Share
Kabanata 222
Related chapters
Beyond The Lines Kabanata 223
Kulang ang isang oras na pagtunganga ko sa balkonahe para damhin ang kagandahan ng lugar na ito. Tapos ko nang ilagay sa kabinet ang mga damit na gagamitin pati na rin ang mga anik-anik. Gusto ko pa sanang tumambay sa kwarto at pagsawaan sa balkonahe ang tanawin ngunit kailangan kong kumilos dahil marami kaming gagawin. 'Di bale, isang linggo naman kami rito kaya talagang susulitin ko ang bawat oras.Kinailangan naming bumaba para ayusin ang mga kagamitan kinahapunan. Sabay-sabay kaming nag-lunch kanina at halos hindi ako nakasabay sa usapan sa hapag.Pagkatapos magmeryenda, sinimulan na namin ang pagsasalansan ng mga gagamitin. May mga gamit naman dito pero kulang sa gagawing preparasyon. Since ang mga tagapangalaga lang naman ang nananatili rito, walang masyadong gamit, iyong mga pangunahing kagamitan lang sa kusina para sa pang-araw-araw nila. Ang kagandahan talaga ay ang regular nilang paglilinis dito para hindi magluma at manatiling matibay. Kahit walang nakatira, mukhang buhay na
Beyond The Lines Kabanata 224
Isang araw bago ang opisyal na pagganap ng selebrasyon, inilaan namin ang buong maghapon sa paglibot sa isla. Ang mga kalalakihang sina Luke, Daimler, at Russel kasama ng dalawang hardinero ay sumama sa laot para dagdagan ang mga isdang lulutuin bukas at kami namang mga kababaihan ay gumala sa kagubatan upang tingnan ang mga alagang hayop nila rito. Namamangha pa rin ako sa tuwing naaalalang si Senior Clausen ang nagpalagay ng mga hayop rito upang mas mabuhay ang kagubatan.Sina Sir Ridley, Ma'am Navi, Madeley, Tiya Marga, si Nanay at Alias ang mga naiwan sa bahay. Naroon din ang dalawang katiwala. Hindi ko talaga pinasama si Alias kahit gustong-gusto niya sanang sumama. Bukod sa hindi rin sya pinayagan ni Russel, naisip kong delikado kung isasama namin siya. Bagama't malinis ang daan ng gubat at katamtaman lang ang taas ng mga damo, mas maiging kaming matatanda na lang ang maglayag dito.However, napapayag ni Lionel ang parents niya kaya heto, kasama namin nya. Ilang minuto na kaming
Beyond The Lines Kabanata 225
The night before Alias' birthday, we spend the time preparing everything. We prioritize the food and beverages since these would be the main thing. Kung tutuusin ay kaunti lang naman kaming magdiriwang. Walang inimbitang ibang tao ni isa sa amin kaya ang nangyari'y doble ang dami ng pagkain kaysa sa mga kakain.“There are people in the next island. Can't we invite them?” Nakatanaw si Madeley sa dagat, nakakrus ag mga braso.“Hindi ko alam kung papayag si Russel. We will ask him,” I answered. Rinig na rinig ang boses kong pumailanlang sa katahimikan. Tinalo ng liwanag ng buwan ang mga ilaw rito sa terasa. Kumikintab ang tubig at sumasabay ito sa banayad na alon ng dagat. Tanaw ko't kitang-kita ang linaw ng tubig sa tulong ng liwanag ng buwan. Tahimik ang kapaligiran. Tanging ang ligaw na huni ng mga insekto at ibon ang nauulinigan kong nagmumula sa kagubatan. Bagama't maliwanag ang paligid ay hindi ko na maaninag ang nasa parteng malayo. We're having a coffee break here in the terrac
Beyond The Lines Kabanata 226
Dahan-dahan akong nagmulat ng mata. Sumalubong sa paningin ko ang liwanag mula sa glass doors. Humuhuni ang mga ibon sa labas at kita ko ang pagsasayawan ng mga dahon sa mabining haplos ng hangin. Kinusot ko ang mga mata ko upang mabawasan ang panlalabo ng paningin. I glanced at my wristwatch and the clock says it's 6 in the morning. Saglit akong napatitig sa kisame at nang maalala kung gaano kaespesyal ang araw na ito'y unti-unti akong napangiti. Sunod ay bumagsak ang tingin ko sa matipunong brasong nakayakap sa aking tiyan. Nang gumalaw ako nang kaunti'y mas lalo lang itong bumigat. Nilingon ko si Russel at nakitang mahimbing pa rin ang tulog na tila ayaw pang magpa-istorbo. His pouty lips is the first thing I noticed. Next is his long curvy thick eyelashes.“Wake up, Russel. The Sun is rising,” mahinang saad ko habang marahang tinatapik ang kaniyang mukha. Kasabay ng pag-ungot niya ang pagkunot ng kanyang noo ngunit hindi naman siya nagising. Sa halip ay lalo siyang nagsumiksik
Beyond The Lines Kabanata 227
Nagsimula ang opisyal na pagdiriwang nang kantahan namin si Usher. Suot ang ternong polo at maong pants na pinormahan ng puting sapatos, lumapit siya sa amin, saka siya napalibutan at sinimulang kantahan. Simula pa kaninang umaga nang magising kami't bumati sa kaniya ay hindi nawala ang ngiti niyang nakaguhit. Sapat na sa akin ang makita siyang masaya. What makes this even more special is the fact that this is his first time celebrating his birthday together with his complete family. Bonus pang narito ang ibang mga Clausen na pamilya ng kaniyang ama. Gaya niya'y wala ring mapaglagyan ang tuwa ni Russel. Hindi man niya sabihin ay ramdam ko. The way he looked at our son shows so much admiration, satisfaction, and happiness. Tila ba sa puntong ito'y natupad na ang isa mga minimithi niya. Ang kagustuhan niyang mapunan ang mga pagkukulang niya sa aming anak ay matagal nang nagsimula—noong araw na sabik niyang tinanggap si Usher sa buhay niya at kalaunan ay tuluyan akong pinatawad. Hindi n
Beyond The Lines Kabanata 228
“Welcome back, dude!” salubong ni Daimler kay Ruan. Pagbalik ni Russel sa loob ay kasama na niya ito. He's earlier than I expected. Akala ko'y isang oras pa bago siya makarating dito. Kaming lahat ay napabaling sa kanila, partikular sa balikbayang si Ruan. Si Olive na kumakanta ay napatigil at halos maibagsak na ang microphone. Venus who's beside her shot her brow up while giving her a playful and meaningful stare. “Yo, man! Mas lalo kang pumuti, mukha ka nang labanos!” Natawa ako sa sinabi ni Luke. Pinagmasdan ko si Ruan nang ilang sandali. Ganoon pa rin ang hitsura niya, gaya ng huling kita ko sa kaniya. Kulay brown ang magulong buhok, mas pumuti, at may hikaw sa labi. He literally looks like a Korean. Sa unang tingin ay aakalain ng kahit sino na ganoon siya. He looks more foreign than a Filipino. Nasapawan na ng kutis niya ang pinagmulang lahi. Ang balat niyang dati'y moreno ay talagang namuti na ngayon. Hindi ako nag-abalang kumilos at makisabay sa mga Clausen sa pagsalubong s
Beyond The Lines Kabanata 229
Marapat lamang siguro na batiin ko ang Senior nang siya ang bumungad sa akin umagang-umaga. Ang tuyo kong lalamunan ay mas lalong natuyo. Hindi lang iyan, ang mas gumulat sa akin ay ang kasama niyang si Alodia. Kung alam ko lang na ang presensya nila ang bubungad sa akin ngayong umaga, hindi na muna sana ako bumaba at tiniis na lamang ang pagkalam ng sikmura.“Magandang umaga, Ma'am—” Natigil si Aling Nita nang makita ang mga panauhin. Her jaw almost dropped because of shock. “S-Senior! Bigla po kayong napadalaw! M-magandang umaga po!” aligagang aniya. Nang tumingin siya sa akin at nabasa ko ang pag-aalinlangan sa kanyang mga mata, alam kong hindi niya alam ang sunod na gagawin.Ako man ay napako rin sa aking kinatatayuan, sa huling baitang ng hagdan. Humigpit ang hawak ko sa barandilya at napalunok ako sa pangalawang pagkakataon. I woke up with my dry and painful throat for whatever reason. Bumaba ako upang kumuha ng maligamgam na tubig na siyang dapat kong inumin. Bukod sa sensitibo
Beyond The Lines Kabanata 230
“What's happening?” Ruan asked as he put the cup of coffee on the table. “Tinanghali ako ng gising. Nakakahiya. Langya kasi, ang daming pinainom sa 'kin ng mga gago,” he murmured.“Galing dito ang Senior kasama si Alodia. Mas mabuti na ring hindi mo sila nakita. Baka nawala ka rin sa mood gaya namin,” matabang kong saad.“Oh. Nasaan na sila?”“I don't know. Bigla na lang silang nawala. Hindi ko alam kung umuwi na o may pinuntahan lang.”“I see. What's the problem?” tanong niya bago humigop ng kape. Pagkatapos ay muli nyang inilapag ang tasa sa mesa habang nangungunot ang noo. Hindi ko alam kung dahil sa liwanag o talagang naguguluhan sya.“Well... Ibinenta ng Senior ang islang ito kay Alodia. I don't know. I don't understand.”Nanatiling nakakunot ang kanyang noo, patunay na hindi ito dahil sa liwanag kundi dahil totoong naguguluhan sya. “Why would he do that? Ibinigay na nya sa mga Clausen ito. Pagmamay-ari na ito ng buong angkan nila. Sa kanya pa rin nakapangalan pero hindi lang sya
Latest chapter
