All Chapters of ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!: Chapter 1051 - Chapter 1060

ตอนที่แองเจลีนดึงมือเขาออกอย่างง่ายดายและขบริมฝีปากเขา ตอนนั้นเองที่เจย์รู้ตัวว่ามันสายเกินกว่าจะมาเสียใจแล้วดวงตาเหยี่ยวเรียวทรงเสน่ห์ของเขาเบิกกว้างขึ้นทันที นี่แองเจลีนเพิ่งจะ… ปล้นจูบเขาไปเหรอ?สิ่งที่น่าหวาดกลัวที่สุดคือ แม้เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขาสามารถจะขัดขืนเธอได้ แต่เขากลับยอมที่จะปล่อยใจไปกับความนุ่มนวลของเธอริมฝีปากของทั้งสองประกบแนบแน่น กระหวัดเกี่ยวพันไม่ห่าง“เจย์บี้!” จู่ ๆ แองเจลีนก็ร้องออกมาเจย์ผลักเธอออกทันใด เขารู้สึกราวกับถูกราดด้วยน้ำเย็นเฉียบเขารู้สึกว่าถูกล้อเล่นกับความรู้สึกของตน จากนั้นก็ตามด้วยความรู้สึกอับอายขายหน้าซึ่งโจมตีเขาทั้งร่างกลายเป็นว่าความรักและหลงใหลอย่างลึกซึ้งของผู้หญิงคนนี้ที่แสดงต่อเขามันเป็นแค่เรื่องจอมปลอมเท่านั้นเจย์บี้เหรอ?เจย์ผู้ก่อตั้งแกรนด์เอเซียน่ะเหรอ?ก็ต้องเป็นเขาสินะ?เจย์ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขากำลังหึงหวงตัวเองอยู่เขาหยัดตัวยืนขึ้นแล้วพุ่งออกจากประตูหน้าเจย์เรียกรถแท็กซี่แล้วรีบไปที่แผนกการแพทย์ของแกรนด์เอเซียมาริลินกำลังนอนสัปหงกอยู่ในห้องพักผู้ป่วยของไทเกอร์เจย์มองสองแม่ลูกที่กำลังนอนหลับแล้วรู้สึกขยะแขยงต

ดวงตาเจย์หม่นแสง ถ้าไม่ใช่เพราะเขารู้ความจริงที่เธอรักชายอื่นอยู่ แม้แต่ชายเย็นชาไร้ใจแบบเขาก็คงไม่อาจต้านทานเสน่ห์ของการเกี้ยวพาราสีนี้ได้หรอก ใช่ไหม?“เงียบเถอะ” เขาหันหน้ามาและมองเธออย่างเกรี้ยวกราดแองเจลีนตัวงอเพราะความกลัวเจย์หันกลับไปก่อนเดินนำออกจากลิฟต์อย่างเร็วแองเจลีนเดินตามเขาไปด้วยสีหน้าหม่นเศร้าเมื่อทั้งสองก้าวออกจากลิฟต์ พวกเขาต่างก็รีบเร่งไปที่ห้องผ่าตัดของไทเกอร์ เมื่อหมอเห็นแองเจลีนก็รีบรายงานเธอ“ท่านประธานเซเวียร์ครับ อาการของไทเกอร์จู่ ๆ ก็ทรุดหนัก ตอนนี้เด็กมีอาการค่อนข้างเสี่ยง…”เจย์รู้สึกกระวนกระวายมาก “เกิดอะไรขึ้นกับไทเกอร์ครับ?”แองเจลีนมองเจย์อย่างกังวลพร้อมปลอบเขา “ไม่ต้องห่วงมากไปหรอก บางทีอาการก็ทรุดลงได้ถ้าภูมิคุ้มกันของเด็กยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่…”เจย์มองเธอเย็นชา “คุณกำลังแก้ตัวให้การไร้ความสามารถของคุณอยู่เหรอ?”แองเจลีน “...”“โธ่ ลูกชายแม่”เสียงร้องไห้คร่ำครวญของมาริลินดังลอดออกมาจนถึงทางเดินเจย์รีบพุ่งตัวไปอยู่ข้างมาริลินทันใด“มาริลิน”มาริลินโถมตัวเข้าหาอ้อมกอดของเจย์ พร้อมร้องไห้ปิ่มจะขาดใจ“หมอบอกว่าลูกเราคงจะไม่รอด ที่รักคะ

แองเจลีนชำเลืองมองเขาก่อนที่จะลากมาริลินอย่างไม่เบามือไปที่กำแพงซึ่งมีกฎของโรงพยาบาลหลายข้อติดไว้“เธออ่านออกไหม?” แองเจลีนถามเสียงแข็งมาริลินตัวสั่นไปทั้งร่างเพราะรังสีและพลังของผู้หญิงตรงหน้า “ก็อ่านออกบ้าง”“กฎโรงพยาบาลข้อที่ห้า อ่านซิ”มาริลินอ่านตะกุกตะกัก “ระหว่าง… ระหว่างการพักรักษาตัวในโรงพยาบาล คนไข้ไม่สามารถออกจากโรงพยาบาลโดยไม่ได้รับอนุญาต โรงพยาบาลจะไม่รับผิดชอบหากมีสิ่งใดเกิดขึ้นกับคนไข้ที่ออกจากโรงพยาบาลโดยฝ่าผืนคำแนะนำของแพทย์”“เข้าใจไหมว่าหมายความว่ายังไง?” แองเจลีนคำรามมาริลินหดคอ เธอกลัวจนไม่กล้าพูดอะไรสักคำเจย์หรี่ตาเรียวดุจเหนี่ยวของเขา ต้องมีสาเหตุบางอย่างที่แองเจลีนทำแบบนี้แองเจลีนลากมาริลินมาหาเจย์ อาจจะเพราะว่าเธอยังโกรธเขาอยู่ดังนั้นจึงยังรักษาระยะห่างกับเขา“เมื่อคืนภรรยานายแอบพาเด็กออกจากโรงพยาบาลไปตอนดีสาม ก่อนจะลนลานกลับมาโรงพยาบาลด้วยท่าทางตื่นตระหนกในชั่วโมงต่อมาพร้อมเด็กที่ดูอาการหนักเพื่อมาหาหมอ ซึ่งเป็นจังหวะที่หมอไปห้องน้ำพอดี นั่นและที่เธอโวยวายว่าหมอละเลยหน้าที่”ตอนท้ายเธอเสริมอย่างโมโหว่า “ถ้านายไม่เชื่อที่ฉันบอก ก็เชิญเข้าไปห้องควบ

วันที่แปดในที่สุดเจย์ก็มาทำงานทันทีที่เขาก้าวเท้าเข้ามาในล็อบบี้ชั้นล่างสุดของแกรนด์เอเซีย ก็เจอเซ็ธกับแองเจลีนกำลังทุ่มเถียงกัน“ประธานเซเวียร์ ทำไมคุณถึงลดเงินที่จัดสรรให้กับแผนกแกรนด์เอเซีย ไททัส เอนเตอร์ไพรส์เดือนนี้ครับ?” เซ็ธมีท่าทางโกรธเคืองขณะที่ถามแองเจลีนแองเจลีนตอบเสียงเย็นด้วยสีหน้าจริงจัง “เพราะว่าแผนกของคุณทำผลงานได้ไม่ตามเป้าไง โบนัสที่ลดจากแผนกของคุณเราก็จะเอาไปเพิ่มให้แผนกที่ทำงานได้ตามเป้าแทน”เซ็ธยังคงยืนกรานไม่ยอมแพ้ “ท่านประธาน เรารู้ว่าคุณพยายามลดขนาดของไททัส เอนเตอร์ไพรส์มาตลอดสามปีที่ผ่านมา คุณอยากให้ไททัส เอนเตอร์ไพรส์ล้มหายไปใช่ไหม?”แองเจลีนจวนจะหมดความอดทนแล้ว “ไททัส เอนเตอร์ไพรส์ของคุณเหรอ? หึ เซ็ธ ให้ฉันเตือนความจำคุณหน่อยนะ ไททัส เอนเตอร์ไพรส์เปลี่ยนชื่อเป็นแกรนด์เอเซียแล้วเมื่อสามปีก่อน ตอนนี้เรียกว่า แกรนด์เอเซีย ไททัส เอนเตอร์ไพรส์”“นั่นเพราะว่าพวกคุณเล่นไม่ซื่อ แล้วยึดไปไงล่ะ” เซ็ธคำรามแองเจลีนรู้สึกโมโหความคิดของเซ็ธที่เข้าข้างคนอื่นแทนที่จะเป็นคนในครอบครัวตัวเอง เธอตะโกนใส่เขา “เซ็ธ เซเวียร์ ฉันจะยกโทษให้สำหรับคราวนี้ที่คุณไม่เคารพฉัน เ

หลังจากไทเกอร์ออกจากโรงพยาบาล เกรย์สันก็เรียกรวมบรรดาพนักงาน VIP ของบริษัทให้ไปเยี่ยมไทเกอร์ที่ลูมิโน การ์เด้นส่วนแองเจลีนเกิดใจไม่กล้าขึ้นมาในช่วงนาทีสุดท้ายแค่คิดถึงท่าทีเย็นชาห่างเหินของเจย์ที่มีต่อเธอ แองเจลีนก็หมดความกล้าที่จะเข้าหาเขาและกลัวว่าสุดท้ายจะเป็นเหมือนว่า เธอกระโดดเข้ากองไฟเองก่อนที่จะออกไป เกรย์สันหันมาถามแองเจลีนซ้ำแล้วซ้ำอีกเพื่อความแน่ใจ “ท่านประธานไม่ไปด้วยกันแน่นะครับ?”แองเจลีนตอบหนักแน่น “ไม่ล่ะ”เมื่อเกรย์สันจากไป แองเจลีนก็รู้สึกวูบโหวงเมื่อเห็นว่าแองเจลีนอารมณ์ไม่ดี เซย์นก็ถอนหายใจหนักหน่วงก่อนปลอบ “เธอยังโกรธเขาอยู่สินะ?”แองเจลีนไม่ตอบ มันก็เหมือนกับเป็นการยอมรับกลาย ๆเซย์นพูดต่อ “ถึงวันนั้นเขาจะดูหยาบคายไปหน่อย แต่มันก็มีเหตุผลนะ เธอก็รู้ว่าเขาไม่สนใจเหตุผลกฎเกณฑ์อะไรเลยถ้าเพื่อต้องปกป้องครอบครัวของตัวเองใช่ไหม? เขาดูแลไทเกอร์เหมือนเป็นลูกของตัวเอง เพราะงั้นเมื่อมีเรื่องเกิดกับไทเกอร์ เขาเองก็ใจสลายเหมือนกัน ถ้าเขาไม่เอาอารมณ์มาระบายกับประธานซึ่งก็คือเธอ แล้วเขาจะไประบายใส่ใครได้?”แองเจลีนมองเซย์นอึ้งงัน “ทำไมนายพูดถึงเขาดีได้ล่ะ?”เซย์นถอ