MasukShare
บทที่ 223
Bab terkait
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 224
ในตอนนั้นเองที่ลูน่าเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเธอส่งข้อความหานาตาชาตอนที่เธอออกมาจากโรงพยาบาลจิตเวชพวกเธอตกลงกันว่าจะเจอกันที่บ้านเก่าของลูน่า เธออยากจะบอกนาตาชาถึงเรื่องโหดร้ายทั้งหมดที่ออร่าทำไว้ถึงอย่างนั้น ลูน่ามัวยุ่งอยู่กับเรื่องบอนนี่จนเกือบลืมเรื่องนี้ไปเลยเธอสูดลมหายใจเข้าลึก ลูน่ามองท้องฟ้าอันมืดมิด “ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ”จากนั้นเธอก็วางสาย เธอลงจากเตียงและเปลี่ยนเสื้อผ้า“คุณแม่จะไปจริง ๆ เหรอครับ?”เสียงของไนเจลดังมาจากสร้อยคอ “คุณแม่ว่าออร่าจะไปหาคุณยายไหมครับ? คุณยายเชื่อใจออร่ามาก แม้แต่ตอนที่ออร่าโดนขัง เธอก็ไปขอให้คุณยายช่วยนะครับ”ตอนที่ลูน่าเปลี่ยนเสื้อผ้าไปได้ครึ่งหนึ่งเธอก็ชะงักขึ้นมาถ้านาตาชาและออร่ารวมหัวกันหลอกเธอล่ะ...แต่ถ้าออร่าไม่ได้ไปหานาตาชาล่ะ?นาตาชาไม่ได้เชื่อใจลูน่ามากนัก ลูน่าอัดเสียงมาอย่างยากลำบาก เธออยากจะเปิดเผยธาตุแท้ของออร่าให้นาตาชารู้ เธอไม่อยากเสียโอกาสดี ๆ แบบนี้ไปไนเจลถอนหายใจ “ให้ผมติดต่อนีลดูไหมว่าส่งแซคกับยูริไปหาคุณยายเป็นเพื่อนแม่ได้หรือเปล่า”ลูน่าลังเลเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้า “โอเคจ้ะ”ครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้นแซคก็โทรมา“พวกเร
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 225
“ฉันแค่ลองเดาดูค่ะ”เธอพิงเบาะที่นั่งมองทิวทัศน์ท้องฟ้ายามค่ำคืนผ่านหน้าต่างท่าทางต่อต้านของบอนนี่ปรากฏเข้ามาในความคิดของเธออย่างอธิบายไม่ได้“พี่เขารักฉัน! เขารักฉันที่สุดในชีวิต! ถ้าเขาไม่ได้รักฉันแล้วเขาจะยอมเสียสละทุกอย่างให้ฉันทำไม?”ลูน่ายิ้มเยาะเป็นอย่างที่คิด ความสัมพันธ์เป็นเรื่องที่ไร้ประโยชน์ที่สุดแล้วในตอนนี้บอนนี่ไม่ต่างจากลูน่า กิบสันในตอนนั้นเลย เธอโง่จนทำให้หัวใจของตัวเองสลายไม่นานรถตู้ก็มาถึงที่หมายแซคและยูริขึ้นชั้นบนมาเป็นเพื่อนลูน่า เมื่อมาถึงชั้นบน ลูน่าก็เปิดประตูห้องอพาร์ตเมนต์ที่เธอเช่าไว้ข้างในไม่ได้เปิดไฟ ภายใต้แสงจันทร์เธอเห็นร่างผอมบางอ่อนแรงนั่งอยู่บนโซฟาลูน่าขมวดคิ้วและเปิดไฟนาตาชานอนขดตัวอยู่บนโซฟาและกำลังหลับสนิทเมื่อไฟเปิดขึ้น เธอก็ขมวดคิ้วและตื่นจากฝันเมื่อเธอตื่นขึ้น เธอก็มองลูน่าแล้วยิ้มห่างเหิน “คุณลูน่า ในที่สุดคุณก็มา คุณบอกว่าวันนี้ไปเจอออร่ามาใช่ไหม?”“ค่ะ”ลูน่าสูดลมหายใจเข้าลึก เมื่อเธอแน่ใจแล้วว่านาตาชาอยู่ในห้องนี้คนเดียว เธอก็ปิดประตูเธอนั่งลงตรงข้ามนาตาชา “ฉันอยากจะเล่นเทปบันทึกเสียงให้คุณฟัง”ลูน่าหยิบแก้วชาขึ้
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 226
นาตาชามองลูน่าอย่างมึนงงหลังจากนั้นเธอก็เช็ดน้ำตาและพยักหน้า “ค่ะ ถ้าฉันเป็นเธอ ฉันก็คงทำแบบนั้นเหมือนกัน...”คนเป็นแม่ควรจะรู้จักและเชื่อใจลูกสาวของตัวเองที่สุด แต่...เมื่อเห็นว่านาตาชาร้องไห้สะอึกสะอื้นขนาดไหน แม้ว่าลูน่าจะโกรธ แต่เธอก็ทำได้แค่ถอนหายใจเธอส่งทิชชู่ให้นาตาชา “เช็ดน้ำตาเถอะค่ะ”ด้านใน แม่กับลูกกำลังสารภาพความรู้สึกซาบซึ้งจากหัวใจกันอยู่ ส่วนข้างนอกแซคกับยูริต่างก็มองหน้ากัน“ฉันง่วงนิดหน่อย” ยูริหาว แซคกลอกตาใส่เขา เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็เห็นใครบางคนปรากฏตัวขึ้นที่บันไดเสียก่อนเขาขมวดคิ้วอย่างตื่นตัว “นั่นใคร?”หลังจากนั้น ผู้หญิงในเสื้อโค้ตตัวสีดำยาวและสวมแว่นกรอบสีดำก็เดินขึ้นมา เธอซ่อนตัวในความมืดจึงทำให้ไม่มีใครเห็นหน้าเธอได้ชัดเจน“สวัสดี” เธอหัวเราะเบา ๆ แล้วเดินเข้ามา เธอยื่นมือถือในมือซึ่งปิดสนิทไปมา “ฉันมาหาคนรู้จักที่นี่น่ะค่ะ แต่มือถือแบตหมด ขอยืมมือถือหน่อยได้ไหมคะ จะโทรหาเขาหน่อย”แซคขมวดคิ้วและมองเธอ เขาไม่พูดอะไรในขณะที่ยูริส่งมือถือให้เธออย่างมีน้ำใจ “รีบโทรนะครับ อย่าอยู่ที่นี่นาน”“ขอบคุณค่ะ”ผู้หญิงคนนั้นรับมือถือจากยูริมาและล
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 227
หลังจากโดนตบไปสองสามทีใบหน้าของนีลก็บวมช้ำหลังจากนั้นออร่าก็รู้สึกว่าได้ระบายความโกรธนิดหน่อยเธอลุกขึ้นยืนและมองนีลอย่างเย่อหยิ่ง “ฉลาดนักไม่ใช่เหรอ? ไม่ได้เดาเอาไว้หรือว่าฉันจะทำอะไร ทำไมยังปิดตาเดินเข้ามาอีก?”นีลมองเธอ “ถ้าฉันไม่มา เธอก็คงจะไปยุ่งกับเนลลี่หรือไม่ก็แม่ฉันน่ะสิ พวกเขาเป็นผู้หญิง ส่วนฉันเป็นผู้ชาย”เขาควรเป็นคนที่แบกรับความเจ็บปวดนี้เอาไว้แทน คำพูดของเขาทำให้ออร่าหัวเราะเยาะ “กล้าดีนะ แต่จะไปมีประโยชน์อะไร ถึงแม้แกจะฉลาด แต่แกก็ยังมาที่นี่แล้วก็โดนฉันตบอยู่ดี”นีลขยิบตาให้เธอ “ลองเดาดูสิว่าทำไมฉันถึงยอมโดนเธอตบอยู่ที่นี่”ออร่าขมวดคิ้วแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรนีลยิ้มเล็กน้อย “มองดูข้างล่างสิ”ออร่าเม้มปากและเดินไปที่หน้าต่างแง้มผ้าม่านแล้วมองลงไปข้างล่าง“แกเรียกตำรวจมาเหรอ?”“ถ้าคิดไม่ผิด เนลลี่คงเป็นคนเรียกตำรวจน่ะ” นีลยิ้มจาง ๆ เขากอดอก แม้ว่าใบหน้าจะบวมฉึ่ง แต่เขาก็ยังดูเยาะเย้ยและเย็นชาเหมือนโจชัวไม่มีผิดความเย่อหยิ่งของเขามีแต่ทำให้ออร่าโกรธเคือง!เธอพยายามอย่างหนักเพื่อไม่ให้ลูน่าให้กำเนิดลูกของโจชัว! เธอรู้ดีว่า แม้โจชัวจะไม่เคยแสดงออกอย่างเปิดเผย
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 228
“ไม่ใช่แค่ลักพาตัวฉันรอบนี้นะ แต่ยังพยายามจะฆ่าเนลลี่ก่อนหน้านี้ แล้วก็...”นีลหรี่ตา “แล้วก็ยังมีอุบัติเหตุเมื่อหกปีก่อน เธอก็น่าจะต้องชดใช้ทั้งหมดนะ”ร่างกายของออร่าแข็งทื่อ เธอขยับไม่ได้เธอก้มหน้ามองใบหน้าที่เล็กเท่าฝ่ามือของนีลอย่างงุนงง “แก...รู้เรื่องอุบัติเหตุเมื่อหกปีก่อนด้วยเหรอ?”หกปีก่อน เด็กนี่ยังอยู่ในมดลูกอยู่เลยนะ!“คนอื่นไม่รู้ว่าเธอทำอะไร ถ้าเธอไม่ได้ทำ” นีลยิ้ม “ฉันรู้ว่าเธอสมรู้ร่วมคิดกับโจชัวเพื่อทำเรื่องไม่ดี”ออร่าขมวดคิ้วและมองนีลอย่างละเอียดหลังจากนั้นเธอก็ยิ้มออกมาเขาบอกว่าเขารู้ว่าเธอกับโจชัวสมรู้ร่วมคิดกันทำเรื่องไม่ดี แต่ตั้งแต่แรก โจชัวกับเธอก็อยู่กันคนละโลกอยู่แล้วเขาพยายามขีดเส้นกั้นระหว่างกัน แล้วเขาจะมาสมรู้ร่วมคิดกับเธอได้อย่างไร?ดังนั้น...ลูน่า กิบสันและลูก ๆ ของเธอจึงคิดว่าเธอทำเรื่องพวกนี้กับโจชัวสินะออร่าหรี่ตาลงเยี่ยมเลย!ปัง!ในตอนที่ออร่ากำลังครุ่นคิด ลูกกระสุนก็ทะลุผ่านกระจกมายังมีดในมือของออร่า!เธอกรีดร้องและทิ้งมีดลงแกร๊ง!มีดตกลงไปบนพื้นวินาทีถัดมากองกำลังพิเศษซึ่งอยู่ข้างนอกก็พังประตูเข้ามาออร่าถูกเจ้าหน้าที่จั
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 229
ลูน่าตัวสั่นเมื่อได้ยินคำของนีลเธอเม้มปากและกอดนีลแน่น เธออยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็หาคำพูดดี ๆ ไม่ได้“แต่คุณแม่ครับ...” นีลสูดน้ำมูก เขากระซิบข้างหูลูน่าอย่างอ่อนแรง “ผมเหนื่อยจัง ง่วงจนจะหลับแล้ว”จากนั้นนีลก็ร่วงลงไปบนพื้นโดยไม่ทันได้ตั้งตัว!ตอนที่ลูน่าตั้งสติได้และพยายามจะคว้านีลไว้ เขาก็เกือบจะกระแทกลงบนพื้นแล้วในเวลานั้น มีมือใหญ่คู่หนึ่งคว้านีลไว้อย่างมั่นคง โจชัวเข้ามาอุ้มนีลที่ไม่ได้สติเอาไว้ในทันทีในตอนที่ลูน่ากลับมาได้สติอีกครั้งเธอก็ลุกขึ้นยืนในทันที “ขอบคุณค่ะ” เธอยื่นมือออกไปหวังว่าจะรับนีลมาจากเขาโจชัวขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาก้มหน้ามองเธอจากนั้นก็หันหลังแล้วเดินออกไป “ตามฉันมา”ลูน่าเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะเดินตามเขาไป“ออร่า! ออร่า!”ในตอนที่ลูน่าออกไป เธอก็เจอเข้ากับนาตาชาที่วิ่งตาลีตาเหลือกเข้ามาในบ้าน ในตอนที่พวกเขาเดินผ่านกัน นาตาชาก็กระแทกไหล่กับลูน่าอย่างแรง แต่นาตาชาไม่ได้มองใครเลย เธอแทบจะไม่ได้มองลูน่าและวิ่งเข้าไปในห้องอย่างคนเสียสติ“ออร่า เป็นอะไรไหม? หมอ หมอ! ช่วยลูกสาวฉันด้วยค่ะ!”เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องแทบขาดใจของนาตาชา ลูน่าก็หลับตาลงอย่างอ่
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 230
หลังจากนั้นเมื่อโตขึ้น เธอก็เข้าใจว่าเธอไม่มีวันดึงความสนใจจากพ่อแม่ที่มีต่อออร่ามาได้ดังนั้นเธอจึงเรียนรู้จากพ่อแม่ที่จะเอาใจและรักออร่าเพื่อที่พวกเขาจะได้สนิทกันมากยิ่งขึ้นหลายปีที่เธอสนิทกับออร่าก็เป็นหลายปีที่เธอสนิทกับพ่อแม่เหมือนกันในตอนนั้น เธอแต่งงานกับผู้ชายที่รักและยังได้รับการเอาใจใส่ที่ดีจากพ่อแม่เธอคิดว่าตัวเองเป็นคนที่มีความสุขที่สุดบนโลกใบนี้แต่สุดท้ายเธอก็รู้ว่าสิ่งที่เรียกว่าความสุขนั้นช่างแสนสั้นทั้งหมดเป็นเพราะออร่า และรวมถึงผู้ชายที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอในตอนนี้ด้วยถ้าเขาไม่ได้เบื่อออร่า ออร่าคงจะยังเป็นคนเดียวที่ได้รับการเอาใจใส่และถูกรักรถมาถึงโรงพยาบาลในเวลาไม่นานเมื่อรถจอดลง โจชัวก็รีบเปิดประตูและอุ้มนีลลงไปทันทีเขาวิ่งเข้าไปในโรงพยาบาล “หมอ!”ในตอนนี้เป็นช่วงค่ำแล้ว แสดงไฟในโรงพยาบาลจึงค่อนข้างจะสลัวหมอที่เข้าเวรอยู่รีบรุดออกมาดูและนำทางไปทันทีภาพของโจชัวที่อุ้มนีลเดินผ่านทางเดินที่มีไฟสลัวเหมือนกับต้นไม้ใหญ่ที่สามารถเป็นกำบังลมฝนได้ลูน่าเดินตามเขาไป เธอมองร่างสูงของเขาและจ้องมองกล้ามแขนที่เกร็งขึ้นเมื่ออุ้มนีล เธอมองไหล่ของเขาที่ขยับตาม
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 231
“คุณหมอ คุณบอกว่าต้องให้น้ำเกลือไม่ใช่เหรอคะ?”ลูน่าหันกลับมามองหมอ “ต้องให้ตอนนี้เลยไหมคะ?”หมอขมวดคิ้วแล้วตระหนักว่าเขาอาจจะพูดอะไรผิดไป เขาจึงทิ้งคำพูดไว้เท่านั้นและเดินจากไป “ผมจะไปเตรียมเดี๋ยวนี้แหละ”หลังจากที่หมอจากไปแล้วโจชัวก็ก้มหน้าลงมองนีลที่ยังคงหมดสติอยู่จากนั้นเขาก็หันหน้ามองเงาสะท้อนของตัวเองในหน้าต่างกระจกไม่รู้ทำไม พวกเขา...ถึงดูเหมือนกันได้ขนาดนี้เขามองดูภาพสะท้อนของตัวเองในกระจกแล้วยกยิ้มมุมปาก “ถ้าเขาไม่พูด ฉันคงไม่รู้เลย”มองจากภายนอกลูน่าดูสงบและใจเย็น แต่ลึก ๆ แล้วเธอกำลังตื่นตระหนก!โจชัวเป็นคนฉลาดมาก ดังนั้นเธอจึงรู้สึกกังวลว่าเขาจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่างก่อนหน้านี้แม้ว่าเธอจะหลอกเขาได้สำเร็จด้วยการอ้างว่าเธอเป็นเพื่อนกับลูน่า กิบสัน แต่สำหรับเรื่องเด็ก ๆ...นั่นคงหาข้ออ้างได้ยากเธอหายใจเข้าลึกแล้วยิ้มจนดวงตาของเธอหรี่ลงเป็นพระจันทร์เสี้ยวเล็ก และมองไปที่โจชัว “บางทีคนหน้าตาดีก็หน้าตาเหมือน ๆ กันหมดแหละค่ะ อดีตสามีของฉันยังไม่หล่อเท่านีลเลย”โจชัวเลิกคิ้วเล็กน้อย แต่ไม่พูดอะไรไม่นานนัก หมอก็นำน้ำเกลือมาให้และพยาบาลก็เจาะสายน้ำเกลือเข้าไปในแขนของ
Bab terbaru
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 450
“งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 449
“เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 448
ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 447
โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 446
“คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 445
บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 444
วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 443
มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 442
“คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ
