Kabanata 229

Marapat lamang siguro na batiin ko ang Senior nang siya ang bumungad sa akin umagang-umaga. Ang tuyo kong lalamunan ay mas lalong natuyo. Hindi lang iyan, ang mas gumulat sa akin ay ang kasama niyang si Alodia. Kung alam ko lang na ang presensya nila ang bubungad sa akin ngayong umaga, hindi na muna sana ako bumaba at tiniis na lamang ang pagkalam ng sikmura.

“Magandang umaga, Ma'am—” Natigil si Aling Nita nang makita ang mga panauhin. Her jaw almost dropped because of shock. “S-Senior! Bigla po kayong napadalaw! M-magandang umaga po!” aligagang aniya. Nang tumingin siya sa akin at nabasa ko ang pag-aalinlangan sa kanyang mga mata, alam kong hindi niya alam ang sunod na gagawin.

Ako man ay napako rin sa aking kinatatayuan, sa huling baitang ng hagdan. Humigpit ang hawak ko sa barandilya at napalunok ako sa pangalawang pagkakataon. I woke up with my dry and painful throat for whatever reason. Bumaba ako upang kumuha ng maligamgam na tubig na siyang dapat kong inumin. Bukod sa sensitibo