All Chapters of Beyond The Lines: Chapter 211 - Chapter 220

[Serving you some flashbacks about Russel and Alliyah's journey since we've gone this far.]Part 1: Gift“Alliyah, gumising ka.”Naistorbo ang tulog ko nang magising ako sa tapik ni Nanay. Agad napagawi ang tingin ko sa alarm clock at nalamang alas otso na ng gabi. Napagod ako sa paglilinis kanina kaya ang bilis kong nakatulog. “Inay naman,” reklamo ko habang mas dinadama ang lambot ng kumot sa balat ko.“Bumangon ka riyan at may bisita ka.”“Gabing-gabi na, 'nay. Pauwiin niyo na po,” tamad na tamad kong sabi. Bumaling ako sa kabilang side.Ngunit naramdaman ko na lang ang pagsakit ng tainga ko nang pingutin iyon ni Nanay. “Aba! Kailangan mong harapin ang panganay na Clausen, kung hindi ay magagalit sa iyo si Ma'am Navi! Bilisan mo at naghihintay iyon!” pananakot niya sa akin sa pabirong paraan. Awtomatiko akong napabangon sa gulat. Kinusot ko ang mga mata ko habang ang mga kilay ko'y nangungunot. “Anong ibig mong sabihin, 'nay?” kabado kong turan. “Si Russel kako, pumunta rito ng

Part 15: Ice-cream “Stop mocking my compliments.”“Bolero ka kasi, e!” giit ko.“Tss. Iba yung pambobola sa pamumuri.”I didn't listen. Nasisiyahan ako sa pagpupunas ng buhok niya. His hair is so soft. Ano kayang shampoo ng lalaking ito...He's already staring at me when I met his eyes.Sinunod kong punasan ang balikat niya pababa sa dibdib. Bumagal ang kilos ko roon.Maya-maya'y hinuli niya ang palapulsuhan ko.“You're blushing,” he teased.Dahil sa hiya, agaran kong binawi ang kamay ko sa kaniya at inihagis ang pamunas sa dibdib niya. “Punasan mo kasi ang sarili mo!”He chuckled. “So I have this strong effect on you, huh.” “Sino ba namang hindi...” I murmured.Pinanood niya akong kumuha ng ice cream. “I forgot to tell you that you don't have to buy. Marami niyan si Madeley.”I shrugged. “Sa kaniya 'yon.”Pagkakuha ko, tumabi ako sa kaniya sa kama.“Tsaka... hindi ko 'to binili. Nilibre lang ako nung guy.”Pinuno ko ng ice cream ang kutsara at isinubo iyon.“Sino?” Gumalaw siya sa

Sa nalalapit naming pag-alis, nagsimula na kaming mag-general cleaning. Mula sa pagpapalit ng bedsheets, pillow cases, curtains, carpets, at kung ano-ano pa. Alam ko kasing mapapagod kami sa gaganaping birthday celebration ni Alias kaya mas maiging ngayon pa lang ay ibuhos ko na ang enerhiya ko sa paglilinis ng napakalaking bahay na ito. Kasama na rin ang pag-re-rearrange ng mga gamit, iyong mga kaya lang naming galawin. Ngayong araw namin sinimulan. Katulong ko si Nanay at ang dalawang helper na kapapasok lang kanina. To be honest, naiilang ako dahil hindi ako sanay na may mga kasambahay kami. Nasanay akong kami lang ni Nanay ang kumikilos dito sa bahay. Idagdag pa riyan ang tila ba pagkakailang din sa akin ng mga ito. Our maids seemed so distant to me, something that I don't want to stretch between us. Gusto ko, iyong hindi sila makakaramdam ng anumang intimidasyon sa presensya ko lalo na kay Russel. Mula kahapon pagdating nila'y ilag na ilag na sila sa amin samantalang panay ang ng

Sa pangatlong pagkakataon ay napatakbo ako sa sink at nagsuka kahit wala namang lumalabas kanina pa. I'm trying to paint even though I feel so dizzy. Nanunuyo rin ang lalamunan ko kaya maya't maya akong umiinom ng tubig. Ang hindi ko maintindihan ay nasusuka ako kapag nalalapatan ng tubig ang sikmura ko. It's 8 in the morning and I still haven't eaten. I'm literally not in the mood for breakfast. Napasukan yata ng lamig ang katawan ko dahil kinakabag din ako. Siguro'y dahil natulog ako nang busog kagabi. Nagwork-out kasi kami ulit ni Venus kaya napagod ako. Pagkakain ko ng dinner kagabi ay nauna na akong matulog kay Russel. Hindi naman siya nagtaka dahil alam niyang napagod ako sa workout. Namalayan ko na lang, paggising ko kanina'y wala na siya. Nag-iwan siya ng message sa akin na nagsasabing may meeting siya nang alas sais kaya kinailangan niyang magmadali. Hindi na niya ako ginising dahil tulog na tulog ako. Bumangon ako kahit nahihilo at nagawa ko pa rin namang maligo. Tapos ko

Abala kami sa paghahanda ng mga gagamitin pag-alis. Nakapag-impake na ako ng mga damit namin that's good for one week. One travel bag for me, for Russel, and for our son. Namaywang ako habang tinitingnan ang mga nakalatag na gamit sa kama. Nagkalat pa ang maliliit na gamit gaya ng makeups. Since hindi ako sigurado kung kakailanganin ko pa bang mag-ayos o hindi na, dinala ko na lang ang mga iyon. Inilagay ko sa maliit na pouch at isiniksik sa travel bag ko. Mas marami akong inihandang mga damit ni Alias dahil mas madalas siyang magbihis. At dahil one week kami sa isla, talagang malaking paghahanda ang ginagawa namin ngayon. Ganito rin ang ginagawa ni Nanay ngayon at ng dalawa naming kasambahay. Noong una'y hiyang-hiya pa sina Ate Ziri at Manang Elsa pero pumayag din naman sila sa huli. Hindi ko naman sila isasama para lang maging katulong namin ni Nanay. Isasama ko sila para magkaroon din sila ng mahabang bakasyon bago sumabak sa busy days.Kasama rin ang buong pamilya ni Olive. Madal