All Chapters of His Secret Child (Tagalog): Chapter 1 - Chapter 10

Aaliyah Eunice's pov "Aah! Ang sarap talaga ng pineapple juice na gawa ni Manang!" Masaya kong sambit habang binababa ang baso na ininuman ko. Sana dinamihan ni manang ang ginawa niyang juice, para na-iakyat ko sa taas mamaya para may naiinom ako habang nag-iisip ng mga design na gagawin ko. Kinuha ko ang basong pinag-inuman at nilagay sa lababo para hugasan. Nakasanayan ko na ang ganitong routine, hindi ko na inaasa sa mga katulong namin ang kakaunting hugasin, bait ko 'no? Wala 'e, Si manang kasi pinalaki akong marunong sa lahat ng gawaing bahay. Dapat kahit mayaman kami, may alam pa rin ako sa mga gawain, kasi babae raw ako. Maganda raw kasi sa isang babae ang may alam sa mga ganitong klaseng bagay. Lalo na kapag nag-asawa para maasikaso ko raw ang magiging asawa ko. So, balang araw, ang mahal kong si Travis ang lulutuan ko ng mga paborito niyang pagkain, Dahil siya ang magiging asawa ko! Tapos ako ang maghuhugas ng mga pinagkainan namin habang siya tinutulungan ako. Magigi

Eunice's pov. "Bes, you ready? They were waiting downstairs." Bumuntong hininga ako. This is it Eunice, harapin mo na ang naging desisyon mo. Tumayo ako at tipid na ngumiti kay Trish. "I'm ready, let's go." Nandito kami ngayon sa bahay nila Tita Kim, nandito rin sila mom and dad. Pag-uusapan na ang tungkol sa nangyari kahapon at syempre, ang kasal na sinasabi nila. Ngayon malalaman ang desisyon namin ni Travis. Kung parehas kaming pumayag, ikakasal daw agad kami next week. Ayon ang sabi sa`kin ni Trish. Narinig daw niya kasing nag-uusap sila Tito Troy at Tita Kim. Grabe, agad agad ikakasal kami, matatali na ba talaga ako? Hindi ko na ba magagawa ang mga gusto ko? Ang pangarap ko? Magiging maybahay nalang ako? Sana naman kahit ikasal kami magawa ko pa rin ang mga gusto ko gawin, lalo na ang pangarap ko.. Nang makababa kami ni Trish, dumiretso kami sa dinning area kung saan naghihintay ang mga magulang namin. "Oh they are here na. Maupo na kayo. Honey, nasaan na

“Do you Travis, take Eunice to be yours? And do you Eunice, take Travis to be yours? Do you both promise your hearts to be with each other? Will you walk hand and hand wherever life's journey takes you? Will you keep living, learning, loving, and growing together for the rest of your lives?” “I do/ I do.” Parehas naming sagot ni Travis. Nakatitig kami sa isa't-isa pero wala akong makitang emosyon sa mga mata niya, parang wala lang talaga sa kaniya ang nangyayari. Sumasakay lang siya sa agos ng seremonyas na ito. “And now for the rings, Travis, please place this ring on Eunice and repeat after me.” Sabi ng judge. Tumango naman si Travis. Muli akong nag-angat ng tingin kay Travis habang kinukuha niya ang singsing at inulit ang sinabi ng judge. “I give you this ring as a symbol of my love and vows, to cherish always and forever.” Dahan dahan niyang sinuot ang singsing sa aking daliri, kumirot ang puso ko dahil habang binibigkas niya ang bawat salita ay wala itong emosyon

 I woke up with the sun shining brightly on my face. I smiled and got up. Nag-unat ako, ahhhh! Ang sarap ng tulog ko ah? Kahit nasa ibang kwarto ako at kahit na naging pangit ang gabi ko.    Oh, naalala ko nilipat ko nga pala dito sa paanan ng kama ang hinihigaan ko. Baka kasi daan daanan ako ng mahal na hari, baka maapakan pa ako. Lumingon agad ako sa kama para tingnan kung nandoon pa ang asawa ko. Nandoon pa ito at masarap na natutulog. Tiningnan ko ang oras at mag-aalasyete na ng umaga. Bakit hindi pa siya gumigising para mag-asikaso pumasok? Alas otso dapat nasa opisina na siya.     Gusto ko siya gisingin kaso baka magalit na naman siya, hays. Hayaan na nga, baka pagod at inaantok pa kaya hindi pa gumigising. Tumayo na ako at dumeretso sa CR para maghilamos.     Habang nagtotoothbrush ay may biglang pumasok sa isip ko. Alam ko ngayon pa lang nagluluto ng almusal ang mga katulong, tutulun

 "D*mn it! Ilang beses ko bang sasabihin sayo Aaliyah? H'wag na h'wag mong pakikialaman ang gamit ko! Hindi ka ba makaintindi?!" Napapikit na lamang si Eunice nang sigawan na naman siya ng asawa.    "Sorry, nakakalat kasi kaya inayos ko na." Salubong ang kilay na binalingan ni Travis ng tingin ang asawa.    "Kahit nakakalat pa 'yan o ano, basta pag sinabi kong h'wag mong galawin, h'wag mong galawin! Mahirap bang intindihin 'yon Aaliyah? Hindi ka naman siguro bobo o tanga 'di ba? Nakapag-aral ka naman! Bwiset! Lumabas ka nga ng kwarto! Naiirita ako sa'yo! Baka ano pang magawa ko!" Umiiyak na lumabas ng kwarto si Eunice. Dalawang buwan na ang nakakalipas, araw-araw na ganito ang nangyayari sa kanila.     Noong dalawang linggo pa lang silang kasal ni Travis ay malambing pa ito dahil nga nandito pa ang mga parents nila. Kaso nang umalis na ang mga ito dahil kailangan nang bumalik sa ibang bansa, nagi