บททั้งหมดของ ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก: บทที่ 251 - บทที่ 260

เมื่อพูดจบ เธอก็ชี้ไปที่รูปที่อยู่ข้างหลังอีกฝ่าย “คุณนายลินช์รู้ไหมคะว่าภาพนี้ชื่ออะไร?”อลิซกลอกตาผู้หญิงคนนี้พยายามจะทำอะไร ทดสอบเธอเหรอ?เธอตอบส่ง ๆ “รูปนี้ชื่อ ‘การแสดง’ มันใช้เพื่อวิจารณ์คนที่จงใจแสดงตัวโอ้อวดคนอื่นซึ่ง ๆ หน้า”ลูน่ายิ้ม “รูปนี้เหมาะกับคุณดีนะคะ”อลิซชะงักไป จากนั้นก็คิดได้ว่าลูน่าใช้รูปภาพนี้เพื่อเสียดสีเธอ!อีกฝ่ายกำลังบอกว่าเธอกำลังแสดงอยู่!ความโกรธเดือดปุด ๆ อยู่ในอกของเธอ เธอดึงแขนโจชัว “ที่รักคะ เธอบอกว่าเราไม่ได้รักกัน จูบฉันเพื่อพิสูจน์ให้เธอดูเลยค่ะ!”โจชัวชะงักไปเล็กน้อย แขนของเขายังคงอยู่ในมือของเธอการเจอลูน่าในสถานการณ์แบบนี้ทำให้เขารู้สึกอึดอัดใจมาก แล้วตอนนี้อลิซยังมาขอให้เขาแสดงความรักต่อหน้าเธออีกแล้วจะให้เขา...จูบเธองั้นเหรอ?เขาขมวดคิ้ว “เลิกโวยวายเถอะครับ”เพราะอลิซกลับมาหาเขาแล้ว เขาก็คิดว่าอยากจะจูบเธอแต่ทุกครั้งที่เขาเกือบจะได้ทำ ร่างกายของเขาก็ปฏิเสธเองโดยไม่รู้ตัวเขาถึงกับไปหาจิตแพทย์เพื่อปรึกษาเรื่องนี้ด้วยซ้ำจิตแพทย์บอกว่าอาจเป็นเพราะพวกเขาห่างกันมานานเกินไป ถึงแม้จิตใจจะรักกันดี แต่ร่างกายของพวกเขาก็รู้สึกเป็นคนแปล

ที่มุมหนึ่งของชั้นสอง เขากำลังคุยโทรศัพท์และทิศทางที่เขากำลังมอง...ก็เป็นทางที่เธอกำลังผลักลูน่า!ใบหน้าของอลิซขาวซีดราวกับเห็นผีในทันที“คุณลินช์เป็นผู้สนับสนุนหลักของเราและเป็นสามีของคุณ เขาต้องยุติธรรมและเที่ยงตรงแน่นอน”พูดจบผู้จัดการก็รีบสั่งลูกน้องทันที “ไปเชิญคุณลินช์มาที่นี่!”สีหน้าของอลิซดูไม่ได้เลยเธอเสียใจกับการตัดสินใจของตัวเองอย่างสุดซึ้งโจชัวเห็นตอนที่เธอยื่นมือออกไปผลักลูน่าเธอเพิ่งกลับมาหาเขา เขายังไว้ตัวเรื่องเธอ ถ้าเขารู้ว่าเธอไม่ได้ใจดีและอ่อนโยนอย่างที่แสร้งทำละก็...เขาจะสงสัยเธอขึ้นมาไหม“คุณลูน่า”ผู้จัดการมองเธออย่างใจเย็น “ไม่ว่าคุณจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจทำลายรูปวาดนี้หรือว่าคุณถูกใส่ความ เดี๋ยวเราก็จะได้รู้กันในตอนที่คุณลินช์มาถึง”ลูน่ายืนอยู่ตรงที่เดิม มือของเธอกำแน่นอยู่ข้างตัว อลิซใส่ความว่าเธอทำลายภาพของคุณอัลเลน และตั้งใจพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเธอผ่านคลิปบันทึกภาพกล้องวงจรปิดรวมถึงพยานรู้เห็นด้วยแต่เธอไม่คิดเลยว่าภาพถูกจัดวางไว้ตรงจุดบอดและที่มากไปกว่านั้นคือ เธอไม่คิดเลยว่าโจชัวจะเป็นคนเดียวที่เป็นพยานรู้เห็นเธอหลับตาลงเขาจะ...บอก

โจชัวเงยหน้ามองไปยังทิศทางที่ลูน่าและธีโอเดินออกไป มือของพวกเขายังคงประสานกันแนบแน่น พวกเขาเพิ่งรู้จักกันไม่กี่นาที แต่กลับจับมือถือแขนกันแบบคู่รักซะแล้ว!โจชัวอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วกับภาพที่เห็น“โจชัวคะ...คุณไม่เห็นอะไรจริง ๆ เหรอ?” อลิซถามอย่างไม่มั่นใจในตอนที่พวกเขากำลังเดินลงบันไดไปในขณะที่มือของเธอก็ยังจับแขนของเขาไว้ โจชัวมองไปข้างหน้าด้วยสายตาว่างเปล่า “คุณคิดว่ายังไงล่ะ?”อลิซกัดปากและเงียบไป หลังจากนั้นเธอก็กล่าวว่า “ที่จริงฉัน...”“ผมรู้” โจชัวกล่าวแทรกอย่างอ่อนโยน “ผมรู้ว่าคุณพยายามแก้แค้นลูน่าเรื่องที่เธอขโมยเด็ก ๆ ไป แต่นี่จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายนะอลิซ”เขาถอนหายใจก่อนจะพูดต่อว่า “ถ้าคุณยังโมโหเธอ คุณก็ไม่ควรขอให้ผมปล่อยเธอออกมา แล้วตอนนี้เราปล่อยเธอออกมาแล้ว คุณก็ไม่ควรพยายามแก้แค้นอะไรเธออีก” น้ำเสียงของเขาทุ้มลึกจริงจังอลิซกัดปากตัวเองอย่างประหม่า “ก็ได้ค่ะ ฉันจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก”คราวหน้าเธอจะระวังมากกว่านี้โจชัวรู้ว่าเธออารมณ์เสีย เขาถอนหายใจและลูบมือเธออย่างอ่อนโยน “ผมรู้ว่าคุณยังเป็นผู้หญิงที่ใจดีและมีความคิดคนนั้นที่ผมเคยรู้จัก เพราะฉะนั้น

“อย่าเชื่อใจทุกคนที่เจองั้นเหรอ...” ลูน่าทวนด้วยรอยยิ้มเยาะ “ฟังดูเป็นคำแนะนำที่ดีนะคะ แต่น่าเสียดายที่บนโลกนี้มีจอมโกหกตั้งเยอะ บางคนเก่งมากซะด้วย แม้ตอนที่ต้องพูดความจริงออกมา แต่พวกเขาก็ยังกัดฟันโกหกต่อได้อย่างหน้าด้าน ๆ ว่าไม่รู้ไม่เห็น”ลูน่าเงยหน้ามองโจชัวอย่างท้าทาย “คุณเห็นด้วยกับฉันไหมคะ คุณลินช์?”สีหน้าของโจชัวบึ้งตึง เขายังคงเงียบอยู่นานจนในที่สุดเขาก็สารภาพว่า “ฉันขอโทษสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ แต่ฉันมีเหตุผล อลิซแค่...”“ฉันรู้เหตุผลของคุณค่ะ เพราะว่าคุณคงปล่อยให้ภรรยาแสนสมบูรณ์แบบของคุณยอมรับว่าเธอผิดไม่ได้ใช่ไหมคะ?” ลูน่าแทรกตอบ ในที่สุดความโกรธที่ระงับไว้ของเธอก็เข้าครอบงำ “ฉันไม่เข้าใจคุณเลยจริง ๆ โจชัว“ลูน่า กิบสันเสียสละเพื่อคุณมามากมายในชีวิตแต่งงานของพวกคุณ แต่คุณได้ให้อะไรตอบแทนเธอบ้างไหม? ทุกคืนเธอจะรอให้คุณเลิกงานจนถึงเที่ยงคืน เธอไม่มีความสุขและครอบครัวของคุณก็ปฏิบัติต่อเธออย่างโหดร้าย แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรกับคุณสักคำเพราะเธอไม่อยากทำให้คุณเสียใจ เธอมีอนาคตที่สดใสรออยู่ข้างหน้า แต่เพราะคุณ เธอจึงทิ้งโอกาสครั้งหนึ่งในชีวิตที่จะได้ไปศึกษาต่อต่างประเทศ

โจชัวหันไปเมื่อได้ยินเสียงของธีโอ เมื่อสายตาของเขามองไปเห็นลูน่าและธีโอ สีหน้าของเขาก็บูดบึ้งในทันทีอลิซเองก็เห็นพวกเขา เธอเม้มปากอย่างขุ่นเคืองและพูดชี้ชวนโจชัว “ดูสิคะ ลูน่ากับธีโอ อัลเลนเพิ่งเจอกันเมื่อวาน แต่ตอนนี้มากินมื้อเช้าด้วยกันแล้ว”โจชัวอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วกับน้ำเสียงของอลิซ หลังจากนั้น เขาก็เดินไปยังที่ที่คนทั้งสองนั้งอยู่แล้วนั่งลงตรงเก้าอี้ว่างข้าง ๆ ลูน่า “นั่งโต๊ะเดียวกันดีกว่า”อลิซไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรีบตามมา แต่เธอพบว่ามีที่นั่งเหลือเพียงฝั่งที่ใกล้กับธีโอ เธอจึงนั่งลงอย่างไม่เต็มใจในทันทีที่นั่งลง อลิซก็พบว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง ร้านกาแฟขณะนี้ไม่ได้มีคนเยอะเลย และมีโต๊ะว่างอยู่เต็มไปหมด พวกเขาไม่จำเป็นต้องร่วมโต๊ะกับลูน่าและธีโอเลย และถ้าต้องร่วมโต๊ะกันจริง ๆ คนที่โจชัวควรจะนั่งข้าง ๆ คือเธอไม่ใช่ลูน่า!ธีโอหยิบแก้วน้ำนมข้าวโอ๊ตของตัวเองขึ้นมาจิบ “โต๊ะนี้เป็นการรวมกลุ่มที่น่าสนใจดีนะ” เขาพูดอย่างมีนัยยะลูน่าทนให้โจชัวอยู่ใกล้ชิดแบบห่างไปไม่กี่คืบอย่างนี้ไม่ไหว ดังนั้นเธอจึงรีบกินข้าวโอ๊ตบดในถ้วยของตัวเองจนหมดเกลี้ยง “ฉันกินเสร็จแล้ว คุณลินช์ ขอตัวนะคะ”