Share

บทที่ 192

Author: น้ำหมึกหิมะ
คำพูดของลูน่าทำให้ใบหน้าของแชนน่อนเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินคล้ำ

แชนน่อนไม่สามารถรักษาความสง่างามและความเย่อหยิ่งเอาไว้ได้อีกต่อไป เธอรีบด่าลูน่าในทันที “คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร? กล้าดียังไงมาสอนฉัน คุณรู้อะไรเกี่ยวกับเครื่องประดับหรือการออกแบบบ้างหรือเปล่า? กล้าดียังไงมาวิจารณ์แผนกออกแบบของเรา! คุณก็แค่พนักงานฝึกงานจะไปรู้อะไร คิดว่าตัวเองเป็นนักออกแบบจันทร์เจ้าผู้โด่งดังหรือยังไง? คิดว่าคำพูดของคุณมีน้ำหนักอะไรด้วยเหรอ?”

ลูน่าย่นคิ้วเล็กน้อยและค่อนข้างประหลาดใจเมื่อได้ยินนามแฝงก่อนหน้านี้ของเธอที่ถูกหยิบยกขึ้นมาพูดถึง

“ลูน่า” คอร์ทนีย์สูดจมูกแล้วเดินมาหาด้วยท่าทางอ่อนน้อมจากไกล ๆ เธอกล่าวด้วยดวงตาแดงก่ำ “ยกโทษให้ฉันได้ไหม? ถ้าคุณไม่ยกโทษให้ ฉันก็คงตอบท่านประธานไม่ได้”

“ได้สิ ฉัยจะยกโทษให้” ลูน่ากล่าวเย้ยและชี้ไปที่แชนน่อน “แต่คุณต้องให้เธอมาก้มกราบฉันสักสามร้อยครั้งก่อน”

ดวงตาของแชนน่อนเบิกกว้างอย่างโกรธเคือง “ฝันไปเถอะ!”

“ถ้างั้นก็เชิญพวกคุณฝันไปก่อนเหมือนกัน”

ลูน่าก้มหน้ามองดูนาฬิกาก่อนจะเริ่มเก็บของ “วันนี้ฉันเลิกงานละ ไปก่อนล่ะ!”

ลูน่าเดินกรีดกรายออกไปทิ้งให้กลุ่มนักออกแบบมองเ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 193

    ลูน่ารู้สึกเจ็บเล็กน้อยเมื่อตอนที่เธอต้องคัดลอกเอกสารระหว่างวัน “เมื่อวานคุณลินช์ลงโทษฉัน วันนี้คุณควินน์ก็ด่าฉันด้วยเหมือนกัน” ลิลลี่เงยหน้า “ฉันรู้ว่าตัวเองผิดค่ะ” ลูน่าเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตบไหล่ลิลลี่เบา ๆ “ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้คิดร้าย ฉันไม่ถือโทษโกรธอะไร ฉันเข้าใจ ฉันจะสนใจกับปัญหานี้ในอนาคตให้มากขึ้น แล้วฉันก็จะติดต่อกับมัลคอล์มให้บ่อยขึ้นนะ” ลิลลี่อึ้งไป เธอไม่คิดว่าลูน่าจะตอบสนองแบบแบบนี้ เธอจึงอึ้งจนพูดไม่ออกไปในทันที เนลลี่ถอนหายใจขณะที่หอมแก้มลูน่าอย่างอ่อนโยน จากนั้นเธอก็หันไปจับมือของลิลลี่ไว้ “ลิลลี่ เราไปกันเถอะ!” เมื่อเห็นลิลลี่พาเนลลี่ไปแล้ว นีลก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ทำไมแม่ต้องดีกับเธอด้วยล่ะครับ?” “ใครไม่เคยทำผิดบ้างละจ๊ะ?” ลูน่าถอนหายใจขณะที่จับมือนีลไว้ “เธอดูแลพวกลูกสามคนมาอย่างดีตั้งหลายปีตอนที่เราอยู่ต่างประเทศ เพราะฉะนั้นแม่ไม่ควรจะใจแคบกับเธอ”ลูน่าจับมือนีลขณะที่พวกเขาเดินไปยังป้ายรถเมล์และพูดคุยกันว่าวันนี้เป็นอย่างไรบ้างเหมือนที่ทำเป็นประจำ เธอเล่าถึงเรื่องแซคกับยูริ และเรื่องเพื่อนร่วมงานคนใหม่ที่ชื่อ บอนนี่ เลน “คุณแม่ คุณแม่ไว้ใจคนง่ายไปแล้วนะ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 194

    “คุณผู้หญิงครับ เราเข้าไปคุยกันข้างในดีกว่าครับ” นีลสังเกตเห็นว่าลูน่ามีสีหน้าบูดบึ้ง ดังนั้นเขาจึงเข้าหานาตาชาและดึงแขนเสื้อเธอด้วยท่าทียิ้ม ๆ “ในชุมชนเล็ก ๆ ของเรามีคนอยู่มากแล้วเพื่อนบ้านก็เป็นพวกชอบคุยซุบซิบนินทาเราไปคุยกันข้างในดีกว่านะครับ!”นาตาชาขมวดคิ้วและอยากจะปฏิเสธนีลจนกระทั่งเธอสังเกตใบหน้าของนีลดี ๆใบหน้านี้...เธอคิดถึงลูน่า กิบสันตอนยังเด็กอย่างอธิบายไม่ได้ ทั้งลักษณะ กลิ่นอาย และดวงตากลมโตระยิบระยับราวแสงดาวก็ดูเหมือนลูน่า กิบสันความคิดทั้งหมดของเธอหายออกนอกหน้าต่างไปหมดเมื่อนาตาชามองเขาหลังจากนั้นนาตาชาก็ถอนหายใจและยอมให้นีลพาเธอเข้าไปภายนอกตัวบ้านไม่ต่างจากบ้านหลังอื่น แต่สิ่งที่นาตาชาไม่คาดคิดคือภายในบ้าน การตกแต่งเป็นแบบเรียบ ๆ และสะอาดตา ผนังมีรอยไหม้เกรียมและผนังก็มีรอยเผาไฟราวกับว่าถึงจะทาสีใหม่ก็ไม่สามารถปกปิดรอยไฟไหม้ได้หมดนาตาชาเงียบไปชั่วขณะหนึ่ง“บ้านคุณ...”“คุณออร่าส่งคนมาเผาไงครับ” นีลพานาตาชาไปนั่งที่โซฟาก่อนเขาจะนั่งลงตรงข้ามกัน “คุณแม่ของผมกับเนลลี่อยู่ที่นี่ในวันที่บ้านถูกไฟไหม้ด้วย ถ้าไม่ได้รับการช่วยเหลือไว้ได้ทันพวกเขาคงตายไปแล้ว”

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 195

    ลูน่ามองนาตาชาอย่างเย็นชา “เมื่อกี้คุณบอกว่าจะไม่เข้ามาไม่ใช่เหรอคะ?”นาตาชาพูดไม่ออกเมื่อได้ยินอย่างนั้นไม่นานหลังจากนั้นเธอก็ถอนหายใจหยิบกระเป๋าและเดินจากไปปัง!ประตูปิดลงในตอนที่นาตาชาจากไป ลูน่าก็ไม่สามารถสะกดกลั้นน้ำตาของเธอที่ร่วงลงมาอาบหน้าไว้ได้อีกเธอให้ความสำคัญของความสัมพันธ์ในครอบครัวมาเป็นอันดับที่หนึ่งเสมอ เธอได้แต่โทษตัวเองที่ไม่ได้ติดต่อครอบครังของเธอในตอนที่เธออยู่ต่างประเทศแม้กระทั่งจนถึงก่อนหน้านี้ เธอคิดว่านาตาชาคงจะเข้าใจเธอผิด และเธอก็โทษว่าเป็นเพราะพวกเธอห่างกันไปนานแต่ตอนที่เธอได้ยินนาตาชาพูดว่าไม่ได้กระวนกระวายใจในตอนที่ลูน่าหายไป เธอก็ตาสว่าง ไม่มีใครชอบเธอมาตั้งแต่ต้นแล้วไม่มีเลยสักคนครอบครัวของเธอ คนที่เธอรัก...ทุกคนล้วนรักแต่ออร่า“คุณแม่ครับ คุณแม่ยังมีพวกเราสามคนนะ” ลูน่าไม่รู้ว่านีลมายืนอยู่ข้างหลังเธอตั้งแต่เมื่อไหร่เขาเอื้อมมือออกมาจับนิ้วของลูน่าไว้ เสียงของเขาอ่อนแต่แน่วแน่ “พวกเราจะเป็นเกราะป้องกันให้คุณแม่เอง”เมื่อเธอหันกลับไปกอดนีล ลูน่าก็หลับตาร้องไห้อย่างเงียบเชียบคืนนั้นเธอหลับไปโดยที่มีนีลคอยดูแล ครั้งหนึ่งนีลเคยพูดว่าผ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 196

    นีล เนลลี่และลูน่าขึ้นไปบนรถนีลนั่งข้าง ๆ คนขับในจณะที่ลูน่าและเนลลี่นั่งข้างหลังถัดจากโจชัวโจชัวพิงเบาะหนังอย่างสง่างามด้วยรอยยิ้มจาง ๆ “อยู่ ๆ ฉันก็นึกขึ้นได้ว่าเนลลี่ก็ดูเหมือนเธออยู่นะ”ร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปในทันใด และสีหน้าของเนลลี่ก็เปลี่ยนเล็กน้อย“ผู้หญิงสวย ๆ ก็ดูเหมือนกันหมดแหละครับ” นีลที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งข้างคนขับข้างหน้าคาดเข็มขัดแล้วพิงเบาะอย่างบรรจง“คนสวย ๆ ก็เหมือนกันหมด แต่คนขี้เหร่ก็ขี้เหร่ในแบบของตัวเอง”คำพูดหน้าตายของนีลทำเอาลูคัสเกือบจะหัวเราะเสียงดังลูน่าและเนลลี่เองก็โล่งอกโจชัวในอีกด้านหนึ่งกลับหัวเราะเล็กน้อย “ก็จริง แต่...”โจชัวกวาดตามองลูน่าผ่าน ๆ “เนลลี่ก็ยังเหมือนภรรยาของฉัน ลูน่า กิบสันนะ”ลูน่าสงบจิตสงบใจแล้วยิ้มให้เขา “แน่นอนค่ะ”ยังไงเสียเธอก็ดูต่างจากเธอในอดีตไปโดยสิ้นเชิง“เนลลี่ เด็กผู้ชายที่เอาอมยิ้มให้ตอนเช้าจะมาหาเธอตอนบ่ายอีกหรือเปล่า?”บรรยากาศในรถค่อย ๆ อึดอัด นีลเลยเริ่มซุบซิบเรื่องอื่นอย่างใจเย็นเนลลี่ส่ายหน้าเล็กน้อย “ไม่หรอก เขาอยากให้หนูเป็นแฟนเขา แต่หนูไม่ได้ตกลง”โจชัวและลูน่าขมวดคิ้วในเวลาเดียวกันที่ได้ยินอย่

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 197

    ลูน่าคิดว่าโจชัวอยากจะประกาศตัวตนของเธอต่อหน้าทุกคน และมันน่าจะเสร็จตั้งแต่การประชุมในตอนเช้าหรือในสถานที่อื่นสิ่งที่เธอไม่คาดคิดก็คือ พนักงานตั้งแต่ระดับผู้จัดการขึ้นไปต่างก็เข้าแถวเรียงกันที่ตึกลินช์กรุ๊ปทาวเวอร์ตั้งแต่ที่รถจอดทั้งพนักงานและผู้บริหารต่างยืนเป็นแถวสองข้างทางเข้าแล้วเว้นทางเดินตรงกลางเอาไว้ เมื่อมองจากในรถ ผู้คนที่ยืนอยู่สองข้างต่างใส่ชุดสีดำและมีพรมสีแดงปูตรงกลางนี่เป็นครั้งแรกที่ลูน่าเห็นการรวมตัวกันเยอะขนาดนี้เธอหันกลับไปมองโจชัวอย่างงุนงง“นี่เป็นการต้อนรับแขกคนสำคัญของบริษัทเรา” โจชัวพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำอย่างใจเย็น “เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้รับอะไรแบบนี้”ลูน่าพูดไม่ออก‘ไม่จำเป็นต้องทำให้เป็นทางการขนาดนี้ก็ได้นี่’ในตอนนั้นเองที่มีคนเคาะประตูรถคอร์ทนีย์ยืนอยู่ข้างนอกด้วยรอยยิ้ม เธอใส่ชุดเดรสยาวสีชมพู ผมของเธอถูกม้วนเป็นลอนคลายพร้อมด้วยกิ๊บประดับคริสตัล เธอดูงดงามราวกับเป็นเจ้าหญิงในเทพนิยายเธอยิ้มแล้วเคาะประตูรถ “ท่านประธานลินช์คะ จะลงจากรถหรือยังคะ แขกของเรามาหรือยังคะ?”โจชัวรีบเปิดประตูรถอย่างรวดเร็ว เมื่อประตูรถเปิดออก คอร์ทนีย์ก็ยิ้มและมองเ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 198

    ทุกคนมองโจชัวอุ้มลูน่าผ่านล็อบบี้ไปยังลิฟต์และตรงไปยังห้องทำงานของประธานบริษัทซึ่งอยู่ชั้นบนสุดทุกอย่างดูเหมือนเป็นเรื่องเหนือจริงสำหรับลูน่าในตอนที่เธอได้ยืนบนพื้น มันดูราวกับฝัน แต่เป็นฝันอันโหดร้ายมากกว่ายังไงเสีย ในฝันโจชัวกำลังอุ้มลูน่า กิบสัน แต่ในความเป็นจริงแล้ว โจชัวอุ้มลูน่าคนปัจจุบันต่างหาก“ฉันต้องให้เวลาเธอทบทวนความจำด้วยเหรอ?”เสียงทุ้มและเย็นชาของโจชัวทำให้ลูน่ากลับมาสู่ความจริง เธอได้สติในตอนที่สบสายตาเย็นชาของเขาเธอยิ้มอึกอัก “ฉันแค่อึ้งค่ะ เราต้องแสดงกันก็จริง แต่ฉันไม่คิดว่าจะเล่นใหญ่ขนาดนี้”ดวงตาของโจชัวขุ่นเล็กน้อย เขาจงใจในเมื่อเขาจะแสดงกับลูน่าเพื่อให้ลูน่า กิบสัน สนใจและกลับมาหาเขาโดยเร็วที่สุด เขาจึงต้องทำให้เธอหึงจริง ๆหลังจากที่ลูน่า กิบสันจากไปในตอนนั้น เขาก็ตรวจดูคอมพิวเตอร์ ไดอารี่และโซเชียลมีเดียของเธอทั้งหมด เขาเห็นว่าเธอเคยบอกว่าชอบเป็นจุดสนใจและอยากให้เขาอุ้มเธออย่างภาคภูมิใจผ่านผู้คนนั่นเป็นเหตุผลที่เขาจงใจทำแบบนั้นวันนี้เขาถึงกับจ้างคนมาถ่ายรูปแล้วโพสต์ลงอินเทอร์เน็ต โดยเฉพาะพวกเว็บไซต์ต่างประเทศ เขาหวังว่าลูน่า กิบสันจะเห็นมัน เธอต

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 199

    คำพูดของลูน่าทำให้ทั้งแผนกออกแบบเงียบไป สีหน้าของเพื่อนร่วมงานของเธอก็ไม่น่าดูไปด้วยเช่นเดียวกันเมื่อวานเธอทั้งโน้มน้าวและชมเชยคอร์ทนีย์ไปพร้อมกับแชนน่อนจริง ๆ ยังไงเสียคอร์ทนีย์ก็เป็นเด็กของหัวหน้าฝ่ายออกแบบเลยนะ แล้วพวกเขาก็สนิทกัน ส่วนลูน่า พวกเขาไม่รู้ว่าเธอมาจากไหน ไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นใคร มีประวัติความเป็นมายังไง คนแบบนั้นทำให้พวกเขารู้สึกหวาดหวั่น!“ฉันไม่คิดเลยนะว่าจะมีใครภูมิใจที่ตัวเองได้เป็นตัวแทนใครด้วย” แชนน่อนพิงประตูสำนักงานแล้วมองลูน่าอย่างหยิ่งผยอง “ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเธอถึงจองหองนัก เธอมีคนคอยสนับสนุนที่เราไม่กล้าไปรังควานด้วยนี่เอง”“รู้ด้วยเหรอคะ ว่าคุณไม่ควรไปรังควานเขา?” ลูน่ายิ้ม “ยิ่งไปกว่านั้นนะ โจชัวไม่เคยบอกสักหน่อยว่าฉันเป็นตัวแทนของใคร แล้วถ้าเกิดฉันพูดว่าโจชัวชอบฉันจริง ๆ ล่ะ?”“โกหกน่ะสิ!” หนึ่งในพนักงานชี้มาทางลูน่าอย่างเคืองขุ่นและตำหนิ “ความรักของท่านประธานลินช์ที่มีให้ภรรยาเก่าเขาเป็นของจริง! เขารักเธอสุดหัวใจและมีแค่เธอในหัวใจ!”ลูน่าอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเสียงดังกับคำพูดของเธอโจชัวรักลูน่า กิบสันสุดหัวใจและมีแค่เธอในหัวใจงั้นเหรอ?ลูน่าในฐา

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 200

    ปัง!เสียงประตูห้องทำงานถูกปิดในขณะที่หลังของลูน่ากระแทกกับประตูเย็นเยียบอย่างรุนแรงโจชัวบีบคอลูน่าด้วยสายตาเย็นชา “ใครมอบความกล้าให้เธอปล่อยข่าวลือเรื่องฉันออกไป?”ลูน่าแทบจะหายใจไม่ออกในขณะที่อากาศในปอดของเธอลดลง เธอดิ้นรนและพูดด้วยเสียงแหบแห้ง “ฉันก็แค่พูดสิ่งที่คิด”โจชัวมองเธอด้วยสายตาที่เย็นชายิ่งกว่าเดิม “เธอคิดว่าฉันหมั้นกับออร่าเพราะความชอบงั้นเหรอ?”“แล้วถ้าไม่ใช่แบบนั้นล่ะคะ?” ลูน่าเงยหน้าด้วยดวงตาแน่วแน่ “ฉันเคยพูดไปแล้วว่ามีตั้งหลายวิธีในการดูแลใครสักคนโดยไม่ต้องหมั้นกัน”ตอนที่เธออยู่ต่างประเทศ เธอเคยหาข้ออ้างทั้งหลายให้กับการกระทำของเขา เธอพยายามหาอย่างมุ่งมั่นว่าการตัดสินใจของเธอมันผิด เธออยากหาเหตุผลให้เขาเธอเคยมีความหวังไม่ว่าจะน้อยแค่ไหนก็ตาม เธอหวังว่าเขาจะไม่ได้ทำเรื่องพวกนั้น เขาไม่ได้มีความสัมพันธ์ใด ๆ กับออร่าและยังคงรักเธอทว่าเธอต้องเผชิญกับความเป็นจริงอันโหดร้าย!ความเป็นจริงที่ว่าเขาร่วมมือกับออร่า เพราะว่าพวกเขาคบกันไม่ใช่แค่นอกใจเธอลับหลัง แต่พวกเขายังวางแผนสร้างอุบัติเหตุและยังกล่าวหาว่าเธอมีชู้พวกเขายังใช้เจตจำนงพิสูจน์ความสัมพันธ์ผิด ๆ ขอ

Latest chapter

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 450

    “งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 449

    “เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 448

    ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 447

    โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 446

    “คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 445

    บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 444

    วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 443

    มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 442

    “คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status