All Chapters of ทายาทอันดับหนึ่ง: Chapter 11 - Chapter 20

มองดูผู้คนที่ส่งเสียงเกรียวกราว วินน์รู้สึกราวกับนั่งอยู่บนเข็ม ถึงแม้เธอจะไม่รู้ว่าฟิลิปเตรียมอะไรมา แต่เขาก็บอกกับเธอว่ามันคือภาพวาดฟิลิปไม่ใช่คนโง่ดังนั้นเขาจึงเตรียมภาพวาดที่ได้มาจากรัสเซล แต่น่าเสียดายที่วินน์ไม่ได้รู้ เธอคิดว่าฟิลิปคงซื้อภาพวาดทั่ว ๆ ไปมาเท่านั้น แต่ตอนนี้ เอเดนได้มอบภาพวาดของศิลปินที่มีชื่อเสียงชาวจีน และได้รับคำชมมากมายจากทุกคน ภาพวาดของ ฟิลิป เมื่อเทียบกับของหายากเช่นนั้น รั้งแต่จะเป็นการทำให้เขาโดนดูถูก ถ้าเขาเอามันออกมา“มันก็แค่ของขวัญธรรมดา ไม่มีอะไรให้ดูหรอก” วินน์พูดขึ้นแทนฟิลิป เธอจ้องเขาด้วยสายตาพิฆาต ถ้าเขาทำให้ตัวเองต้องอับอายต่อหน้าทุกคนวันนี้เธอจะเกลียดเขาตลอดไป! เธอคงจะไม่มีวันเชิดหน้าชูตาต่อหน้าเอเดนได้อีก“พี่ ทำไมพี่หยาบคายอย่างนั้นล่ะ พี่จะเมินเฉยต่อน้ำใจของพี่เขยลูกพี่ลูกน้องอย่างนั้นเหรอ?” ลินน์หัวเราะคิกคักในขณะที่พูด เธอเดินเข้ามาและดึงกล่องของขวัญกล่องยาวที่อยู่ใต้โต๊ะที่ฟิลิปแอบซ่อนไว้ออกไป“ดูสิมันเป็นกล่องของขวัญกล่องยาวเหมือนกันเลยจะเป็นภาพวาดเหมือนกันไหมนะ?” ลินน์จงใจลากเสียงของเธอที่เต็มไปด้วยคำถากถางฟิลิปไม่รู้จะพูดอะไรเขาจึ

ฟิลิปนิ่งคิดก่อนที่จะพูดขึ้น “ผมจะยังไม่เจอเขาตอนนี้ ไว้ค่อยคุยกันโอกาสหน้าแล้วกัน”แอนนาตอบกลับ “เข้าใจแล้วค่ะมิสเตอร์คลาร์ก” หลังจากวางสาย ฟิลิปนั่งลงที่โถงทางเดินและผล็อยหลับไปเช้าวันถัดมา วินน์พูดกับเขาอย่างเย็นชา “ฉันจะพามิล่ากลับบ้านบ่ายนี้ คุณจะไปกับฉันไหม?”ฟิลิปพยักหน้า ยิ้มให้เธออย่างขมขื่น “ผมจะไปขอโทษคุณพ่อ”หัวใจของวินน์เต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อได้ยินเขาพูดเช่นนั้น แต่เธอยังคงวางหน้าเฉย และพยักหน้าโดยไม่พูดอะไรในตอนบ่าย ฟิลิปและวินน์พามิล่ามาที่บ้านตระกูลจอห์นสตัน บรรยากาศในบ้านเย็นยะเยือกขึ้นในทันทีเมื่อพวกเขามาถึง“พ่อคะ หนูกลับมาแล้ว” วินน์แกล้งพูดขึ้นอย่างอารมณ์ดีไม่มีใครออกมาต้อนรับพวกเขา ชาร์ลส์นั่งอยู่ที่โซฟาสวมแว่นตาอ่านหนังสือในขณะที่เขากำลังอ่านหนังสือพิมพ์ส่วนมาร์ธากำลังยุ่งอยู่ในครัวฟิลิปวางมิล่าลง เด็กหญิงตัวน้อยรีบไปหลบที่ระหว่างขาด้านหลังพ่อของเธอ สวมกอดขาของฟิลิปไว้แน่น เงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยดวงตากลมโตใสซื่อของเธอ และบ่นพึมพำด้วยเสียงเล็ก “พ่อคะ คุณตากับคุณยายไม่ชอบหนูเหรอคะ?”ฟิลิปย่อตัวลงก่อนจะลูบหัวเล็กของมิล่าด้วยความรักใคร่ เขาส่ายหน้าก่อนจะ

“ก่อปัญหา?” แอนนาขมวดคิ้ว บรรยากาศของเธอเย็นลง ราวกับว่าอุณหภูมิรอบข้างลดลงอีกองศาหนึ่ง ใครก็ตามที่กล้าก่อปัญหาที่ซีวิลแกลลอรี่ต้องกล้ามาก! เมื่ออลิสันเห็นปฏิกิริยาของแอนนา ปากของเธอก็โค้งเป็นรอยยิ้มที่ร้ายกาจ เธอชี้ไปที่ฟิลิปผู้ที่เอามือล้วงกระเป๋า ขณะที่เขายืนอย่างสบาย ๆ และพูดว่า "ถูกต้อง นั่นคือแรงงานต่างด้าวที่ตรงโน่น เขาไม่เพียงแต่สร้างปัญหาแต่ยังประสาทหลอนอีกด้วย เขาบอกว่าอยากเจอคุณ ฉันตำหนิเขานิดหน่อย แต่เขาบอกว่าฉันไม่มีสิทธิ์อยู่ที่ซีวิลแกลลอรี่ เขาเป็นคนโง่เง่าเหรอ?” แอนนามองไปที่อลิสันอย่างเย็นชา แม้ว่าเธอจะไม่ชอบน้ำเสียงที่จองหองของแอลลิสัน เด็กสาวก็ยังคงเป็นหนึ่งในคนของเธอ ดังนั้นเธอจึงเงียบ จากนั้นแอนนาก็เดินวางมาดอย่างสง่างามไปหาฟิลิปและถามด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉยว่า “คุณเป็นคนสร้างปัญหาเหรอ?” ฟิลิปเหลือบมองผู้หญิงคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าเขา เธอคือแอนนา คาร์เตอร์? ไม่เลว สวยงามและน่ารักมาก ฟิลิปไม่ตอบ แต่หยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาอย่างเงียบ ๆ อลิสันโกรธมากเมื่อเห็นการแสดงออกที่ไม่แยแสของฟิลิป เธอชี้ไปที่เขาและตะโกนว่า “ผู้จัดการ ดูสิ! เขาดูหมิ่นคุณอย่างโจ่งแจ้ง! ฉันจะโทรแจ้

ฟิลิปยิ้ม “ฉันมาที่นี่เพื่อดู” ช่างเป็นเรื่องบังเอิญที่ได้พบกับเอเดนที่นี่ "ดู? มีอะไรให้นายดูบ้าง?” ไอเดนฟังดูไม่พอใจ “นายรู้ไหมว่าที่นี่คือที่ไหน? ที่นี่คือสถานที่ที่คนอย่างนายสามารถเข้ามาได้เหรอ? ออกไปเดี๋ยวนี้!” ไอเดนเกลียดฟิลิป ชายถังแตกที่ได้ขโมยเทพธิดาของเขาไปจากเขาและตอนนี้เขายังมาที่ซีวิลแกลลอรี่เพื่อเดินเล่น ชายคนนี้ไม่ตะหนักหรือว่าเขากำลังทำให้แกลเลอรีนี้เสื่อมเสียด้วยการดำรงอยู่ของเขา? ฟิลิปขมวดคิ้วเล็กน้อย รู้สึกรำคาญ “ทำไมฉันมาที่นี่เพื่อดูไม่ได้?” ไอเดน แกรนท์ คนนี้ไม่รู้เลยหรือว่าชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาคือเจ้าของคนใหม่ของซีวิลแกลลอรี่ ดังนั้นไอเดนจึงยังคงมีความกล้าที่จะดูถูกเขา ฟิลิปรู้สึกขยะแขยง “ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!” ไอเดนหัวเราะออกมาอย่างไม่เชื่อ “ฟิลิป นายมันแค่โง่ นายรู้ไหมว่าคนประเภทไหนที่ได้รับการอนุญาตในซีวิลแกลลอรี่?” “เรื่องนี่ฉันไม่รู้จริง ๆ ” ฟิลิปตอบอย่างใจเย็น ไอเดนเชิดคางขึ้น โดยลืมไปแล้วว่าเขามาที่นี่เพื่อทำอะไร เมื่อไหร่อีกที่เขาจะสามารถฉีกหน้าฟิลิปได้ ถ้าไม่ใช่ตอนนี้? “บุคคลที่ได้รับอนุญาตที่นี่ล้วนเป็นบุคคลสำคัญของเมืองริเวอร์เดล ความมั่งคั่ง

ในเวลาเดียวกัน ฟิลิปมาถึงซีวิลแกลลอรี่ วันนี้เป็นงานนิทรรศการของพ่อตาของเขา ดังนั้นเขาจึงมาช่วย ทันทีที่เขาเข้าประตู ฟิลิปสังเกตเห็นว่าห้องโถงได้รับการตกแต่งอย่างหรูหรา มีคุณภาพและรสนิยม มันไม่ได้ทำง่าย ๆ อย่างแน่นอน ดูเหมือนว่าแอนนาได้ใช้ความพยายามจัดตั้งอย่างมาก จัสมินสังเกตเห็นฟิลิปซึ่งกำลังมองไปรอบ ๆ ที่ประตู เธอเดินมาด้วยรอยยิ้มและทักทายว่า “สวัสดีค่ะ คุณต้องการความช่วยเหลือจากฉันไหมคะ? เอ่อ คุณคือ...” นิทรรศการในวันนี้มีความสำคัญเป็นอย่างมาก ผู้จัดการคาร์เตอร์สั่งว่าทุกอย่างจะต้องสมบูรณ์แบบ เนื่องจากแขกในวันนี้ล้วนเป็นบุคคลสำคัญในเมืองริเวอร์เดล ดังนั้นพนักงานทุกคนต้องมีความเคารพและนอบน้อม พวกเขาไม่ควรตัดสินคนจากรูปลักษณ์ของพวกเขา จัสมินคิดว่าฟิลิปเป็นแขกมาที่นี่เพื่อร่วมงานนิทรรศการ อย่างไรก็ตามเธอได้รับแขกมาจำนวนหนึ่งแล้ว และตอนนี้พวกเขากำลังรออยู่ที่บริเวณพักผ่อนในห้องโถงถัดไป แต่สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจ มันคือเขา ฟิลิปเงยหน้าขึ้นและยิ้มบาง ๆ “สวัสดีครับ เราพบกันอีกแล้ว ฉันกำลังมองหาชาร์ลส์ จอห์นสตัน” "คุณจอห์นสตัน?” จัสมินถามด้วยความแปลกใจก่อนที่เธอจะยิ้มออกมา โค้