บททั้งหมดของ ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก: บทที่ 221 - บทที่ 230

ลูน่ายิ้มอย่างขมขื่น“เธอเชื่อเหรอ?”“ก็ไม่เชิง แต่...”บอนนี่ก้มหน้า “เธอเอามือถือฉันไปแล้วกดโทรเบอร์ปัจจุบันของพี่ ฉันได้ยิน มันเป็นเสียงเขา“ออร่าบอกว่า ตอนที่พี่ไปส่งของให้เธอ เขาชนใครคนหนึ่งเข้า เพราะว่ากลัวจะต้องโทษตามกฎหมาย เขาก็เลยรับเงินแล้วหนีไป เขาอยู่อย่างสบายดีที่ต่างประเทศ แต่เขาก็กลัวว่าใครจะมาหลอกให้เขากลับมาชดใช้โทษ เพราะอย่างนั้นเขาเลยไม่ฟังใครนอกจากออร่า”บอนนี่กล่าวพลางน้ำตาร่วงเธอสะอื้นไห้ “ฉันคิดถึงพี่ ฉันเป็นนักข่าวสายสืบสวนสอบสวน ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฉันใช้ทุกวิถีทางเพื่อสืบหาข่าวเกี่ยวกับเขา แต่เพราะว่าฉันหาเขาไม่เจอ ฉันเลยมุ่งเป้ามาที่ออร่า ฉันเริ่มเขียนข่าวเสีย ๆ หาย ๆ เรื่องออร่า แต่ในตอนนี้ฉันได้ยินเสียงของพี่แล้ว ฉันก็มั่นใจแล้วว่าเขายังไม่ตาย...”“เพราะงั้นเธอก็เลยเต็มใจเสียสละอิสรภาพของตัวเองแลกกับออร่างั้นเหรอ?”ลูน่ามองบอนที่ที่กำลังร้องไห้ แล้วกล้าวเย้ยหยัน “เด็กโง่เอ้ย”บอนนี่หลับตาลง “จะเรียกฉันว่ายังไงก็ได้ค่ะ คุณคบกับโจชัวเพราะเงินนี่คะ คุณไม่มีทางรู้หรอกค่ะว่าความสัมพันธ์จริง ๆ มันเป็นยังไง!”“ฉันไม่รู้ว่าความสัมพันธ์จริง ๆ เป็นยังไงงั้

ในตอนนั้นเองที่ลูน่าเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเธอส่งข้อความหานาตาชาตอนที่เธอออกมาจากโรงพยาบาลจิตเวชพวกเธอตกลงกันว่าจะเจอกันที่บ้านเก่าของลูน่า เธออยากจะบอกนาตาชาถึงเรื่องโหดร้ายทั้งหมดที่ออร่าทำไว้ถึงอย่างนั้น ลูน่ามัวยุ่งอยู่กับเรื่องบอนนี่จนเกือบลืมเรื่องนี้ไปเลยเธอสูดลมหายใจเข้าลึก ลูน่ามองท้องฟ้าอันมืดมิด “ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ”จากนั้นเธอก็วางสาย เธอลงจากเตียงและเปลี่ยนเสื้อผ้า“คุณแม่จะไปจริง ๆ เหรอครับ?”เสียงของไนเจลดังมาจากสร้อยคอ “คุณแม่ว่าออร่าจะไปหาคุณยายไหมครับ? คุณยายเชื่อใจออร่ามาก แม้แต่ตอนที่ออร่าโดนขัง เธอก็ไปขอให้คุณยายช่วยนะครับ”ตอนที่ลูน่าเปลี่ยนเสื้อผ้าไปได้ครึ่งหนึ่งเธอก็ชะงักขึ้นมาถ้านาตาชาและออร่ารวมหัวกันหลอกเธอล่ะ...แต่ถ้าออร่าไม่ได้ไปหานาตาชาล่ะ?นาตาชาไม่ได้เชื่อใจลูน่ามากนัก ลูน่าอัดเสียงมาอย่างยากลำบาก เธออยากจะเปิดเผยธาตุแท้ของออร่าให้นาตาชารู้ เธอไม่อยากเสียโอกาสดี ๆ แบบนี้ไปไนเจลถอนหายใจ “ให้ผมติดต่อนีลดูไหมว่าส่งแซคกับยูริไปหาคุณยายเป็นเพื่อนแม่ได้หรือเปล่า”ลูน่าลังเลเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้า “โอเคจ้ะ”ครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้นแซคก็โทรมา“พวกเร

นาตาชามองลูน่าอย่างมึนงงหลังจากนั้นเธอก็เช็ดน้ำตาและพยักหน้า “ค่ะ ถ้าฉันเป็นเธอ ฉันก็คงทำแบบนั้นเหมือนกัน...”คนเป็นแม่ควรจะรู้จักและเชื่อใจลูกสาวของตัวเองที่สุด แต่...เมื่อเห็นว่านาตาชาร้องไห้สะอึกสะอื้นขนาดไหน แม้ว่าลูน่าจะโกรธ แต่เธอก็ทำได้แค่ถอนหายใจเธอส่งทิชชู่ให้นาตาชา “เช็ดน้ำตาเถอะค่ะ”ด้านใน แม่กับลูกกำลังสารภาพความรู้สึกซาบซึ้งจากหัวใจกันอยู่ ส่วนข้างนอกแซคกับยูริต่างก็มองหน้ากัน“ฉันง่วงนิดหน่อย” ยูริหาว แซคกลอกตาใส่เขา เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็เห็นใครบางคนปรากฏตัวขึ้นที่บันไดเสียก่อนเขาขมวดคิ้วอย่างตื่นตัว “นั่นใคร?”หลังจากนั้น ผู้หญิงในเสื้อโค้ตตัวสีดำยาวและสวมแว่นกรอบสีดำก็เดินขึ้นมา เธอซ่อนตัวในความมืดจึงทำให้ไม่มีใครเห็นหน้าเธอได้ชัดเจน“สวัสดี” เธอหัวเราะเบา ๆ แล้วเดินเข้ามา เธอยื่นมือถือในมือซึ่งปิดสนิทไปมา “ฉันมาหาคนรู้จักที่นี่น่ะค่ะ แต่มือถือแบตหมด ขอยืมมือถือหน่อยได้ไหมคะ จะโทรหาเขาหน่อย”แซคขมวดคิ้วและมองเธอ เขาไม่พูดอะไรในขณะที่ยูริส่งมือถือให้เธออย่างมีน้ำใจ “รีบโทรนะครับ อย่าอยู่ที่นี่นาน”“ขอบคุณค่ะ”ผู้หญิงคนนั้นรับมือถือจากยูริมาและล

“ไม่ใช่แค่ลักพาตัวฉันรอบนี้นะ แต่ยังพยายามจะฆ่าเนลลี่ก่อนหน้านี้ แล้วก็...”นีลหรี่ตา “แล้วก็ยังมีอุบัติเหตุเมื่อหกปีก่อน เธอก็น่าจะต้องชดใช้ทั้งหมดนะ”ร่างกายของออร่าแข็งทื่อ เธอขยับไม่ได้เธอก้มหน้ามองใบหน้าที่เล็กเท่าฝ่ามือของนีลอย่างงุนงง “แก...รู้เรื่องอุบัติเหตุเมื่อหกปีก่อนด้วยเหรอ?”หกปีก่อน เด็กนี่ยังอยู่ในมดลูกอยู่เลยนะ!“คนอื่นไม่รู้ว่าเธอทำอะไร ถ้าเธอไม่ได้ทำ” นีลยิ้ม “ฉันรู้ว่าเธอสมรู้ร่วมคิดกับโจชัวเพื่อทำเรื่องไม่ดี”ออร่าขมวดคิ้วและมองนีลอย่างละเอียดหลังจากนั้นเธอก็ยิ้มออกมาเขาบอกว่าเขารู้ว่าเธอกับโจชัวสมรู้ร่วมคิดกันทำเรื่องไม่ดี แต่ตั้งแต่แรก โจชัวกับเธอก็อยู่กันคนละโลกอยู่แล้วเขาพยายามขีดเส้นกั้นระหว่างกัน แล้วเขาจะมาสมรู้ร่วมคิดกับเธอได้อย่างไร?ดังนั้น...ลูน่า กิบสันและลูก ๆ ของเธอจึงคิดว่าเธอทำเรื่องพวกนี้กับโจชัวสินะออร่าหรี่ตาลงเยี่ยมเลย!ปัง!ในตอนที่ออร่ากำลังครุ่นคิด ลูกกระสุนก็ทะลุผ่านกระจกมายังมีดในมือของออร่า!เธอกรีดร้องและทิ้งมีดลงแกร๊ง!มีดตกลงไปบนพื้นวินาทีถัดมากองกำลังพิเศษซึ่งอยู่ข้างนอกก็พังประตูเข้ามาออร่าถูกเจ้าหน้าที่จั

หลังจากนั้นเมื่อโตขึ้น เธอก็เข้าใจว่าเธอไม่มีวันดึงความสนใจจากพ่อแม่ที่มีต่อออร่ามาได้ดังนั้นเธอจึงเรียนรู้จากพ่อแม่ที่จะเอาใจและรักออร่าเพื่อที่พวกเขาจะได้สนิทกันมากยิ่งขึ้นหลายปีที่เธอสนิทกับออร่าก็เป็นหลายปีที่เธอสนิทกับพ่อแม่เหมือนกันในตอนนั้น เธอแต่งงานกับผู้ชายที่รักและยังได้รับการเอาใจใส่ที่ดีจากพ่อแม่เธอคิดว่าตัวเองเป็นคนที่มีความสุขที่สุดบนโลกใบนี้แต่สุดท้ายเธอก็รู้ว่าสิ่งที่เรียกว่าความสุขนั้นช่างแสนสั้นทั้งหมดเป็นเพราะออร่า และรวมถึงผู้ชายที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอในตอนนี้ด้วยถ้าเขาไม่ได้เบื่อออร่า ออร่าคงจะยังเป็นคนเดียวที่ได้รับการเอาใจใส่และถูกรักรถมาถึงโรงพยาบาลในเวลาไม่นานเมื่อรถจอดลง โจชัวก็รีบเปิดประตูและอุ้มนีลลงไปทันทีเขาวิ่งเข้าไปในโรงพยาบาล “หมอ!”ในตอนนี้เป็นช่วงค่ำแล้ว แสดงไฟในโรงพยาบาลจึงค่อนข้างจะสลัวหมอที่เข้าเวรอยู่รีบรุดออกมาดูและนำทางไปทันทีภาพของโจชัวที่อุ้มนีลเดินผ่านทางเดินที่มีไฟสลัวเหมือนกับต้นไม้ใหญ่ที่สามารถเป็นกำบังลมฝนได้ลูน่าเดินตามเขาไป เธอมองร่างสูงของเขาและจ้องมองกล้ามแขนที่เกร็งขึ้นเมื่ออุ้มนีล เธอมองไหล่ของเขาที่ขยับตาม