผ
Read more

บทที่ 196

นีล เนลลี่และลูน่าขึ้นไปบนรถนีลนั่งข้าง ๆ คนขับในจณะที่ลูน่าและเนลลี่นั่งข้างหลังถัดจากโจชัวโจชัวพิงเบาะหนังอย่างสง่างามด้วยรอยยิ้มจาง ๆ “อยู่ ๆ ฉันก็นึกขึ้นได้ว่าเนลลี่ก็ดูเหมือนเธออยู่นะ”ร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปในทันใด และสีหน้าของเนลลี่ก็เปลี่ยนเล็กน้อย“ผู้หญิงสวย ๆ ก็ดูเหมือนกันหมดแหละครับ” นีลที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งข้างคนขับข้างหน้าคาดเข็มขัดแล้วพิงเบาะอย่างบรรจง“คนสวย ๆ ก็เหมือนกันหมด แต่คนขี้เหร่ก็ขี้เหร่ในแบบของตัวเอง”คำพูดหน้าตายของนีลทำเอาลูคัสเกือบจะหัวเราะเสียงดังลูน่าและเนลลี่เองก็โล่งอกโจชัวในอีกด้านหนึ่งกลับหัวเราะเล็กน้อย “ก็จริง แต่...”โจชัวกวาดตามองลูน่าผ่าน ๆ “เนลลี่ก็ยังเหมือนภรรยาของฉัน ลูน่า กิบสันนะ”ลูน่าสงบจิตสงบใจแล้วยิ้มให้เขา “แน่นอนค่ะ”ยังไงเสียเธอก็ดูต่างจากเธอในอดีตไปโดยสิ้นเชิง“เนลลี่ เด็กผู้ชายที่เอาอมยิ้มให้ตอนเช้าจะมาหาเธอตอนบ่ายอีกหรือเปล่า?”บรรยากาศในรถค่อย ๆ อึดอัด นีลเลยเริ่มซุบซิบเรื่องอื่นอย่างใจเย็นเนลลี่ส่ายหน้าเล็กน้อย “ไม่หรอก เขาอยากให้หนูเป็นแฟนเขา แต่หนูไม่ได้ตกลง”โจชัวและลูน่าขมวดคิ้วในเวลาเดียวกันที่ได้ยินอย่
Read more

บทที่ 197

ลูน่าคิดว่าโจชัวอยากจะประกาศตัวตนของเธอต่อหน้าทุกคน และมันน่าจะเสร็จตั้งแต่การประชุมในตอนเช้าหรือในสถานที่อื่นสิ่งที่เธอไม่คาดคิดก็คือ พนักงานตั้งแต่ระดับผู้จัดการขึ้นไปต่างก็เข้าแถวเรียงกันที่ตึกลินช์กรุ๊ปทาวเวอร์ตั้งแต่ที่รถจอดทั้งพนักงานและผู้บริหารต่างยืนเป็นแถวสองข้างทางเข้าแล้วเว้นทางเดินตรงกลางเอาไว้ เมื่อมองจากในรถ ผู้คนที่ยืนอยู่สองข้างต่างใส่ชุดสีดำและมีพรมสีแดงปูตรงกลางนี่เป็นครั้งแรกที่ลูน่าเห็นการรวมตัวกันเยอะขนาดนี้เธอหันกลับไปมองโจชัวอย่างงุนงง“นี่เป็นการต้อนรับแขกคนสำคัญของบริษัทเรา” โจชัวพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำอย่างใจเย็น “เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้รับอะไรแบบนี้”ลูน่าพูดไม่ออก‘ไม่จำเป็นต้องทำให้เป็นทางการขนาดนี้ก็ได้นี่’ในตอนนั้นเองที่มีคนเคาะประตูรถคอร์ทนีย์ยืนอยู่ข้างนอกด้วยรอยยิ้ม เธอใส่ชุดเดรสยาวสีชมพู ผมของเธอถูกม้วนเป็นลอนคลายพร้อมด้วยกิ๊บประดับคริสตัล เธอดูงดงามราวกับเป็นเจ้าหญิงในเทพนิยายเธอยิ้มแล้วเคาะประตูรถ “ท่านประธานลินช์คะ จะลงจากรถหรือยังคะ แขกของเรามาหรือยังคะ?”โจชัวรีบเปิดประตูรถอย่างรวดเร็ว เมื่อประตูรถเปิดออก คอร์ทนีย์ก็ยิ้มและมองเ
Read more

บทที่ 198

ทุกคนมองโจชัวอุ้มลูน่าผ่านล็อบบี้ไปยังลิฟต์และตรงไปยังห้องทำงานของประธานบริษัทซึ่งอยู่ชั้นบนสุดทุกอย่างดูเหมือนเป็นเรื่องเหนือจริงสำหรับลูน่าในตอนที่เธอได้ยืนบนพื้น มันดูราวกับฝัน แต่เป็นฝันอันโหดร้ายมากกว่ายังไงเสีย ในฝันโจชัวกำลังอุ้มลูน่า กิบสัน แต่ในความเป็นจริงแล้ว โจชัวอุ้มลูน่าคนปัจจุบันต่างหาก“ฉันต้องให้เวลาเธอทบทวนความจำด้วยเหรอ?”เสียงทุ้มและเย็นชาของโจชัวทำให้ลูน่ากลับมาสู่ความจริง เธอได้สติในตอนที่สบสายตาเย็นชาของเขาเธอยิ้มอึกอัก “ฉันแค่อึ้งค่ะ เราต้องแสดงกันก็จริง แต่ฉันไม่คิดว่าจะเล่นใหญ่ขนาดนี้”ดวงตาของโจชัวขุ่นเล็กน้อย เขาจงใจในเมื่อเขาจะแสดงกับลูน่าเพื่อให้ลูน่า กิบสัน สนใจและกลับมาหาเขาโดยเร็วที่สุด เขาจึงต้องทำให้เธอหึงจริง ๆหลังจากที่ลูน่า กิบสันจากไปในตอนนั้น เขาก็ตรวจดูคอมพิวเตอร์ ไดอารี่และโซเชียลมีเดียของเธอทั้งหมด เขาเห็นว่าเธอเคยบอกว่าชอบเป็นจุดสนใจและอยากให้เขาอุ้มเธออย่างภาคภูมิใจผ่านผู้คนนั่นเป็นเหตุผลที่เขาจงใจทำแบบนั้นวันนี้เขาถึงกับจ้างคนมาถ่ายรูปแล้วโพสต์ลงอินเทอร์เน็ต โดยเฉพาะพวกเว็บไซต์ต่างประเทศ เขาหวังว่าลูน่า กิบสันจะเห็นมัน เธอต
Read more

บทที่ 199

คำพูดของลูน่าทำให้ทั้งแผนกออกแบบเงียบไป สีหน้าของเพื่อนร่วมงานของเธอก็ไม่น่าดูไปด้วยเช่นเดียวกันเมื่อวานเธอทั้งโน้มน้าวและชมเชยคอร์ทนีย์ไปพร้อมกับแชนน่อนจริง ๆ ยังไงเสียคอร์ทนีย์ก็เป็นเด็กของหัวหน้าฝ่ายออกแบบเลยนะ แล้วพวกเขาก็สนิทกัน ส่วนลูน่า พวกเขาไม่รู้ว่าเธอมาจากไหน ไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นใคร มีประวัติความเป็นมายังไง คนแบบนั้นทำให้พวกเขารู้สึกหวาดหวั่น!“ฉันไม่คิดเลยนะว่าจะมีใครภูมิใจที่ตัวเองได้เป็นตัวแทนใครด้วย” แชนน่อนพิงประตูสำนักงานแล้วมองลูน่าอย่างหยิ่งผยอง “ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเธอถึงจองหองนัก เธอมีคนคอยสนับสนุนที่เราไม่กล้าไปรังควานด้วยนี่เอง”“รู้ด้วยเหรอคะ ว่าคุณไม่ควรไปรังควานเขา?” ลูน่ายิ้ม “ยิ่งไปกว่านั้นนะ โจชัวไม่เคยบอกสักหน่อยว่าฉันเป็นตัวแทนของใคร แล้วถ้าเกิดฉันพูดว่าโจชัวชอบฉันจริง ๆ ล่ะ?”“โกหกน่ะสิ!” หนึ่งในพนักงานชี้มาทางลูน่าอย่างเคืองขุ่นและตำหนิ “ความรักของท่านประธานลินช์ที่มีให้ภรรยาเก่าเขาเป็นของจริง! เขารักเธอสุดหัวใจและมีแค่เธอในหัวใจ!”ลูน่าอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเสียงดังกับคำพูดของเธอโจชัวรักลูน่า กิบสันสุดหัวใจและมีแค่เธอในหัวใจงั้นเหรอ?ลูน่าในฐา
Read more

บทที่ 200

ปัง!เสียงประตูห้องทำงานถูกปิดในขณะที่หลังของลูน่ากระแทกกับประตูเย็นเยียบอย่างรุนแรงโจชัวบีบคอลูน่าด้วยสายตาเย็นชา “ใครมอบความกล้าให้เธอปล่อยข่าวลือเรื่องฉันออกไป?”ลูน่าแทบจะหายใจไม่ออกในขณะที่อากาศในปอดของเธอลดลง เธอดิ้นรนและพูดด้วยเสียงแหบแห้ง “ฉันก็แค่พูดสิ่งที่คิด”โจชัวมองเธอด้วยสายตาที่เย็นชายิ่งกว่าเดิม “เธอคิดว่าฉันหมั้นกับออร่าเพราะความชอบงั้นเหรอ?”“แล้วถ้าไม่ใช่แบบนั้นล่ะคะ?” ลูน่าเงยหน้าด้วยดวงตาแน่วแน่ “ฉันเคยพูดไปแล้วว่ามีตั้งหลายวิธีในการดูแลใครสักคนโดยไม่ต้องหมั้นกัน”ตอนที่เธออยู่ต่างประเทศ เธอเคยหาข้ออ้างทั้งหลายให้กับการกระทำของเขา เธอพยายามหาอย่างมุ่งมั่นว่าการตัดสินใจของเธอมันผิด เธออยากหาเหตุผลให้เขาเธอเคยมีความหวังไม่ว่าจะน้อยแค่ไหนก็ตาม เธอหวังว่าเขาจะไม่ได้ทำเรื่องพวกนั้น เขาไม่ได้มีความสัมพันธ์ใด ๆ กับออร่าและยังคงรักเธอทว่าเธอต้องเผชิญกับความเป็นจริงอันโหดร้าย!ความเป็นจริงที่ว่าเขาร่วมมือกับออร่า เพราะว่าพวกเขาคบกันไม่ใช่แค่นอกใจเธอลับหลัง แต่พวกเขายังวางแผนสร้างอุบัติเหตุและยังกล่าวหาว่าเธอมีชู้พวกเขายังใช้เจตจำนงพิสูจน์ความสัมพันธ์ผิด ๆ ขอ
Read more
PREV
1
...
1819202122
...
45
DMCA.com Protection Status