LOGINShare
Kabanata 242
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Beyond The Lines Kabanata 243
Hindi roon natatapos ang pagmumuni-muni ko. Kahit noong sundan ako ni Russel sa tabi ng dagat at dinaldal ako, naglalakbay sa isip ko ang mga alaala naming dalawa. “You're so silent,” puna niya sa pananahimik ko.I just grinned at him. Mabilis kong hinalikan ang pisngi niya. He's a bit stunned, tiningnan niya ako nang may pagtataka. “W-what's wrong?” I stuttered.“You're really asking me that...” mapanuyang sagot niya. “Ako ang dapat ang nagtatanong niyan sa 'yo, hindi ba? I told you to stay away from that bastard! Pero anong ginawa mo? Nag-book kayo ng isang gabi sa hotel? Tapos ganoon pa ang naabutan ko!”I weakly shook my head. “T-that's not true!”“Damn it! You're still denying it in my face! Really!”Nangunot ang noo ko. “Saan ka ba nanggagaling, Russel? Makinig ka muna at magpapaliwanag ako!”Iyon ang isa sa mga pinakamasasakit na away namin, sunod ay ang pagtakas ko sa kanya noong buntis ako kay Alias. Denise planned my breakdown. The Lewishams didn't care about the lives the
Beyond The Lines Kabanata 244
Bakit nga ba mahalagang balikan ko ang mga nangyari noon? Those memories remind me of how strong I was and weak at some points. Pero sa lahat ng iyon, mas lamang ang kalakasan ko. I'm so proud of myself, I was able to surpass all of those. “Aalis ako,” saad niya.Hinubad ko ang apron at isinabit iyon sa pinagkuhanan ko.“Work?” “No. Isinugod si Denise sa hospital. Tinawagan ako ng mama niya at... pinapapunta ako. Hindi ko alam kung bakit.” That caught my interest. Tumango ako pero nagsimula nang umusbong ang mga katanungan sa isip ko. “S-sige... Balitaan mo na lang ako.”“I will.” He gave me smack on the lips.Saktong pag-angat niya ay tumunog ang kaniyang cellphone. Sabay kaming napatingin doon. He sighed. “Papunta na, Tita.”I dryly smiled. “Ingat, Russel.”Russel was so kind, hindi niya natanggihan ang pakiusap ng mga Lewisham. Kaya inis na inis ako noon kay Denise dahil sinamantala nila ang kabaitan ni Russel. Ngayon, hindi na nila pwedeng gawin ulit kay Russel iyon dahil hin
Beyond The Lines Kabanata 245
As soon we landed in the city, I feel detached from it after one week vacation. Parang hinahanap-hanap ko ang dagat at simoy ng hangin sa isla. We are welcomed by the city lights and morning persons already walking on the street. It's past five in the morning at bukas pa rin ang mga ilaw. Naghahanda na ang ilan sa pagbubukas ng stores. I saw some security guards opening their designated shops. Paroo't parito ang mga sasakyang bumibyahe. There are students, workers, and civilians nearby. Malamig din naman ang hangin dito pero iba pa rin ang dala ng isla. Hindi katulad rito na maraming establisyimento at mga sasakyan, doon ay amoy na amoy ang kalikasan. Sabik na akong makauwi dahil makakasama ko lang muli ang kalikasan pag-uwi namin sa mansyon. “We're home!” Alias exclaimed as we entered the house.“Oh, dahan-dahan! Napakaliksi mo talagang bata ka,” saway ni Nanay. Pagkatigil na pagkatagil kasi ng sasakyan ay nangunguna itong bumaba at tumakbo patungo sa bahay. He was escorted by Manon
Beyond The Lines Kabanata 246
May mga plano na akong gawin pagdating ko bago kami umalis ng isla. Isa sa mga iyon ang pagpapakain sa construction site bilang pahabol na selebrasyon ng kaarawan ni Alias. Madali ko namang napapayag si Russel. Everything is fine with him as long as he's there. Kung tutuusin ay pang-araw-araw na meals lang ang inihanda namin. Nadagdagan lang iyon ng iba't ibang putaheng nagmula sa kakaibang restaurants at doble ang dami. “Nag-abala pa po kayo. Maraming salamat, Ma'am!” “Happy birthday, Alias! Wala kaming regalo kasi biglaan... Pasensya na,” napapakamot na turan ni Manong Roman. “Thank you!” pagpapasalamat ni Alias. I smiled. “Wala pong anuman.” Sumalo kami sa kanila. Napuno ng masiglang usapan ang hapag, sa loob ng kubong inayusan din namin kahit papaano. Halos si Alias lang ang walang tigil sa pagdaldal. Ikinuwento niya ang mga ginawa niya sa isla. Pati sina Kleen at Lionel ay binanggit niya, maging ang mga maliliit na bagay. Natatawa na lang sa kanya ang mga worker habang magi
Beyond The Lines Kabanata 247
My mouth parted when I saw the construction nearly done. Isa-isa kong inusisa ang mga ipinadalang litrato ni Russel na nagpalala sa excitement ko. He's at the site right now. He didn't let me come with him since I'm having mood swings. Kanina, paggising ko'y naghahanap ako ng matamis ngunit makaraan ang ilang minuto ay ayaw ko na. Isinuka ko lang ang inihandang leche plan ni Nanay. Nasayang lang gaya ng iba pang mga pagkaing hinanap-hanap ko.Narito ako sa kwarto namin ni Russel, patuloy sa pagsasaaayos ng mga legal document. Nasa kalagitnaan ako ng pagsasalansan ng forms nang makatanggap ako ng mensahe mula sa kanya. Bago siya umalis kanina'y nagrequest ako na kumuha sya ng ilang larawan para updated ako at heto nga, halos mapatili ako sa mga nakikita. The art gallery is almost done! Nakabitan na raw ito ng mga linya ng kuryente at maayos na rin ang linya ng tubig. Ngayong araw ay nagkakabit sila ng mga ilaw at tinatapos ang natitirang mahahalagang. Hindi ako mapakali sa kinauupuan k
Beyond The Lines Kabanata 248
Bago dumating ang araw ng pagbubukas ng art gallery ay nagtungo kami roon para magsaayos ng mga gamit. Inabot kami ng maghapon sa pagsasabit pa lang ng mga painting. Katulong ko sina Olive at Venus kasama ng mga piling artist na nag-apply. Itong mga pasado sa akin ay dumaan din kay Russel. Of course, sa malalaking ganap sa buhay ko, hindi pwedeng mawala ang opinyon niya. “Wow! Perfect!” ani Venus habang nagpapagpag ng mga kamay.Sa sobrang abala namin ay dito na kami kumain sa loob. Nalinis naman na ang sahig, wala nang alikabok. Inuna namin iyon bago pa namin ipinasok ang mga gamit. Sabik na akong matapos 'to kaya hindi na kami nag-abalang kumain sa labas. Hindi na rin kami kumuha ng karagdagang organizers. Gusto kong mapagod at damahin ang effort dahil akin ito. Gusto kong ako mismo ang makakita ng resulta. Hindi lang iyan, ako mismo ang nagsabit ng ibang painting. Ang saya sa pakiramdam. I'm sure this will be all worth it. Ang ilan sa mga muwebles na narito'y bigay ni Ma'am Navi,
Beyond The Lines Kabanata 249
“You can't work for more than six hours.” My man seriously looking at me as he said that. “The gallery's schedule is fixed. It will be opened at eight in the morning to five in the afternoon. Pero ikaw, papasok ka nang alas otso at uuwi bago mag-alas dos nang hapon. That's final.”Napahikab ako sa antok. Ramdam ko ang pamamasa ng mga mata ko pagkatapos. Inaantok ako habang panay ang pagbibigay ni Russel ng mga paalala, partikular iyong mga dapat at hindi ko dapat gawin habang nagtatrabaho sa art gallery.“Are you listening?” puna niya sa akin. Sa hitsura ko, baka napapalagay niyang wala akong naintindihan sa mga paliwanag niya.Well, I'm so sleepy, to be honest. Hindi ko gustong ganito ako ka-space out habang panay ang pagsasalita ni Russel. Nakikinig naman ako at nasusundan ko sya. Ang hindi ko lang magawa ay tumugon at magbigay ng opinyon kapalit ng mga paalala nya.“I'm listening. Go on...” wika ko sa mahinang boses.He sighed. “I'm done, Alliyah. Nakuha mo ba lahat ng bilin ko?”“
Beyond The Lines Kabanata 250
Kasisikat pa lang ng araw at ang sinag nito'y bago pa lamang kumakalat sa kalawakan ng bakuran nang mahagip ng mga mata ko ang pagpasok ni Venus mula sa main gate. Bilang matalik kong kaibigan, hindi na rin siya iba sa mga house guard. Agad siyang pinapasok ni Kuya Ekoy nang hindi tinatanong kung anong kailangan niya.Napataas ang kilay ko nang mapansin ang pagmamadali niyang maglakad. Natigil ako sa pagdidilig ng mga halaman sa paso. Hinintay ko syang makatungtong sa terasa.“What brought you here this early?” bungad ko. Bihis na bihis siya. Suot ang kulay beige na ruffled skirt at puting croptop, bumagay din ang itim na boots. She looks like she'll be attending a fashion show. Kulot na kulot ang buhok na hanggang siko ang haba at kapansin-kapansin ang tapang ng hitsura niya sa smoky makeup. Nakataas sa ulo ang paborito niyang aviator. “I'll be attending a meeting with my old manager. Anyways, dumaan talaga ako rito para kausapin ka.” She glanced at her watch before continuing. “Ok
Latest chapter
Beyond The Lines Wakas
Inilapag ko sa tomb ang bulaklak na dala ko. Nilingon ko si Russel na tuwid na nakatayo sa aking tabi, nakapamulsa at sa puntod nakatingin. Umupo ako't tinanggal ang mga dahong nalaglag doon. I sighed as I silently prayed for her soul. “What are you doing here?” Sabay kaming napabaling ni Russel sa likuran. Hindi namin namalayan ang pagdating ni Alodia. Mayroon din syang dalang isang palumpon ng mga bulaklak. Tumayo ako at ibinigay sa kanya ang pwesto. Dahan-dahan niyang inilapag ang mga bulaklak sa tabi ng akin. “I'm here to pay respect for the child,” mahinahong turan ko. “Hindi naman kami magtatagal.”“Thank you.”Napatitig ako sa kanya nang sambitin nya ang mga katagang iyon. “Thank you for understanding, Alliyah.” Hinahaplos-haplos niya ang nitso habang nagsasalita. “I know I've done too many bad things to you. I know I was such a selfish woman. I did nothing but ruin your lives.” Her voice cracked. “I hope you forgive me...”“Wala na sa akin iyon, Alodia,” I said. “Let me s
Beyond The Lines Kabanata 270
“Wait for me!” “Bilis, Usher, ang bagal mo! Mauuna na ako roon!” sigaw ni Lionel sabay takbo palabas.Dumagundong ang hagdan sa nagmamadaling pagbaba ni Usher. Ni hindi pa sya tapos sa pagsusuot ng kanyang damit.“Dahan-dahan–” Hindi ko natapos ang sasabihin ko. He quickly kissed my cheek and ran outside.“Dahan-dahan, Usher! Papaluin kita!” I shouted.“Love you, 'Ma!” aniya't natatawa pa. Napailing ako. The wall clock says it's already 11:58PM. Kaya ganito sila ka-hyper dahil new year count down.“Two minutes na lang! Ba't nandyan ka pa, Alliyah?” puna sa akin ni Olive. Talagang binalikan nya ako rito. Nakapamaywang pa ang bruha sa tapat ng pinto. “Eto na!” Isinuot ko ang long cardigan upang panlaban sa lamig. Hindi ko alam kung gaano katagal kami sa labas. Masakit sa ilong ang lamig ngayon, normal na nangyayari tuwing Bagong Taon. Nagmadali na akong lumabas. Halos kaladkarin pa ako ni Olive papunta sa front yard.Doon nakaipon ang lahat at pare-parehong excited sa pagsisindi ng
Beyond The Lines Kabanata 269
“Puwede na raw akong umuwi.” Nakangisi sa akin si Venus at may pagmamalaking sinabi iyon. “I told you, I'm stronger than you thought. Masyado lang kayong nag-alala sa akin pero kaya ko naman. Kaya ko pang magsurvive ng isa pang linggo sa kamay ni Theo kung 'di niyo ako kinuha.”Awtomatiko akong napangiwi. “Sus! Hindi mo kasi nakita ang hitsura mo no'n! Mukha kang binugbog na puno ng saging!”“Really?”“Anong really? Alam kong alam mo 'yon! Hindi ka na nga halos makatayo tapos gusto mo pa ng extension!”“Kidding!” She exclaimed. “I'm just so happy that I'm all free now. Okay na ako, wala na akong nararamdamang kahit ano!” “Which is good, Venus. Ito yung pinakahihintay namin, yung gumaling ka.”I can see the changes in her. Hindi na gaanong halata ang mga pasa niya sa iba't ibang parte ng katawan, pagaling na ang mga ito. Naghilom na rin ang mga maliliit na hiwa, maging ang mga sugat sa mukha niya. She was kidnapped and battered. Wala siyang kalaban-laban. Ayokong ma-imagine kung paan
Beyond The Lines Kabanata 268
Ilang malalaking hakbang lang ay nahawakan ko na si Venus. She looked confused when in no time, I started untying her hands. Umamba pa syang magpupumiglas ngunit hindi siya makakilos. Kung nagkataong hindi siya nakatali, malamang ay nakatanggap na ako ng sipa. “What the fuck are you doing?” mariing tanong niya. “Get away from me! Don't touch me, you Theo's bitch!” Naiintindihan ko kung bakit ganito sya katalas manalita. Labis siyang nasaktan. She had enough pain.This is the end of her suffering and I'm willing to sacrifice my safety for her. In addition, ang alam niya'y ako si Hera. “H-huwag kang maingay. W-we don't have much time,” sa nanginginig na boses ay sinabi ko.Nanlaki ang mga mata niya nang makilala ako. “Alliyah?”I just nodded and signalled her to keep quiet. My tears started to fall because of too much happiness. Ngunit hindi lang kasiyahan ang nararamdaman ko. Ito ang kasiyahang may halong takot. Lumala ang panginginig ng mga kamay ko nang magsimula na akong kalasin
Beyond The Lines Kabanata 267
I fixed the black hat I'm wearing as we parked at the spacious parking lot in front of this grand hotel. Hindi mabilang ang mga sasakyang narito sa sobrang dami. Nagkatinginan kami ni Russel at ilang sandaling naghintay sa pagdating ng sasakyan ni Daimler hanggang sa ito'y pumarke sa tabi ng sasakyan ni Russel at sa kabila'y doon pumuwesto si Arcel.“Let me help you.” Russel insisted to remove my seat belt. Hindi kasi ako makagalaw nang maayos ngayon dahil sa mabigat na regalong nakapatong sa mga hita ko.After removing my seat belt, he cupped my chin and planted a short but deep kiss on my lips. Kita ko ang pamumungay ng kanyang mga mata sa ilalim ng dim lights sa loob ng sasakyan nang siya'y kumalas. He then licked his lower lip that was slightly reddened because of my lipstick. May nagbabadyang ngiti sa kanyang labi. “I'm nervous.” As always. Mula nang umalis kami ng bahay ay hindi na ako mapalagay sa gagawin naming ito. I tried my best to calm myself while we're on our way to the
Beyond The Lines Kabanata 266
“Huwag kang malikot,” saway ko kay Russel. I'm cleaning his wounds. Hindi nakakatulong ang pagtingin niya kung saan-saan, nagugulo ang ginagawa ko. I'm not professional when it comes to this. Naipa-check up na nya ito sa hospital at kailangan ko nang palitan ngayon. It's 7 in the morning, katatapos lang naming mag-almusal. “Ang likot ni Usher. Baka may mga nagkalat pang bubog sa sahig,” aniya. I get it. We just finished cleaning the house. Tumambad sa amin ang mga basag na gamit kinaumagahan. Lahat ng salamin ay may sira na, wala silang pinalampas kahit isa. Tanging ang mga bintana lang sa ikalawang palapag ang nakaligtas sa mga bala. We already contacted Luke regarding sa pagpapaayos ng bahay. Magsasama siya ng ilang workers para mabilis itong matapos. Siguro nama'y dalawa hanggang tatlong araw lang ang kakailanganin kung tuloy-tuloy. “I wanna skate here, Papa!” Tuwang-tuwa na naman si Alias. Paano kasi, mas lumawak ang tanggapan ng aming bahay dahil nag-rearrange kami ng mga gami
Beyond The Lines Kabanata 265
“Nasaan na kayo, Arcel? Bakit hindi ko na makontak si Russel? What the fuck is happening?” Halos maibato ko ang flower vase sa gilid ko. Hindi ko mapigilan ang panginginig ng katawan ko, gusto ko nang magwala! “We can't also contact him.” Unlike mine, his voice is calm and controlled. Mahinang-mahina iyon, pabulong lang kung tutuusin. “Nandito na kami sa hideout. We need to be extra cautious. Huwag ka munang tumawag, please?” “Paano si Russel? What if he's lost right now?” “That won't happen. Trust him, Alliyah. Kailangan ko nang ibaba 'to. Please, don't do anything stupid. Huwag kang lalabas ng bahay kahit anong mangyari. Wait for our call.”Napasinghap ako nang putulin na niya ang linya. I kept staring at my phone, still not believing that this is happening. Napamura ako sa labis na pag-aalala. It's been two hours since Russel left at wala pa akong natatanggap na update mula sa kanya! He said he's going to update me but where is he now? I've been calling him but he missed all my
Beyond The Lines Kabanata 264
“Dahan-dahan, hija. Ako na ang magtitimpla, baka mapagod ka,” ani Ma'am Navi sa maaliwalas na tinig. Hindi na natanggal ang ngiti niya sa akin mula nang malamang buntis ako.I awkwardly smiled. “Hindi naman po ako mapapagod.” Nagtitimpla lang ako ng juice. Bukod dyan, tinulungan nya rin akong maghanda ng meryenda kahit hindi naman kailangan. Kayang-kaya ko naman ito. Sila nina Ate Ziri, panay ang sunod sa akin. I can't believe this.“Ay, naku! Kami na ang bahala riyan! Ang mabuti pa, magpahinga ka na lang.”Wala akong nagawa nang agawin niya sa akin ang garapon ng juice powder.“Ako na ang magdadala nito. Halika na, Ma'am. Sumama ka na sa akin,” paanyaya ni Manang Elsa matapos kunin ang dalawang tray ng sandwich.Seriously! Yes, I'm pregnant but it doesn't mean I can't move! Hindi ako makapaniwala. Bakas pa rin ang gulat sa mukha ko nang sundan ko si Manang sa living room kung saan nakatipon ang lahat. Tapos naman na ang anunsyo pero nariyan pa rin sila. Akala ko'y uuwi rin sila agad
Beyond The Lines Kabanata 263
“Hello? Who's this?” Bagama't wala pa akong naririnig na sagot sa kabilang linya ay nanginginig na ang aking kamay. I swallowed. “Please, magsalita ka! Who are you?” Tumaas ang boses ko dahil sa inip. Bukod sa inip, nilulukob ako ng hindi maipaliwanag na kaba. Nagbuntong-hininga ako't ibinalik sa lata ang hawak kong brush. Kasalukuyan akong nagpipinta rito sa balkonahe nang may tumawag. Hindi rehistrado ang numero kaya agad akong ginapangan ng takot. O baka naman napapraning lang ako dahil sa sitwasyon? Nangunot ang noo ko nang makarinig ng malalalim na paghinga. “Why don't you speak?” padabog kong tanong. The wind blew harshly. Hindi na ako nag-abalang ayusin ang buhok kong nilipad ng hangin. I'm distracted. Maging ang maliit na latang muntik nang matumba ay hindi ko na pinansin. “Alliyah...”My eyes widened when I immediately recognized the voice. Napatayo ako sa gulat dahilan para masipa ko ang isang lata ng paint. Umagos ang laman nito sa sahig subalit hindi ko na iyon naasik
