บทที่ 1051

ตอนที่แองเจลีนดึงมือเขาออกอย่างง่ายดายและขบริมฝีปากเขา ตอนนั้นเองที่เจย์รู้ตัวว่ามันสายเกินกว่าจะมาเสียใจแล้ว

ดวงตาเหยี่ยวเรียวทรงเสน่ห์ของเขาเบิกกว้างขึ้นทันที นี่แองเจลีนเพิ่งจะ… ปล้นจูบเขาไปเหรอ?

สิ่งที่น่าหวาดกลัวที่สุดคือ แม้เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขาสามารถจะขัดขืนเธอได้ แต่เขากลับยอมที่จะปล่อยใจไปกับความนุ่มนวลของเธอ

ริมฝีปากของทั้งสองประกบแนบแน่น กระหวัดเกี่ยวพันไม่ห่าง

“เจย์บี้!” จู่ ๆ แองเจลีนก็ร้องออกมา

เจย์ผลักเธอออกทันใด เขารู้สึกราวกับถูกราดด้วยน้ำเย็นเฉียบ

เขารู้สึกว่าถูกล้อเล่นกับความรู้สึกของตน จากนั้นก็ตามด้วยความรู้สึกอับอายขายหน้าซึ่งโจมตีเขาทั้งร่าง

กลายเป็นว่าความรักและหลงใหลอย่างลึกซึ้งของผู้หญิงคนนี้ที่แสดงต่อเขามันเป็นแค่เรื่องจอมปลอมเท่านั้น

เจย์บี้เหรอ?

เจย์ผู้ก่อตั้งแกรนด์เอเซียน่ะเหรอ?

ก็ต้องเป็นเขาสินะ?

เจย์ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขากำลังหึงหวงตัวเองอยู่

เขาหยัดตัวยืนขึ้นแล้วพุ่งออกจากประตูหน้า

เจย์เรียกรถแท็กซี่แล้วรีบไปที่แผนกการแพทย์ของแกรนด์เอเซีย

มาริลินกำลังนอนสัปหงกอยู่ในห้องพักผู้ป่วยของไทเกอร์

เจย์มองสองแม่ลูกที่กำลังนอนหลับแล้วรู้สึกขยะแขยงต