เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1056
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1057
วันที่แปดในที่สุดเจย์ก็มาทำงานทันทีที่เขาก้าวเท้าเข้ามาในล็อบบี้ชั้นล่างสุดของแกรนด์เอเซีย ก็เจอเซ็ธกับแองเจลีนกำลังทุ่มเถียงกัน“ประธานเซเวียร์ ทำไมคุณถึงลดเงินที่จัดสรรให้กับแผนกแกรนด์เอเซีย ไททัส เอนเตอร์ไพรส์เดือนนี้ครับ?” เซ็ธมีท่าทางโกรธเคืองขณะที่ถามแองเจลีนแองเจลีนตอบเสียงเย็นด้วยสีหน้าจริงจัง “เพราะว่าแผนกของคุณทำผลงานได้ไม่ตามเป้าไง โบนัสที่ลดจากแผนกของคุณเราก็จะเอาไปเพิ่มให้แผนกที่ทำงานได้ตามเป้าแทน”เซ็ธยังคงยืนกรานไม่ยอมแพ้ “ท่านประธาน เรารู้ว่าคุณพยายามลดขนาดของไททัส เอนเตอร์ไพรส์มาตลอดสามปีที่ผ่านมา คุณอยากให้ไททัส เอนเตอร์ไพรส์ล้มหายไปใช่ไหม?”แองเจลีนจวนจะหมดความอดทนแล้ว “ไททัส เอนเตอร์ไพรส์ของคุณเหรอ? หึ เซ็ธ ให้ฉันเตือนความจำคุณหน่อยนะ ไททัส เอนเตอร์ไพรส์เปลี่ยนชื่อเป็นแกรนด์เอเซียแล้วเมื่อสามปีก่อน ตอนนี้เรียกว่า แกรนด์เอเซีย ไททัส เอนเตอร์ไพรส์”“นั่นเพราะว่าพวกคุณเล่นไม่ซื่อ แล้วยึดไปไงล่ะ” เซ็ธคำรามแองเจลีนรู้สึกโมโหความคิดของเซ็ธที่เข้าข้างคนอื่นแทนที่จะเป็นคนในครอบครัวตัวเอง เธอตะโกนใส่เขา “เซ็ธ เซเวียร์ ฉันจะยกโทษให้สำหรับคราวนี้ที่คุณไม่เคารพฉัน เ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1058
”การทำธุรกิจก็เหมือนสนามรบ คุณคิดว่าจะใช้ฝีปากอย่างเดียวแก้ปัญหาได้เหรอ?” เจย์ถามแองเจลีนมองเขาอย่างสงสัย “แล้วนายมีความคิดดี ๆ เหรอไง?”เจย์ถาม “คุณเปลี่ยนบรรดาบริษัทที่ครองมาแบบไททัส เอนเตอร์ไพรส์ให้เป็นแผนกหนึ่งในแกรนด์ เอเซียแบบนี้เยอะเหรอ?”แองเจลีนพยักหน้า “ก็ 50 เปอร์เซ็นต์”เจย์ตรึกตรอง “การร่วมมือกับบริษัทพวกนี้แบบที่คุณทำอยู่ตอนนี้จะไม่ยั่งยืนหรอก ถ้าวันไหนพวกเขาเอาใจออกห่างขึ้นมา รวมกับความจริงที่ว่า พวกเขาเคยเป็นพนักงานของแกรนด์ เอเซียที่คุ้นเคยกับระบบการทำงานและเทคโนโลยีของแกรนด์ เอเซีย ผมว่าตอนนั้น ผู้หญิงคลั่งรักแบบคุณก็คงรักษาบริษัทใหญ่แบบแกรนด์ เอเซียเอาไว้ไม่ได้”แองเจลีนทึ่ง “คุณไม่ต้องห่วงหรอก ตราบใดที่ฉันยังอยู่ไม่มีทางปล่อยให้แกรนด์ เอเซียล้มแน่”ดวงตาเจย์เย็นเยียบทันใด ผู้หญิงคนนี้รักผู้ก่อตั้งแกรนด์ เอเซียจนหมดใจจริง ๆแน่นอนว่าแองเจลีนจำเป็นต้องปรึกษาเจย์ เธอคิดพิจารณาแล้วพูด “ฉันจะหาทางกำจัดพวกปลาเน่าออกไป”“ผมกลัวว่าพวกเขาคงเตรียมพร้อมจะลุกฮือแล้ว เพราะคุณรู้ตัวช้าไป”ประตูลิฟต์เปิดออกและเจย์เดินออกไปโดยไม่พูดอะไรขณะที่แองเจลีนจ้องมองแผ่นหลังของเข
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1059
หลังจากไทเกอร์ออกจากโรงพยาบาล เกรย์สันก็เรียกรวมบรรดาพนักงาน VIP ของบริษัทให้ไปเยี่ยมไทเกอร์ที่ลูมิโน การ์เด้นส่วนแองเจลีนเกิดใจไม่กล้าขึ้นมาในช่วงนาทีสุดท้ายแค่คิดถึงท่าทีเย็นชาห่างเหินของเจย์ที่มีต่อเธอ แองเจลีนก็หมดความกล้าที่จะเข้าหาเขาและกลัวว่าสุดท้ายจะเป็นเหมือนว่า เธอกระโดดเข้ากองไฟเองก่อนที่จะออกไป เกรย์สันหันมาถามแองเจลีนซ้ำแล้วซ้ำอีกเพื่อความแน่ใจ “ท่านประธานไม่ไปด้วยกันแน่นะครับ?”แองเจลีนตอบหนักแน่น “ไม่ล่ะ”เมื่อเกรย์สันจากไป แองเจลีนก็รู้สึกวูบโหวงเมื่อเห็นว่าแองเจลีนอารมณ์ไม่ดี เซย์นก็ถอนหายใจหนักหน่วงก่อนปลอบ “เธอยังโกรธเขาอยู่สินะ?”แองเจลีนไม่ตอบ มันก็เหมือนกับเป็นการยอมรับกลาย ๆเซย์นพูดต่อ “ถึงวันนั้นเขาจะดูหยาบคายไปหน่อย แต่มันก็มีเหตุผลนะ เธอก็รู้ว่าเขาไม่สนใจเหตุผลกฎเกณฑ์อะไรเลยถ้าเพื่อต้องปกป้องครอบครัวของตัวเองใช่ไหม? เขาดูแลไทเกอร์เหมือนเป็นลูกของตัวเอง เพราะงั้นเมื่อมีเรื่องเกิดกับไทเกอร์ เขาเองก็ใจสลายเหมือนกัน ถ้าเขาไม่เอาอารมณ์มาระบายกับประธานซึ่งก็คือเธอ แล้วเขาจะไประบายใส่ใครได้?”แองเจลีนมองเซย์นอึ้งงัน “ทำไมนายพูดถึงเขาดีได้ล่ะ?”เซย์นถอ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1060
”ประธานจะฆ่าพวกคุณเหรอ?” เจย์นิ่วหน้าเกรย์สันอธิบาย “ท่านประธานจะบังคับให้เราไปนัดบอด พวกเราทุกคนยังโสดเพราะงั้นการแต่งงานสำหรับเรามันน่ากลัวยิ่งกว่าการตัดหัวอีก”เจย์ถึงกับมึนหลังผ่านไปครู่ใหญ่ เขาก็เยาะ “ดูท่าทางประธานคงจะว่างมากสินะ?”เมื่อเกรย์สันและคนอื่น ๆ ต่างยืนกรานที่จะอยู่ต่อ เจย์ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันไปบอกมาริลิน “ออกไปซื้อไวน์ดี ๆ และก็อาหารมารับแขกหน่อย”มาริลินตอบ “ได้ค่ะ”มาริลินหยิบของและกำลังจะออกไปเมื่อเธอเจอกับแองเจลีนและเซย์นที่เพิ่งมาถึงมาริลินก้าวถอยหลังมาสองสามก้าวด้วยความตกใจ “ที่รักคะ?”เมื่อเจย์ได้ยินเสียงตื่นตระหนกและหวาดกลัวของมาริลิน เขาก็หันไปมองทางเธอเมื่อเห็นแองเจลีนในชุดสูทพอดีตัวและผมสีดำยาวสยายถึงเอว ดวงตาเขาก็เป็นประกายระยับด้วยความดีใจขณะที่เจย์เดินมาที่ประตู แองเจลีนก็มองมาริลินนิ่งไร้อารมณ์ “มาริลิน พวกเรามาเยี่ยมไทเกอร์”มาริลินมองแองเจลีนด้วยความเคารพนอบน้อม เมื่อได้ยินว่าแองเจลีนมาเพื่อเยี่ยมไทเกอร์ เธอก็รีบตะโกนเรียกเขา “ออกมานี่เร็ว ไทเกอร์”ขาสั้น ๆ ของไทเกอร์วิ่งตุบตับมา แองเจลีนก็ก้มตัวลงไปหาเขา และนี่เป็นครั้งแรกที่
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1061
ความรักอบอวลในอากาศบรรดาพนักงานต่างอึ้งมองเจย์และแองเจลีนอย่างโง่งมเมื่อเจย์รู้ตัวว่าพลาดเผยความรู้สึกออกไป ก็รีบปั้นหน้าเย็นชาเป็นน้ำแข็งเหมือนเดิมก่อนเดินไปเล่นเลโก้กับไทเกอร์แองเจลีนจำที่เซย์นบอกเธอก่อนหน้านี้ได้ว่า หากเธอรุกเขามากไป มีแต่จะทำให้เขายิ่งหนี แต่หากเธอไม่ทำอะไรเลยเธอก็คงไม่มีโอกาสสักนิดเธอยกมือเกาหัวอย่างวุ่นวายใจ ก่อนจะรวบรวมความกล้าเดินเข้าไปหาเขาเจย์กำลังสอนให้ไทเกอร์ต่อเลโก้เป็นชั้น ๆ อยู่ แต่ไม่ว่าเขาจะต่อขึ้นสูงไปแค่ไหน ไทเกอร์ก็จะผลักมันล้มลงอย่างเริงร่าตอนนี้เจย์เริ่มจะหงุดหงิดแล้ว “พ่อกำลังสอนให้ลูกต่อเลโก้เป็นชั้น ๆ อยู่ ทำไมต้องป่วนด้วย”เดิมไทเกอร์ก็ไม่ได้สนิทสนมกับเจย์อยู่แล้ว เมื่อเจอแบบนั้นเด็กน้อยจึงร้องไห้จ้าพร้อมร้องหาแม่เจย์เสยผมอย่างขัดเคืองใจเขาอยู่เป็นเพื่อนไทเกอร์ในโรงพยาบาลมาหลายวัน แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามมากแค่ไหนก็เหมือนไม่สามารถสื่อความอ่อนโยนออกไปได้ ไทเกอร์ยังคงต่อต้านเขาอย่างมากแองเจลีนอุ้มไทเกอร์ขึ้นมา “อย่าร้องสิจ๊ะไทเกอร์ ไปเล่นเครื่องเป่าลูกโป่งดีกว่า”พอหันเหความสนใจเขาไปที่ของเล่นใหม่ได้ ไทเกอร์ก็หยุดร้องไห้ทันใดแต
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1062
ฉับพลันเขาก็รู้สึกราวตนจมดิ่งอยู่ในความทุกข์ ครอบครัวที่แม้ไม่สมบูรณ์ของเขาสลายหายไปราวกับฟองสบู่ตอนนี้เขาเจอกับสิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่าความยากไร้และความไม่สมบูรณ์แบบเสียอีก… นั่นคือการไม่เหลืออะไรเลยตอนนี้เขาไม่เหลืออะไรแล้วจริง ๆ ทั้งในแง่วัตถุและในทางจิตใจจู่ ๆ เขาก็รู้สึกวิงเวียนหน้ามืดขณะที่กำลังรอลิฟต์ มาริลินก็ไล่ตามเจย์มาทันก่อนคว้ามือเขาไว้อย่างหน้าด้าน ๆ พร้อมร้องอ้อนวอน “อย่าเมินฉันสิคะ ที่รักได้โปรดเถอะ ฉันรักคุณจริง ๆ นะคะ”เจย์แค่นเสียง “ถ้าคุณรักผม แล้วคุณไปมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นทำไมกัน?”มาริลินโอดครวญทั้งน้ำตา “เขาบังคับฉันนะ ฉันไม่ได้ต้องการจะทำแบบนั้นแลย”เจย์ตาแดงก่ำด้วยโทสะ “คุณคิดว่าผมโง่มากนักเหรอ?”เมื่อเห็นความเกรี้ยวกราดดุร้ายของเขา มาริลินก็หวาดกลัวจนไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรพอประตูลิฟต์เปิดออก เจย์และมาริลินก็เดินตามกันออกมาตอนที่พวกเขามาถึงบ้าน แองเจลีนหน้าซีดเผือดด้วยความหวาดหวั่นเมื่อเธอเห็นเส้นเลือดเจย์กระตุก เธอรีบเข้าไปหาเขาและถามด้วยความเป็นห่วง “นายโอเคไหม เบ็น?”ถ้าไม่มีเรื่องใหญ่โตเกิดขึ้น ก็เป็นการยากที่จะเห็นคนเย็นชาไร้อารมณ์อย่างเจย์ดู
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1063
”ตอนที่ฉันหนีมา ฉันก็กลายเป็นเหมือนเหยื่อล่อตาพวกผู้ชาย ตอนที่มีผู้ชายคนหนึ่งข่มเหงฉัน เคนก็ไล่ตามฉันมาแล้วก็ฆ่าชายคนนั้นตาย แม้ว่าจะเป็นการป้องกันตัวแต่เคนก็โดนข้อหาว่าทำรุนแรงเกินกว่าเหตุ เขาก็เลยต้องติดคุก”มาริลินสะอื้น “ฉันรู้ค่ะ ว่าฉันไม่คู่ควรกับคุณเพราะว่าอดีตที่เลวร้ายของฉัน แต่ฉันก็เป็นเหมือนแมลงที่จมอยู่ในขุมนรก ฉันพยายามดื้นรนและหนีให้พ้นจากนรกที่แสนเลวร้ายนั่น แต่ไม่มีใครยอมช่วยฉันเลย”เจย์หลับตาลง สกัดดั้นความสงสารเห็นใจที่มีให้เธอซ่อนไว้ในดวงตา แม้ว่าเธอจะน่าเวทนาแค่ไหนแต่เขาก็รู้สึกรังเกียจเธออยู่เช่นกันมาริลินพึมพำ “พอในที่สุดฉันก็ได้เจอคุณ ฉันคิดว่าในที่สุดโชคก็เข้าข้างฉันแล้วหลังจากที่ต้องฝ่าฟันความลำบากยากเข็ญมา แต่ใครจะไปคิดกัน? ตอนนี้เคนออกมาจากคุกแล้ว เขายังบังคับให้ฉันกลับไปกับเขา…”พูดถึงตอนนี้มาริลินก็คุมตัวเองไม่ได้ น้ำตาเธอไหลพราก “คุณคิดว่าฉันไม่อยากหนีให้พ้นจากเขาเหรอหลังจากเจอเรื่องพวกนั้นมา? คุณดูแผลเป็นบนตัวฉันสิ เบ็น พวกนี้เป็นแผลที่เขาทิ้งไว้ทั้งนั้น”มาริลินถกกระโปรงขึ้น แผลเป็นน่ากลัวบนต้นขาของเธอ รวมถึงรอยแผลไหม้มากมายทำให้เจย์นิ่วหน้ามาริล
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1064
เมื่อคิดถึงว่ามาริลินปั่นหัวแล้วบงการชีวิตเขาด้วยจิตใจที่ชั่วร้ายแบบนั้นไปอย่างไรบ้าง เจย์ก็รู้สึกได้ถึงโทสะที่พลุ่งพล่านในตัว ท่วมท้นไปทั้งร่างจนไม่มีที่ปะทุออกทันใดนั้นก็มีเสียงดนตรีแว่วมากลางดึกที่เงียบงัน เสียงเปียโนนั้นนุ่มนวลอ่อนโยนเหมือนสายลมแผ่วเบาที่ปลอบประโลมหัวใจเขา บรรเทาความทุกข์และพลุ่งพล่านทั้งหลายเขาค่อย ๆ รู้สึกสงบลงทันใดนั้น เขาก็จำได้ว่ายังไม่ได้รับข้อความตอบหลังจากที่เขาบอกแม่ของเซ็ตตี้น้อยเรื่องขอลาออกเขาสงสัยว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอหรือเปล่าด้วยเสียงดนตรีที่กล่อมผ่อนคลาย เขาเริ่มรู้สึกง่วงงุนและหลับไปเมื่อก้าวขึ้นเตียงวันต่อมาแองเจลีนมาถึงห้องเก็บขยะใต้ดินของแกรนด์เอเซียตั้งแต่เช้าตรู่ เกรย์สันและสมาชิกคนอื่นของโกสต์ต่างก็รออยู่ด้านนอกแล้ว เมื่อพวกเขาแองเจลีนก็ทักทายเธอด้วยความเคารพ “ท่านประธานเซเวียร์”แองเจลีนถอดเสื้อโค้ตสีขาวออกและส่งให้เกรย์สันก่อนถาม “เขายังไม่สารภาพเหรอ?”เกรย์สันตอบ “ชายคนนี้จิตใจแข็งแกร่งมากครับ เขาไม่ยอมหลุดปากอะไรออกมาเลยไม่ว่าเราจะคาดคั้นและทรมานเขาแค่ไหน”ริมฝีปากสีแดงสดของแองเจลีนเม้มยิ้มเยาะ “พาฉันเข้าไปซิ”เกรย์สันพ
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
