Kabanata 249

“You can't work for more than six hours.” My man seriously looking at me as he said that. “The gallery's schedule is fixed. It will be opened at eight in the morning to five in the afternoon. Pero ikaw, papasok ka nang alas otso at uuwi bago mag-alas dos nang hapon. That's final.”

Napahikab ako sa antok. Ramdam ko ang pamamasa ng mga mata ko pagkatapos. Inaantok ako habang panay ang pagbibigay ni Russel ng mga paalala, partikular iyong mga dapat at hindi ko dapat gawin habang nagtatrabaho sa art gallery.

“Are you listening?” puna niya sa akin. Sa hitsura ko, baka napapalagay niyang wala akong naintindihan sa mga paliwanag niya.

Well, I'm so sleepy, to be honest. Hindi ko gustong ganito ako ka-space out habang panay ang pagsasalita ni Russel. Nakikinig naman ako at nasusundan ko sya. Ang hindi ko lang magawa ay tumugon at magbigay ng opinyon kapalit ng mga paalala nya.

“I'm listening. Go on...” wika ko sa mahinang boses.

He sighed. “I'm done, Alliyah. Nakuha mo ba lahat ng bilin ko?”

“