บททั้งหมดของ ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก: บทที่ 241 - บทที่ 250

450

บทที่ 241

“โจชัว ฉันคิดถึงคุณมากเลยค่ะ”ภายในห้องนอนของวิลล่า อลิซปิดประตูและกอดโจชัวจากด้านหลังไว้แน่น“ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ มีหลายครั้งที่ฉันเกือบจะยอมแพ้ แต่เมื่อคิดถึงคุณกับลูก ๆ...คุณก็เป็นแรงจูงใจในการมีชีวิตอยู่ต่อของฉัน...โชคดีจังเลยค่ะที่ตอนนี้ลูก ๆ กับฉันได้กลับมาหาคุณแล้ว”น้ำตาของเธอเปียกชุ่มเสื้อเชิ้ตของโจชัวและซึมผ่านสู่แผ่นหลังของเขาหัวใจของเขารู้สึกราวกับว่าถูกมือที่มองไม่เห็นบีบคั้นอย่างรุนแรงเขาหันไปดึงเธอเข้ามากอด “ไม่ต้องห่วงนะ จากนี้ไป ผมจะไม่ให้คุณต้องทนทุกข์อีกแล้ว”“ค่ะ” อลิซสูดน้ำมูก “ฉันหวังว่าผู้หญิงคนนั้นที่ขโมยลูกของเรา...จะถูกกฎหมายลงโทษโดยเร็วค่ะ”เธอแอบอิงหน้าอกเขาพลางน้ำตาก็ไหลเป็นสายธาร “คุณเองก็เห็นสถานการณ์ในตอนนี้แล้ว ทั้งเนลลี่และนีลต่างก็เข้าข้างเธอ พวกเขาไม่ยอมรับว่าฉันเป็นแม่ด้วยซ้ำ ยิ่งเธอโดนตัดสินโทษเร็วเท่าไหร่ เด็ก ๆ ก็จะยอมรับฉันได้เร็วเท่านั้น...”โจชัวขมวดคิ้ว ความสิ้นหวังเขียนชัดบนใบหน้าเธอในตอนที่เธอถูกตำรวจคุมตัวไปหัวใจของเขาเต้นเร็วจากนั้นเขาก็ถอนหายใจในเวลาถัดมา “เราควรจัดการเรื่องนี้ช้า ๆ นะ ต้องสืบคดีให้ละเอียด”ไม่รู้ทำไม
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 242

แต่อยู่ดี ๆ จากนั้นก็มีเด็กสองคนชายและหญิงพร้อมกับลูน่า กิบสันที่ผ่านการผ่าตัดศัลยกรรมมาแล้วปรากฏตัวขึ้นโดยไม่มีปี่มีขลุ่ยเธอปิดประตูห้องแล้วหยิบมือถือออกมาอย่างโกรธเคืองแล้วโทรออก“สวัสดีค่ะ คุณวอลเตอร์ ช่วยทำให้ยัยลูน่าตายในคุกทีค่ะ”จากนั้นก็มีเสียงเคาะรัว ๆ ดังมาจากประตู“ไว้เราค่อยคุยกันค่ะ”เธอวางมือถือลงและฝืนยิ้มแล้วเปิดประตู “ใครเหรอคะ?”“คุณกิบสัน ผมเอง”ข้างนอกประตูนีลยืนอยู่ในชุดสีเหลืองอ่อน เขาเอียงคอไปด้านข้างพลางมองเธออย่างไร้เดียงสา “ผมไปหาคุณพ่อมา คุณพ่อบอกว่าคืนนี้เขาจะนอนกับเนลลี่ เขาเลยบอกให้ผมมานอนเป็นเพื่อนคุณ”ภายใต้แสงสว่างของทางเดิน เด็กชายตัวน้อยดูน่ารักไร้เดียงสาราวกับไม่เคยทำร้ายแม้แต่ยุงมาก่อน เธออดไม่ได้ที่จะชอบเขาอลิซลังเลอยู่ชั่วขณะ แต่สุดท้ายก็ขยับตัวไปด้านข้าง “เข้ามาสิ”ตอนที่นีลเข้าไปในห้อง อลิซก็ปิดประตูเด็กชายตัวน้อยกำจัดรอยยิ้มบนใบหน้าและนั่งลงบนเก้าอี้อย่างสง่างาม “คุณกิบสัน คุณดูเหมือนคุณแม่ของผมจากในรูปเปี๊ยบเลยนะ”อลิซหันหลังแล้วนั่งลงบนเตียง ฉาบหน้าด้วยความอ่อนโยนพลางมองนีล “แน่นอนสิจ๊ะ ฉันเป็นแม่แท้ ๆ ของหนูนะ”“อ๋อครับ” นีลย
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 243

รุ่งอรุณในวันถัดมา โจชัวถูกเนลลี่ที่นอนอยู่ในอ้อมแขนของเขาปลุกขึ้นมาเด็กหญิงตัวน้อยใช้นิ้วจิ้มไปที่แก้มของเขา “คุณพ่อขา ทำไมคุณพ่อถึงหล่อขนาดนี้ล่ะคะ?” การกระทำแบบเด็ก ๆ ของเธอเรียกเสียงหัวเราะเบา ๆ จากเขา ด้วยอาการที่ยังง่วงงุน เขาขยี้ผมของเธอเบา ๆ “แล้วลูกว่าดีไหมที่มีคุณพ่อหล่อ ๆ แบบนี้?”“แน่นอนสิคะ!” เนลลี่ยิ้ม ดวงตาของเธอเฉียงขึ้นเป็นเสี้ยวดวงจันทร์อันน้อย เธอจับหน้าเขาไว้แล้วหอมแก้มเขา “คุณพ่อจะหล่อกว่านี้ค่ะ ถ้าปล่อยคุณน้าลูน่าออกมา”เมื่อเด็กหญิงตัวน้อยพูดถึงลูน่า สายตาของโจชัวก็ดำมืดทันที เขามองเนลลี่ “ลูกอยากให้เธอออกมามากขนาดนั้นเลยเหรอ?”“ค่ะ!” เนลลี่กอดแขนเขาไว้ “ตั้งแต่ที่หนูจำความได้ เธอก็เป็นคนเดียวที่ดูแลหนู ถ้าเธอไม่ได้ดีกับหนู หนูก็คงไม่ได้มาอยู่ตรงหน้าคุณพ่อด้วยสภาพที่ทั้งสุขภาพดีและมีความสุขแบบนี้หรอกค่ะ เธอดีกับหนูมาก หนูทนไม่ได้ถ้าต้องเห็นเธอเจ็บปวด”เขาขมวดคิ้ว เขาเองก็เห็นกับสองตาของตัวเองว่าลูน่าดีกับเนลลี่แค่ไหน เธอเป็นผู้หญิงใจดีจริง ๆ แต่ทำไมเธอถึงทำอะไรแบบนั้นมาตลอดหลายปีกันล่ะ...ดวงตาดำขลับของเด็กหญิงจ้องมองโจชัว “คุณพ่อคะ คุณพ่อปล่อยคุณน้าลูน่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 244

โจชัวขมวดคิ้ว แต่ก็ยังคงเงียบ“เมื่อคืนฉันคิดเยอะมากเลยค่ะ ถึงลูน่าจะทำผิดมาตลอดหลายปี แต่เธอก็ยังดูแลเด็ก ๆ ดี เธอมีส่วนทำให้เด็ก ๆ เป็นคนดีและเชื่อฟัง เธอได้ทำสิ่งที่ควรเพื่อชดเชยความผิดแล้ว ฉันก็เลยอยากจะปล่อยวางเรื่องพวกนี้แล้วค่ะ”โจชัวขมวดคิ้ว “คุณคิดอย่างนั้นจริง ๆ เหรอ?”“ค่ะ” อลิซยื่นมือออกไปกอดแขนโจชัวไว้ “เด็ก ๆ ชอบเธอมาก ฉันเลยไม่อยากให้พวกเขาเศร้าใจเพราะเรื่องของเธอ อีกอย่างตอนนี้เธอเป็นหัวหน้าแผนกออกแบบของลินช์กกรุ๊ปด้วย คนมีความสามารถที่หาตัวได้ยาก บริษัทคุณยังต้องการเธอนะคะ เพราะอย่างนั้นฉันก็เลยคิดว่าบางทีเราควรจะให้โอกาสเธอได้พลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสค่ะ”คำพูดของเธอดูจริงใจจนแม้แต่เด็ก ๆ ที่กำลังเล่นเลโก้อยู่บนพื้นก็อดชื่นชมเธอไม่ได้ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมเธอถึงกล้าปลอมเป็นคนอื่นทักษะการแสดงของเธอมันสุดยอด!“ลูลู่ ผมดีใจนะที่คุณเห็นด้วย”โจชัวถอนหายใจแล้วดึงเธอมานั่งบนตักแล้วกอดไว้แน่น “คุณช่างใจดีเหมือนเคยเลย”เขาจำได้ว่าลูน่าเป็นคนใจดีและอ่อนโยน เหมือนอย่างที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้เมื่อวานตอนที่เห็นเธอบีบคอลูน่าและยืนกรานที่จะกำจัดลูน่า เขาเองก็อึ้งไปเขาคิดว่าเ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 245

“เนลลี่”ในตอนที่เด็กหญิงตัวน้อยกำลังตีโพยตีพาย นีลก็จับมือเธอไว้“ขอโทษด้วยครับ เธอใจร้อนไปหน่อย”เด็กชายตัวน้อยจับเนลลี่ไว้แน่น จากนั้นเขาก็หันไปมองโจชัวอย่างเย็นชา “ในเมื่อคุณตัดสินใจแบบนี้แล้ว เราก็ไม่มีสิทธิจะต่อต้านคุณ ยังไงคำพูดของเด็กไม่ได้มีค่าอะไรอยู่แล้ว แต่คุณต้องสัญญานะว่าออร่าจะไม่โผล่มาหาเราอีกตลอดชีวิตของพวกเรา ไม่อย่างนั้น เราก็จะไม่นับคุณเป็นพ่อด้วยเหมือนกัน”จากนั้นเขาก็ดึงมือเนลลี่ไปยังชั้นบนอลิซหรี่ตามองแผ่นหลังของสองพี่น้องที่เดินจากไป จากนั้นก็ยิ้มแห้ง ๆ “เด็กคนนี้”โจชัวถอนหายใจ “คุณวางแผนที่จะ...ส่งออร่าไปยุโรปจริง ๆ เหรอ?”“ค่ะ” อลิซยิ้มจาง ๆ “ออร่าถูกพ่อแม่ตามใจมาตลอด เธอหยุดเรียนไปตั้งแต่จบชั้นมัธยมต้น ฉันอยากจะส่งเธอไปเรียนต่อที่โรงเรียนประจำ เธอจะได้รู้จักกาลเทศะมากกว่านี้ค่ะ” โจชัวถอนหายใจ “แผนของคุณรอบคอบจริง ๆ”นอกจากพวกเขาจะไม่ทำให้ความสัมพันธ์ทางครอบครัวต้องกระทบกระเทือนแล้ว พวกเขาก็ยังทำให้ออร่าได้สัมผัสกับชีวิตที่ไม่แตกต่างจากการถูกคุมขัง แถมยังหยุดเธอจากการก่อปัญหาในอนาคตได้อีกด้วยนี่เป็นแผนการอันไร้ที่ติแต่...นี่ไม่สามารถชดเชยควา
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 246

“เพื่อแลกกับสัญญาที่ว่าจะปล่อยฉันออกไป”ใบหน้าของลูน่าขาวซีดราวกับเห็นผีในทันทีเธอพยายามหนักมากจนในที่สุดก็ส่งออร่าเข้าคุกได้แต่โธ่ถัง พออลิซปรากฏตัวขึ้น ทุกอย่างที่เธอทำลงไปก็ไร้ประโยชน์“ฉันบอกแล้ว เธอมันโง่เกิน” ออร่ากระซิบ “เธอจงใจลบร่องรอยทางกายทั้งหมดที่ว่าตัวเองคือลูน่าไป เพราะเธอไม่อยากยอมรับว่าตัวเองคือลูน่า กิบสัน ถ้าเธอไม่อยากเป็นลูน่า กิบสัน ก็มีคนอีกเป็นพันที่เต็มใจอยากจะอยู่ในตำแหน่งนั้นของเธอ แล้วตอนนี้อลิซ กิบสันก็กลายเป็นลูน่า กิบสันไปแล้ว แต่เธอไม่มีทางพิสูจน์ได้เลยว่าตัวเองเป็นใคร ดูสิเธอน่าสงสารแค่ไหน ทุกอย่างที่ต้องทำก็แค่กระซิบบอกโจชัว แล้วฉันก็จะได้ออกจากที่นี่”พูดจบเธอก็หาว “เธอว่าเขาจะพูดเรื่องนี้ตอนไหน พวกเขาจะนอนด้วยกันหรือยังนะ?”หัวใจของลูน่ารัดแน่นอยู่ในอกเจ็บแต่ก็มีเพียงรอยยิ้มฝืนยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้า “ถ้าพวกเขานอนด้วยกันแล้วมันยังไง เธอไม่คิดเหรอว่าเขาอาจจะนอนกับผู้หญิงมาตั้งหลายคนแล้ว”ออร่าชะงัก เธอเกือบจะพูดออกไปแล้วว่าโจชัวมีแค่ลูน่า กิบสันคนเดียว...แต่เธอก็เปลี่ยนใจ เธอจะบอกไปทำไมดังนั้นเธอจึงยักไหล่ “ก็ถูกของเธอ ฉันก็เคย น่าเสียดาย
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 247

ขณะยืนอยู่กลางสายลมอันเย็นเฉียบ ลูน่ามองไปยังสมาชิกสามคนของครอบครัวกิบสันขึ้นรถแล้วขับจากไปตั้งแต่เด็ก ความรักของพ่อแม่ของพวกเธอก็มีให้ออร่าเพียงคนเดียว เธอไม่เคยได้รับแม้เศษเสี้ยวเดียว“ลูน่า!”ขณะที่กำลังเหม่ออยู่นั้น แอนน์ก็ได้เข้ามาหาเธอ“เป็นอะไรไหม?”“ฉันไม่เป็นไร”แอนน์คล้องแขนเธอไว้ในทันทีและพูดว่า “มาเถอะ กลับบ้านไปกินซุปกันดีกว่า!”พวกเขาทั้งสามขึ้นรถของจอห์นไป ระหว่างทาง แอนน์พูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้นไม่หยุดวันนั้น คือตอนที่ที่ตรวจครรภ์ของลูน่าทำให้เกิดความเข้าใจผิดระหว่างแอนน์และจอห์นจนนำไปสู่เรื่องที่เขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งหลังจากนั้นลูน่ามองไปนอกหน้าต่าง ภาพวันนั้นปรากฏขึ้นในตาของเธอคืนก่อนหน้านั้น เธอกับโจชัวหลับนอนด้วยกันเป็นครั้งแรกหลังจากที่ผ่านมาหกปีแต่เป็นเรื่องน่าเศร้าที่เธอไม่ได้ท้อง ความเศร้าโศกเหล่านั้นไหลบ่าเข้ามาในอกของเธอตอนนี้ ‘ลูน่า กิบสัน’ คนใหม่ปรากฏตัวขึ้นแล้ว จึงแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะตั้งท้องลูกของโจชัวได้อีกครั้งไม่นานหลังจากนั้นพวกเขาก็มาถึงบ้านของแอนน์จอห์นช่วยแอนน์ยกหม้อซุปมาวางไว้ให้แล้วหยิบเสื้อคลุมก่อนจะออกไป
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 248

“เธออารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ตอนนี้เมาจนหลับไปแล้วค่ะ”ดวงตาของโจชัวมืดลงหลังจากนั้นครู่เดียวเขาก็ถอนหายใจแล้วพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ “ก็เข้าใจได้”เด็กสองคนที่เธอใช้เวลาและความพยายามในการเลี้ยงดูมาตลอดหกปี ตอนนี้ได้กลับไปอยู่ในอ้อมอกของพ่อกับแม่แล้ว บางทีเธออาจจะทำใจยอมรับความจริงนี้ได้ยากหรือเปล่า“คุณลินช์” แอนน์ขมวดคิ้ว “ฉันมีคำถามค่ะ”“ว่ามาสิ”“คุณพูดในที่สาธารณะมาตลอดว่าคุณรักภรรยาของคุณมาก คุณอยากให้เธอกลับบ้านมาและจะได้ทำดีกับเธอไปชั่วชีวิต แต่ตอนนี้เธอกลับมาแล้วจริง ๆ คุณกลับออกมาที่นี่ในเวลากลางค่ำกลางคืน หรือว่าคุณจะ...ตกหลุมรักลูน่าคะ”“คุณซิมเมอร์ คุณเล่าเรื่องตลกได้ดีนะ” โจชัวปฏิเสธโดยไม่มีการลังเลแม้แต่เสี้ยววินาที “ผมแค่แสดงความห่วงใยน่ะ” ริมฝีปากของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้มบาง ๆ “ยังไงเธอก็เคยเสียสละเวลาและความพยายามเลี้ยงดูลูกของผมมา”แอนน์หัวเราะ“ก็ได้ค่ะ ถ้าคุณไม่อยากยอมรับ ฉันกลับล่ะ คุณก็ควรกลับบ้านไว ๆ นะคะ เดี๋ยวใครจะเข้าใจผิดเอา”เมื่อกลับไปในห้องของเธอ แอนน์ก็แอบมองชั้นล่างก่อนที่จะปีนขึ้นเตียงไปนอนชายคนนั้นยังคงอยู่ที่เดิมและจุดบุหรี่ขึ้นอีกมวนเธอกลอกต
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 249

เมื่อเจอกับนักข่าวพร้อมกล้องมากหน้าหลายตา ลูน่าก็ขมวดคิ้วทำไมนักข่าวพวกนี้ถึงได้มาที่อพาร์ตเมนต์ของแอนน์?มีแค่ครอบครัวกิบสัน โจชัว แอนน์และแฟนของแอนน์ที่รู้เรื่องที่เธอนอนอยู่บ้านแอนน์โจชัวไม่จำเป็นต้องทำให้เธอขายหน้าด้วยแผนการแบบนี้เพราะฉะนั้นนี่คงเป็นแผนการของออร่าเธอยิ้มเยาะ ตัวปัญหามันก็สร้างปัญหาให้เธอในทันทีที่ออกมาจากคุกเลยสินะ น้องสาวของเธอช่างทุ่มเทจริง ๆเมื่อคิดได้อย่างนั้น เธอก็หัวเราะเสียงดัง สะบัดผมไปข้างหลังอย่างสง่างามแล้วกล่าวว่า “ขอโทษทีค่ะ แต่คุณน่าจะไปถามคุณลินช์เรื่องนี้แทนนะคะ ฉันประกาศความสัมพันธ์กับคุณลินช์ไปแล้วภรรยาเก่าของเขาก็กลับมา ไม่ว่าเราจะเลิกกันหรือไม่ และไม่ว่าฉันจะทำงานที่ลินช์กรุ๊ปต่อหรือไม่ ทั้งหมดนี้ก็เป็นการตัดสินใจของคุณลินช์ใช่ไหมคะ? ฉันต้องบอกที่อยู่ของเขากับพวกคุณด้วยไหมคะ?”ท่าทางใจเย็นและสงบของเธอ รวมถึงการที่เธอเปลี่ยนคำถามเพื่อตอบโต้ทำให้เหล่านักข่าวถึงกับเงียบไป“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ”พูดจบเธอก็จับสายกระเป๋าไว้แล้วเดินผ่านฝูงนักข่าวไปอย่างสง่างามเมื่อเธอออกมาจากละแวกบ้าน เธอก็ขึ้นรถแท็กซี่แล้วโทรศัพท์ขอ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 250

“ไม่สนใจเหรอ? ถึงแม้จะเป็นเรื่องชีวิตและการเกิดของเธอก็ตามเหรอ?”“เรื่องชีวิตและการเกิดอะไรของเธอ?”“ฉันรู้ว่าเธอต้องสนใจ”ออร่าคลี่ยิ้ม “ขึ้นมาสิ ฉันไม่กินเธอหรอกน่า” …ออร่าพาลูน่าไปยังร้านกาแฟใกล้ ๆ“ว่ามาสิ”ขณะที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ ลูน่าสูดลมหายใจเข้าลึกและมองผู้หญิงตรงหน้าเธอด้วยสายตาเย็นชาออร่าจิบกาแฟ “ฉันก็ต้องใช้เวลาประมวลผลข้อมูลนิดหนึ่ง...”จากนั้นเธอก็วางแก้วกาแฟในมือลง “พอได้ยินฉันบอกว่าอยากคุณเรื่องชีวิตและการเกิดของเธอขึ้นมา เธอเคยคิดไหมว่า บางทีอาจจะเป็นไปได้มาก ๆ นะว่าเธออาจไม่ใช่ลูกของพ่อกับแม่น่ะ”ลูน่าขมวดคิ้วและไม่ได้พูดอะไร“ถ้าเธอคิดอย่างนั้นมันก็เข้าใจได้นะ ยังไงซะ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา พ่อกับแม่ก็ทำกับเธอเหมือนเป็นลูกบุญธรรมอยู่แล้ว แต่ความจริงน่ะตรงกันข้ามเลย”ออร่าเปลี่ยนท่าเพื่อให้สบายตัว แล้วเอนหลังพิงโซฟา “ฉันไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของพวกเขาหรอก”มือของลูน่าที่จับแก้วไว้ยกค้างกลางอากาศหลังจากนั้นครู่ใหญ่เธอจึงเปล่งเสียงอะไรออกมา “เป็นไปได้ยังไง...”พ่อแม่ของเธอ รักออร่าจับจิตจับใจ พวกเขาซื้อของแพง ๆ ดี ๆ ให้เธอ ในขณะที่เธอ ในฐานะพี่สาว ลูน่าได้แต่ใช
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
2324252627
...
45
DMCA.com Protection Status