Share

บทที่ 20

Author: ปรมาจารย์ยูผู้เล่นควัน
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56
ในเวลาเดียวกัน ฟิลิปมาถึงซีวิลแกลลอรี่ วันนี้เป็นงานนิทรรศการของพ่อตาของเขา ดังนั้นเขาจึงมาช่วย

ทันทีที่เขาเข้าประตู ฟิลิปสังเกตเห็นว่าห้องโถงได้รับการตกแต่งอย่างหรูหรา มีคุณภาพและรสนิยม มันไม่ได้ทำง่าย ๆ อย่างแน่นอน ดูเหมือนว่าแอนนาได้ใช้ความพยายามจัดตั้งอย่างมาก

จัสมินสังเกตเห็นฟิลิปซึ่งกำลังมองไปรอบ ๆ ที่ประตู เธอเดินมาด้วยรอยยิ้มและทักทายว่า “สวัสดีค่ะ คุณต้องการความช่วยเหลือจากฉันไหมคะ? เอ่อ คุณคือ...”

นิทรรศการในวันนี้มีความสำคัญเป็นอย่างมาก ผู้จัดการคาร์เตอร์สั่งว่าทุกอย่างจะต้องสมบูรณ์แบบ เนื่องจากแขกในวันนี้ล้วนเป็นบุคคลสำคัญในเมืองริเวอร์เดล ดังนั้นพนักงานทุกคนต้องมีความเคารพและนอบน้อม พวกเขาไม่ควรตัดสินคนจากรูปลักษณ์ของพวกเขา

จัสมินคิดว่าฟิลิปเป็นแขกมาที่นี่เพื่อร่วมงานนิทรรศการ อย่างไรก็ตามเธอได้รับแขกมาจำนวนหนึ่งแล้ว และตอนนี้พวกเขากำลังรออยู่ที่บริเวณพักผ่อนในห้องโถงถัดไป แต่สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจ มันคือเขา

ฟิลิปเงยหน้าขึ้นและยิ้มบาง ๆ “สวัสดีครับ เราพบกันอีกแล้ว ฉันกำลังมองหาชาร์ลส์ จอห์นสตัน”

"คุณจอห์นสตัน?” จัสมินถามด้วยความแปลกใจก่อนที่เธอจะยิ้มออกมา โค้งคำนับเล็กน้อย ก่อนจะพูดว่า "ได้โปรด ตามฉันมาค่ะ"

ฟิลิปพยักหน้า หญิงสาวคนนี้ก็ไม่เลวเลย อย่างไรก็ตามเธอจริงใจมาก

อย่างไรก็ตาม พวกเขาทำได้เพียงก้าวไปไม่กี่ก้าว เมื่อมีเสียงเยาะเย้ยดังมาจากด้านหลัง

“โย่ นายอยู่ที่นี่หรอฟิลิป?” ไอเดนนำคนจำนวนหนึ่งเข้ามาในแกลลอรี่ ด้วยท่าทางกระหยิ่มใจเป็นอย่างมาก

ฟิลิปหันกลับมาและตอบด้วยรอยยิ้ม “ฉันเพิ่งมาถึงที่นี่”

ไอเดนเดินไป เขาอยู่ในชุดสูทสีน้ำเงินนาวีราคาแพง รูปลักษณ์ที่หล่อมากและเปล่งออร่าครอบคลุม เขาเอื้อมมือไปตบไหล่ฟิลิปและดูถูกเขา “วันนี้นายไม่ควรมาที่นี่ นายเป็นแค่ความเสื่อมเสีย แขกที่มาที่งานในนิทรรศการล้วนเป็นบุคคลสำคัญของเมืองริเวอร์เดล ลูกเขยที่ไร้ประโยชน์อย่างนายแค่จะทำให้ลุงจอห์นสตันอับอายไม่ใช่เหรอ?”

ฟิลิปคนนี้ยังคงมีความกล้าที่เผยให้เห็น มันเหมือนกับว่าเขาไม่สามารถวัดคุณค่าของตัวเองได้

ฟิลิปขมวดคิ้ว เขาไม่มีความตั้งใจที่จะตอบโต้กับไอเดนและหันหลังจากไป

เมื่อเห็นเช่นนี้ ไอเดนก็ลุกเป็นไฟ ไอ้ขยะคนนี้กล้าจริง ๆ ที่เป็นคนหยิ่งแบบนี้! นายไม่เห็นเหรอว่าฉันกำลังคุยกับนายอยู่ ทัศนคติของนายเป็นอย่างไร?

"คุณแกรนท์ เพื่อนของคุณดูเหมือนจะดูถูกคุณ” คนจำนวนหนึ่งที่อยู่ด้านหลังแหย่ไอเดน

“ฟิลิป ยืนอยู่ตรงนั้น!” ไอเดนโกรธมาก เมื่อเขานึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ เขาก็ยิ่งรู้สึกรำคาญมากขึ้นไปอีก เขารีบวิ่งไปจับไหล่ของฟิลิปแล้วพูดอย่างโหดเหี้ยมว่า “ไอ้ขยะอย่างนาย ไม่มีที่ยืนใน ซีวิลแกลลอรี่ ออกไปทันที!”

"เวร! นี่คือฟิลิป คลาร์ค คนที่คุณบอกว่าเป็นผู้ให้ภาพวาดปลอมหรือเปล่า?”

“เขาดูยากจนจริง ๆ ด้วยการแต่งตัวอย่างยากจนนี้เขาดูเหมือนชาวนา”

“บกพร่องเช่นนี้เป็นสามีของวินน์ จอห์นสตัน จริงหรือ? ช่างน่าเสียดายจริง ๆ ”

เพื่อนจำนวนหนึ่งที่ไอเดนพามาเริ่มดูถูกฟิลิป ขณะนี้ในที่สุดไอเดน ก็รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย ดูนายสิ ฟิลิป นายช่างน่าขายหน้า วินน์เสียหน้าเพียงแค่อยู่กับขยะอย่างนาย

ฟิลิปขมวดคิ้ว การแสดงออกของเขามืดมนเล็กน้อย “ฉันมาที่นี่เพื่อช่วย”

"ช่วย?" ไอเดนหัวเราะออกมาดัง ๆ “ตลกอะไรอย่างนี้! มีความต้องการให้ไอ้ขยะที่น่าสังเวชเช่นนายช่วยที่นี่เหรอ? นายไม่เห็นว่าสถานที่นี้คือที่ไหน? หรืออะไร? นายมาที่นี่เพื่อส่งกล่องอาหารให้กับบุคคลสำคัญใช่ไหม?” ตอนนี้ไอเดนกำลังเปิดโปงอาชีพของเขาเพื่อให้เขาอับอาย

"คุณแกรนท์ เขาเป็นคนส่งของเหรอ? คุณไม่ได้บอกเรา!”

“ ไม่น่าแปลกใจ เขากลิ่นเหมือนท่อน้ำทิ้ง”

“ไล่คนคนนี้ออกไปเดี๋ยวนี้ อย่าปล่อยให้เขาทำอากาศภายในแปดเปื้อน”

คนจำนวนหนึ่งหัวเราะเยาะอย่างไม่อาจกลั้นไว้ได้

ฟิลิปขมวดคิ้วแน่น เขาจ้องไปที่ไอเดนอย่างเยือกเย็นและกล่าวว่า “อาชีพไม่ได้แบ่งตามชนชั้น ฉันไม่คิดว่าการทำงานส่งของทั้งหลายจะสกปรก”

คนพวกนี้จอมปลอมอย่างแท้จริง การทำงานส่งของเป็นอย่างไร? เป็นเรื่องน่าอับอายเหรอ? พนักงานออฟฟิศกี่คนที่นายคิดว่ารอพวกเรา คนส่งของเพื่อเอาอาหารมาให้? นายคิดว่าฉันได้ความหยิ่งจากมันหรือเปล่า? สิ่งนี้จะไม่ทำ ฉันต้องการเปลี่ยนมุมมองของทุกคนที่มีต่อคนส่งของ ฉันต้องเผื่อเวลาในการเปลี่ยนรถสำหรับทุกคนในบริษัท สกู๊ตเตอร์ไม่สามารถใช้งานได้อย่างแน่นอน แต่อาจจะเป็นของฮาร์เล่ย์ก็ได้

เมื่อเห็นการแสดงออกที่บึ้งตึงของฟิลิป ไอเดนก็หัวเราะอย่างเย็นชา เขาตบไหล่ของฟิลิปอย่างแรงและพูดว่า “ขยะก็คือขยะ มักจะเสนอหน้าเสมอ” จากนั้นเขาก็หันไปหาจัสมินในขณะที่ชี้ไปที่ฟิลิปแล้วพูดว่า “ทำไมเธอถึงปล่อยให้ขยะอย่างเขาเข้ามาข้างใน? ไม่ได้เป็นการดูถูกซีวิลแกลลอรี่หรือ? รีบๆ และไล่เขาออกไป”

การแสดงออกของจัสมินมืดหม่นลง “ฉันขอโทษค่ะคุณแกรนท์ ผู้จัดการของเราได้สั่งให้ทุกคนที่มาที่นี่เป็นแขก โปรดยกโทษให้ฉันที่ไม่สามารถปฏิบัติตามได้”

ไม่สามารถปฏิบัติตาม? ดี ดี ดี!

ไอเดนเหวี่ยงมือของเขาออก หลังจากเพ่งเล็งฟิลิปด้วยสายตาที่ชั่วร้าย เขาก็นำพาเพื่อน ๆ ออกไป เขารีบเร่งที่จะประจบสอพลอและโอ้อวดต่อหน้าคุณลุงจอห์นสตัน

หลังจากที่ไอเดนจากไป ฟิลิปพูดกับจัสมินอย่างสุภาพว่า “ขอบคุณครับ”

“ไม่ต้องหรอกค่ะ ให้ฉันพาคุณไปที่บริเวณพักผ่อนนะคะ” จัสมินยิ้ม รูปร่างที่เพรียวของเธอหันกลับ และเธอก็เดินนำหน้า

ฟิลิปศึกษาภูมิหลังของเธอ แม้ว่าหญิงสาวคนนี้ไม่สามารถเทียบได้กับวินน์ แต่เธอก็ยังคงงดงาม เธอจริงใจและสุภาพกับผู้คนเช่นกัน เธอเป็นผู้หญิงที่ดี

กลับไปที่วินน์ เธออยู่ในห้องน้ำจ้องมองเงาสะท้อนของเธอในกระจก ข้างมือของเธอคือกล่องที่เกวินมอบให้เธอขณะอยู่ข้างใน มันเป็นชุดเดรสที่น่าอับอาย

“ฮู้…” เธอสูดลมหายใจหนัก ๆ วินน์พึมพำกับเงาสะท้อนของเธอ “เพื่อมิล่า ฉันทำได้เพื่อบ้านนี้”

ผู้หญิงที่น่าสงสารและโง่เขลาคนนี้ไม่เต็มใจที่จะเปลี่ยนเป็นชุดที่น่าอับอายที่เกวินมอบให้

สิบห้านาทีต่อมาวินน์ใส่เสื้อเทรนช์โค้ทออกจากตึกของบริษัท และตรงไปที่รถเบนซ์ที่กำลังรออยู่ตรงทางเข้า ในกรณีนี้วินน์ได้พิมพ์ข้อความไปถึงฟิลิป จากนั้นเธอก็วางโทรศัพท์ลงในกระเป๋าอย่างระมัดระวัง

เกวินนั่งอยู่เบาะหลัง เมื่อเขาเห็นวินน์เดินมาด้วยย่างก้าวแห่งการกระตุ้นความรู้สึกทางเพศ ปากของเขาก็แยกเป็นรอยยิ้มที่น่าเกลียดและหื่นกระหาย ฮ่าฮ่าฮ่า! วินน์ จอห์นสตัน อย่างไรก็ตามคุณก็สวมมัน

ประตูปิดลง และรถก็ทะยานไปยังซีเลสเชียลคลับโดยทันที

ในห้องส่วนตัว 888 ของซีเลสเชียลคลับ เกวินผลักประตูเปิดเข้าไปนำวินน์เข้าไปข้างในแล้วตะโกนว่า “คุณลุง ดูสิ! นี่คือรองผู้จัดการจอห์นสตันของเรา วินน์ จอห์นสตัน”

วินน์เดินตามเกวินเข้ามา ห้องมีขนาดใหญ่โตมีแสงไฟสีต่าง ๆ ถูกเปิดสลัว ๆ ที่นั่งอยู่บนโซฟาคือผู้ชายอายุสี่สิบเศษกับสาวเซ็กซี่ในแขนทั้งสองข้าง ขณะที่เขาสูบซิการ์

เจฟฟรีย์ยืนขึ้นอย่างสุภาพเพื่อต้อนรับเธอ “ฉันเคยได้ยินเรื่องของรองผู้จัดการจอห์นสตันมาก่อน หลังจากพบกันวันนี้ฉันเห็นว่าเธอเป็นคนสวยจริง ๆ มา มานั่งก่อน”

"คุณสก็อตต์ คุณใจดีมากค่ะ” วินน์นั่งลงและจับมือกับเจฟฟรีย์ ชายชราสกปรกผู้นี้ยังคงจับมือของวินน์อย่างแสดงความปรารถนาโดยที่ไม่มีความตั้งใจจะปล่อยมือของเธอ

เจฟฟรีย์เหล่มองขณะเขาสแกนวินน์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

วินน์ดึงมือเธอกลับอย่างเก้ ๆ กัง ๆ และยิ้มเล็ก ๆ "คุณสก็อต…”

เจฟฟรีย์สังเกตว่าเขาลืมมารยาทและปล่อยมืออย่างรวดเร็ว เขานั่งลงด้วยรอยยิ้ม “รองผู้จัดการจอห์นสตันมีเสน่ห์มากเกินไป มา มา นี่คือไวน์ฝรั่งเศสที่ฉันนำมา เรมี มาร์ติน ฉันมั่นใจว่ารองผู้จัดการจอห์นสตันจะต้องชอบแน่ ๆ ” เจฟฟรีย์กล่าวพร้อมรอยยิ้มและซิการ์ในปากของเขา เขารินให้เต็มแก้วสำหรับวินน์

อย่างไรก็ตามวินน์ไม่ได้รับไป เธอปฏิเสธ "คุณสก็อตต์ ฉันดื่มไม่ได้ค่ะ” จากนั้นเธอก็ดึงเสื้อเทรนช์โค้ทเพื่อปกปิดขาของเธอเพราะเจฟฟรีย์กำลังจ้องมองอยู่

เมื่อเห็นวินน์ลังเล เกวินที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ จึงกล่าวพร้อมกับหัวเราะอย่างเย็นชา “รองผู้จัดการจอห์นสตัน คุณลุงของผมรินไวน์ให้เธอด้วยตัวเอง มันไม่เหมาะสมหรือถ้าคุณไม่ดื่ม?”

เจฟฟรีย์วางแก้วลงบนโต๊ะกาแฟและเอนหลังพูดอย่างเย็นชา “รองผู้จัดการจอห์นสตัน เธอกำลังดูถูกฉันหรือเปล่า? หากเป็นเช่นนั้น เราไม่จำเป็นต้องพูดถึงการทำงานร่วมกันอีกต่อไป”

ภัยคุกคามที่ชัดเจน เพียงครู่เดียวที่เข้ามาจากประตูและเรียบร้อยแล้ว เขาแสดงตัวตนที่แท้จริงของเขา

หลังจากที่วินน์ไตร่ตรองแล้วเธอก็รีบหยิบแก้วขึ้นมาและพูดว่า “ได้โปรดอย่าอารมณ์เสียไปเลยคุณสก็อตต์ ฉันจะดื่ม” จากนั้น ด้วยคิ้วที่ขมวด เธอก็ดื่มเรมีมาร์ตินทั้งแก้วในรวดเดียว ทั้งหมดนี้เพื่อมิล่า และครอบครัวของเธอ

"คุณสก็อตต์ สิ่งนี้ นี่มันควรทำใช่มั้ย?” วินน์เช็ดมุมปากของเธอและแสดงท่าทางไปยังแก้วที่ว่างเปล่า

เจฟฟรีย์ปรบมือ ยิ้มไปยันดวงตาของเขา “รองผู้จัดการจอห์นสตันต้านฤทธิ์แอลกอฮอล์ได้เก่งมาก”

อีกครึ่งชั่วโมงถัดมา วินน์ถูกเจฟฟรีย์และเกวินบังคับให้ดื่มอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งเธอรู้สึกเวียนหัวและล้มตัวลงนอนบนโซฟาพร้อมกับพูดพึมพัมด้วยคำพูดของคนเมา

เกวินและเจฟฟรีย์สบตากัน คนหลังรีบลุกขึ้นและเดินไปหาวินน์ ฉายรอยยิ้มสกปรก “รองผู้จัดการจอห์นสตัน…รองผู้จัดการจอห์นสตัน ทำไมเราไม่เล่นอย่างอื่นกันล่ะ…” เจฟฟรีย์เอื้อมมือไปถอดเสื้อโค้ทของวินน์อย่างหมดความอดทน

"คุณกำลังทำอะไร!" ในสภาพมึนเมาของเธอ วินน์เห็นภาพซ้อนกันและสะบัดตัวออกไปด้วยความตกใจ เธอจับเสื้อโค้ทของเธอแน่นและตะโกนออกมาอย่างหมดหนทาง และกลัว “ อย่าเข้ามาใกล้ ฉัน…ฉันจะกลับแล้ว…” วินน์ลากร่างอันหนักอึ้งของเธอเดินโซซัดโซเซเพื่อลุกขึ้น เธอวิ่งไปที่ประตูแต่...

ประตูก็เปิดไม่ได้ ขณะนั้นวินน์ร้องลั่นไปทั่วฟ้าดิน แต่ไม่มีประโยชน์

ด้านหลังเธอตอนนี้ เจฟฟรีย์ทำตัวเหมือนคนวิตถาร ในขณะที่เขากอดเธอ เขาฝังใบหน้าของเขาเข้าไปในเส้นผมของเธออย่างน่ารังเกียจและสูดหายใจเข้าลึก ๆ “รองผู้จัดการจอห์นสตัน เธอหนีไปไม่ได้ หากเธอให้บริการฉันได้ดี การทำงานร่วมกันจะเป็นไปด้วยดี” เจฟฟรีย์ยิ้มสกปรกให้เธอ

ทั้งตัวของวินน์แข็งทื่อ หลังจากการต่อสู้เธอผลักเจฟฟรีย์ออกไปและตบเขา เธอคว้ากระเป๋าของเธอและคลำหามีดผลไม้ออกมาอย่างไร้เรี่ยวแรงและหมดหนทาง ขณะที่เธอพิงกำแพง อดทนต่อความเจ็บปวดที่แยกในหัวของเธอ “อย่าเข้ามาใกล้แม้แต่น้อย อย่าเข้ามาใกล้…”

เจฟฟรีย์เลียริมฝีปากของเขา ความเจ็บปวดที่แก้มของเขากระตุ้นให้เขาอยากจะพิชิตและเขาก็ร้องว่า “อีนังโง่! หยุดทำตัวไร้เดียงสาสักที!” เจฟฟรีย์รีบเข้าไปคว้ามีดผลไม้จากมือของวินน์ จากนั้นเขาก็กระชากผมของเธอและตบอย่างโหดเหี้ยม

เพี๊ยะ! วินน์สะดุ้งขณะที่หลังศีรษะของเธอกระแทกเข้ากับกำแพง เธอรู้สึกหมดเรี่ยวแรงลงไปกับพื้น รู้สึกมึนงง เกวินผู้ซึ่งนั่งอยู่ข้าง ๆ กำลังมองทุกอย่างด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา

เจฟฟรีย์เดินเข้าไปคว้าข้อเท้าของวินน์ หัวเราะออกมาอย่างหื่นกระหาย

วินน์ตะโกนออกมาอย่างอ่อนแรง “ช่วยด้วย ช่วยด้วย…”

ในขณะนั้นเธอคิดถึงเพียงแค่ฟิลิปเท่านั้น!

ดิ้นรนสุดชีวิต เธอล้วงเข้าไปในกระเป๋าและกดปุ่มส่งอย่างสุดกำลัง

'หวืด!'

จับข้อเท้าของวินน์ เจฟฟรีย์ลากเธอไปที่โซฟาข้าง ๆ เกวินก็ลุกขึ้นยืนและชายสองคนที่มีสีหน้ามุ่งร้ายก็หัวเราะอย่างหื่นกระหาย ขณะที่พวกเขามองไปที่วินน์ผู้ซึ่งหมดสติกับเลือดที่ไหลลงมาที่หน้าผากของเธอ

ในเวลาเดียวกันในซีวิลแกลลอรี่ฟิลิปกำลังจะเข้าไปในห้องรับรองเมื่อโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น ด้วยความรู้สึกสับสน เขาเปิดข้อความดูว่ามันมาจากวินน์ เนื้อหาเรียบง่าย แต่ทำให้ดวงตาของเขาเบิกกว้างและรูม่านตาขยาย

‘ฟิลิป ซีเลสเชียลคลับ ช่วยฉันด้วย!’

แค่ห้าคำก็ทำเอาฟิลิปแทบคลั่งแล้ว! เวร! วินน์ ... วินน์กำลังเดือดร้อน!

Related chapters

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 21

    ที่ซีเลสเชียลคลับ! ทำไมวินน์ถึงไปที่นั่น? เธอไม่ได้ไปพบกับลูกค้าหรือ? ฟิลิปไม่มีเวลาคิด เขารีบออกจากแกลลอรี่ หัวใจของเขาลุกไหม้ราวกับลูกไฟ ขอให้ปลอดภัย ได้โปรด! จัสมินไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เห็นฟิลิปวิ่งออกไปอย่างเร่งรีบ ผู้ชายคนนี้รีบออกไปไหน? เมื่อออกจากซีวิล แกลลอรี่ ฟิลิปกำลังจะเรียกรถแท็กซี่ ขณะที่รถปอร์เช่ 911 สีแดงเพลิงหยุดอยู่ตรงหน้าเขา แอนนาปรากฏตัวในเสื้อเทรนช์โค้ทสีดำ "มิสเตอร์คลาร์ค คุณกำลังรีบไปที่ไหน?” แอนนามองไปข้างทาง กำลังจะลงจากรถเมื่อฟิลิปดึงเพื่อเปิดที่นั่งผู้โดยสารออกและออกคำสั่งอย่างรีบร้อน “ไปซีเลสเชียลคลับ!” แอนนาไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติม เธอสตาร์ทรถปอร์เช่อย่างรวดเร็วราว กับลูกศรสีแดงถูกยิง ฝุ่นลอยขึ้นไปในอากาศเมื่อรถหายไปจากทางเข้าของซีวิลแกลลอรี่ ภาพนี้เป็นภาพที่เห็นโดยบังเอิญโดยไอเดน ผู้ซึ่งกำลังมองมาจากประตู ด้วยความเกลียดชังในดวงตาของเขา เขาจ้องไปที่ไฟหน้าที่หายไปอย่างสับสน ทำไมฟิลิปอยู่กับแอนนา? เขาเป็นแค่เศษขยะที่น่าสมเพช เวร! เขาอาจจะมีชู้! เยี่ยมมาก! ความหนาวเย็นที่น่ากลัวฉายในดวงตาของเขา เขาจะบอกวินน์เกี่ยวกับเรื่องนี้ และทั้งสองคนจะหย่ากั

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 22

    “พี่แอนนา ทำไมคุณถึงมาที่นี่?” ผู้เฝ้าประตูที่เคยหยิ่งผยองก่อนหน้านี้ ตอนนี้อ่อนโยนเหมือนเด็ก พวกเขาทำงานให้กับซีเลสเชียลคลับ ดังนั้นชายเหล่านี้จึงเคยชินกับการโอ้อวดอำนาจของพวกเขา แต่การพบกับแอนนายังได้ทำให้พวกเขารู้สึกกระวนกระวายใจเพราะหากพวกเขาไม่ระมัดระวังให้เพียงพอ พวกเขาอาจจบลงที่การทำให้ธีโอขุ่นเคือง “ฮึ่ม!” แอนนาพ่นลมหายใจ หลังจากคำตำหนิอีกไม่กี่คำ เธอก็ไม่เสียเวลากับพวกเขาอีกต่อไป เธอมองเห็นความกระสับกระส่ายในดวงตาของฟิลิป เธอจึงรีบปล่อยให้ฟิลิปเข้าไปข้างในหลังจากบังคับให้ทั้งสองคนยอมจำนน ผู้เฝ้าประตูเกาหัวด้วยความกลัวและสับสน ขณะที่พวกเขามองดูฟิลิปและแอนนาเข้าไป “เฮ้ย เอ็งคิดว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใครกันแน่ที่พี่แอนนาจะคุ้มกันและปกป้องเป็นการส่วนตัว?” “อย่าสอดนัก หากเอ็งไม่อยากหัวแยกออกจากร่าง” การออกแบบภายในของซีเลสเชียลคลับนั้นหรูหราจริง ๆ สีทองเป็นสีหลักของการตกแต่งภายใน โดยมีมังกรและนกฟีนิกซ์เป็นธีมหลัก สถานที่ดูฟุ่มเฟือย แม้แต่โต๊ะด้านหน้าก็ทำจากหินอ่อนคาลาคัตตา ควรค่ากับเงินมหาศาล! อย่างไรก็ตามสำหรับฟิลิปสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นขยะ แอนนาและฟิลิปเพิ่งเข้ามาในล็อบบี้เ

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 23

    การแสดงออกของของฟิลิปเย็นชา น้ำเสียงของเขาเยือกเย็น ด้วยท่าทางที่โหดเหี้ยม ร่างกายของเขากระจายเจตนาที่จะฆ่าอย่างรุนแรง! เจดตะลึง เธอถอยห่างออกไปอีกไม่กี่ก้าวตามสัญชาตญาณ นี่…ไอ้สารเลวคนนี้มีรัศมีที่ทรงพลังมากกว่าลูกพี่โดรโก! และมันไม่ได้เป็นเพียงเล็กน้อย มันเยอะมากจนเธอหายใจลำบาก เขาเป็นใครกันแน่? ตัวเธอเองกลับมาเหมือนเดิมอย่างรวดเร็ว ดวงตาของเจดเปลี่ยนเป็นเย็นชา เมื่อมีรอยยิ้มเยาะปรากฏบนใบหน้าของเธอ “พี่แอนนา ไอ้สารเลวคนนี้หยิ่งทะนงในไปอีกขั้น เขาไม่รู้หรือว่านี่คือเขตอิทธิพลของลูกพี่โดรโก” แอนนายิ้มกลับแทน โดรโก แฮงส์? แล้วไง? มิสเตอร์คลาร์คสามารถทำให้เซเลสเชียลคลับแห่งนี้ให้สูญหายไปได้ด้วยประโยคเดียว แม้ว่าโดรโกจะมาที่นี่ในวันนี้ แต่เมื่อเขารู้ถึงตัวตนของฟิลิปแล้ว เขาก็ต้องกราบและขอการให้อภัยจากมิสเตอร์คลาร์ค “เจด ควินลีย์ ฉันเตือนเธอแล้ว ถ้าเธอไม่อยากมีปัญหาบางอย่าง นำทางไปเดี๋ยวนี้! มิฉะนั้น แม้แต่พระเยซูก็ช่วยเธอไม่ได้!” แอนนาก็หมดความอดทนเช่นกันเพราะเธอสัมผัสได้ถึงรัศมีอันเยือกเย็นจากฟิลิปที่หนาแน่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แอนนาซึ่งเป็นที่รู้จักในเรื่องความสง่างามและบุคลิกท

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 24

    ฟิลิปยกขาถีบประตูอย่างแรง! โครม! ประตูถูกเปิดออก เจดตะลึง เธอไม่เคยคาดคิดว่าไอ้แมงดาจะป่าเถื่อนและเลวทราม เธอจะต้องให้ลูกพี่โดรโกจัดการเขาในภายหลังแน่นอน! เสียงเพลงดังภายในห้องกลบเสียงประตูที่ถูกเตะเปิดออก แสงไฟหลากสีทำให้ยากที่จะมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายใน มีฝูงชายและหญิงเปลือยกาย ในขณะที่พวกเขาดื่มเหล้า เล่นเกม และเกลือกกลั้วกัน แปะ! ฟิลิปกดสวิตช์บนผนัง และทันใดนั้น ทั้งห้องก็สว่างไสว เผยให้เห็นสารพัดกิจกรรมที่น่ากลัว ผู้อยู่ในห้องร้องเสียงหลง ขณะที่พวกเขาหยิบเสื้อผ้าขึ้นจากพื้นด้วยความวุ่นวาย ฟิลิปรู้สึกตกตะลึงกับภาพนี้ เขากวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้องอย่างรวดเร็วเพื่อหาการมีอยู่ของวินน์ วินน์อยู่ที่ไหน? เธออยู่ที่ไหน?! ทันใดนั้นเสียงที่ปองร้ายก็ดังขึ้นจากภายในห้อง “แอนนา คาร์เตอร์ นี่ไม่ใช่เขตอิทธิพลของธีโอ แซนเดอร์ นางคนเลวอย่างเธอก่อปัญหาเสียงดังเอะอะที่นี่กับไอ้แมงดาของเธอ หมายความว่าเธอกำลังดูหมิ่นฉันโดรโก แฮงส์! อย่างโจ่งแจ้ง” ด้านล่างบันได มีผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนโซฟา ใบหน้าสี่เหลี่ยม คิ้วสามเหลี่ยมและเครา ท่าทางของเขามืดหม่น ชายคนนี้คือโดรโก แฮงส์ เจ้าของ

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 25

    ธีโอ แซนเดอร์! ราชาแห่งวงการใต้ดิน! บุคคลผู้มีอำนาจซึ่งมีชื่อเสียงภายในเมืองนี้ โดรโกผู้ซึ่งเคยหลงตัวเองมาก่อนหน้านี้ ตอนนี้ไม่สามารถขยับตัวได้ด้วยสีหน้ามืดหม่น รู้สึกหวาดกลัวเมื่อเขาเห็นธีโอเข้ามา “ลูกพี่ธีโอ ทำไมพี่ถึงพาคนตั้งมากมายเข้ามาในสถานที่ของฉันล่ะ?” ท่าทางของโดรโกดูแย่มาก เขากัดฟันอย่างเงียบ ๆ ขณะที่เขารู้สึกหงุดหงิด เขาจะขัดแย้งกับธีโอได้ไหม? คำตอบคือ ‘ไม่’ อย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม ธีโอเพิกเฉยต่อโดรโกโดยสมบูรณ์ ไม่เคยมีอีกคนในสายตามากนัก สิ่งนี้ทำให้โดรโกลุกเป็นไฟด้วยความโกรธ ฉันยังคงเป็นหนึ่งในห้าของชายผู้มีอำนาจมากที่สุดในโลกใต้ดินของเมืองริเวอร์เดล! ชายคนนี้ไม่เคารพกันเกินไปแล้ว! สิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปคือภาพที่ทำให้ทุกคนในห้องตกใจ! แม้ว่าแอนนาจะรับรู้ถึงตัวตนของฟิลิปแล้ว แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงคลื่นแห่งความตกตะลึง เมื่อได้เห็นมันด้วยตาของเธอเอง ธีโอเดินไปหาฟิลิป ถอดหมวกสุภาพบุรุษของเขา แล้วก้มหัวให้เขา แสดงความเคารพและความนอบน้อมอย่างสูง "มิสเตอร์คลาร์ค ขอโทษที่มาช้าคครับ” ชายหนุ่มคนนี้เป็นนายน้อยของจอร์จ ดังนั้นเขาจึงเป็นนายน้อยของธีโอเช่นกัน ฟิลิปนิ่งส

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 26

    เมื่อสังเกตเห็นใบหน้าที่ดูมีปัญหา ฟิลิปขมวดคิ้วเล็กน้อยและถามว่า “นี่จะยากสำหรับนายไหม?” ธีโอเดินไปหาฟิลิปแล้วกระซิบข้างหู “มิสเตอร์คลาร์ค ผมไม่คิดว่าเราแตะต้องเจฟฟรีย์ สก็อตต์ ได้” พวกเขาไม่สามารถอย่างแท้จริง สาเหตุหลักคือเฮนรี่ เทิร์นเนอร์ ลุงของเจฟฟรีย์เป็นผู้มีอิทธิพลทางการแพทย์ที่มีชื่อเสียงในระดับสากลและยังได้รับฉายาภายในประเทศว่าเป็น "หัตถ์แห่งการรักษาของพระเจ้า" ผู้ป่วยที่ศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์ รักษาด้วยมือของเขาคือคนสำคัญทั่วโลก เพียงไม่กี่คำจากคนเหล่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะเขย่าเศรษฐกิจในตำแหน่งที่พวกเขาพอใจ! ในหมู่พวกเขามีบุคคลจำนวนหนึ่งที่มีอำนาจสูงในการเมืองต่างประเทศภายในประเทศของพวกเขา ตัวอย่างเช่นผู้ว่าการจังหวัดริเวอร์ฟรอนต์ก็เป็นหนึ่งในคนไข้ของศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์ เขาเป็นคนที่มีพลังที่ไม่มีใครกล้าแหย่ ไม่จำเป็นต้องพูดว่าทุกคนให้ความเคารพอย่างสูงต่อผู้มีอิทธิพลแห่งวงการแพทย์คนนี้ ใครก็ตามที่ยุแหย่นักธุรกิจรายนี้ก็เหมือนกับการปลุกระดมให้เกิดแผ่นดินไหวขนาดเจ็ดแม็กนิจูด! หลังจากคำอธิบายของเขา เหงื่อเย็น ๆ ก็แทบไม่ปรากฏบนหน้าผากของธีโอ อารมณ์ที่ซับซ้อนพลุ่งพล่านขึ

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 27

    เฮนรี่เพิ่งออกจากสนามบินพร้อมกับทีมแพทย์ที่ถูกก่อตั้งโดยกลุ่มแพทย์ที่เข้มงวดและพิถีพิถัน ในขณะที่พวกเขาเดินตามหลังเฮนรี่ ถ้าภาพนี้ถูกสังเกตได้โดยใครบางคนที่รู้จักเครือธุรกิจ พวกเขาจะต้องตกใจอย่างแน่นอน! ทีมแพทย์ที่มีชื่อดังจากโรงพยาบาลเทิร์นเนอร์! พวกเขาไม่ใช่อันดับหนึ่ง แต่มีหนึ่งเดียวเท่านั้น! “เฮนรี่ เทิร์นเนอร์?” ฟิลิปหัวเราะออกมาอย่างเยือกเย็น ขณะสายตาของเขาส่งไปที่เจฟฟรีย์ “คุณควรถามหลานชายของคุณว่าเขาจะปล่อยผมไปพบคุณหรือไม่?” หลานชาย? หรือว่าจะเป็นเจฟฟรีย์? ดูเหมือนว่าเฮนรี่จะตระหนักได้ในทันทีและรีบตอบอย่างสุภาพว่า “มิสเตอร์คลาร์ค มันต้องมีความเข้าใจผิดทำนองนั้นเกิดขึ้นแน่ ๆ กรุณาส่งโทรศัพท์ให้เจฟฟรีย์ ผมจะคุยกับเขา” ฟิลิปเลิกคิ้วเล็กน้อยแต่โยนโทรศัพท์ให้เจฟฟรีย์ซึ่งนั่งอยู่บนโซฟา “คุณลุงของนาย กำลังรอนายอยู่” ลุง? เจฟฟรีย์เข้าสู่ความโกรธทันทีและฟาดมือลงบนโต๊ะ “ไร้สาระ! ทำไมคุณลุงถึงโทรหานาย?” ขณะที่เจฟฟรีย์ตะโกน ทันใดนั้นเสียงตำหนิด้วยความโกรธก็ดังขึ้นจากโทรศัพท์ที่ส่องแสงสีขาวบนโซฟา “เจฟฟรีย์ สก็อตต์! แกกำลังพูดอะไร? หมายความว่าแม้แต่ฉันก็เอาแกไว้ไม่อยู่เหรอ?” เอ

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 28

    ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน ในขณะที่จ้องมองไปรอบๆ เมื่อเห็นฟิลิป เขาคลานคุกเข่าลงกราบราวกับอ้อนวอน “ฟ…ฟิลิป ลูกพี่ฟิลิป! เนื่องจากผมเป็นเพื่อนร่วมงานของรองผู้จัดการจอห์นสตัน โปรดยกโทษให้ผมในครั้งนี้ ผมจะไม่ทำมันอีก” ดวงตาของฟิลิปเย็นชาภายใต้ความโกรธ “ฉันไม่อยากเห็นเขาในเมืองริเวอร์เดลอีก” “ครับ มิสเตอร์คลาร์ค!” ธีโอเป็นคนของโลกใต้ดิน ดังนั้นเขาจึงเข้าใจความหมายเบื้องหลังคำพูดของฟิลิปได้อย่างง่ายดาย ด้วยสัญญาณทางสายตา ชายสองคนคว้าตัวเกวินที่กำลังคร่ำครวญและร้องโหยหวนเพื่อขอการให้อภัยและลากเขาไปอีกห้องหนึ่ง เกวินตกใจมากที่ตัวเองปัสสาวะและอุจจาระราดที่ตรงนั้น ทิ้งกลิ่นเหม็นไว้ตามทางของเขา “ถึงตาคุณแล้ว เจฟฟรีย์ สก็อตต์” ฟิลิปกล่าว เจฟฟรีย์ก้มศีรษะและฝืนยิ้ม "มิสเตอร์คลาร์ค เนื่องจากคุณลุงของผมคือเฮนรี่ เทิร์นเนอร์ และคุณคุ้นเคยกับเขาแล้ว อย่าสร้างเรื่องบาดหมางเลย ปล่อยผมไปในครั้งนี้ และผมจะไม่ก้าวเท้าเข้ามาในเมืองริเวอร์เดลอีกเลย” เจฟฟรีย์คิดไว้แล้ว ไม่ว่ามิสเตอร์คลาร์คจะมีอำนาจเพียงใด มิสเตอร์คลาร์ค อาจจะทำอะไรได้มากกว่านี้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ถ้ามิสเตอร์คลาร์คทำอะไรกับเขาจริง ๆ

Latest chapter

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 200

    นั่นคือธีโอ แซนเดอร์!ฟิลิปไม่รู้ว่าอะไรดีต่อตัวเขา เขากล้าดียังไงถึงไม่แสดงความเคารพ?บ๊อบเป็นคนแรกที่โกรธ เขาตะโกนใส่ฟิลิปว่า “ฟิลิป เมื่อมิสเตอร์แซนเดอร์มาที่นี่เพราะนาย ทำไมนายถึงยังนั่งอยู่? นายคิดว่านายเป็นใคร? นายไม่มีมารยาททางสัมคมเหรอ?”หลังจากที่บ๊อบตะโกนอย่างโกรธจัด เอริค อารอน และคนอื่นๆ ก็เริ่มด่าเขาเช่นกัน“ฟิลิป ยืนขึ้นและขอโทษมิสเตอร์แซนเดอร์เดี๋ยวนี้!”“ไอ้ขยะคนนั้นคิดว่าเขาเป็นคนพิเศษ”พวกเขากำลังพูดถึงฟิลิปมากขึ้นและมากขึ้นคนเหล่านี้ไม่ชอบฟิลิปมานานแล้ว ในที่สุดพวกเขาก็มีโอกาสที่จะได้พูดสอดถ้าธีโอโกรธ ฟิลิปคงเสร็จแน่!อย่างไรก็ตาม ฟิลิปยกศีรษะขึ้นเล็กน้อยและมองทุกคน จากนั้นเขาก็คว้าทัพพีและตักซุปให้วินน์ เขากล่าวว่า “นี่ไม่เลว มันดีต่อร่างกายของเธอ เธอควรดื่มอีก”เวรเถอะ!บ๊อบ เดือดพลาด!ไอ้ขยะคนนี้ดูหมิ่นเขาอย่างสิ้นเชิง!เมื่อบ๊อบกำลังจะตะโกนใส่เขาอีกครั้ง ฟิลิปจึงพูดอย่างใจเย็นว่า “นั่ง”“ได้ครับ!”ธีโอถอนหายใจอย่างโล่งอกและนั่งลงอย่างมีความสุข เขานั่งถัดจากรัสเซลและพวกเขาก็พยักหน้าเมื่อสบตากันบ้าอะไรกัน?เกิดอะไรขึ้น? นี้เริ่มแปลกมากไปแล้วทุ

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 199

    “ธีโอ แซนเดอร์? ธีโอ แซนเดอร์คนไหน?”"มิสเตอร์ธีโอ แซนเดอร์ จากองค์กรการกุศลธีโอดอร์?”“ราชาโลกของใต้ดินแห่งเมืองริเวอร์เดล ธีโอ แซนเดอร์ เหรอ? เขามาที่นี่ทำไม”ก่อนที่ญาติพี่น้องและรุ่นลูกหลานของครอบครัวเยทส์ที่อยู่ในลานบ้านจะฟื้นคืนสติ ทุกคนในห้องโถงเริ่มวิตกกังวลเมื่อเทียบกับผู้ประกอบการและนักสะสมที่มีชื่อเสียงอย่างรัสเซล ธีโอได้โด่งดังในเมืองริเวอร์เดลเนื่องจากเขามีอำนาจทางด้านมืดหากผู้มีอำนาจเช่นนั้นไม่ได้มาที่นี่อย่างจริงใจ อาจกล่าวได้ว่าเขามาที่นี่เพื่อปลิดชีพใครบางคนเป็นเรื่องธรรมดาที่บ๊อบจะประหม่าไม่ใช่ทุกคนที่จะติดต่อกับชายผู้มีอำนาจอย่างธีโอได้ อีกอย่างคือไม่มีบุคคลธรรมดาคนไหนที่จะเชิญเขาเพื่อทำอะไรบางอย่างได้ในขณะที่ทุกคนตกตะลึง ธีโอก็เดินเข้าไปในลานบ้านด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา ชุดสูทสีขาวและหมวกทรงฟีโดราของเขาเปล่งประกายไปทั่วอาณาเขต ใครบางคนอาจจะรู้สึกเหมือนถูกภูเขาบดขยี้ด้วยการปรากฏตัวของเขาแน่นอนว่านั่นคือธีโอ แซนเดอร์ ราชาของโลกใต้ดินแห่งเมืองริเวอร์เดล!การปรากฏตัวของเขามีอำนาจเหนือทั้งงานฉลองเจสตกใจมาก นี่คือชายผู้ทรงอำนาจและมีชื่อเสียงมากในเมืองริ

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 198

    'จอร์จ โธมัส คุณมันโคตรจะทำลายชีวิตฉัน!'ฟิลิปไม่สามารถปฏิเสธเขาได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงเตรียมตัวให้พร้อมและเดินผ่านหน้าทุกคน โดยมีวินน์อยู่ข้าง ๆ เขาเขารู้สึกได้ถึงการจ้องมองที่เย็นชาที่หลังของเขามากกว่าสิบครั้ง พวกมันแทงเข้าไปในร่างกายของเขาราวกับลูกศรพันดอกเมื่อพวกเขาอยู่ในลานบ้าน ทุกคนก็นั่งลง แน่นอนว่ารัสเซลนั่งอยู่ในห้องโถง หลังจากที่บ๊อบนั่งลงก่อนเมื่อเอริคเห็นว่าทุกคนอยู่ในห้องโถงและลานทางเดินกลาง เขาจึงตัดสินใจที่อยู่ตรงลานด้านนอก เขาเยาะเย้ยในขณะที่รู้สึกพอใจกับตัวเองว่า “ฟิลิป ไม่คิดว่าขยะอย่างนายจะรู้จักผู้ประกอบการและนักสะสมอย่างรัสเซล ช่างโชคดีเสียนี่กระไร!”แม้ว่าเขาจะยิ้ม แต่ทุกคนก็บอกได้เลยว่ามันเป็นน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยการเสียดสี ฟิลิปขมวดคิ้วเล็กน้อย ความทุกข์ในใจเริ่มรุนแรงขึ้นเอริคเป็นตัวเคราะห์ร้ายของครอบครัวเยทส์ถึงกระนั้นฟิลิปก็ยังเพิกเฉยต่อเขา เขาเป็นแค่คนโง่ที่ไร้ค่า แล้วทำไมเขาต้องไปยุ่งกับเอริคด้วย?อีกด้านหนึ่ง รัสเซลเพิ่งนั่งลง เมื่อเขาเห็นฟิลิปที่มุมของลานด้านนอก กำลังถูกดูถูกโดยเอริคด้วยรอยยิ้มจอมปลอมบนใบหน้า เขารู้สึกกระวนกระวายใจคนฉ

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 197

    บ๊อบรู้สึกตื่นเต้นมากในขณะนี้รัสเซลอยู่ที่นี่และให้ของขวัญเป็นภาพ 'กุ้ง' โดยฉี ไป่ซี่ นี่เป็นของขวัญล้ำค่า!ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถให้ของขวัญที่หรูหราเช่นนี้ได้ทุกคนเดินตามบ๊อบและออกมาที่ลานด้านนอก จากนั้นพวกเขาก็มาถึงทางเข้าคฤหาสน์เอริคเป็นคนสุดท้ายที่มาถึง เมื่อเห็นว่าฟิลิปไม่ขยับตัวตามมา เขาก็พูดอย่างเกลียดชังว่า “เป็นอะไรไป? คนสำคัญอย่างรัสเซล ฟิลด์ อยู่ที่นี่ นายไม่อยากไปต้อนรับเขาเหรอ?”ผู้ชายคนนี้มีตะปูที่ก้นของเขาเหรอ?เขายังนั่งอยู่กับที่ได้อย่างไร?หลังจากเสียงเตือนของเอริค ฟิลิปครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และได้ข้อสรุปว่าคำพูดของเอริคนั้นสมเหตุสมผล เขาลุกขึ้นและตามวินน์ไปพร้อม ๆ กับผู้คนที่เหลือ อย่างไรก็ตามเขายืนห่างจากฝูงชนเพียงไม่กี่เมตร เขาไม่ต้องการที่จะไปอยู่ด้านหน้า ฟิลิปไม่ต้องการเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องแบบนี้ทุกคนยืนที่ประตูด้วยความเคารพ รถมายบัคสีดำหยุดอยู่ที่ทางเข้าทันใดนั้นประตูรถก็เปิดออกและรัสเซลก็ลงมาจากรถด้วยใบหน้ายิ้มแย้มบ๊อบเดินออกไปพร้อมกับยิ้มกว้างบนใบหน้า เขากางมือและกล่าวด้วยความเคารพว่า “มิสเตอร์ฟิลด์ ฉันไม่ได้คาดคิดว่าคนสำคัญเช่นคุณจะมาที่

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 196

    ปังประตูห้องน้ำเปิดออก และเจสก็เข้ามาเมื่อนางเห็นภาพตรงหน้าเธอจึงหันหลังเดินจากไป ก่อนที่เธอจะจากไป อย่างไรก็ตามเธอหันกลับมาและพูดว่า “พวกนายแต่งงานมานานแล้ว หาที่ที่ดีกว่านี้ ถ้าพวกนายอยากลึกซึ้งระหว่างกัน”หลังจากที่เจสจากไป ฟิลิปพูดด้วยความรำคาญว่า “ต้องมีอะไรผิดปกติกับความคิดของผู้หญิงคนนี้ เธอทนไม่ได้ที่เห็นสามีและภรรยามีความสุขกัน”วินน์กลอกตามองเขาและเดินเข้ามาหาเขา เธอยืดหลังให้ตรงและติดกระดุมเสื้อให้เขาฟิลิปอยากจะสานต่อแต่วินน์ปัดมือของเขาออก “หยุด หาเศษหาเลย ไปกันเถอะ."ฟิลิปยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ เขาบ่นว่า “เราเป็นสามีภรรยากันมานานแล้ว เธอกลัวอะไร?"วินน์หันกลับมาและแสดงรอยยิ้มที่พึงพอใจ เธอดูเย้ายวนภายใต้แสงแดดเมื่อพวกเขากลับมาที่งานเลี้ยง ก็ใกล้จะสิ้นสุดแล้วฟิลิปเพิ่งนั่งลงได้หนึ่งนาทีเมื่อได้รับข้อความจากจอร์จ'นายน้อยพร้อมแล้ว รอการเซอร์ไพรส์ก่อนนะครับ'แปลกมันหมายความว่าอย่างไร?ฟิลิปตอบอย่างรวดเร็วว่า 'จอร์จ คุณหมายความว่าอย่างไร?'ในขณะนี้ จอร์จนั่งอยู่บนรถเบนท์ลีย์และกำลังเดินทางไปยังหมู่บ้านเยทส์เขาตอบว่า 'นายน้อย คุณเป็นตัวละครหลักของฉลองของคร

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 195

    เอริคอ้าปากค้าง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความดูถูก เขาชี้ไปที่ฟิลิปและพูดว่า “เวรเถอะ! นายพูดว่าอะไรนะฟิลิป? นายกำลังจะพาวินน์ไปที่นั่นเหรอ? นายจะพาเธอไปที่นั่นได้อย่างไร? นายมันก็แค่เศษขยะ!“นายรู้ไหมว่าคฤหาสน์เซอร์รัสเป็นสถานที่แบบไหน? มันเป็นคฤหาสน์ที่ลึกลับที่สุดในเมืองริเวอร์เดล! เจ้าของใช้เงินหนึ่งพันล้านในการสร้าง!“นายกำลังจะบอกว่านายมีคุณสมบัติที่จะได้รับเชิญไปงานปาร์ตี้ด้วยเหรอ?”เอริคไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เขาพูดคำพูดที่เลวร้ายและคำเหน็บแนมทุกประเภทเขาดึงดูดความสนใจของคนจำนวนหนึ่งได้ในเวลาเพียงไม่นาน พวกเขาเริ่มหัวเราะเยาะฟิลิปเช่นกันฟิลิปเพิ่งทำให้ตัวเองอับอาย!เขายังคงพยายามโอ้อวดแม้ว่าทุกสิ่งจะมาถึงจุดนี้แล้วใบหน้าของวินน์ก็ถูกเผาไหม้ด้วยความอับอายเช่นกัน เธอเตะฟิลิปใต้โต๊ะเพื่อบอกให้เขาหยุดพูดเธออายเป็นอย่างมากแล้ว แต่ฟิลิปไม่ยอมหยุดพูด!เขาจะหยุดหลังจากที่เขามีปัญหากับทุกคนเหรอ?เมื่อเธอคิดถึงเรื่องนี้ วินน์ก็เริ่มโกรธอย่างไรก็ตาม เธอยังคงพอทนกับฟิลิปได้ เธอพูดเบา ๆ ว่า “พอแล้ว หยุดพูด นายอยากให้เราดูโง่เหรอ?”ฟิลิปพูดไม่ออก เขาจับจมูกของเขาและพยักหน้า

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 194

    บ็อบจ้องมองฟิลิปซึ่งนั่งอยู่บนที่นั่งอย่างเย็นชา เขาพ่นลมหายใจและพูดว่า “เขาคิดว่าเขาเป็นใคร? ช่างเป็นภาพที่เจ็บปวดเสียนี่กระไร!”ด้วยการเยาะเย้ย บ็อบเดินออกไปพร้อมกับเอาไม้เท้าสีดำแตะพื้น เขากำลังจะออกไปพร้อมกับกลุ่มคนของเขาฟิลิปได้แต่อดทนกับการปฏิบัติแบบนี้มาเป็นเวลานาน เขานั่งบนที่นั่งอย่างเฉยเมยและจิบไวน์ของเขา เขาพูดอย่างใจเย็น “คุณปู่แน่ใจได้อย่างไรว่าผมไม่ใช่มิสเตอร์คลาร์ค”ตอนแรกทุกคนตกใจ จากนั้นพวกเขาก็เริ่มหัวเราะเสียงดังฟิลิปเป็นคนงี่เง่าหรือเปล่า?เขากล้าพูดแบบนี้ได้ยังไง?"เวร! ฟิลิป ทำไมนายไม่ลองส่องกระจกดูตัวเองดูล่ะ? นอกจากนามสกุลของนายแล้ว ส่วนไหนของนายที่ดูเป็นคนรวย”เอริคหัวเราะด้วยความหงุดหงิดคนไร้ยางอายเช่นนี้จะมีตัวตนได้อย่างไร? เขาเป็นคนที่ตลกมาก!ฟิลิปไม่ได้พูดอะไร เขารู้ว่าพวกเขาจะไม่เชื่อ แม้ว่าเขาจะบอกกับพวกเขาบ็อบและกลุ่มคนของเขาพ่นลมทางจมูกและเดินออกจากประตูไปในชั่วพริบตา เหลือเพียงไม่กี่คนในลานบ้านเจสไม่ได้ออกไป เธอมองฟิลิปและพูดอย่างเย็นชาว่า “ฟิลิป ฉันคิดว่านายเป็นตัวปัญหา นายโอ้อวดมากเกินไป ถ้านายยังทำตัวแบบนี้ต่อไป ฉันแนะนำให้นายหย่าก

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 193

    ลงทุน 1 พันล้าน!ทรัพย์สินทั้งหมดของครอบครัวเยทส์มีมูลค่าเพียง 700 ถึง 800 ล้านเหรียญ!หากเพิ่มบริษัทของบ็อบกับของแซมซันและเท็ด พวกเขามีจะทรัพย์สินมากกว่าหนึ่งพันล้านไปเล็กน้อยเท่านั้น!การลงทุนหนึ่งพันล้านเหรียญนี้ไม่รู้ว่ามาจากไหน!เขาจะไม่ตื่นเต้นได้อย่างไร?บ๊อบยืนขึ้นอย่างตื่นเต้นและเบิกตากว้าง เขาถามพลางหายใจหอบ “อะไรนะ...นายพูดว่าอะไรนะ? พูดอีกครั้ง!"“นายท่านอาวุโส เรามีเงินลงทุนหนึ่งพันล้านดอร์ล่า!” ในที่สุดชายวัยกลางคนก็ปาดเหงื่อและพูดด้วยความตื่นเต้นเช่นเดียวกันทันใดนั้น บ๊อบก็หน้าแดง เขาเงยหน้าขึ้นและหัวเราะกับท้องฟ้า “วิเศษมาก! ครอบครัวเยทส์กำลังจะเข้าสู่สังคมชั้นสูงในที่สุด! ลงทุนหนึ่งพันล้านดอลล์! ไปหาว่าใครคือคนที่ลงทุนกับเรา เราต้องเชิญพวกเขามาที่นี่และดูแลพวกเขาให้ดี!”คนคนนี้ต้องเป็นมหาเศรษฐีที่ร่ำรวยมากเขาต้องปฏิบัติต่อคนคนนี้ด้วยความเคารพบ๊อบพร้อมที่จะเชิญพวกเขามาที่นี่ด้วยตัวเองชายวัยกลางคนตอบว่า “เป็นนักลงทุนเทวดา เขาใช้ชื่อว่ามิสเตอร์คลาร์ค นายท่านอาวุโส คุณรู้จักใครที่มีนามสกุลคลาร์คไหม?”ชายวัยกลางคนงงงวย เขาอยู่กับบ๊อบมานานกว่าสิบปี เขารู้จักค

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 192

    'รอสัญญาณจากฉัน ฉันไม่ชอบครอบครัวเยทส์” ฟิลิปตอบข้อความอย่างลับ ๆ และเก็บโทรศัพท์ของเขาจอร์จอยู่ที่สำนักงานของประธานในเอเปก กรุ๊ป หลังจากที่เขาได้รับข้อความ เขาเลิกคิ้วและบอกกับเลขาฯ ให้ประกาศเรื่องนี้ตราบใดที่ฟิลิปเอ่ยปาก เขาก็จะทำให้ครอบครัวเยทส์ล้มละลายคนโง่ตาบอดเหล่านี้จะต้องต่อต้านนายน้อย“ฟิลิป นายกำลังทำอะไร?” วินน์สังเกตว่าฟิลิปเล่นโทรศัพท์ของเขาตลอดเวลา เธอจึงถามด้วยความสงสัย“โอ้ มันไม่มีอะไร ศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์บอกฉันว่าเขาจะเตรียมการผ่าตัดของมิล่าในวันพุธหน้า” ฟิลิปตอบ"จริงเหรอ?" วินน์รู้สึกตื่นเต้น เธอจับมือฟิลิปด้วยอารมณ์อ่อนไหวมิล่าคือทุกสิ่งของเธอ คุณแม่คนไหนจะอยากเห็นลูกของตัวเองทนทุกข์?"ใช่" ฟิลิปตบหลังมือของวินน์ด้วยความรัก“เฮ้ เคยยินไหมว่าโครงการพัฒนาโอเอซิสทางตอนใต้ของเมืองริเวอร์เดล ได้รับการพัฒนาโดยจอร์จ โธมัส มหาเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในริเวอร์เดล เท็ดทำให้พวกเราทุกคนภูมิใจด้วยการได้โครงการนั้น!”"งั้นเหรอ? ฉันได้ยินมาว่านายท่านที่อยู่เบื้องหลังโครงการนี้คือเศรษฐีใหม่ระดับโลก เขารวยเป็นบ้า!”“อนาคตของเท็ดจะสดใสมาก เห็นได้ชัดว่าบ๊อบต้องการฝึกให้

DMCA.com Protection Status