LOGINShare
Kabanata 254
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Beyond The Lines Kabanata 255
Umuuga ang mga balikat ko habang umiiyak. Yakap ko ang unan na nagsilbing kakampi ko sa mga sandaling ito. Wala akong pakialam kung mabasa man ito ng mga luha ko, ang mahalaga'y makapaglabas ako ng sama ng loob.“Ano bang nangyari?” Nasa likuran ko si Nanay, nakaupo sa gilid ng kama. Kanina pa siya nariyan, sinasamahan ako rito. Nang makita nya akong umiiyak pag-uwi ko'y agad niya akong sinundan at hindi na umalis pa sa tabi ko. “Aba't kanina ka pa iyak nang iyak riyan, Alliyah!” Iritado na sya dahil hindi ako nagsasalita. “Sabihin mo nga sa akin kung anong iniiyak mo. Si Russel ba? Anong ginawa sa 'yo ng asawa mo?” Humikbi ako't malalim na huminga. Tuloy-tuloy ang pag-agos ng luha ko nang magsalita ako. “'Nay... M-may anak si Russel kay Alodia.”“Ano kamo?” gulat niyang tanong. “Paanong may anak sila?”“N-nabuntis ni Russel si Alodia noon pero hiwalay na sila nang malaman ni Alodia. Bago pa nya masabi kay Russel ay nakunan sya. Hindi na nya ipinaalam pa...”“At kanino mo naman nalam
Beyond The Lines Kabanata 256
“Welcome po sa A.M.C!” rinig kong bati ni Gil sa mga bagong dating na visitors.Matatapos na ang work hours pero may mga humahabol pa rin. Nagliligpit na rin ako ng mga gamit bilang paghahanda sa pag-alis. Natapos ko nang isalansan ang mga form at document, malinis na ang aking mesa. Balak kong mag-early out dahil pupuntahan ko si Venus. Ilang araw na syang hindi nagpaparamdam sa akin at nag-aalala na ako nang husto. Ang huling balita nya'y tatlong araw na raw buhat nang makalabas ng hospital si Tiyo Banny. Ang sabi pa niya ay sa dating bahay nila nakatira ngayon si Tiyo Banny, malapit sa farm.Ang ipinag-aalala ko lang ay kung nasaan si Venus ngayon. Ilang araw ko na syang kinukulit sa text ngunit wala syang ni isang tugon. She missed all my calls these past few days. Hanggang ngayon ay wala syang paramdam.Nang makuntento sa nakikitang hitsura ng aking opisina'y nagpasya na akong umalis. Mabilis lang ako nagpaalam sa mga kasama ko. Tinapik ko si Gil na kasalukuyang naglilinis din n
Beyond The Lines Kabanata 257
Nabulabog ang lahat nang tuluyang kumalat ang balitang nawawala si Venus. Hindi ko alam kung paano nabalitaan ni Olive pero nadatnan ko sya sa sala pagbaba ko, umagang-umaga. Kasama niya si Kleen na mukhang inistorbo niya para magdrive ng auto.Napatayo siya bago pa man ako makababa ng hagdan. “What the hell is happening? Bakit nawawala si Venus?” Iyon ang bungad niya sa akin.“Hindi ko rin alam. We already contacted Daimler. Hindi rin nya mahanap si Venus.”“Jesus! Naitanong mo na ba sa agency nya?”“No. Ngayon pa lang ako pupunta roon.”“Sasama ako! Let's go!”“Ate, may trabaho pa ako.” Napakamot sa ulo si Kleen.“Oh, sige, umuwi ka na. Sasama ako kay Alliyah. Sabihin ko kay Mama mabilis lang ako.”“Ihahatid ko na lang ang ate mo pauwi, Kleen.”Kausap ko si Russel habang nagmamaneho. Umaalingawngaw ang boses niya sa bluetooth speaker ng aking sasakyan.“Nasaan kayo?” I asked.“Hindi ko alam kung saan papunta si Daimler. I'm just following his car.”“Mag-ingat kayo. Si Arcel, kasama b
Beyond The Lines Kabanata 258
“Are you okay?” Lumapit sa akin si Derby. Inayos niya ang upuang nasa harapan ng aking desk at naupo roon. “You look so stressed.”Yes, I am. I'm massaging my temples because I'm having a migraine right now. Napakasakit ng bawat pagtusok ng kirot sa sentido ko. Mariin akong nakapikit. Mas nahihilo kasi ako kapag nagmumulat. “Water? Ikukuha kita,” he insisted.“Yes, please...” I said without opening my eyes. “Alright, give me a second.” Mabilis siyang nawala sa aking harapan.I can't focus on my work because of anxiety. Marahan kong hinawi ang mga papel sa desk ko at ipinalit ang aking cellphone. I've been waiting for Russel's call. He's in a meeting at this hour, I don't know what time will it end. Basta't ang sabi niya'y hintayin ko lang ang tawag nya. Ayaw ko naman syang kulitin at baka makaistorbo lang ako. So this is the reason why I'm feeling this way. Pakiramdam ko'y babaliktad ang sikmura ko anumang oras kapag hindi ko kinaya ang kaba. I badly need updates! Hindi lang pag-aa
Beyond The Lines Kabanata 259
These problems have to be solved as soon as possible. Sa bawat paglipas ng minuto ay mga buhay na mas nalalagay sa alanganin, may mga bagay na patuloy na nagbabago at mas lumalaki ang problema.“Calm down, Alliyah! We're on a highway!” natatarantang awat sa akin ni Olive. “Kalmado ako, Olive.”“Bumibilis ang takbo ng sasakyan! Damn it!” Kung wala kami sa gitna ng mga suliranin, baka tinawanan ko sya. Subalit alam naming pareho kung saan kami pupunta, there's no room for jokes especially when we're heading at Callanda Villa where Denise is currently residing. I had series of thoughts last night, thinking how would I solve something without messing up the initials plans and here we go, trusting our guts. Bahala na kung anong mangyari. Binagalan ko ang pagmamaneho nang makarating kami sa bukana ng village. Alerto ang gwardyang naroon, agad kinatok ang bintana ng aking sasakyan. I rolled the window down, exposing my face Upang wala nang maraming tanong, ipinakita ko na sa kanya ang ID
Beyond The Lines Kabanata 260
“Thank you so much for coming tonight!” pagtatapos ko sa munting selebrasyon. Natapos ang giveaway ceremony sa masigabong palakpakan. Hindi nawala ang ngiti ko sa mga dumalo hanggang sa unti-unti silang humupa. Napuno ng mga sasakyan ang malawak na parking lot dahil sa dami ng tao. Ngayon kami nagrelease ng giveaway paintings bilang pagdiriwang ng target sales. Sa nakalipas na mahigit isang buwan, pumalo iyon nang higit pa sa inaasahan. “Congratulations, 'cous!” Saglit akong niyakap ni Olive.“Congrats, Alliyah.” Tipid na ngiti ang iginawad sa akin ni Ruan. He's here together with Luke and Slyghen.Marami pa akong natanggap na pagbati at pasasalamat mula sa mga maswerteng nakatanggap ng paintings.“Sana mas umunlad pa ang negosyo mo, Alliyah. I'm rooting for you!”I smiled at Slyghen. “Salamat sa pagpunta.”“Well, sulit na sulit naman!”Hinintay ko lang matapos ang pagpapasalamat ng mga dumalo bago ako nagtungo sa office upang isaayos na ang mga gamit ko. It's past 7pm at kailangan
Beyond The Lines Kabanata 261
Tagaktak ang pawis ko pagkatapos ng matagal na pagsusuka. What's making it harder for me is the dizziness. Hindi ko na kayang tiisin ang sakit ng sikmura ko. Kanina pa ako naduduwal ngunit wala namang lumalabas sa bibig ko. I haven't eaten my breakfast yet. Gusto ko munang ikalma ang katawan ko bago kumain nang sa gayon ay hindi masayang ang pagkaing isusuka ko lang. Ganito kahirap magbuntis.Maagap akong nasambot ni Russel nang bigla akong napaupo, hindi ako tuluyang bumagsak sa sahig.“Damn it! Is this fucking normal?” Kanina pa sya naiinis sa nakikita niya. Akmang papasok na sya sa trabaho nang bigla akong mapasugod sa lababo. Obviously, narito pa rin siya, trenta minutos na ang nakalilipas. Kumukulo ang tiyan ko dahil sa gutom ngunit sumasabay naman ang naduduwal na pakiramdam. Naglalaway rin ako dahil siguro'y napasukan ng lamig ang sikmura ko. Ngayon, hindi ako makapagpasya kung dapat na ba akong kumain o mamaya na lang.“Can I just bring you to the hospital?”I stared at my wo
Beyond The Lines Kabanata 262
“May gusto ka bang ipaluto kay Manang?”Seconds had passed, he didn't receive any response from me. Nakatitig lang ako sa puting kisame habang nakahiga sa kama. This is just another day to waste. Nagising na naman akong nasusuka. Ilang minuto akong nasa lababo, wala naman akong inilabas kung 'di tubig lang. Obviously, hindi na naman pumasok si Russel. Habang tumatagal ay mas naaapektuhan na ako ng pagbubuntis ko kaya't mas naaabala sya. Although I'm already expecting this, I still hate the feeling. Sino ba naman ang may gustong manghina ang katawan, mahilo at masuka kada umaga? “Alliyah...” he called out.That's when I decided to speak. “Wala. I will eat whatever is on my plate,” sagot ko nang hindi sya nililingon.“Ang sungit mo na naman.”“I'm not.”“I doubt that. Are you still mad at me?”I sighed. Tumagilid ako paharap sa pader, tinalikuran ko sya. I won't fool myself. Alam kong naiinis na naman ako. Hindi ko nga lang iyan masasabi nang direkta sa kanya. I don't think I can. Bak
Latest chapter
Beyond The Lines Wakas
Inilapag ko sa tomb ang bulaklak na dala ko. Nilingon ko si Russel na tuwid na nakatayo sa aking tabi, nakapamulsa at sa puntod nakatingin. Umupo ako't tinanggal ang mga dahong nalaglag doon. I sighed as I silently prayed for her soul. “What are you doing here?” Sabay kaming napabaling ni Russel sa likuran. Hindi namin namalayan ang pagdating ni Alodia. Mayroon din syang dalang isang palumpon ng mga bulaklak. Tumayo ako at ibinigay sa kanya ang pwesto. Dahan-dahan niyang inilapag ang mga bulaklak sa tabi ng akin. “I'm here to pay respect for the child,” mahinahong turan ko. “Hindi naman kami magtatagal.”“Thank you.”Napatitig ako sa kanya nang sambitin nya ang mga katagang iyon. “Thank you for understanding, Alliyah.” Hinahaplos-haplos niya ang nitso habang nagsasalita. “I know I've done too many bad things to you. I know I was such a selfish woman. I did nothing but ruin your lives.” Her voice cracked. “I hope you forgive me...”“Wala na sa akin iyon, Alodia,” I said. “Let me s
Beyond The Lines Kabanata 270
“Wait for me!” “Bilis, Usher, ang bagal mo! Mauuna na ako roon!” sigaw ni Lionel sabay takbo palabas.Dumagundong ang hagdan sa nagmamadaling pagbaba ni Usher. Ni hindi pa sya tapos sa pagsusuot ng kanyang damit.“Dahan-dahan–” Hindi ko natapos ang sasabihin ko. He quickly kissed my cheek and ran outside.“Dahan-dahan, Usher! Papaluin kita!” I shouted.“Love you, 'Ma!” aniya't natatawa pa. Napailing ako. The wall clock says it's already 11:58PM. Kaya ganito sila ka-hyper dahil new year count down.“Two minutes na lang! Ba't nandyan ka pa, Alliyah?” puna sa akin ni Olive. Talagang binalikan nya ako rito. Nakapamaywang pa ang bruha sa tapat ng pinto. “Eto na!” Isinuot ko ang long cardigan upang panlaban sa lamig. Hindi ko alam kung gaano katagal kami sa labas. Masakit sa ilong ang lamig ngayon, normal na nangyayari tuwing Bagong Taon. Nagmadali na akong lumabas. Halos kaladkarin pa ako ni Olive papunta sa front yard.Doon nakaipon ang lahat at pare-parehong excited sa pagsisindi ng
Beyond The Lines Kabanata 269
“Puwede na raw akong umuwi.” Nakangisi sa akin si Venus at may pagmamalaking sinabi iyon. “I told you, I'm stronger than you thought. Masyado lang kayong nag-alala sa akin pero kaya ko naman. Kaya ko pang magsurvive ng isa pang linggo sa kamay ni Theo kung 'di niyo ako kinuha.”Awtomatiko akong napangiwi. “Sus! Hindi mo kasi nakita ang hitsura mo no'n! Mukha kang binugbog na puno ng saging!”“Really?”“Anong really? Alam kong alam mo 'yon! Hindi ka na nga halos makatayo tapos gusto mo pa ng extension!”“Kidding!” She exclaimed. “I'm just so happy that I'm all free now. Okay na ako, wala na akong nararamdamang kahit ano!” “Which is good, Venus. Ito yung pinakahihintay namin, yung gumaling ka.”I can see the changes in her. Hindi na gaanong halata ang mga pasa niya sa iba't ibang parte ng katawan, pagaling na ang mga ito. Naghilom na rin ang mga maliliit na hiwa, maging ang mga sugat sa mukha niya. She was kidnapped and battered. Wala siyang kalaban-laban. Ayokong ma-imagine kung paan
Beyond The Lines Kabanata 268
Ilang malalaking hakbang lang ay nahawakan ko na si Venus. She looked confused when in no time, I started untying her hands. Umamba pa syang magpupumiglas ngunit hindi siya makakilos. Kung nagkataong hindi siya nakatali, malamang ay nakatanggap na ako ng sipa. “What the fuck are you doing?” mariing tanong niya. “Get away from me! Don't touch me, you Theo's bitch!” Naiintindihan ko kung bakit ganito sya katalas manalita. Labis siyang nasaktan. She had enough pain.This is the end of her suffering and I'm willing to sacrifice my safety for her. In addition, ang alam niya'y ako si Hera. “H-huwag kang maingay. W-we don't have much time,” sa nanginginig na boses ay sinabi ko.Nanlaki ang mga mata niya nang makilala ako. “Alliyah?”I just nodded and signalled her to keep quiet. My tears started to fall because of too much happiness. Ngunit hindi lang kasiyahan ang nararamdaman ko. Ito ang kasiyahang may halong takot. Lumala ang panginginig ng mga kamay ko nang magsimula na akong kalasin
Beyond The Lines Kabanata 267
I fixed the black hat I'm wearing as we parked at the spacious parking lot in front of this grand hotel. Hindi mabilang ang mga sasakyang narito sa sobrang dami. Nagkatinginan kami ni Russel at ilang sandaling naghintay sa pagdating ng sasakyan ni Daimler hanggang sa ito'y pumarke sa tabi ng sasakyan ni Russel at sa kabila'y doon pumuwesto si Arcel.“Let me help you.” Russel insisted to remove my seat belt. Hindi kasi ako makagalaw nang maayos ngayon dahil sa mabigat na regalong nakapatong sa mga hita ko.After removing my seat belt, he cupped my chin and planted a short but deep kiss on my lips. Kita ko ang pamumungay ng kanyang mga mata sa ilalim ng dim lights sa loob ng sasakyan nang siya'y kumalas. He then licked his lower lip that was slightly reddened because of my lipstick. May nagbabadyang ngiti sa kanyang labi. “I'm nervous.” As always. Mula nang umalis kami ng bahay ay hindi na ako mapalagay sa gagawin naming ito. I tried my best to calm myself while we're on our way to the
Beyond The Lines Kabanata 266
“Huwag kang malikot,” saway ko kay Russel. I'm cleaning his wounds. Hindi nakakatulong ang pagtingin niya kung saan-saan, nagugulo ang ginagawa ko. I'm not professional when it comes to this. Naipa-check up na nya ito sa hospital at kailangan ko nang palitan ngayon. It's 7 in the morning, katatapos lang naming mag-almusal. “Ang likot ni Usher. Baka may mga nagkalat pang bubog sa sahig,” aniya. I get it. We just finished cleaning the house. Tumambad sa amin ang mga basag na gamit kinaumagahan. Lahat ng salamin ay may sira na, wala silang pinalampas kahit isa. Tanging ang mga bintana lang sa ikalawang palapag ang nakaligtas sa mga bala. We already contacted Luke regarding sa pagpapaayos ng bahay. Magsasama siya ng ilang workers para mabilis itong matapos. Siguro nama'y dalawa hanggang tatlong araw lang ang kakailanganin kung tuloy-tuloy. “I wanna skate here, Papa!” Tuwang-tuwa na naman si Alias. Paano kasi, mas lumawak ang tanggapan ng aming bahay dahil nag-rearrange kami ng mga gami
Beyond The Lines Kabanata 265
“Nasaan na kayo, Arcel? Bakit hindi ko na makontak si Russel? What the fuck is happening?” Halos maibato ko ang flower vase sa gilid ko. Hindi ko mapigilan ang panginginig ng katawan ko, gusto ko nang magwala! “We can't also contact him.” Unlike mine, his voice is calm and controlled. Mahinang-mahina iyon, pabulong lang kung tutuusin. “Nandito na kami sa hideout. We need to be extra cautious. Huwag ka munang tumawag, please?” “Paano si Russel? What if he's lost right now?” “That won't happen. Trust him, Alliyah. Kailangan ko nang ibaba 'to. Please, don't do anything stupid. Huwag kang lalabas ng bahay kahit anong mangyari. Wait for our call.”Napasinghap ako nang putulin na niya ang linya. I kept staring at my phone, still not believing that this is happening. Napamura ako sa labis na pag-aalala. It's been two hours since Russel left at wala pa akong natatanggap na update mula sa kanya! He said he's going to update me but where is he now? I've been calling him but he missed all my
Beyond The Lines Kabanata 264
“Dahan-dahan, hija. Ako na ang magtitimpla, baka mapagod ka,” ani Ma'am Navi sa maaliwalas na tinig. Hindi na natanggal ang ngiti niya sa akin mula nang malamang buntis ako.I awkwardly smiled. “Hindi naman po ako mapapagod.” Nagtitimpla lang ako ng juice. Bukod dyan, tinulungan nya rin akong maghanda ng meryenda kahit hindi naman kailangan. Kayang-kaya ko naman ito. Sila nina Ate Ziri, panay ang sunod sa akin. I can't believe this.“Ay, naku! Kami na ang bahala riyan! Ang mabuti pa, magpahinga ka na lang.”Wala akong nagawa nang agawin niya sa akin ang garapon ng juice powder.“Ako na ang magdadala nito. Halika na, Ma'am. Sumama ka na sa akin,” paanyaya ni Manang Elsa matapos kunin ang dalawang tray ng sandwich.Seriously! Yes, I'm pregnant but it doesn't mean I can't move! Hindi ako makapaniwala. Bakas pa rin ang gulat sa mukha ko nang sundan ko si Manang sa living room kung saan nakatipon ang lahat. Tapos naman na ang anunsyo pero nariyan pa rin sila. Akala ko'y uuwi rin sila agad
Beyond The Lines Kabanata 263
“Hello? Who's this?” Bagama't wala pa akong naririnig na sagot sa kabilang linya ay nanginginig na ang aking kamay. I swallowed. “Please, magsalita ka! Who are you?” Tumaas ang boses ko dahil sa inip. Bukod sa inip, nilulukob ako ng hindi maipaliwanag na kaba. Nagbuntong-hininga ako't ibinalik sa lata ang hawak kong brush. Kasalukuyan akong nagpipinta rito sa balkonahe nang may tumawag. Hindi rehistrado ang numero kaya agad akong ginapangan ng takot. O baka naman napapraning lang ako dahil sa sitwasyon? Nangunot ang noo ko nang makarinig ng malalalim na paghinga. “Why don't you speak?” padabog kong tanong. The wind blew harshly. Hindi na ako nag-abalang ayusin ang buhok kong nilipad ng hangin. I'm distracted. Maging ang maliit na latang muntik nang matumba ay hindi ko na pinansin. “Alliyah...”My eyes widened when I immediately recognized the voice. Napatayo ako sa gulat dahilan para masipa ko ang isang lata ng paint. Umagos ang laman nito sa sahig subalit hindi ko na iyon naasik
