บทที่ 213

นักข่าวจากไปอย่างไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน

ตอนที่นักข่าวทั้งหมดจากไปโจชัวก็มองลูน่าอย่างเย็นชา เขาโยนทิชชู่จากฝั่งตัวเองไป “แสดงเก่งดีนี่”

เมื่อได้ยินคำพูดของเขา ลูน่าก็รู้สึกว่าน้ำตาของเธอเป็นเรื่องตลกไปเลย เธอรับทิชชู่มาเช็ดน้ำตา เธอกล้าวเย้ยหยัน “คุณลินช์ก็แสดงเก่งเหมือนกันค่ะ”

“ฉันไม่ได้แสดง” โจชัวมองลูน่าอย่างลึกซึ้ง “เมื่อกี้ฉันเห็นเธอเป็นลูน่า กิบสันจริง ๆ”

ลูน่าคิดว่ามันเป็นเรื่องตลก “ถ้างั้น เรื่องที่คุณพูดเมื่อกี้ก็มาจากใจเหรอคะ?”

เธอไม่เชื่อสักคำ!

เขาดูเหมือนจะอ่านใจเธอได้ โจชัวยืนขึ้นอย่างใจเย็น “เธอจะเชื่อหรือไม่ก็ตามใจเธอ”

จากนั้นเขาก็ยืนขึ้นและเดินจากไป

ลูน่ายังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้

หลังจากเดินไปได้สองสามก้าว โจชัวก็หยุดเดิน “ทำไมยังไม่ลุกขึ้นมาล่ะ? ไม่อยากไปโรงพยาบาลจิตเวชแล้วเหรอ?”

ลูน่าชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะกระโดดลุกขึ้น “เราจะไปกันตอนนี้เลยเหรอคะ?”

“จะไม่ไปหรอ?”

โจชัวไม่หันกลับมามอง เขามองไปข้างหน้าอย่างห่างเหิน “ในเมื่อเธอเป็นเพื่อนของ...”

ไม่ว่าลูน่าอยากจะทำอะไร เขาก็จะพยายามช่วยเธอ รวมถึงการพาเธอไปพบออร่าด้วย

…

ก่อนที่พวกเขาจะไปโรงพยาบาลจิตเวช