เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1062
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1063
”ตอนที่ฉันหนีมา ฉันก็กลายเป็นเหมือนเหยื่อล่อตาพวกผู้ชาย ตอนที่มีผู้ชายคนหนึ่งข่มเหงฉัน เคนก็ไล่ตามฉันมาแล้วก็ฆ่าชายคนนั้นตาย แม้ว่าจะเป็นการป้องกันตัวแต่เคนก็โดนข้อหาว่าทำรุนแรงเกินกว่าเหตุ เขาก็เลยต้องติดคุก”มาริลินสะอื้น “ฉันรู้ค่ะ ว่าฉันไม่คู่ควรกับคุณเพราะว่าอดีตที่เลวร้ายของฉัน แต่ฉันก็เป็นเหมือนแมลงที่จมอยู่ในขุมนรก ฉันพยายามดื้นรนและหนีให้พ้นจากนรกที่แสนเลวร้ายนั่น แต่ไม่มีใครยอมช่วยฉันเลย”เจย์หลับตาลง สกัดดั้นความสงสารเห็นใจที่มีให้เธอซ่อนไว้ในดวงตา แม้ว่าเธอจะน่าเวทนาแค่ไหนแต่เขาก็รู้สึกรังเกียจเธออยู่เช่นกันมาริลินพึมพำ “พอในที่สุดฉันก็ได้เจอคุณ ฉันคิดว่าในที่สุดโชคก็เข้าข้างฉันแล้วหลังจากที่ต้องฝ่าฟันความลำบากยากเข็ญมา แต่ใครจะไปคิดกัน? ตอนนี้เคนออกมาจากคุกแล้ว เขายังบังคับให้ฉันกลับไปกับเขา…”พูดถึงตอนนี้มาริลินก็คุมตัวเองไม่ได้ น้ำตาเธอไหลพราก “คุณคิดว่าฉันไม่อยากหนีให้พ้นจากเขาเหรอหลังจากเจอเรื่องพวกนั้นมา? คุณดูแผลเป็นบนตัวฉันสิ เบ็น พวกนี้เป็นแผลที่เขาทิ้งไว้ทั้งนั้น”มาริลินถกกระโปรงขึ้น แผลเป็นน่ากลัวบนต้นขาของเธอ รวมถึงรอยแผลไหม้มากมายทำให้เจย์นิ่วหน้ามาริล
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1064
เมื่อคิดถึงว่ามาริลินปั่นหัวแล้วบงการชีวิตเขาด้วยจิตใจที่ชั่วร้ายแบบนั้นไปอย่างไรบ้าง เจย์ก็รู้สึกได้ถึงโทสะที่พลุ่งพล่านในตัว ท่วมท้นไปทั้งร่างจนไม่มีที่ปะทุออกทันใดนั้นก็มีเสียงดนตรีแว่วมากลางดึกที่เงียบงัน เสียงเปียโนนั้นนุ่มนวลอ่อนโยนเหมือนสายลมแผ่วเบาที่ปลอบประโลมหัวใจเขา บรรเทาความทุกข์และพลุ่งพล่านทั้งหลายเขาค่อย ๆ รู้สึกสงบลงทันใดนั้น เขาก็จำได้ว่ายังไม่ได้รับข้อความตอบหลังจากที่เขาบอกแม่ของเซ็ตตี้น้อยเรื่องขอลาออกเขาสงสัยว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอหรือเปล่าด้วยเสียงดนตรีที่กล่อมผ่อนคลาย เขาเริ่มรู้สึกง่วงงุนและหลับไปเมื่อก้าวขึ้นเตียงวันต่อมาแองเจลีนมาถึงห้องเก็บขยะใต้ดินของแกรนด์เอเซียตั้งแต่เช้าตรู่ เกรย์สันและสมาชิกคนอื่นของโกสต์ต่างก็รออยู่ด้านนอกแล้ว เมื่อพวกเขาแองเจลีนก็ทักทายเธอด้วยความเคารพ “ท่านประธานเซเวียร์”แองเจลีนถอดเสื้อโค้ตสีขาวออกและส่งให้เกรย์สันก่อนถาม “เขายังไม่สารภาพเหรอ?”เกรย์สันตอบ “ชายคนนี้จิตใจแข็งแกร่งมากครับ เขาไม่ยอมหลุดปากอะไรออกมาเลยไม่ว่าเราจะคาดคั้นและทรมานเขาแค่ไหน”ริมฝีปากสีแดงสดของแองเจลีนเม้มยิ้มเยาะ “พาฉันเข้าไปซิ”เกรย์สันพ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1065
”ทำไมแกเห็นชีวิตคนไม่มีค่าแบบนี้?” เคนว่า “ฉันไม่รู้ว่ามาริลินเป็นใคร”“แกไม่รู้ว่ามาริลินเป็นใครเหรอ? งั้นไทเกอร์คงเกิดมาจากก้อนหินสินะ?” แองเจลีนจับผมหยิกหยอยของเคนไว้แล้วกระชากอย่างแรงจนผมหลุดติดมือมาเป็นกระจุกเธอส่งผมพวกนั้นให้เกรย์สัน “เอาไปแล้วส่งไปตรวจ DNA หาความเป็นพ่อระหว่างเขากับไทเกรอ์ นี่น่าจะเป็นหลักฐานได้ว่าเขาสมคบคิดกับมาริลิน”ข้อแก้ตัวต่าง ๆ นา ๆ ที่เคนคิดไว้พังไม่เป็นท่า เขาไม่รู้เลยว่าผู้หญิงคนนี้มีอำนาจมากขนาดนั้นแองเจลีนให้โอกาสเขาเป็นครั้งสุดท้าย “ถ้าแกโดนข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยวประธานคนก่อนของแกรนด์ เอเซีย ถึงกฎหมายจะเอาผิดแกถึงตายไม่ได้ แต่ฉันกลัวว่าคนที่จงรักภักดีกับเขาคงไม่ปล่อยแกไว้แน่ ตอนนี้แกมีสองทางเลือกว่าจะติดคุกตลอดชีวิตหรือตาย”“แกเป็นใครกันแน่?” เคนมองแองเจลีนอย่างตื่นกลัวแองเจลีนตอบ “ประธานของแกรนด์เอเซีย”เคนทรุดลงไปกอง“ก็ได้ ฉันจะบอก”เคนยอมจำนน “มาริลินกับฉันเคยเป็นผัวเมียกัน เมื่อสี่ปีก่อนมาริลินโดนชายคนหนึ่งในหมู่บ้านข่มขืน ทำให้ฉันเลือดขึ้นหน้าแล้วฆ่าไอ้หมอนั่น สุดท้ายก็ต้องไปติดคุกข้อหาป้องกันตัวเกินกว่าเหตุ”“และเพราะว่าฉันทำตัวด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1066
”อ๊ากกกก!” เสียงเคนกรีดร้องด้วยความทุกข์ทรมานดังมาเข้าหูเธอแองเจลีนเดินออกมาจากห้องใต้ดิน ความโศกเศร้าเสียใจของเธอก็ถูกแสงแดดสว่างจ้าภายนอกพัดหายทลายไปอารมณ์เธอดีขึ้นเล็กน้อยอย่างน้อยเบื้องหลังเรื่องราวที่แสนน่าเจ็บปวดใจนี้ก็ไม่ได้มีเรื่องให้น่าผิดหวังไปเสียทั้งหมดอย่างน้อยเธอก็ได้รู้ว่าเจย์บี้และมาริลินไม่ได้รักกันไม่นานเจย์บี้อาจจะได้กลับมาอยู่ข้างกายเธอผ่านไปครู่ใหญ่ เกรย์สันก็เดินออกมาจากห้องใต้ดิน เสื้อสีขาวของเขาเปรอะไปด้วยเลือดแองเจลีนชะงักไปเล็กน้อย เกรย์สันคงระบายความแค้นลงไปกับเคนสินะ?เพราะอย่างไรเจย์ก็เหมือนเป็นพ่อและครูของเกรย์สัน สิ่งที่เคนทำก็เหมือนการกระชากผมของเจย์ ดังนั้นเมื่อเขามาอยู่ในเงื้อมมือเกรย์สันก็ต้องจบลงที่ความเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างอธิบายไม่ได้“เกรย์สัน หาโอกาสส่งเคนกลับไปให้มาริลินด้วย” แองเจลีนสั่งเกรย์สันแค่นเสียงโหดร้ายออกมา “เป็นความคิดที่ดีมากเลยครับ ท่านประธานเซเวียร์”วิธีการตีวัวกระทบคราดของแองเจลีนเป็นการลงโทษที่เหมาะสมที่สุดสำหรับมาริลินถึงแม้มาริลินจะชั่วร้ายน่ารังเกียจที่หลอกลวงเจย์ แต่ความจริงที่ว่าเธอเป็นคนช่วยชีวิตเจย์ไว
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1067
เจย์จ้องมาริลินด้วยแววตามืดครึ้มเต็มไปด้วยความเกลียดชังมาริลินกอดไทเกอร์ร้องไห้น้ำตาไหลพรากอยู่เงียบ ๆ เพราะไม่กล้าที่จะสบสายตาลึกล้ำคมดุจเหยี่ยวของเขาทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูมาริลินชำเลืองมองเจย์ก่อนเดินออกไปเปิดประตูคนที่ยืนรออยู่นั้นเป็นพนักงานส่งของใส่ชุดหมีสีฟ้าพร้อมหมวกเบสบอล มีกล่องพัสดุขนาดมหึมาวางอยู่ตรงหน้า เขาพูดเสียงแหบว่า “นี่พัสดุคุณครับ ช่วยเซ็นรับด้วย”มาริลินถามอย่างสงสัย “พัสดุของฉันเหรอคะ?”ช่วงนี้เธอไม่ได้ซื้อของออนไลน์อะไรเลยนี่นาคนส่งของอธิบาย “น่าจะเป็นพวกตู้เย็นหรือเครื่องใช้ไฟฟ้าอะไรน่ะครับ”มาริลินหันหลังไปชำเลืองมองเจย์ คิดว่าอาจจะเป็นเครื่องใช้ไฟฟ้าที่เขาซื้อมาก็เป็นได้ ดังนั้นเธอจึงบอกคนส่งของ “ช่วยเอาเข้ามาด้านในแล้วกัน”คนส่งของดัดกล่องพัสดุเข้ามาในห้องนั่งเล่นด้วยรถเข็น และเหลือบมองเจย์และไทเกอร์ที่ยืนอยู่อีกฟากของห้องด้วยดวงตาดำขลับ“คุณอยากให้ช่วยแกะไหมครับ?” คนส่งของถามอย่างใส่ใจมาริลินพยักหน้า “ขอบคุณค่ะ”คนส่งของดึงมีดคมกริบออกมาก่อนตัดเทปกาวที่ห่อพัสดุไว้ และบอกมาริลิน “คุณเปิดได้แล้วครับตอนนี้”มาริลินเดินไปที่ห่อพัสดุและเปิด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1068
”นังจิ้งจอก! ตั้งแต่ฉันได้เจอแก ก็ถูกส่งไปติดคุกแถมตอนนี้ยังเกือบโดนฆ่าตายอีก ฉันนี่มันซวยจริง ๆ”“หวังว่าไม่ต้องได้พบได้เจอกันอีกแล้วนะ ชาติหน้าก็ไม่ต้องมาเจอกัน!”มาริลินนิ่งเงียบเมื่อเจอเคนด่าสาดเสียเทเสียทั้งเธอและเคนต่างก็มีบุญคุณและความเกลียดให้กันเจย์มองเคนด้วยสายตาทะมึนและจริงจัง ก่อนถาม “ใครทำแบบนี้กับนาย?”เคนตอบอย่างหงุดหงิด “ฉันบอกไม่ได้”เขาโดนเกรย์สันข่มขู่มาว่า ถ้าหากกล้าแพร่งพรายให้เบ็นรู้แม้สักน้อย เขาก็จะถูกถลกหนังทั้งเป็นและเสียบประจานใบหน้ามาริลินซีดเผือดไร้สีเลือด เธอหวาดกลัวจนวิญญาณแทบหลุดจากร่างเมื่อได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับเคนไทเกอร์วิ่งเขามาหาเธอด้วยขาสั้นป้อม “แม่จ๋า”มาริลินอุ้มไทเกอร์ขึ้นมาและเอามือปิดตาเขาไว้ พร้อมขอร้องเจย์ “ช่วยส่งเขาไปให้พ้นทีเบ็น อย่าให้เขาทำลูกเราตกใจ”เจย์มองมาริลินด้วยสายตาเย็นเยียบและมาดร้าย เขารู้สึกขัดใจกับสิ่งที่เธอพูดแม้ว่าจะเป็นแบบนั้น เขาเองก็ไม่อยากให้เด็กน้อยที่บริสุทธิ์ต้องโดนกระทบจากความขัดแย้งของพวกเขา เจย์จึงบอกกับคนส่งของว่า “ส่งเขากลับไปที่ที่เขาถูกส่งมา”คนส่งของปิดฝาและห่อเคนกลับโดยไม่ชักช้าลังเล ก่อ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1069
เจย์เดินจากไปอย่างมั่นคงไม่หวั่นไหวมาริลินทรุดลงกองกับพื้นอย่างหมดหนทาง น้ำตาไหลนอง เธอพยายามเค้นสมองหาทางออกให้กับอนาคตที่ดูปั่นป่วน สิ้นหวังเบื้องหน้าเธอจำคำที่เคนบอกได้ ‘เธอรู้ไหมว่าจริง ๆ แล้วเบ็นเป็นใครมาริลิน? เธอคว้าตัวบ่อเงินบ่อทองมาได้แล้ว! ฟังนะ เขาคือเจย์ อาเรส ประธานคนก่อนของแกรนด์ เอเซียที่มีมูลค่าเป็นหมื่น ๆ ล้าน เธอต้องเกาะขาทองคำคู่นี้เอาไว้ให้แน่นเลยเพราะว่าถ้าวันไหนเขาได้กลับคืนตำแหน่ง แค่สมบัติเศษเสี้ยวของเขาเธอกับไทเกอร์ก็จะอยู่อย่างสุขสบายไปทั้งชาติแล้ว'มาริลินกัดฟันกรอด “ฉันจะไม่มีทางยอมปล่อยคุณง่าย ๆ หรอกเบ็น”ตึกสำนักงานแกรนด์ เอเซียแองเจลีนยืนกอดอกอยู่ด้านหน้าหน้าต่างกระจกโค้งบนชั้นเก้า มองลงมาที่ทางเข้าหลักของแกรนด์ เอเซียเธอยกมือขึ้นมองนาฬิกาเป็นระยะ ตอนนี้ผ่านเวลาทำงานมา 15 นาทีแล้วแต่เจย์ก็ยังไม่มา เธอเริ่มที่จะกระวนกระวายใจแม้ว่าเขาและมาริลินจะไม่ได้แต่งงานกัน แต่พวกเขาก็อยู่บ้านเดียวกันมาตั้งหลายปี เขาอาจจะมองเห็นความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งคู่ต่างออกไปจากที่เธอคิดก็ได้แต่ไม่ต้องสงสัยว่า อารมณ์เขาต้องไม่ปกติแน่หลังจากที่เขารู้ว่า มาริลินนั้นได
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1070
แองเจลีนหลุดยิ้ม ก่อนที่จะท่องกลอนรักออกมา พร้อมทอดจังหวะเสียงสูงต่ำ“คุณคือพระจันทร์บนนภา ชลาลัยในปฐพีนั้นคือฉัน เฝ้ารอวันจะได้พบพักตร์ ได้โปรดเผยโฉมให้ได้ยล”…เจย์เลิกคิ้วและแค่นเสียง “ขอโทษนะ แต่ผมเป็นโรคกลัวเชื้อโรค ผมว่าคงจะลงมาเกลือกกลั้วดินสกปรกของคุณไม่ไหวหรอก คุณน่าจะไปเฝ้ารอคนอื่นดีกว่า”แองเจลีน “...”เธอพองแก้มอย่างขัดเคืองและมองเขาด้วยแววตาขื่นขม “นายไม่รู้หรือว่าการขัดจังหวะคนอื่นตอนที่ท่องกลอนรักอยู่มันหยาบคายมากน่ะ?”เจย์ผงกหัว “เชิญต่อครับ”เขาเปิดคอมและเริ่มเล่นเกมอาณาจักรแฮกเกอร์แองเจลีนเริ่มตะโกนเสียงดังสุดปอด “เบ็น ฉันรักคุณดั่งใต้ท้องมหาสมุทร สูงสุดยิ่งกว่าภูผา…”เสียงเธอดังมากเหลือเชื่อ ดังก้องไปทั่วทุกแผนกในแกรนด์เอเซีย ตอนนั้นเองพนักงานแกรนด์เอเซียต่างก็ส่งเสียงอื้ออึงเจย์กระโดดโหยงจากเก้าอี้และรีบเอามือมาปิดปากเธอไว้ “เงียบเลย”แองเจลีนยังพูดต่อด้วยเสียงอู้อี้ “ฉันรักคุณเหมือนเหาที่อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีผม…”ในที่สุดแองเจลีนก็เลิกกวนประสาทเขาเพราะเจย์รู้สึกขยะแขยงกลอนของเธอจนเขาเกือบจะอาเจียนอยู่แล้ว“ฉันขอโทษ เบ็น ฉันผิดเอง” เธอตบหลังเขาเก้ ๆ กัง
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
