LOGINShare
Kabanata 247
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Beyond The Lines Kabanata 248
Bago dumating ang araw ng pagbubukas ng art gallery ay nagtungo kami roon para magsaayos ng mga gamit. Inabot kami ng maghapon sa pagsasabit pa lang ng mga painting. Katulong ko sina Olive at Venus kasama ng mga piling artist na nag-apply. Itong mga pasado sa akin ay dumaan din kay Russel. Of course, sa malalaking ganap sa buhay ko, hindi pwedeng mawala ang opinyon niya. “Wow! Perfect!” ani Venus habang nagpapagpag ng mga kamay.Sa sobrang abala namin ay dito na kami kumain sa loob. Nalinis naman na ang sahig, wala nang alikabok. Inuna namin iyon bago pa namin ipinasok ang mga gamit. Sabik na akong matapos 'to kaya hindi na kami nag-abalang kumain sa labas. Hindi na rin kami kumuha ng karagdagang organizers. Gusto kong mapagod at damahin ang effort dahil akin ito. Gusto kong ako mismo ang makakita ng resulta. Hindi lang iyan, ako mismo ang nagsabit ng ibang painting. Ang saya sa pakiramdam. I'm sure this will be all worth it. Ang ilan sa mga muwebles na narito'y bigay ni Ma'am Navi,
Beyond The Lines Kabanata 249
“You can't work for more than six hours.” My man seriously looking at me as he said that. “The gallery's schedule is fixed. It will be opened at eight in the morning to five in the afternoon. Pero ikaw, papasok ka nang alas otso at uuwi bago mag-alas dos nang hapon. That's final.”Napahikab ako sa antok. Ramdam ko ang pamamasa ng mga mata ko pagkatapos. Inaantok ako habang panay ang pagbibigay ni Russel ng mga paalala, partikular iyong mga dapat at hindi ko dapat gawin habang nagtatrabaho sa art gallery.“Are you listening?” puna niya sa akin. Sa hitsura ko, baka napapalagay niyang wala akong naintindihan sa mga paliwanag niya.Well, I'm so sleepy, to be honest. Hindi ko gustong ganito ako ka-space out habang panay ang pagsasalita ni Russel. Nakikinig naman ako at nasusundan ko sya. Ang hindi ko lang magawa ay tumugon at magbigay ng opinyon kapalit ng mga paalala nya.“I'm listening. Go on...” wika ko sa mahinang boses.He sighed. “I'm done, Alliyah. Nakuha mo ba lahat ng bilin ko?”“
Beyond The Lines Kabanata 250
Kasisikat pa lang ng araw at ang sinag nito'y bago pa lamang kumakalat sa kalawakan ng bakuran nang mahagip ng mga mata ko ang pagpasok ni Venus mula sa main gate. Bilang matalik kong kaibigan, hindi na rin siya iba sa mga house guard. Agad siyang pinapasok ni Kuya Ekoy nang hindi tinatanong kung anong kailangan niya.Napataas ang kilay ko nang mapansin ang pagmamadali niyang maglakad. Natigil ako sa pagdidilig ng mga halaman sa paso. Hinintay ko syang makatungtong sa terasa.“What brought you here this early?” bungad ko. Bihis na bihis siya. Suot ang kulay beige na ruffled skirt at puting croptop, bumagay din ang itim na boots. She looks like she'll be attending a fashion show. Kulot na kulot ang buhok na hanggang siko ang haba at kapansin-kapansin ang tapang ng hitsura niya sa smoky makeup. Nakataas sa ulo ang paborito niyang aviator. “I'll be attending a meeting with my old manager. Anyways, dumaan talaga ako rito para kausapin ka.” She glanced at her watch before continuing. “Ok
Beyond The Lines Kabanata 251
Naging maayos ang takbo ng trabaho ko sa mga nakalipas na araw. Magdadalawang-Linggo pa lamang ang A.M.C Gallery pero inuulan na ng biyaya. Palaging matao sa bawat maghapon at nakakalikom kami ng malaking halagang higit pa sa inaasahan. Nakatulong din ang maayos kong pakiramdam kaya walang naging problema. I am able to entertain visitors and art collectors, talk to them for a moment at the same time. Sa unang tatlong araw ay nahirapan akong mag-adjust sa gampanin ko bilang CEO, manager, ina ni Alias, at asawa ni Russel. Nahirapan akong i-manage ang atensyon ko. Malaking bagay iyong hindi ako masyadong napapagod sa trabaho kaya may sapat na enerhiya pa ako pag-uwi sa bahay. Pinagninilayan ko naman kada gabi ang mga nangyari sa maghapon, at narerealize kong sa bawat araw ay mayroon akong natututunan. Ngayon lang tuluyang nag-sink in sa akin ang lahat. Pakiramdam ko nga'y nagagahol ako sa oras sa tuwing humihingi ng atensyon si Alias. Don't get me wrong, sapat ang oras na inilalaan ko s
Beyond The Lines Kabanata 252
“Alodia's father. Iyon ang pakilala nya,” saad ko. Ramdam ko ang katabangan ng boses ko. Sumeryoso si Russel nang marinig iyon. Bahagya siyang gumalaw sa kanyang kinauupuan, malapit nang mangunot ang noo. “And? What did he say?” aniya sa kuryosong tono. Kung hindi ko lamang pilit ikinakalma ang kalooban ko, baka napapikit na ako nang mariin. I am pissed. I feel insulted and degraded for some reasons. Ang banggitin kay Russel at ikuwento ang senaryong gusto ko na lang kalimutan ay hindi madaling gawin. I had a hard time to sleep thinking about Alodia's father and the words he said. Umuwi akong balisa kahapon at kakatwang nagawa kong itago ang pagkabagabag. Ngunit nang magising ako't bumangon at pagkatapos ay napatulala sa salamin ng banyo, nabisto ako ni Russel nang madatnan ako sa ganoong sitwasyon. He immediately asked what's bothering me as if he's so sure that something is up. Nang sabihin ko namang wala at ayos lang ako, hindi siya naniwala. He didn't stop asking me until I fina
Beyond The Lines Kabanata 253
Tulala ako habang nag-aalmusal. Hindi ko namalayang tumutulo na pala ang luha ko at halos humalo na iyon sa pagkain. Agad ko iyong pinalis bago pa ako mahuli ni Nanay. Tiyak na pagagalitan ako no'n.“Y-you want more?” sinikap kong magsalita sa kabila ng panunuyo ng lalamunan. Akmang susubuan kong muli si Alias nang tanggihan niya iyon. Naibaba ko ang kutsara.“Why are you crying, Mama?”Napalunok ako. Oo nga pala. Hindi lang si Nanay ang marunong makiramdam. Oo nga pala, malaki na ang aking anak. He became smarter now. Day by day, I can notice his progress. Aside from that, he's also observant. Imposibleng maitago ko sa kanya ang lungkot ko. I don't think I can alibi.“I'm okay, baby. Let's just eat, okay?” I smiled, wiping the falling tears. No matter how hard I hold them, they keep on escaping.“I'm full, Mama,” my son said, shaking his head. “Alright.” Nagpakawala ako ng malalim na paghinga. Pinainom ko na lang siya ng tubig subalit hindi nawala ang makahulugang tingin niya sa aki
Beyond The Lines Kabanata 254
Nagtatalo ang isip at puso ko kung tama ba itong gagawin ko. Nanginginig ang mga kamay kong nakahawak sa manibela dulot ng kaba. Kagat-kagat ko ang labi ko nang iparke ang sasakyan sa malawak na parking lot ng sementeryo. Ilang segundo muna akong hindi gumalaw, natatakot akong lumabas. Hindi ko alam... Walang-wala sa plano ko ang sundan si Russel. Maayos akong nagpasya. Pinag-isipan ko nang maayos ang sitwasyon at wala akong balak manghimasok sa kanila. Ngayong narito na ako ay parang gusto kong bumalik sa Kalibero. I know this isn't right. I should not meddle. Gusto kong sisihin ang ama ni Alodia. Hindi ko ito magagawa kung hindi dahil sa mga sinabi niya. He provoked me at inaamin kong nadala ako ng pride ko.Ilang beses akong nagbuntong-hininga bago magpasyang lumabas ng sasakyan. Habang naglalakad sa itinurong lugar ng ama ni Alodia ay nagsisirko sa isip ko ang naging pag-uusap namin sa opisina ko. “Diretsuhin niyo po ako kung may gusto kayong sabihin. Huwag na po tayong magpaiko
Beyond The Lines Kabanata 255
Umuuga ang mga balikat ko habang umiiyak. Yakap ko ang unan na nagsilbing kakampi ko sa mga sandaling ito. Wala akong pakialam kung mabasa man ito ng mga luha ko, ang mahalaga'y makapaglabas ako ng sama ng loob.“Ano bang nangyari?” Nasa likuran ko si Nanay, nakaupo sa gilid ng kama. Kanina pa siya nariyan, sinasamahan ako rito. Nang makita nya akong umiiyak pag-uwi ko'y agad niya akong sinundan at hindi na umalis pa sa tabi ko. “Aba't kanina ka pa iyak nang iyak riyan, Alliyah!” Iritado na sya dahil hindi ako nagsasalita. “Sabihin mo nga sa akin kung anong iniiyak mo. Si Russel ba? Anong ginawa sa 'yo ng asawa mo?” Humikbi ako't malalim na huminga. Tuloy-tuloy ang pag-agos ng luha ko nang magsalita ako. “'Nay... M-may anak si Russel kay Alodia.”“Ano kamo?” gulat niyang tanong. “Paanong may anak sila?”“N-nabuntis ni Russel si Alodia noon pero hiwalay na sila nang malaman ni Alodia. Bago pa nya masabi kay Russel ay nakunan sya. Hindi na nya ipinaalam pa...”“At kanino mo naman nalam
Latest chapter
Beyond The Lines Wakas
Inilapag ko sa tomb ang bulaklak na dala ko. Nilingon ko si Russel na tuwid na nakatayo sa aking tabi, nakapamulsa at sa puntod nakatingin. Umupo ako't tinanggal ang mga dahong nalaglag doon. I sighed as I silently prayed for her soul. “What are you doing here?” Sabay kaming napabaling ni Russel sa likuran. Hindi namin namalayan ang pagdating ni Alodia. Mayroon din syang dalang isang palumpon ng mga bulaklak. Tumayo ako at ibinigay sa kanya ang pwesto. Dahan-dahan niyang inilapag ang mga bulaklak sa tabi ng akin. “I'm here to pay respect for the child,” mahinahong turan ko. “Hindi naman kami magtatagal.”“Thank you.”Napatitig ako sa kanya nang sambitin nya ang mga katagang iyon. “Thank you for understanding, Alliyah.” Hinahaplos-haplos niya ang nitso habang nagsasalita. “I know I've done too many bad things to you. I know I was such a selfish woman. I did nothing but ruin your lives.” Her voice cracked. “I hope you forgive me...”“Wala na sa akin iyon, Alodia,” I said. “Let me s
Beyond The Lines Kabanata 270
“Wait for me!” “Bilis, Usher, ang bagal mo! Mauuna na ako roon!” sigaw ni Lionel sabay takbo palabas.Dumagundong ang hagdan sa nagmamadaling pagbaba ni Usher. Ni hindi pa sya tapos sa pagsusuot ng kanyang damit.“Dahan-dahan–” Hindi ko natapos ang sasabihin ko. He quickly kissed my cheek and ran outside.“Dahan-dahan, Usher! Papaluin kita!” I shouted.“Love you, 'Ma!” aniya't natatawa pa. Napailing ako. The wall clock says it's already 11:58PM. Kaya ganito sila ka-hyper dahil new year count down.“Two minutes na lang! Ba't nandyan ka pa, Alliyah?” puna sa akin ni Olive. Talagang binalikan nya ako rito. Nakapamaywang pa ang bruha sa tapat ng pinto. “Eto na!” Isinuot ko ang long cardigan upang panlaban sa lamig. Hindi ko alam kung gaano katagal kami sa labas. Masakit sa ilong ang lamig ngayon, normal na nangyayari tuwing Bagong Taon. Nagmadali na akong lumabas. Halos kaladkarin pa ako ni Olive papunta sa front yard.Doon nakaipon ang lahat at pare-parehong excited sa pagsisindi ng
Beyond The Lines Kabanata 269
“Puwede na raw akong umuwi.” Nakangisi sa akin si Venus at may pagmamalaking sinabi iyon. “I told you, I'm stronger than you thought. Masyado lang kayong nag-alala sa akin pero kaya ko naman. Kaya ko pang magsurvive ng isa pang linggo sa kamay ni Theo kung 'di niyo ako kinuha.”Awtomatiko akong napangiwi. “Sus! Hindi mo kasi nakita ang hitsura mo no'n! Mukha kang binugbog na puno ng saging!”“Really?”“Anong really? Alam kong alam mo 'yon! Hindi ka na nga halos makatayo tapos gusto mo pa ng extension!”“Kidding!” She exclaimed. “I'm just so happy that I'm all free now. Okay na ako, wala na akong nararamdamang kahit ano!” “Which is good, Venus. Ito yung pinakahihintay namin, yung gumaling ka.”I can see the changes in her. Hindi na gaanong halata ang mga pasa niya sa iba't ibang parte ng katawan, pagaling na ang mga ito. Naghilom na rin ang mga maliliit na hiwa, maging ang mga sugat sa mukha niya. She was kidnapped and battered. Wala siyang kalaban-laban. Ayokong ma-imagine kung paan
Beyond The Lines Kabanata 268
Ilang malalaking hakbang lang ay nahawakan ko na si Venus. She looked confused when in no time, I started untying her hands. Umamba pa syang magpupumiglas ngunit hindi siya makakilos. Kung nagkataong hindi siya nakatali, malamang ay nakatanggap na ako ng sipa. “What the fuck are you doing?” mariing tanong niya. “Get away from me! Don't touch me, you Theo's bitch!” Naiintindihan ko kung bakit ganito sya katalas manalita. Labis siyang nasaktan. She had enough pain.This is the end of her suffering and I'm willing to sacrifice my safety for her. In addition, ang alam niya'y ako si Hera. “H-huwag kang maingay. W-we don't have much time,” sa nanginginig na boses ay sinabi ko.Nanlaki ang mga mata niya nang makilala ako. “Alliyah?”I just nodded and signalled her to keep quiet. My tears started to fall because of too much happiness. Ngunit hindi lang kasiyahan ang nararamdaman ko. Ito ang kasiyahang may halong takot. Lumala ang panginginig ng mga kamay ko nang magsimula na akong kalasin
Beyond The Lines Kabanata 267
I fixed the black hat I'm wearing as we parked at the spacious parking lot in front of this grand hotel. Hindi mabilang ang mga sasakyang narito sa sobrang dami. Nagkatinginan kami ni Russel at ilang sandaling naghintay sa pagdating ng sasakyan ni Daimler hanggang sa ito'y pumarke sa tabi ng sasakyan ni Russel at sa kabila'y doon pumuwesto si Arcel.“Let me help you.” Russel insisted to remove my seat belt. Hindi kasi ako makagalaw nang maayos ngayon dahil sa mabigat na regalong nakapatong sa mga hita ko.After removing my seat belt, he cupped my chin and planted a short but deep kiss on my lips. Kita ko ang pamumungay ng kanyang mga mata sa ilalim ng dim lights sa loob ng sasakyan nang siya'y kumalas. He then licked his lower lip that was slightly reddened because of my lipstick. May nagbabadyang ngiti sa kanyang labi. “I'm nervous.” As always. Mula nang umalis kami ng bahay ay hindi na ako mapalagay sa gagawin naming ito. I tried my best to calm myself while we're on our way to the
Beyond The Lines Kabanata 266
“Huwag kang malikot,” saway ko kay Russel. I'm cleaning his wounds. Hindi nakakatulong ang pagtingin niya kung saan-saan, nagugulo ang ginagawa ko. I'm not professional when it comes to this. Naipa-check up na nya ito sa hospital at kailangan ko nang palitan ngayon. It's 7 in the morning, katatapos lang naming mag-almusal. “Ang likot ni Usher. Baka may mga nagkalat pang bubog sa sahig,” aniya. I get it. We just finished cleaning the house. Tumambad sa amin ang mga basag na gamit kinaumagahan. Lahat ng salamin ay may sira na, wala silang pinalampas kahit isa. Tanging ang mga bintana lang sa ikalawang palapag ang nakaligtas sa mga bala. We already contacted Luke regarding sa pagpapaayos ng bahay. Magsasama siya ng ilang workers para mabilis itong matapos. Siguro nama'y dalawa hanggang tatlong araw lang ang kakailanganin kung tuloy-tuloy. “I wanna skate here, Papa!” Tuwang-tuwa na naman si Alias. Paano kasi, mas lumawak ang tanggapan ng aming bahay dahil nag-rearrange kami ng mga gami
Beyond The Lines Kabanata 265
“Nasaan na kayo, Arcel? Bakit hindi ko na makontak si Russel? What the fuck is happening?” Halos maibato ko ang flower vase sa gilid ko. Hindi ko mapigilan ang panginginig ng katawan ko, gusto ko nang magwala! “We can't also contact him.” Unlike mine, his voice is calm and controlled. Mahinang-mahina iyon, pabulong lang kung tutuusin. “Nandito na kami sa hideout. We need to be extra cautious. Huwag ka munang tumawag, please?” “Paano si Russel? What if he's lost right now?” “That won't happen. Trust him, Alliyah. Kailangan ko nang ibaba 'to. Please, don't do anything stupid. Huwag kang lalabas ng bahay kahit anong mangyari. Wait for our call.”Napasinghap ako nang putulin na niya ang linya. I kept staring at my phone, still not believing that this is happening. Napamura ako sa labis na pag-aalala. It's been two hours since Russel left at wala pa akong natatanggap na update mula sa kanya! He said he's going to update me but where is he now? I've been calling him but he missed all my
Beyond The Lines Kabanata 264
“Dahan-dahan, hija. Ako na ang magtitimpla, baka mapagod ka,” ani Ma'am Navi sa maaliwalas na tinig. Hindi na natanggal ang ngiti niya sa akin mula nang malamang buntis ako.I awkwardly smiled. “Hindi naman po ako mapapagod.” Nagtitimpla lang ako ng juice. Bukod dyan, tinulungan nya rin akong maghanda ng meryenda kahit hindi naman kailangan. Kayang-kaya ko naman ito. Sila nina Ate Ziri, panay ang sunod sa akin. I can't believe this.“Ay, naku! Kami na ang bahala riyan! Ang mabuti pa, magpahinga ka na lang.”Wala akong nagawa nang agawin niya sa akin ang garapon ng juice powder.“Ako na ang magdadala nito. Halika na, Ma'am. Sumama ka na sa akin,” paanyaya ni Manang Elsa matapos kunin ang dalawang tray ng sandwich.Seriously! Yes, I'm pregnant but it doesn't mean I can't move! Hindi ako makapaniwala. Bakas pa rin ang gulat sa mukha ko nang sundan ko si Manang sa living room kung saan nakatipon ang lahat. Tapos naman na ang anunsyo pero nariyan pa rin sila. Akala ko'y uuwi rin sila agad
Beyond The Lines Kabanata 263
“Hello? Who's this?” Bagama't wala pa akong naririnig na sagot sa kabilang linya ay nanginginig na ang aking kamay. I swallowed. “Please, magsalita ka! Who are you?” Tumaas ang boses ko dahil sa inip. Bukod sa inip, nilulukob ako ng hindi maipaliwanag na kaba. Nagbuntong-hininga ako't ibinalik sa lata ang hawak kong brush. Kasalukuyan akong nagpipinta rito sa balkonahe nang may tumawag. Hindi rehistrado ang numero kaya agad akong ginapangan ng takot. O baka naman napapraning lang ako dahil sa sitwasyon? Nangunot ang noo ko nang makarinig ng malalalim na paghinga. “Why don't you speak?” padabog kong tanong. The wind blew harshly. Hindi na ako nag-abalang ayusin ang buhok kong nilipad ng hangin. I'm distracted. Maging ang maliit na latang muntik nang matumba ay hindi ko na pinansin. “Alliyah...”My eyes widened when I immediately recognized the voice. Napatayo ako sa gulat dahilan para masipa ko ang isang lata ng paint. Umagos ang laman nito sa sahig subalit hindi ko na iyon naasik
