Kabanata 238

I'm at least 60% done with the painting when I paused for lunch. Ganoon kabilis ang progress. Actually, hindi naman ako ganito kabilis noon. Malaki ang naitulong sa akin ng ilang taong pagpapatuloy kaya mas gamay ko na ang pagpipinta. Pero kinailangan ko na ring tumigil muna dahil tirik na ang araw at mainit na sa pwesto ko. Walang silungan doon na magsisilbing panangga ko sa init ng araw. Bukod sa masakit sa balat ang init ay nakasisilaw sa mata ang sinag nito. Kung sipagin ako ay mamayang hapon ko na lang itutuloy at pwede rin namang sa kwarto ko na lamang tapusin dahil sapat na ang nagawa ko. Hindi naman gaanong komplikado ang mga kulay dahil simple't kaunti lang. Mula sa makinang na dagat, maliwanag na kalangitan, maberdeng kagubatan, maiitim na tipak ng bato, at malinis na buhangin. Mabilis kong nakabisado ang mga iyon. Kahit dumungaw na lang ako sa balkonahe ay matatapos ko ito.

“Green clouds are cool but dangerous. There are scientific explanations about that,” pagbibigay opin