Share
Kabanata 217
Bab terkait
Beyond The Lines Kabanata 218
Abala kami sa paghahanda ng mga gagamitin pag-alis. Nakapag-impake na ako ng mga damit namin that's good for one week. One travel bag for me, for Russel, and for our son. Namaywang ako habang tinitingnan ang mga nakalatag na gamit sa kama. Nagkalat pa ang maliliit na gamit gaya ng makeups. Since hindi ako sigurado kung kakailanganin ko pa bang mag-ayos o hindi na, dinala ko na lang ang mga iyon. Inilagay ko sa maliit na pouch at isiniksik sa travel bag ko. Mas marami akong inihandang mga damit ni Alias dahil mas madalas siyang magbihis. At dahil one week kami sa isla, talagang malaking paghahanda ang ginagawa namin ngayon. Ganito rin ang ginagawa ni Nanay ngayon at ng dalawa naming kasambahay. Noong una'y hiyang-hiya pa sina Ate Ziri at Manang Elsa pero pumayag din naman sila sa huli. Hindi ko naman sila isasama para lang maging katulong namin ni Nanay. Isasama ko sila para magkaroon din sila ng mahabang bakasyon bago sumabak sa busy days.Kasama rin ang buong pamilya ni Olive. Madal
Beyond The Lines Kabanata 219
“You don't really have to go there,” giit ni Russel.“Gusto kong makausap si Denise. Besides, aalis na tayo bukas. Baka pagbalik natin, hindi na talaga ako pwedeng sumawsaw sa kaso,” anas ko. Nagpatuloy ako sa pagpupusod ng aking buhok. I just got done drying it. Nagmamadali ako dahil 2pm to 3pm ang visit hour ngayong hapon. Before 4pm naman ay may aasikasuhin akong meeting with my team.Kauuwi lang din ni Russel galing sa trabaho. When I asked him when he went to Theo, he said no. Kaya naman niyayaya ko siya ngayon na samahan ako roon. He's been telling me not to go for so many times already but I refused. This is actually a sudden decision. Hindi ko alam. Bigla na lang akong tinulak ng instinct ko. Mabuti man o masama ang mangyari, ang mahalaga'y nasunod ko ito.“Come on, baka hindi natin siya maabutan,” saad ko sabay kapit sa braso niya.Nang hilahin ko siya'y ni hindi man lang siya natinag o gumalaw man lang. He remained sitting at the edge of our bed. Nakatukod palikod ang kaniya
Beyond The Lines Kabanata 220
The night before our departure, naipon kaming lahat sa bahay. Iyong mga sasama sa isla kabilang na ang pamilya ni Luke, sina Tiya Marga, si Venus, ang pamilya Clausen, at kami. Halos mapuno ng luggage nila ang parihabang mesa sa sala. Hindi na kami nag-abalang magprepare ng silid para sa mga gamit na ito dahil mamayang madaling araw ay aalis na kami. Before 7am bukas nang umaga, ayon kay Russel, ay nasa isla na kami kung maayos ang daloy ng trapiko. “Who will be staying there for one week?” asked Luke in the middle of their conversation. “I'm up for it,” ani Madeley. There's a slight hint of excitement in her face. Nang dumating sila rito'y siya talaga ang una kong hinanap. Madali ko naman siyang na-approach dahil siya ang unang bumaba ng sasakyan. Isang sasakyan lang ang dala nila. Madeley didn't bring her car. Nang tanungin ni Russel kung bakit, sagot niya'y tinatamad siyang magmaneho at mabobore lang siya kung wala siyang sakay sa byahe. Sa napag-usapang pagiging ilag ni Madeley
Beyond The Lines Kabanata 221
Natupad ang hiling kong sana'y maluwag ang kalsada. Bago pa man pumatak ang alas syete nang umaga ay nakarating na kami. Ilang liko at ilang mahahabang lupain ang inikot namin bago tuluyang nakapasok sa bukana ng isla. May daanan ang sasakyan sa paloob na gubat kung saan kami pumasok. Patag ang gubat na nagpoprotekta at nagtatago sa isla kaya hindi mahirap ang daan. Maihahalintulad ko iyon sa isang diretso at mahabang rancho. Sa luwag ng daan ay pwedeng magsabay ang dalawang sasakyan.We were welcomed by different species of plants, tall trees and even some animals. May namataan akong ilang mga unggoy na nagpapalipat-lipat at nagtatalunan sa mga sanga ng puno. Habang mabagal na umuusad ang sasakyan ay tila sinusundan kami ng mga unggoy, naglalayag sila sa hilera ng mga puno.“Look, Mama! There are monkeys!” bulalas ni Alias. Nilingon ko siya sa backseat kung saan magkatabi sila ni Nanay. Naalarma naman ang huli nang biglang tumayo si Alias upang mas matanaw ang mga hayop.“Maupo ka, A
Beyond The Lines Kabanata 222
Isang liko pa matapos ang mahabang pathway, natanaw ko na ang malaking karatulang nakasabit sa isang puno na nagsasabing nasa bukana na kami ng sentro. Wala pang isang minuto'y nakapasok na ang sasakyan sa magandang entrance. Napalilibutan ng mga ligaw na baging ang karatula dala ng mahabang paglipas ng panahon. It looked like a mystical place. Nagmistula itong isang islang ngayon pa lamang madidiskubre.Nang malagpasan namin ang mga punong pinanggagalingan ng mga nakaladlad na baging, tuluyan na kaming nakapasok sa isla.Ang asul at malawak na karagatan ang sunod na bumungad. Sa huling pagkakataon ay lumiko ang sasakyan at napasinghap ako nang masilayan ang isang malaking vacation house, nakatayo sa hindi kalayuan. Sa gilid nito'y mayroon ding malawak at malaking garahe na mukhang sadyang pinagawa para sa mga Clausen. Nakahilera na roon ang apat na sasakyan. Ipinarke ni Russel ang sasakyan sa tabi ng kay Daimler.“Dahan-dahan ka, Usher,” paalala ni Nanay nang nagmamadali itong bumaba
Beyond The Lines Kabanata 223
Kulang ang isang oras na pagtunganga ko sa balkonahe para damhin ang kagandahan ng lugar na ito. Tapos ko nang ilagay sa kabinet ang mga damit na gagamitin pati na rin ang mga anik-anik. Gusto ko pa sanang tumambay sa kwarto at pagsawaan sa balkonahe ang tanawin ngunit kailangan kong kumilos dahil marami kaming gagawin. 'Di bale, isang linggo naman kami rito kaya talagang susulitin ko ang bawat oras.Kinailangan naming bumaba para ayusin ang mga kagamitan kinahapunan. Sabay-sabay kaming nag-lunch kanina at halos hindi ako nakasabay sa usapan sa hapag.Pagkatapos magmeryenda, sinimulan na namin ang pagsasalansan ng mga gagamitin. May mga gamit naman dito pero kulang sa gagawing preparasyon. Since ang mga tagapangalaga lang naman ang nananatili rito, walang masyadong gamit, iyong mga pangunahing kagamitan lang sa kusina para sa pang-araw-araw nila. Ang kagandahan talaga ay ang regular nilang paglilinis dito para hindi magluma at manatiling matibay. Kahit walang nakatira, mukhang buhay na
Beyond The Lines Kabanata 224
Isang araw bago ang opisyal na pagganap ng selebrasyon, inilaan namin ang buong maghapon sa paglibot sa isla. Ang mga kalalakihang sina Luke, Daimler, at Russel kasama ng dalawang hardinero ay sumama sa laot para dagdagan ang mga isdang lulutuin bukas at kami namang mga kababaihan ay gumala sa kagubatan upang tingnan ang mga alagang hayop nila rito. Namamangha pa rin ako sa tuwing naaalalang si Senior Clausen ang nagpalagay ng mga hayop rito upang mas mabuhay ang kagubatan.Sina Sir Ridley, Ma'am Navi, Madeley, Tiya Marga, si Nanay at Alias ang mga naiwan sa bahay. Naroon din ang dalawang katiwala. Hindi ko talaga pinasama si Alias kahit gustong-gusto niya sanang sumama. Bukod sa hindi rin sya pinayagan ni Russel, naisip kong delikado kung isasama namin siya. Bagama't malinis ang daan ng gubat at katamtaman lang ang taas ng mga damo, mas maiging kaming matatanda na lang ang maglayag dito.However, napapayag ni Lionel ang parents niya kaya heto, kasama namin nya. Ilang minuto na kaming
Beyond The Lines Kabanata 225
The night before Alias' birthday, we spend the time preparing everything. We prioritize the food and beverages since these would be the main thing. Kung tutuusin ay kaunti lang naman kaming magdiriwang. Walang inimbitang ibang tao ni isa sa amin kaya ang nangyari'y doble ang dami ng pagkain kaysa sa mga kakain.“There are people in the next island. Can't we invite them?” Nakatanaw si Madeley sa dagat, nakakrus ag mga braso.“Hindi ko alam kung papayag si Russel. We will ask him,” I answered. Rinig na rinig ang boses kong pumailanlang sa katahimikan. Tinalo ng liwanag ng buwan ang mga ilaw rito sa terasa. Kumikintab ang tubig at sumasabay ito sa banayad na alon ng dagat. Tanaw ko't kitang-kita ang linaw ng tubig sa tulong ng liwanag ng buwan. Tahimik ang kapaligiran. Tanging ang ligaw na huni ng mga insekto at ibon ang nauulinigan kong nagmumula sa kagubatan. Bagama't maliwanag ang paligid ay hindi ko na maaninag ang nasa parteng malayo. We're having a coffee break here in the terrac
Bab terbaru
