LOGINShare
Kabanata 232
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Beyond The Lines Kabanata 233
“What do you want?” I remained calm trying to act fine. Alodia is standing in front of me, flashing her silky fitted red dress and pair of slingback heels. I am relaxing here in the seashore alone when she approached me with a resting face. Nagpasya akong lumabas nang magkasagutan kami ng Senior. Napahiya ako nang husto sa harap ng mga Clausen. Although they were silently cheering me up, I politely excused myself to breathe. I need to calm my nerves. Balak pa sana akong sundan ni Russel pero nakiusap akong hayaan nya muna ako. Alam ko namang susunod na rin 'yon maya-maya. May usapan kami na kahit anong mangyari'y hindi niya babastusin ang lolo niya. At isa pa, pinaghandaan ko naman ang tagpong iyon kaya hindi na ako nagulat. “I came here to see you,” Alodia said in a flat tone.“To check if I'm crying or not?” I chuckled. There's a hint of sarcasm in my tone. “I'm fine, Alodia. If you think I would breakdown, here's the proof that you're wrong. You can go now.”She looked at me unbe
Beyond The Lines Kabanata 234
Walang lingon akong umalis doon. Venus and Olive followed me inside. Inignora ko ang pagtawag nila sa akin at tila wala sa sariling umakyat ako sa taas. Maging sina Slyghen at Madeley ay hindi ko nagawang tanguan man lang nang makasalubong ko sila. “Wait...” Slyghen stopped me. “Are you okay? Bakit basa ka? Naglangoy ka mag-isa?” I gave her a dry smile. “Uh, sort of. Nilalamig na ako actually.”“Oh, I see. Sige, magbihis ka na. Baka sipunin ka pa nyan. Dapat niyaya mo kami,” natatawang wika niyaHindi na ako nag-abalang sumagot. I politely excused myself. Saglit pa kaming nagkatinginan ni Madeley at kita ko ang kuryosidad niya. Tila may nais pa siyang sabihin ngunit naunahan siya ng pagdadalawang-isip. “What happened?” rinig kong tanong ni Ma'am Navi. Hindi man ako tumingin ay alam kong boses niya iyon. Nasundan pa ng sunod-sunod na tanong mula sa mga taong nasa baba dahilan para tuluyan na akong nakaiwas kina Venus at Olive na balak sumunod sa akin.Pagbukas ko ng pinto ng kwarto,
Beyond The Lines Kabanata 235
Tahimik akong bumaba sa hagdan. Iniiwasan kong makagawa ng kahit anong ingay. It's just four in the morning, nagising ako nang makaramdam ng gutom. Dahan-dahan lang din akong umalis mula sa kama upang hindi magising si Russel. Malakas kasi ang pakiramdam ng isang iyon. Iniwan ko silang mag-ama roon kaysa magpasama pa ako. Kaya ko namang magluto mag-isa.Maliwanag sa baba. Hindi talaga sila nagpapatay ng ilaw sa gabi dahil may mga kasama kami. Bago pa man ako makaliko patungo sa kusina ay napansin ko agad ang nakabukas na pinto sa kanang bahagi ng living room. Diretso ang daang iyon sa garahe, bukod pa ang daan sa likod ng kusina. Sino naman kaya ang lumabas nang ganto kaaga at bakit?Dahil sa tawag ng kuryosidad, sumilip ako sa siwang ng pinto. Sinalubong ng malamig na simoy ng hangin ang mukha ko. Nang wala akong makitang tao ay hindi ako nakuntento. Binuksan ko nang mas malaki ang pinto at tumayo sa pintuan. Inilibot ko ang aking paningin sa malawak na buhanginan sa harap. Wala nama
Beyond The Lines Kabanata 236
“Sigurado kang ayos ka lang, hija? Pasensya na talaga. Nahihiya na kami sa 'yo dahil sa inaasal ni Papa.” Ma'am Navi, right now, is looking at me with concern. Nang matapos kami ni Olive sa pagkain, hindi namin inasahang bababa rin nang ganoong oras si Ma'am Navi upang uminom ng maligamgam na tubig. Walang water dispenser sa kwarto nila kaya naman heto, kaming tatlo ay narito sa kusina. She's wearing a silky robe. Ang hanggang balikat na buhok ay nakalugay at medyo magulo. Bakas na bakas sa kanyang mga mata na kagigising nya lang. She's prettier in the morning. Ilang beses ko na syang nakitang bagong gising at hindi maitatago ang likas na kagandahan niya. Hindi na kataka-takang maganda rin si Madeley. Idagdag pang may dugong Clausen sya. “Okay na po talaga ako. Pasensya na rin po sa gulo namin ni Alodia...” nahihiyang sagot ko. “Mabuti at naabutan kita rito. Gusto rin talaga kitang makausap tungkol kay Alodia.”Bahagya akong kinabahan. Ramdam ko sa kaseryosohan ng boses niya ang im
Beyond The Lines Kabanata 237
Naulit pa nang naulit ang mga paliwanag ko sa dami ng nagtanong kung ayos lang ako. Wala namang problema, alam kong hindi nila ako huhusgahan. Although it's kinda hard for me to explain everything in the simplest way, nagawa ko rin naman. May kanya-kanya silang reaksyon. May mga disappointed, shocked, at may mga nagalit din gaya ni Venus. “The nerve of that woman! Kung alam ko lang, uuwing lumpo 'yon! Sana sumigaw ka kahapon para narinig namin! Eh, kung isinama mo na lang ako sa pagsesenti mo, hindi ka sana nasaktan ng bruhang iyon! Ang sarap nilang pag-untugin ni Denise!” walang prenong palatak niya. “Sana mas nilunod mo pa, 'no! Kaya ayaw nun magpatulong sa 'yo ay para mailigtas sya ni Kuya Russel!” “I agree. Napakabait naman kasi ni Alliyah, naisipan pang tulungan ang malantod na 'yon!” segunda ni Olive. “Do you expect me to just watch and let her die without doing anything? I can't kill her, okay? Kumalma na kayo dahil tapos na iyon. Besides, alam ni Alodia na paparating si Rus
Beyond The Lines Kabanata 238
I'm at least 60% done with the painting when I paused for lunch. Ganoon kabilis ang progress. Actually, hindi naman ako ganito kabilis noon. Malaki ang naitulong sa akin ng ilang taong pagpapatuloy kaya mas gamay ko na ang pagpipinta. Pero kinailangan ko na ring tumigil muna dahil tirik na ang araw at mainit na sa pwesto ko. Walang silungan doon na magsisilbing panangga ko sa init ng araw. Bukod sa masakit sa balat ang init ay nakasisilaw sa mata ang sinag nito. Kung sipagin ako ay mamayang hapon ko na lang itutuloy at pwede rin namang sa kwarto ko na lamang tapusin dahil sapat na ang nagawa ko. Hindi naman gaanong komplikado ang mga kulay dahil simple't kaunti lang. Mula sa makinang na dagat, maliwanag na kalangitan, maberdeng kagubatan, maiitim na tipak ng bato, at malinis na buhangin. Mabilis kong nakabisado ang mga iyon. Kahit dumungaw na lang ako sa balkonahe ay matatapos ko ito. “Green clouds are cool but dangerous. There are scientific explanations about that,” pagbibigay opin
Beyond The Lines Kabanata 239
“Anong sabi? Bakit parang galit na galit na naman?” Naunahan akong magtanong ni Olive. Paano ba naman kasi, naulinigan namin ang sigaw ni Tita Chime sa cellphone habang kausap si Venus. Nakahinga ako nang maluwag nang maputol na ang tawag. “Pinauuwi na ako dahil may kailangan daw syang asikasuhin. Walang magbabantay kay Tiyo Banny...” saad ni Venus sa dismayadong tono. “Sinasabi ko na nga ba, hindi makakatiis si Mama, tatawagan at pagagalitan nya ako kapag feeling niya, lugi na naman sya.”“Nagpaalam ka ba? Alam ba nyang nandito ka ngayon?” muling tanong ni Olive.“Yes. Nagpaalam naman ako sa kanya at ang sagot nya, wala syang pakialam sa mga gusto kong gawin. Tapos ngayon, tatawag-tawag sya para lang mang-istorbo!”“Baka naman namimiss ka rin ni Tita Chime kahit papaano. She's still your mother, after all,” nasabi ko na lang.“May namimiss bang gano'n? Bulyaw ang bungad sa 'kin.”“Pwede rin naman. May mga magulang na idinadaan sa gano'n ang concern sa anak. Sa laki ng hidwaan niyon
Beyond The Lines Kabanata 240
[Disclaimer: Sensitive. You can skip this part for your peace of mind.]Hindi ko na magawang magmulat sa walang tigil na pagpapalitan namin ng halik. Ang mga braso ko'y nakasabit sa batok niya habang ang mga kamay niya'y naglalakbay sa katawan ko. Mas tumingkayad ako upang habulin ang mga labi niya. I can't contain the needy feeling he has made me consume. Halos mawalan na ako ng balanse sa pag-aangkin niya sa akin, wala nang ni katiting na espasyong natira sa pagitan ng mga katawan namin. “Fuck it,” he murmured in between our kisses. Mas naging agresibo pa siya nang kumawala ang impit na boses sa bibig ko. I parted my mouth to let his tongue enter it. Wala akong ibang naririnig maliban sa malalim naming paghinga, mga munting kaluskos sa paggalaw namin, at ang tunog ng magkalapat naming mga labi. Hindi ko na namalayang nasa tapat na kami ng kama. Napamulat ako nang maramdaman ko ang pagbasak ko. Napasinghap ako sa gulat. Hindi pa man ako nakakabawi ng paghinga ay mabilis niya akong
Latest chapter
Beyond The Lines Wakas
Inilapag ko sa tomb ang bulaklak na dala ko. Nilingon ko si Russel na tuwid na nakatayo sa aking tabi, nakapamulsa at sa puntod nakatingin. Umupo ako't tinanggal ang mga dahong nalaglag doon. I sighed as I silently prayed for her soul. “What are you doing here?” Sabay kaming napabaling ni Russel sa likuran. Hindi namin namalayan ang pagdating ni Alodia. Mayroon din syang dalang isang palumpon ng mga bulaklak. Tumayo ako at ibinigay sa kanya ang pwesto. Dahan-dahan niyang inilapag ang mga bulaklak sa tabi ng akin. “I'm here to pay respect for the child,” mahinahong turan ko. “Hindi naman kami magtatagal.”“Thank you.”Napatitig ako sa kanya nang sambitin nya ang mga katagang iyon. “Thank you for understanding, Alliyah.” Hinahaplos-haplos niya ang nitso habang nagsasalita. “I know I've done too many bad things to you. I know I was such a selfish woman. I did nothing but ruin your lives.” Her voice cracked. “I hope you forgive me...”“Wala na sa akin iyon, Alodia,” I said. “Let me s
Beyond The Lines Kabanata 270
“Wait for me!” “Bilis, Usher, ang bagal mo! Mauuna na ako roon!” sigaw ni Lionel sabay takbo palabas.Dumagundong ang hagdan sa nagmamadaling pagbaba ni Usher. Ni hindi pa sya tapos sa pagsusuot ng kanyang damit.“Dahan-dahan–” Hindi ko natapos ang sasabihin ko. He quickly kissed my cheek and ran outside.“Dahan-dahan, Usher! Papaluin kita!” I shouted.“Love you, 'Ma!” aniya't natatawa pa. Napailing ako. The wall clock says it's already 11:58PM. Kaya ganito sila ka-hyper dahil new year count down.“Two minutes na lang! Ba't nandyan ka pa, Alliyah?” puna sa akin ni Olive. Talagang binalikan nya ako rito. Nakapamaywang pa ang bruha sa tapat ng pinto. “Eto na!” Isinuot ko ang long cardigan upang panlaban sa lamig. Hindi ko alam kung gaano katagal kami sa labas. Masakit sa ilong ang lamig ngayon, normal na nangyayari tuwing Bagong Taon. Nagmadali na akong lumabas. Halos kaladkarin pa ako ni Olive papunta sa front yard.Doon nakaipon ang lahat at pare-parehong excited sa pagsisindi ng
Beyond The Lines Kabanata 269
“Puwede na raw akong umuwi.” Nakangisi sa akin si Venus at may pagmamalaking sinabi iyon. “I told you, I'm stronger than you thought. Masyado lang kayong nag-alala sa akin pero kaya ko naman. Kaya ko pang magsurvive ng isa pang linggo sa kamay ni Theo kung 'di niyo ako kinuha.”Awtomatiko akong napangiwi. “Sus! Hindi mo kasi nakita ang hitsura mo no'n! Mukha kang binugbog na puno ng saging!”“Really?”“Anong really? Alam kong alam mo 'yon! Hindi ka na nga halos makatayo tapos gusto mo pa ng extension!”“Kidding!” She exclaimed. “I'm just so happy that I'm all free now. Okay na ako, wala na akong nararamdamang kahit ano!” “Which is good, Venus. Ito yung pinakahihintay namin, yung gumaling ka.”I can see the changes in her. Hindi na gaanong halata ang mga pasa niya sa iba't ibang parte ng katawan, pagaling na ang mga ito. Naghilom na rin ang mga maliliit na hiwa, maging ang mga sugat sa mukha niya. She was kidnapped and battered. Wala siyang kalaban-laban. Ayokong ma-imagine kung paan
Beyond The Lines Kabanata 268
Ilang malalaking hakbang lang ay nahawakan ko na si Venus. She looked confused when in no time, I started untying her hands. Umamba pa syang magpupumiglas ngunit hindi siya makakilos. Kung nagkataong hindi siya nakatali, malamang ay nakatanggap na ako ng sipa. “What the fuck are you doing?” mariing tanong niya. “Get away from me! Don't touch me, you Theo's bitch!” Naiintindihan ko kung bakit ganito sya katalas manalita. Labis siyang nasaktan. She had enough pain.This is the end of her suffering and I'm willing to sacrifice my safety for her. In addition, ang alam niya'y ako si Hera. “H-huwag kang maingay. W-we don't have much time,” sa nanginginig na boses ay sinabi ko.Nanlaki ang mga mata niya nang makilala ako. “Alliyah?”I just nodded and signalled her to keep quiet. My tears started to fall because of too much happiness. Ngunit hindi lang kasiyahan ang nararamdaman ko. Ito ang kasiyahang may halong takot. Lumala ang panginginig ng mga kamay ko nang magsimula na akong kalasin
Beyond The Lines Kabanata 267
I fixed the black hat I'm wearing as we parked at the spacious parking lot in front of this grand hotel. Hindi mabilang ang mga sasakyang narito sa sobrang dami. Nagkatinginan kami ni Russel at ilang sandaling naghintay sa pagdating ng sasakyan ni Daimler hanggang sa ito'y pumarke sa tabi ng sasakyan ni Russel at sa kabila'y doon pumuwesto si Arcel.“Let me help you.” Russel insisted to remove my seat belt. Hindi kasi ako makagalaw nang maayos ngayon dahil sa mabigat na regalong nakapatong sa mga hita ko.After removing my seat belt, he cupped my chin and planted a short but deep kiss on my lips. Kita ko ang pamumungay ng kanyang mga mata sa ilalim ng dim lights sa loob ng sasakyan nang siya'y kumalas. He then licked his lower lip that was slightly reddened because of my lipstick. May nagbabadyang ngiti sa kanyang labi. “I'm nervous.” As always. Mula nang umalis kami ng bahay ay hindi na ako mapalagay sa gagawin naming ito. I tried my best to calm myself while we're on our way to the
Beyond The Lines Kabanata 266
“Huwag kang malikot,” saway ko kay Russel. I'm cleaning his wounds. Hindi nakakatulong ang pagtingin niya kung saan-saan, nagugulo ang ginagawa ko. I'm not professional when it comes to this. Naipa-check up na nya ito sa hospital at kailangan ko nang palitan ngayon. It's 7 in the morning, katatapos lang naming mag-almusal. “Ang likot ni Usher. Baka may mga nagkalat pang bubog sa sahig,” aniya. I get it. We just finished cleaning the house. Tumambad sa amin ang mga basag na gamit kinaumagahan. Lahat ng salamin ay may sira na, wala silang pinalampas kahit isa. Tanging ang mga bintana lang sa ikalawang palapag ang nakaligtas sa mga bala. We already contacted Luke regarding sa pagpapaayos ng bahay. Magsasama siya ng ilang workers para mabilis itong matapos. Siguro nama'y dalawa hanggang tatlong araw lang ang kakailanganin kung tuloy-tuloy. “I wanna skate here, Papa!” Tuwang-tuwa na naman si Alias. Paano kasi, mas lumawak ang tanggapan ng aming bahay dahil nag-rearrange kami ng mga gami
Beyond The Lines Kabanata 265
“Nasaan na kayo, Arcel? Bakit hindi ko na makontak si Russel? What the fuck is happening?” Halos maibato ko ang flower vase sa gilid ko. Hindi ko mapigilan ang panginginig ng katawan ko, gusto ko nang magwala! “We can't also contact him.” Unlike mine, his voice is calm and controlled. Mahinang-mahina iyon, pabulong lang kung tutuusin. “Nandito na kami sa hideout. We need to be extra cautious. Huwag ka munang tumawag, please?” “Paano si Russel? What if he's lost right now?” “That won't happen. Trust him, Alliyah. Kailangan ko nang ibaba 'to. Please, don't do anything stupid. Huwag kang lalabas ng bahay kahit anong mangyari. Wait for our call.”Napasinghap ako nang putulin na niya ang linya. I kept staring at my phone, still not believing that this is happening. Napamura ako sa labis na pag-aalala. It's been two hours since Russel left at wala pa akong natatanggap na update mula sa kanya! He said he's going to update me but where is he now? I've been calling him but he missed all my
Beyond The Lines Kabanata 264
“Dahan-dahan, hija. Ako na ang magtitimpla, baka mapagod ka,” ani Ma'am Navi sa maaliwalas na tinig. Hindi na natanggal ang ngiti niya sa akin mula nang malamang buntis ako.I awkwardly smiled. “Hindi naman po ako mapapagod.” Nagtitimpla lang ako ng juice. Bukod dyan, tinulungan nya rin akong maghanda ng meryenda kahit hindi naman kailangan. Kayang-kaya ko naman ito. Sila nina Ate Ziri, panay ang sunod sa akin. I can't believe this.“Ay, naku! Kami na ang bahala riyan! Ang mabuti pa, magpahinga ka na lang.”Wala akong nagawa nang agawin niya sa akin ang garapon ng juice powder.“Ako na ang magdadala nito. Halika na, Ma'am. Sumama ka na sa akin,” paanyaya ni Manang Elsa matapos kunin ang dalawang tray ng sandwich.Seriously! Yes, I'm pregnant but it doesn't mean I can't move! Hindi ako makapaniwala. Bakas pa rin ang gulat sa mukha ko nang sundan ko si Manang sa living room kung saan nakatipon ang lahat. Tapos naman na ang anunsyo pero nariyan pa rin sila. Akala ko'y uuwi rin sila agad
Beyond The Lines Kabanata 263
“Hello? Who's this?” Bagama't wala pa akong naririnig na sagot sa kabilang linya ay nanginginig na ang aking kamay. I swallowed. “Please, magsalita ka! Who are you?” Tumaas ang boses ko dahil sa inip. Bukod sa inip, nilulukob ako ng hindi maipaliwanag na kaba. Nagbuntong-hininga ako't ibinalik sa lata ang hawak kong brush. Kasalukuyan akong nagpipinta rito sa balkonahe nang may tumawag. Hindi rehistrado ang numero kaya agad akong ginapangan ng takot. O baka naman napapraning lang ako dahil sa sitwasyon? Nangunot ang noo ko nang makarinig ng malalalim na paghinga. “Why don't you speak?” padabog kong tanong. The wind blew harshly. Hindi na ako nag-abalang ayusin ang buhok kong nilipad ng hangin. I'm distracted. Maging ang maliit na latang muntik nang matumba ay hindi ko na pinansin. “Alliyah...”My eyes widened when I immediately recognized the voice. Napatayo ako sa gulat dahilan para masipa ko ang isang lata ng paint. Umagos ang laman nito sa sahig subalit hindi ko na iyon naasik
