LOGINShare
บทที่ 4 หงุดหงิดใจ
Last Updated:
2024-11-12 23:53:26บทที่ 4
หงุดหงิดใจ
หลังจากหลับจากกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาที่บ้านพ่อกับแม่แล้วแดเนียลก็กลับมาอาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะออกไปดื่มกับเพื่อนสนิทที่คลับของพี่ชายตัวเอง แม้จะไม่ถูกคอกัน แต่แดเนียลก็ช่วยเป็นหูเป็นตาให้พี่ชายอีกแรงหนึ่ง ไม่ใช่อะไรหรอกไปกินเหล้าฟรีและเหล่หญิง
แต่งตัวเสร็จฉีดน้ำหอมฝรั่งเศสทั่วกายแล้วก็เดินออกมาจากห้องพร้อมกับกุญแจรถยนต์หรูคันโปรดที่เมื่อสองปีก่อนพ่อซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด นี่ก็ถึงเวลาที่เขาจะต้องเปลี่ยนรถขับแล้ว
แดเนียลเดินอาดๆ เข้ามาในคลับทางเข้าของแขกวีไอพี เขาพยักหน้าทักทายลูกน้องที่รักษาความปลอดภัยที่ประตูทางเข้า มือหนาล้วงกระเป๋ากางเกงเดินขึ้นไปชั้นสองตรงไปที่ที่นั่งประจำ ทุกคนรู้ดีว่าเจ้านายจะเข้ามาตรวจงานก็เตรียมเหล้าและกับแกล้มให้เรียบร้อยพร้อมกับสาวสวยรอปรนนิบัติ
"พี่แดน..." เอมม่า หญิงสาวนัยน์ตาสีน้ำตาลหน้าคมเอ่ยเรียกแดเนียลอย่างสนิทสนม ชายหนุ่มยกยิ้มและพยักพเยิดทักทาย ก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ แล้วนั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกัน
"ไม่ได้เจอกันหลายวัน ดูเธอขี้ยั่วมากกว่าเดิมนะ" แดเนียลเชยคางมนขึ้นเล็กน้อย แต่ในตอนจะเลื่อนใบหน้าเข้าไปจูบ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขัดจังหวะเสียก่อน เขาถอนหายใจพรืดใหญ่ด้วยความหงุดหงิดที่เห็นเบอร์พี่ชายโชว์หราอยู่หน้าจออีก
"อะไรอีก มึงเกิดมาเพื่อมาขัดจังหวะกูหรือไงวะ" เขาสบถอย่างหัวเสียที่พี่ชายโทร. มาขัดจังหวะราวกับจะแกล้งเขาทุกครั้งไป
(วันนี้ไม่ได้เข้าไปดูแล ฝากมึงด้วย) ดีแลนฝากฝังน้องชายดูแลคลับเพราะวันนี้เขางานยุ่งจนไม่ได้เข้าไปตรวจความเรียบร้อย แต่ก็รู้ว่าไอ้น้องตัวดีมันไปทำหน้าที่ทุกคืน เขาจึงไม่หวงอะไรมาก
"เหล้าฟรี หญิงก็พร้อมสบายใจได้"
(ค่าเหล้าเดี๋ยวกูคิดทีหลัง)
"ไอ้!...แม่งเอ๊ย" ไม่ทันจะได้ตอบกลับดีแลนก็วางสายไปก่อน เขาโยนโทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่ที่เพิ่งซื้อมาได้ไม่นานลงบนโต๊ะหน้าโซฟาอย่างไม่ไยดีแล้วรินเหล้าใส่แก้วที่เอมม่าใส่น้ำแข็งไว้แล้วกระดกดื่มจนหมด ลำคอเขาร้อนผ่าวจนต้องเปล่งเสียงเบาๆ
"ดื่มเก่งเหมือนเดิมเลยนะคะ" หญิงสาวนวดคลึงหน้าขาชายหนุ่มเบาๆ เธอค่อยๆ ขยับมือขึ้นมาเรื่อยๆ แต่กลับถูกแดเนียลปัดออก
"ที่นี่มีใครมาก่อเรื่องไหม" เขาถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาสุดๆ พลางยกแก้วขึ้นมากลั้วไปมาเบาๆ สายตาแดเนียลมองลงไปด้านล่าง คล้ายว่ากำลังมองหาใครบางคนอยู่ ส่วนเอมม่ายิ้มน้อยๆ
"ไม่มีเลยค่ะ ใครจะกล้าเข้ามามีเรื่องในนี้ล่ะ ใครๆ ก็รู้ว่าพี่ดีนกับพี่แดนเอาจริง ถ้าคนกล้าเข้ามามีเรื่องในนี้คงถูก…" แดเนียลกระตุกยิ้มแล้วหันมามองหน้าเอมม่า เขาเชยคางมนขึ้น
"ถูกอะไรเหรอคนสวย..." หญิงสาวหลบสายตาแล้วคลี่ยิ้มกลบเกลื่อนความกลัว ใครก็รู้ว่าสองพี่น้องนี้ร้ายกาจแค่ไหน แม้คนเป็นพี่จะนิ่งๆ เหมือนไม่ร้ายกาจแต่เขาก็ได้ฉายาปีศาจมาเหมือนกัน ส่วนแดเนียลไม่ต้องพูดถึง พี่เขาร้ายกาจแค่ไหน เขามันร้ายกาจมากกว่าหลายเท่า
"ไม่มีอะไรค่ะ ให้เอมม่าปรนนิบัติพี่แดน…บนเตียงด้วยไหมคะ" หญิงสาวยกมือขึ้นมาลูบคอหนาเบาๆ ก่อนจะถือวิสาสะขึ้นไปนั่งบนหน้าตักแดเนียลแล้วก้มลงไปจูบลำคอหนาฝากรอยลิปสติกสีแดงไว้
"วันนี้ไม่มีอารมณ์ เอาไว้วันไหนอยากก่อนแล้วกันจะโทร. เรียกเอง" เขาเลิกคิ้วให้หญิงสาวแล้วให้เธอออกไปก่อน วันนี้รู้สึกอารมณ์ไม่ดีเท่าไร อาจเป็นเพราะเจอหน้าพี่ชายหรือเป็นเพราะคนบางคนหนีไปเที่ยวก็ไม่อาจรู้ได้
หลายนาทีต่อมา แดเนียลหมุนควงไฟแช็กเล่นแก้เบื่อ ไม่รู้ว่าทำไมวันนี้เขาถึงรู้สึกเบื่อนักทั้งที่เพลงในผับก็ดัง เสียงคนพูดคุยกันก็ดังมันยิ่งทำให้เบื่อหน่ายพานไปถึงรสชาติเหล้ามันก็ดูจืดชืดไปเสียหมด แดเนียลเคาะบุหรี่ออกจากซองมาจุดสูบหนึ่งมวนแล้วกดโทร. หานิวเคลียร์เพื่อจะถามว่าเธออยู่ที่ไหน แต่สายกลับถูกตัดไปเสียดื้อๆ ไม่มีคนรับ
"อะไรกันวะ!" เขาเริ่มหัวเสีย แต่หางตากลับเหลือบเห็นแผ่นหลังบางที่คุ้นเคยอยู่ด้านล่าง มุมปากหนายกขึ้นเล็กน้อยก่อนที่เขาจะทิ้งบุหรี่ลงบนที่เขี่ยแล้วเดินลงไปชั้นล่าง
"อ๊ะ!"
"จับได้แล้ว…" นิวเคลียร์สะดุ้งตัวโยนเมื่อถูกฝ่ามือหนาจับที่ไหล่จากนั่นก็เลื่อนไปจับเอวเธอแทน แดเนียลกระตุกยิ้มมุมปากแล้วก้มหน้าลงเล็กน้อย กระซิบบอกเธอเสียงพร่า "จะตามขึ้นไปชั้นสองหรือให้กูจูบโชว์เพื่อน" หญิงสาวหันไปมองเพื่อนที่ยืนทำหน้าสลอนอยู่อีกฝั่งของโต๊ะ
"มาได้ไงเนี่ย"
"ไปคุยกันข้างบน" ว่าจบแดเนียลก็จูงมือนิวเคลียร์ให้เดินตามขึ้นมาชั้นบน มันน่าแปลกที่ว่าความเบื่อหน่ายเมื่อครู่หายไปทันทีที่เจอนิวเคลียร์ที่นี่ เธออยู่ใต้จมูกเขาเองหรอกเหรอ
"ทำไม..." หญิงสาวนั่งกอดอกแล้วเอ่ยถามชายหนุ่มเสียงเรียบเชิงไม่พอใจนัก
"โทร. หาไม่รับสาย แถมยังหนีมาเที่ยวอีกแบบนี้ก็น่าสนุกดี"
"สนุกอะไรก็แค่มาเที่ยวกับเพื่อน นายยังมาดื่มเลยเราสองคนเจ๊ากัน"
"จุ๊ๆ...ไม่สิคนสวย" แดเนียลกระตุกยิ้มมุมปากพลางส่ายนิ้วชี้ไปมาเบาๆ เขาตบหน้าขาตัวเองสองครั้งเป็นการบอกให้นิวเคลียร์มาหา หญิงสาวพ่นลมหายใจออกแล้วลุกขึ้นมานั่งคร่อมตักเขาแทนการนั่งเบี่ยง สองคนสบตากับนานนับนาที
"จะจูบเหรอ" นิวเคลียร์เอ่ยถาม
"ไม่ เธอไปจูบกับใครมาหรือเปล่า"
"นับก่อนนะ..." เธอทำหน้าครุ่นคิดแล้วคลี่ยิ้มบางๆ จ้องนัยน์ตาดุดันอย่างนึกสนุก "ยังไม่ได้จูบใครเลย ว่าแต่นาย..." ปลายนิ้วชี้เชยคางบึกบึนขึ้นเล็กน้อยแล้วจับหน้าแดเนียลหันไปอีกฝั่งหนึ่งเพราะเห็นรอยลิปสติกจางๆ ที่แก้มเขาและลำคอด้วย "รอยลิปสติกสีแดงนี่คงเป็นคำตอบของคำถามฉันสินะ"
"เอมม่า" แดเนียลตอบกลับตรงๆ
"เหรอ"
"อืม"
"แล้วปากมีคนจูบยัง" นิวเคลียร์ถามเสียงกระเส่า ริมฝีปากจิ้มลิ้มสัมผัสกับปลายจมูกโด่งคมจนแดเนียลได้กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ จากลมหายใจแผ่วเบาที่เป่ารดปลายจมูกเขา
"ยัง...รอเธอจูบอยู่ อึก!" ทันทีที่คำพูดนั้นหลุดออกจากปากเขานิวเคลียร์ก็ประกบริมฝีปากจูบอย่างดูดดื่ม โดยไม่สนใจสายตาคนอื่นที่มองมา แดเนียลยกมือขึ้นมาลูบแผ่นหลังขาวเนียนและจูบตอบอย่างดูดดื่มเช่นกัน
"ยั่วแล้วต้องรับผิดชอบด้วยนะคนสวย…"
Related chapters
ไฟร้ายพลาดรัก 20+ บทที่ 5 เปย์ (เมีย)
บทที่ 5เปย์ (เมีย)เพียะ!หลังจากถอนจูบออก จู่ๆ นิวเคลียร์ก็ตบหน้าแดเนียลอย่างไม่แรงนักจนชายหนุ่มทำหน้างงเล็กน้อยก่อนที่จะถูกเธอบีบแก้ม"โกหกเหรอ ได้กลิ่นลิปสติกผู้หญิงติดที่ปากนายอยู่นะ""อ่า...จมูกดีไม่พอ ปากยังดีด้วย""จูบกับใครมา" เธอถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาสุดๆ แต่แดเนียลกลับยกมือขึ้นมาลูบแก้มข้างที่ถูกเธอตบเมื่อครู่"แค่หอมแก้มเอมม่า""ไม่นัดกันไปเอาเลยล่ะ" คำถามประชดประชันที่เธอเอ่ยออกไปทำให้ชายหนุ่มรู้สึกพอใจอย่างบอกไม่ถูก แดเนียลกระชากตัวเธอลงมากอดแล้วประกบปากจูบต่อ เขาสอดเรียวลิ้นเข้าไปหยอกล้อเรียวลิ้นนิวเคลียร์และจบด้วยการกัดริมฝีปากล่างของเธอเบาๆ"ก็แค่หอมแก้มตามประสาคนรู้จัก""คนเคยเอากันต่างหาก""หึ...หวงเหรอ""ไม่นะ แล้วนายอะหวงเหรอ ถึงตามมาดื่มที่นี่""ลืมอะไรไปไหมคนสวย ที่นี่ของดีแลนฉันก็ต้องมาดูแลแทนมันอยู่แล้ว""อ๋อเหรอ ปกติไม่เห็นจะชอบขี้หน้ากัน น้องชายแบบนายก็รู้จักช่วยพี่ทำงานด้วย...น่าประทับใจแทนพี่ดีนจริงๆ" นิวเคลียร์เย้าหยอกคนตรงหน้าก่อนจะเอนตัวไปซบอกแกร่ง"อยากเอาดุ้นตบปากจริงๆ แต่ให้อภัยเพราะเมื่อคืนกูสุดมาก""พรุ่งนี้จะไปงานวันเกิดเพื่อน โอนเงินให้ด้วยสี่แสน
Last Updated : 2024-11-12ไฟร้ายพลาดรัก 20+ บทที่ 6 ผู้ชายร้ายกาจ
บทที่ 6 ผู้ชายร้ายกาจหลายนาทีที่แดเนียลนั่งเซ็นเอกสารเกี่ยวกับการซื้อรถจนมันเสร็จสิ้น นิวเคลียร์ลุกขึ้นยืนและบิดตัวเบาๆ เพื่อไล่ความเหนื่อยล้าที่ต้องนั่งรอชายหนุ่มนาน"ไปยัง ว้าย!" เธอหลุดเสียงร้องออกมาด้วยความตกใจจนพนักงานหลุดเสียงร้องตามด้วย ก็จู่ๆ พ่อตัวดีก็โยนกุญแจรถลัมโบร์กินีมาให้เธอโดยไม่ทันตั้งตัว หากรับไว้ไม่ได้จะทำยังไง ใครก็รู้ว่ามันแพงแค่ไหน นิวเคลียร์ขมวดคิ้วยุ่ง "อะไรของนาย อยากเสียเงินเพิ่มเหรอ" เธอถามหน้าเครียดไม่ได้กำลังยิ้มพอใจเหมือนคนตรงหน้า"ลองขับหน่อย" ว่าจบแดเนียลก็เปิดประตูก้าวเข้าไปนั่งรอนิวเคลียร์ในรถ เธอก้มมองกุญแจในมือแล้วกลอกตาไปมา"อย่ามาร้องเป็นแต๋วแตกให้ได้ยินก็แล้วกัน""ไม่เคยอยู่แล้ว" หลังจากคาดเข็มขัดเสร็จ นิวเคลียร์ก็สตาร์ตรถ เธอหลุดยิ้มแล้วค่อยๆ ขับรถลงมาจากโชว์รูม เมื่อถึงถนนใหญ่ก็เหยียบคันเร่งขับกลับคอนโดอย่างเร็ว เธอค่อนข้างชอบความเร็วเพราะมันท้าทายดี ในขณะที่แดเนียลนั่งมองหน้าเธออย่างยิ้มๆ"ชอบไหม" เขาถาม"ชอบอะไร" เธอละสายตาจากทางข้างหน้ามาถามกลับ แดเนียลยกมือขึ้นมาลูบผมนิวเคลียร์เบาๆ ก่อนจะรั้งใบหน้าเธอมาจูบหนักๆ ขณะที่เธอขับรถอยู่ ความไม่ท
Last Updated : 2024-11-13ไฟร้ายพลาดรัก 20+ บทที่ 7 เอาแต่ใจ
บทที่ 7เอาแต่ใจหญิงสาวเบ้ปากใส่อย่างเอือมระอาใจกับรอยยิ้มร้ายกาจนั้น นี่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรเลยเหรอ ไม่กระดากปากตัวเองสักนิดหรือไงนะ“ฉันจะกลับก่อน”“กลับไหน” แดเนียลถามนิวเคลียร์ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง แต่เธอกลับมองว่านั่นคือการแสดง มันน่าปรบมือให้จริง ๆ กับการแสดงเป็นไม่รู้ไม่เห็นของเขา “ทำหน้าแบบนั้นทำไม” แดเนียลเอ่ยถามอีกครั้งทั้งที่คำตอบแรกยังไม่ได้รับ“ก็ระอาใจกับสิ่งที่แกทำไง ทำเป็นไขสือเหรอ ไม่ตลก”“อ่า...เธอแม่งรู้ทันฉันไปซะทุกเรื่องจริง ๆ สินะ นั่นก็แปลว่าเราสองคนรู้จักนิสัยสันดานกันดีแล้วใช่ไหม” แดเนียลยกมือขึ้นมาเกลี่ยแก้มนวลเบา ๆ อย่างหยอกล้อแต่กลับถูกนิวเคลียร์ปัดออก เธอขมวดคิ้วใส่เขาแล้วพูดประโยคหนึ่งออกไป“นายกำลังล้ำเส้นฉัน” ประโยคนั้นทำมือหนาที่กำลังลูบไล้เรือนแก้มนวลต้องชะงักค้าง แดเนียลชักมือกลับอย่างหงุดหงิด “เลิกบงการชีวิตฉันได้แล้ว เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย”“แต่เราสองคนเอากันทุกวัน แบบนี้เขาเรียกอะไร”“เลิกเอาเรื่องนั้นมาอ้างสักทีเถอะ นายยกมันมาอ้างเพื่อจะเอาแต่ใจกับฉันตั้งกี่ครั้งแล้ว มันน่าเบื่อรู้ไหม”“ฮึ! เบื่อ?” แดเนียลหันมาสบตากับนิวเคลียร์ด้วยสายตาด
Last Updated : 2024-11-13ไฟร้ายพลาดรัก 20+ บทที่ 8 ไม่รู้ใจตัวเอง
บทที่ 8ไม่รู้ใจตัวเองหลายชั่วโมงต่อมา ภายในห้องพักสุดหรูหราถูกปกคลุมด้วยไอความเย็นฉ่ำจากเครื่องปรับอากาศและความเงียบเคล้ากับกลิ่นแอลกอฮอล์ที่อยู่ในแก้วในมือของแดเนียล ไม่รู้ว่านิวเคลียร์ทำเขาอารมณ์เสียตั้งแต่ตอนไหนแต่ว่าตอนนี้เขารู้สึกหงุดหงิดใจมาก“แม่ง..”“นายครับ คุณดีแลนมาครับ” ลูกน้องคนสนิทเขาเดินเข้ามารายงานเสียงเรียบแล้วก้มหน้า แดเนียลละสายตาจากแก้วเหล้าแล้วถอนหายใจกับคำรายงานของลูกน้อง ร้อยวันพันปีไม่โผล่หัวมาหาน้อง วันนี้ฝนคงตกห่าใหญ่ไม่ก็พายุเข้า“มันมาทำไม ว่างมากหรือไง” เขาย้อนถามลูกอย่างเหนื่อยหน่าย“เออ กูว่างมากเลยแวะมาดูน้องสารเลวหน่อย” ผู้เป็นพี่กอดอกยกยิ้มมองสภาพผู้เป็นน้อง ก่อนที่จะพยักหน้าให้ลูกน้องแล้วเดินเข้าไปหาแดเนียล “เพราะอะไร?” เสียงเข้มของมาเฟียหนุ่มเอ่ยถามน้องชายที่เงียบผิดปกติ เพราะถ้ามันปกติป่านนี้คงตอบกลับเขาไม่ก็หลอกด่าเขาไปแล้ว“เปล่า”“กูจะพยายามเชื่อคำโกหกมึงแล้วกันนะ” ผู้เป็นพี่ชายกระตุกยิ้มมุมปากกับคำโกหกคำโตที่น้องชายบอกมา เขากับแดเนียลอายุห่างกันสองปีก็จริงแต่สองคนเติบโตมาด้วยกัน ไอ้เรื่องโกหกของแดเนียลเป็นเรื่องเดียวที่เขามักเป็นผู้ชนะที่ดูออ
Last Updated : 2024-11-13ไฟร้ายพลาดรัก 20+ บทที่ 9 เจ้าอารมณ์
บทที่ 9 เจ้าอารมณ์พอดีแลนกลับไปแล้วภายในห้องก็กลับสู่สภาวะเดิม ความเงียบเข้ามาปกคลุม ร่างหนาทรุดนั่งลงกับโซฟาตัวเดิม แววตาพร่าพรายไร้จุดโฟกัสอย่างจริงจัง แดเนียลเอนหลังพิงกับพนักโซฟา เงยหน้าขึ้นมองเพดานห้องด้วยสีหน้าเรียบนิ่งไร้ความรู้สึก แต่กลับมีบางสิ่งเรียกความสนใจจากเขาให้หันไปมอง แดเนียลเอี้ยวหน้าไปมองกิ๊บติดผมที่นิวเคลียร์มาลืมไว้ที่ห้องและเขาไม่มีโอกาสเอาไปคืนให้เธอสักทีจนกระทั่งวันนี้ มันคงไม่สำคัญอะไรแล้วมั้ง...แกรก...ประตูห้องถูกเปิดเข้ามาอีกครั้ง แดเนียลขมวดคิ้วแน่นเมื่อคนที่เปิดประตูเข้ามาคือดีแลน “อะไรของมึงอีกดีน” แดเนียลชักสีหน้าใส่ผู้เป็นพี่อย่างสะกดกลั้นอารมณ์หงุดหงิดไม่ให้ระเบิดออกไปในตอนนี้“ไปดื่มไหม” เหตุผลที่เขายังไม่กลับเพราะยังไม่อยากทะเลาะกับซัมเมอร์ตอนนี้เลยต้องถ่อมาหาน้องชายที่นี่ แม้ว่าสีหน้าน้องจะอยากต้อนรับมากก็เถอะ ยอมทนหน้าด้านหน่อยเพราะไม่มี...ที่ไปแล้วจริงๆ หากไปดื่มกับเพื่อนก็กลัวเมียโกรธไปกว่านี้ แม่งเขามีสิทธิ์เลือกอะไรไหมวะเนี่ย“จะยืนทำหน้าครุ่นคิดอีกนานไหมวะ มึงเป็นห่าอะไร” ถ้อยคำหยาบคายมาเต็มแต่นั่นก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว ปกติที่ว่าตอนลับห
Last Updated : 2024-11-13ไฟร้ายพลาดรัก 20+ บทที่ 10 ไปกันใหญ่
บทที่ 10ไปกันใหญ่มือหนากำหมัดแน่น นี่เธอเล่นเปลี่ยนทั้งรหัสและยังไม่ยอมรับสายเขาเหรอนิวเคลียร์! เธอจะท้าทายเขามากไปแล้วติ้ง!เสียงประตูลิฟต์เปิดออก แดเนียลหันไปมองเจ้าของร่างบางที่เพิ่งก้าวออกมาจากลิฟต์ด้วยสายตาดุดัน แต่ยิ่งเดือดจัดเพราะมีหนุ่มหน้าอ่อนเดินตามหลังเธอมาติดๆ แถมยังเอามือโอบเอวบางที่เขาเคยโอบกอดมาแล้ว แดเนียลกำหมัดแน่นจนแขนสั่น“ถ้านายรู้ว่าฉันเป็นใคร นายจะไม่ทำแบบนั้นแน่นอน” มาเฟียหนุ่มผ่อนคลายสีหน้าแล้วหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบอย่างสบายใจเฉิบ น้ำเสียงที่แฝงด้วยการข่มขวัญอีกฝ่ายและแสดงความเป็นเจ้าของพ่นออกมาเรื่อยๆนิวเคลียร์สะบัดมือไปมาไล่ควันบุหรี่ เธอเหมือนจะหายใจไม่ออกและจะอ้วกกับกลิ่นมัน ทั้งที่ก็คุ้นเคยดีตอนอยู่กับแดเนียลเขาก็สูบแบบนี้ แต่ทว่าตอนนี้กลิ่นของมันกลับสร้างปัญหาให้มากๆ“แดนหยุดแล้วดับบุหรี่เดี๋ยวนี้” เธอออกคำสั่งเสียงเบาพลางป้องปากไอด้วย “ฉันเหม็นควันบุหรี่” นิวเคลียร์ยังไม่หยุดสะบัดมือไล่ควัน แต่ทว่าเสียงหัวเราะ ‘หึ’ ก็หลุดออกจากปากร่างสูง“เมื่อก่อนชอบไม่ใช่หรือไง เดี๋ยวนี้ทนดมไม่ได้แล้ว?”“นี่คุณ”“ไม่เสือกเรื่องผัวเมีย” แดเนียลยอมทิ้งบุหรี่ทั้งที่ยั
Last Updated : 2024-11-13ไฟร้ายพลาดรัก 20+ บทที่ 11 พยายาม (ไม่มากพอ)
บทที่ 11พยายาม (ไม่มากพอ)แดเนียลกลับมาที่คอนโดส่วนตัวหลังจากกลับจากคลับ เขาเดินมานั่งลงบนโซฟาในห้องนั่งเล่นก่อนที่จะจุดบุหรี่สูบระบายความเครียด ครั้นจะโทร. หานิวเคลียร์ เขารู้อยู่เต็มอกว่าเธอคงไม่รับสายอีกตามเคย แต่มันรู้สึกคันยุบยิบที่หัวใจและอยากทำอะไรสักอย่างที่ดีกว่ามานั่งเอกเขนกอยู่ในห้อง“เอาไงวะ” มาเฟียหนุ่มพ่นควันบุหรี่ออกมาลอยคละคลุ้งในอากาศแล้วคาบไว้ที่ปาก เขากดโทร. หาลูกน้องคนสนิทและสั่งงาน(นายให้ผมตามคุณนิวทำไมครับ)“กูสั่งให้ทำก็ทำ”(ครับนาย แล้วแบบนี้คุณนิวจะไม่โวยวายเหรอครับ ถ้าเกิดจับได้ขึ้นมานายอาจจะซวยเอานะครับ) ลูกน้องหนุ่มเตือนสติผู้เป็นนาย“กูสั่งก็ทำ แต่ถ้ามึงยังไม่หยุดพูดอะไรที่ไม่เข้าหูกูจะกรอกกระสุนใส่ปากมึง!” เสียงเข้มเจือด้วยความหงุดหงิดส่งทอดไป ลูกน้องหนุ่มตอบกลับอย่างเข้าใจแจ่มแจ้งก่อนจะวางสายผู้เป็นนาย “หรือกูควรทำยังไงวะแม่ง เอาใจยากฉิบหาย!” แดเนียลหัวเสียไม่น้อย เขาเองก็คิดไม่ตกที่นิวเคลียร์เป็นแบบนี้วันต่อมา“เอากระเทียมมาดิ๊!” คำสั่งถูกส่งทอดออกไปหาลูกน้องที่กำลังวุ่นอยู่กับการเตรียมเครื่องปรุงรสให้เจ้านาย ซึ่งไม่รู้ผีเข้าหรืออะไรดลใจให้เข้าครัวแต
Last Updated : 2024-11-13ไฟร้ายพลาดรัก 20+ บทที่ 12 อยากเอาใจ
บทที่ 12อยากเอาใจ15:00นิวเคลียร์ดันตัวลุกขึ้นมานั่งขัดสมาธิด้วยอาการวิงเวียนศีรษะ “นอนเยอะเหรอ…เวียนหัวไม่หายสักที” ไอ้อาการเวียนหัวเป็นมาตั้งแต่เช้า และตอนนี้ยังไม่มีข้าวสักเม็ดตกถึงท้อง ท้องมันร้องเพราะหิว แต่ปากเธอดันกลืนอะไรไม่ค่อยลง กินได้ก็แต่ผลไม้รสเปรี้ยวเท่านั้นพรึบ!เสียงดังมาจากห้องนั่งเล่นทำให้เธอต้องออกมาดู เท้าเรียวชะงักกับภาพเบื้องหน้า ท้องมันเริ่มร้องประท้วงเพราะอาหารละลานตาตรงหน้า แต่พอเห็นใบหน้าระรื่นของแดเนียลความอยากอาหารก็ลดลงจนไม่อยากเอาอะไรเข้าปาก“เดี๋ยวดิ” มาเฟียหนุ่มรีบวิ่งมารั้งแขนคนตัวเล็กไว้แน่น “รู้ว่าไม่พอใจแต่มากินข้าวก่อน” นิวเคลียร์แกะมือหนาออกจากแขนแล้วเหลือบตามองรอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั้นอย่างไม่ชอบใจ หากเขาจะแสร้งทำดีเพียงเพราะเธอกำลังโกรธอยู่ เขาคิดผิดแล้วละที่ทำแบบนี้เพราะมีแต่จะโกรธเขาเข้าไปอีก“มาทำไม”“มาดูแล”“ไม่ได้ต้องการ”“ตอนนี้เลิกประชดก่อน ไปกินข้าว” เขาไม่สนว่านิวเคลียร์จะทำหน้ายังไง จูงมือเธอมานั่งลงโซฟาแล้วตักอาหารใส่จานยื่นให้ “กินข้าวเอาแรงมาเถียงกูก่อนก็ดี ถ้าไม่กินข้าวไม่มีแรงเถียงไม่รู้ด้วยนะ” ไม่อยากเชื่อกับหูตัวเองว่าจะได้ยินคำพ
Last Updated : 2024-11-13
Latest chapter
ไฟร้ายพลาดรัก 20+ ตอนพิเศษ
ตอนพิเศษเนญ่านั่งเล่นของเล่นอยู่ในคอกกั้นเด็ก ขณะที่แดเนียลกำลังขมวดคิ้วยุ่งกับการต่อของเล่นที่พี่ชายตัวดีซื้อมาให้หลานสาว“คิดว่ากูฉลาดมากเหรอ ซื้อของที่มันต่อยากมาให้แบบนี้อะ” เขาต่อสายหาพี่ชายทันทีเพราะพยายามต่อแล้วมันก็ล้มเหลวทุกครั้ง ดีแลนแค่นหัวเราะในลำคออย่างขำขันที่ไม่ใช่เรื่องที่แดเนียลโง่ต่อของเล่นไม่ได้ แต่ขำตรงที่น้องชายโทร. มาหาเพราะต่อของเล่นไม่ได้แล้วหัวเสีย(คนฉลาดเขาจะอ่านคู่มือก่อนประกอบนะ)“ก็อ่านแล้วไอ้เหี้ย ต่อยากฉิบหายเลย”(เอาไว้ว่างจะเข้าไปหาแล้วกัน)“ช่วยมาทีเถอะ”“คุณพ่อพูดไม่เพราะ” เนญ่าลุกขึ้นเดินมานั่งลงตรงหน้าพ่อ เธอเงยหน้ามองพ่อแล้วทำหน้าดุใส่ เลียนแบบแม่ที่ชอบทำหน้าดุตอนที่พ่อพูดไม่เพราะ “ต้องโดนตีนะคะ” ว่าจบหนูน้อยก็ฟาดแขนพ่อเบาๆ สองที ทำเอาคนที่อยู่ในสายระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างหนัก แถมยังให้ท้ายกันอีกด้วย(ลุงอนุญาตให้ตีปากพ่อได้นะลูก พ่อหนูชอบพูดไม่เพราะ) เนญ่าอมยิ้มที่ได้ยินเสียงลุงดีแลน เธอแบมือขอโทรศัพท์จากพ่อเพราะอยากคุยกับลุง“อยากคุยกับลุงหนูต้องหอมแก้มพ่อก่อน”“หอมแก้ม” เด็กน้อยเขยิบตัวไปนั่งลงบนหน้าตักพ่อแล้วหอมแก้มซ้ายขวาไปฟอดใหญ่จนน้ำล
ไฟร้ายพลาดรัก 20+ บทที่ 30 บทส่งท้าย เติมเต็มให้กันและกัน
บทที่ 30บทส่งท้าย เติมเต็มให้กันและกัน"เนญ่าขา" เสียงหวานของแม่ทำให้เนญ่าที่ตั้งท่าจะงอแงรีบคลานไปหาแม่และอ้าแขนออกกว้างเพื่อให้นิวเคลียร์อุ้ม เธอเบะปากร้องไห้แล้วชี้ไปหาพ่อคล้ายว่าจะฟ้องแม่ว่าพ่อแกล้ง"พ่อเปล่าทำเลยนะ ก็หนูคลานแล้วล้มเองอะลูก" มาเฟียหนุ่มรีบอธิบายให้แฟนสาวฟัง แต่กระนั้นเนญ่าก็ยังไม่หยุดร้องไห้เหมือนเจ็บปวดนักหนา เธอซบหน้าลงกับคอแม่ ทว่าในตอนที่นิวเคลียร์ไม่ได้มองเธอกลับคลี่ยิ้มให้พ่อ "นั่น!" แดเนียลโพล่งขึ้นพลางชี้นิ้วไปหาลูกสาวจนนิวเคลียร์ตกใจมองหน้าลูก"อะไรแดน""ลูกแสยะยิ้ม ร้ายกาจมากเนญ่า""หึหึ…แล้วลูกใครละคะ ลูกพ่อก็ได้พ่อมานั่นแหละ""เออนะ งั้นมานี่เลย" ทำท่าจะอุ้มแต่เนญ่ากลับปีนขึ้นไปขี่คอแม่แล้วกรีดร้องออกมาเสียงดังด้วยเพราะกลัวพ่อจับได้ "เด็กน้อย" แดเนียลยิ้มตามลูกจนตาหยี"แดน""ว่า?""เราไปเที่ยวทะเลไหม ยายหนูน่าจะไปเที่ยวกับเราได้แล้ว""เอาสิ""เที่ยวทะเลไหนดี""ทะเลที่ไทยเนี่ยแหละ ภูเก็ต? กระบี่? หรือไม่ก็ใกล้บ้านเราที่สุดเลยชลบุรี""งั้นเราไปเที่ยวทะเลภูเก็ตกันดีกว่า นายมีญาติที่นั่นด้วยนี่" แดเนียลพยักหน้าเข้าใจก่อนที่จะรั้งตัวคนรักลงมานั่งบนหน้าตักต
ไฟร้ายพลาดรัก 20+ บทที่ 29 ความสุข
บทที่ 29ความสุขหลายนาทีต่อมาแดเนียลยิ้มหน้าระรื่นเดินเข้ามาในสวนหลังบ้าน ทุกคนหยุดเคลื่อนไหวแล้วหันไปมองเขาพร้อมกัน เนญ่ากรีดร้องเสียงหลงเมื่อเห็นหน้าพ่อ"หายหัวไปไหนมา" ดีแลนถามน้องชายแต่แดเนียลกลับไหวไหล่ใส่น้อย ๆ เดินผ่านหน้าพี่ชายไปหาลูกสาวตัวน้อย"อยู่กับคุณย่าเล่นสนุกไหมครับ""หายไปไหนมาเนี่ย ไม่ใช่พาว่าที่ลูกสะใภ้แม่ไปทำอะไรมิดีมิร้ายนะแดน" แดเนียลอมยิ้มแล้วเคลื่อนใบหน้าเข้าไปหอมแก้มแม่ฟอดใหญ่"โธ่แม่ ผมกับนิวไม่มีเวลาจู๋จี๋กันเลยนะครับ แทบจะไม่ได้พักกันเลย""แกเนี่ยจริงๆ เลยนะแดน""ขอนิดหนึ่งนะ""แล้วจะเอายังไงกันสองคนเนี่ย" ขวัญข้าวหันไปถามลูกชายคนโต ดีแลนเลิกคิ้วเป็นคำถาม "แกสองคนจะเอายังไง อายุก็ไม่น้อยแล้วนะ""แม่หมายถึงอะไร""ก็เรื่องแต่งงานยังไงล่ะ ผู้หญิงเรามีแต่เสียหาย" ประโยคสุดท้ายขวัญข้าวหันมองหน้าซัมเมอร์"จริงๆ หนูคุยกับพี่ดีนไว้แล้วค่ะ" พอเห็นเธอว่าแบบนั้นขวัญข้าวจึงพยักหน้าให้ เธอเองก็ไม่อยากบีบบังคับลูกเพราะโตกันหมดแล้ว แต่เพราะเป็นห่วงความรู้สึกว่าที่ลูกสะใภ้ทั้งสองมากกว่า"แล้วเราล่ะ" เมื่อเห็นนิวเคลียร์เดินเข้ามาพอดิบพอดีขวัญข้าวจึงเอ่ยถาม หญิงสาวทำหน้างง
ไฟร้ายพลาดรัก 20+ บทที่ 28 แม่ของลูก NC
บทที่ 28แม่ของลูก NCเช้าแสนสดใสของวันที่ต้องพาลูกน้อยไปเยี่ยมปู่กับย่าที่บ้านหลังใหญ่ แดเนียลกับเนญ่ายังคงนอนอยู่บนเตียงท่าเดียวกัน แถมยังทำคิ้วขมวดเหมือนกันอีกต่างหาก นิวเคลียร์อมยิ้มอย่างนึกเอ็นดูสองพ่อลูก ไม่แปลกใจเลยที่คนอื่นจะทักแรงว่าลูกสาวไม่เหมือนเธอเลย ทั้งรอยยิ้มและโครงหน้าได้แดเนียลมาเต็มๆ จะมีก็แต่รอยยิ้มสดใสที่เนญ่าได้จากเธอไป"แดน เช้าแล้วนะไหนบอกว่าจะพาไปบ้านแม่แต่เช้าไง" เธอเขย่าขาแดเนียลเบาๆ เป็นการปลุกให้ตื่น แต่ไม่ว่าจะปลุกด้วยวิธีไหนเขาก็ยังนอนนิ่งทั้งพ่อทั้งลูกขี้เซากันมากๆ "งั้นนิวไปอาบน้ำแต่งตัวรอนะ" เธอหันหลังให้ไม่ถึงนาที แดเนียลก็พึมพำเสียงพร่า"เมื่อกี้น่ะ…แทนตัวเองว่านิวน่ารักดีนะ""ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่" นิวเคลียร์ขมวดคิ้วถาม"เมื่อครู่ ตอนที่เธอบอกว่าจะไปอาบน้ำรอ""อา…งั้นพาลูกไปอาบน้ำด้วยแล้วกัน""ไม่อยากไปเลยอะ เนอะลูก" แดเนียลโอบกอดเนญ่าที่นอนหลับปุ๋ยอยู่ข้างกายไว้หลวมๆ ก่อนที่จะหอมแก้มเธอฟอดใหญ่จนตื่น เด็กน้อยลืมตาขึ้นมองหน้าพ่อแล้วคลี่ยิ้มอย่างอารมณ์ดี เนญ่ามักจะยิ้มหวานละมุนให้พ่อกับแม่ทุกครั้งที่เธอตื่นนอน และยังยอมให้พ่อพาไปอาบน้ำแปรงเหงือกอย่างว
ไฟร้ายพลาดรัก 20+ บทที่ 27 สุดหวง
บทที่ 27สุดหวงหลายเดือนต่อมา"คิ้วขมวดแบบนี้หมายความว่ายังไงลูก" แดเนียลขมวดคิ้วตามลูกสาวตัวน้อย เล่นกับพ่อได้ไม่ถึงนาทีเธอก็ขมวดคิ้วเป็นปมแถมยังทำหน้าบึ้งตึงใส่เขาอีก "มันต้องผ่อนคลายนะลูก ผ่อนคลายนะครับ" เสียงของพ่อพร้อมกับสัมผัสของฝ่ามือหนาที่แนบลงสองแก้มป่องทำให้เนญ่ายิ้มออก เธอหัวเราะชอบใจที่เห็นพ่อทำสีหน้าตลกๆ"ยิ้มหวานจริงเชียวคนสวย""อ้าว" แดเนียลเงยหน้ามองพี่ชายกับเลขาฯ คนสวยอย่างเป็นคำถาม "มาหากู?""อย่าสำคัญตัวขนาดนั้น""ไม่ได้มาหาแล้วมาทำไม""เลิกกวนตีนแล้วส่งตัวเนญ่ามาให้กูอุ้ม" ดีแลนอ้าแขนรอรับตัวหลานสาว แต่ทว่าน้องชายตัวดีไม่ยอมให้เขาอุ้ม แถมยังเดินหนีอีกต่างหาก"ก็บอกไปแล้วว่าอยากได้ก็ไปทำเอาเอง มาขออุ้มลูกคนอื่นแบบนี้ได้ยังไง" ดีแลนพยายามสะกดกลั้นความโกรธไว้ภายใต้สีหน้าเรียบนิ่งก่อนจะหันมองหน้าซัมเมอร์ "แค่อยากมาหาเนญ่า?" แดเนียลถามพี่ชายอีกครั้ง"อืม ซัมอยากมาเล่นกับหลาน""อา…เธอควรจะมีลูกให้เขาได้แล้วนะซัม จะได้ไม่ต้องมาวุ่นวายกับลูกฉันแบบนี้""แดน" ผู้เป็นพี่กดเสียงต่ำเรียกชื่อน้องชายเป็นการเตือน"เอาเถอะๆ ไหนๆ ก็มาแล้ว" คราวนี้แดเนียลยอมให้ดีแลนอุ้มหลาน แต่ทว่าใ
ไฟร้ายพลาดรัก 20+ บทที่ 26 กำลังใจ
บทที่ 26กำลังใจหนึ่งเดือนต่อมา"นอนเถอะลูก นอนหลับพักผ่อนพรุ่งนี้จะได้มีแรงตื่นขึ้นมางอแงอีก" ชายหนุ่มทั้งพูดทั้งอุ้มลูกน้อยเดินไปมาอยู่ในห้องนอนในเวลาตีสองกว่าๆ เนญ่ายังตาแป๋วไม่ยอมนอนคล้ายว่าเธออยากกลั่นแกล้งพ่อกับแม่"อื้อ~" เด็กน้อยในวัยหนึ่งเดือนกว่ายังทำตาแป๋วใส่พ่อไม่ยอมนอนง่ายๆ ขณะเดียวกันพ่อกับแม่ง่วงแทบจะลืมตาไม่ขึ้น ยอมรับว่าหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเป็นช่วงเวลาที่เขากับนิวเคลียร์ทุ่มเทเวลาทั้งหมดกับลูกมากๆ แทบไม่มีได้คุยกันเรื่องอื่นเลยนอกจากดูแลลูกสาว"เอาลูกมาให้ฉันอุ้มก็ได้""เธอนอนเถอะ""ไม่เป็นไร นายไม่ได้นอนมาสองวันแล้ว…ไปพักเถอะ" นิวเคลียร์อุ้มลูกมาแนบอกแล้วเชิดหน้าไปที่เตียงนอนเป็นการบอกให้แดเนียลไปพักผ่อน "ไม่เป็นไรหรอก ฉันไหว" เธอย้ำชัดว่าตัวเองไหว"ปลุกด้วยแล้วกัน" เขาบอกเธอผ่านความเหนื่อยล้าแล้วไปนอนตามที่นิวเคลียร์บอก ทุกอย่างที่คิดเอาไว้พังหมดเพราะชีวิตจริงหลังได้อยู่กับลูกตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงมันไม่ง่ายอย่างที่เขาคิดเอาไว้เลย เข้าใจแล้วว่าพ่อกับแม่ต้องอดทนมากแค่ไหนที่เลี้ยงเขากับพี่ชายให้เติบโตมาได้ทุกวันนี้"หนูอย่ากวนพ่อนักเลย พ่อเขาเหนื่อยนะคะ" เด็กน้อยอ้าปากห
ไฟร้ายพลาดรัก 20+ บทที่ 25 ยากกว่าที่คิด
บทที่ 25ยากกว่าที่คิดหนึ่งสัปดาห์ต่อมาตั้งแต่หมออนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาลได้คือวันที่แดเนียลได้รับรู้รสชาติของการเป็นพ่อที่แท้จริง อดตาหลับขับตานอนแทบทุกวันก็ว่าได้ เวลาจะกินข้าวยังต้องกินหนึ่งคำแล้ววิ่งไปดูลูกทีหนึ่ง"ยากกว่าที่คิดไว้" เขาพึมพำกับนิวเคลียร์ขณะที่เธอปั๊มนมให้เนญ่าอยู่บนโซฟา "กว่าจะโตได้มันเหนื่อยขนาดนี้เหรอวะ""ไม่ได้เลี้ยงวันสองวันโตนะ""เข้าใจแล้ว" เขาหันไปมองนิวเคลียร์ด้วยสีหน้าเหนื่อยล้าสุดๆ ขอบตางี้ดำคล้ำเหมือนคนโดนของ แต่คงจะเป็นของเนญ่าที่ทำเอาพ่อไม่ได้นอนทั้งวันทั้งคืน "เธอง่วงไหม""นิดหน่อย เดี๋ยวต้องไปซักผ้าอ้อมลูกอีก""เดี๋ยวฉันทำเอง ปั๊มนมเสร็จก็ไปนอนเถอะ""แดน…นายไหวใช่ไหม" เป็นคำถามที่นิวเคลียร์พร่ำถามเขาตลอดและเธอก็จะได้คำตอบเดิมว่า 'ไหว' "เราจ้างแม่บ้านดีไหม อย่างน้อยก็ช่วยแบ่งเบาภาระไปอีกหนึ่งอย่างนะ" ไม่ใช่ว่าไม่เคยถามเขาแต่เธอถามจนไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาหลอกล้อแล้ว"ไม่ เดี๋ยวเลี้ยงเอง" คำตอบเดิมๆ สีหน้าเดิมๆ ของแดเนียลทำเอานิวเคลียร์ถอดใจที่จะจ้างแม่บ้าน เพราะเขายืนยันคำเดิมว่าจะเลี้ยงเอง ทำเองก็ต้องเลี้ยงเขาให้เติบโตด้วยมือสองข้างของตัวเอง"อืม" เธ
ไฟร้ายพลาดรัก 20+ บทที่ 24 ตกหลุมรัก
บทที่ 24ตกหลุมรักหลายชั่วโมงต่อมาแดเนียลเท้าคางมองใบหน้าจิ้มลิ้มของลูกน้อยด้วยความหลงใหล ไม่รู้ว่าต้องเรียกความรู้สึกนี้ว่ายังไง ความรู้สึกที่อยากทำให้เธอมีความสุขตั้งแต่วันแรกที่ลืมตาดูโลกและรู้สึกหวิวๆ ที่หัวใจคล้ายว่าตกหลุมรักซ้ำๆ ทั้งที่เพิ่งเจอหน้ากันแท้ๆ ทุกๆ การเคลื่อนไหวของเนญ่า ทำเอาหัวใจแกร่งเต้นแรงอย่างน่าประหลาดใจ"ลูกครับ" ปลายนิ้วชี้แตะลงที่ปลายจมูกเชิดของลูกสาวตัวน้อยด้วยความระมัดระวัง สัมผัสของพ่อทำให้เธออ้าปากหาวจนใบหน้าแดงซ่าน ใบหน้าที่แดงซ่านชวนให้หลงใหลจนเขาไม่อาจละสายตาไปไหนได้ "ริมฝีปากแดงซ่านเหมือนแม่หนูตอนที่ชอบทาลิปสติกที่พ่อซื้อให้เลย" แดเนียลพึมพำเสียงเบาเพราะกลัวรบกวนเวลานอนของลูกสาวและนิวเคลียร์ที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่นง่ายๆ แต่เขาจะรู้ไหมว่าเธอน่ะรู้สึกตัวตื่นนานพอที่จะได้ยินสิ่งที่แดเนียลพูดกับลูกทุกอย่าง ทั้งกลั้นยิ้มทั้งกลั้นขำ"อื้อ~" เนญ่านิ่วหน้าแล้วร้องไห้งอแง ผู้เป็นพ่อเลิ่กลั่กมองไปที่นิวเคลียร์คล้ายว่าจะถามว่าเมื่อไหร่เธอจะตื่นเพราะลูกร้องไห้ ทั้งอยากอุ้มขึ้นมาโอ๋ก็กลัวทำลูกหลุดมือ"อุ้มลูกสิ" นิวเคลียร์เอ่ยบอกเสียงพร่า เธอดันตัวลุกขึ้นมานั่ง
ไฟร้ายพลาดรัก 20+ บทที่ 23 ลืมตาดูโลก
บทที่ 23ลืมตาดูโลกสองสัปดาห์ต่อมานิวเคลียร์นั่งพิงพนักโซฟามองแดเนียลเดินผ่านไปมาอย่างเหนื่อยหน่ายใจ "หยุดเดินได้ไหม เวียนหัว!" แดเนียลหยุดชะงักแล้วหันมองหญิงสาว"ใกล้คลอดแล้วต้องเตรียมของหลายอย่าง" ว่าจบก็เดินต่อขณะที่นิวเคลียร์ทำหน้าเหยเก เธอรู้สึกหน่วงที่ท้องและท้องก็แข็งทุกๆ สิบนาทีเห็นจะได้ พอแดเนียลเดินเสร็จเขาก็หยุดยืนอยู่ตรงหน้านิวเคลียร์พร้อมเท้าใส่เอวมองเธอ "เป็นอะไรทำไมทำหน้าเบื่อหน่ายขนาดนั้น""ก็บอกไปแล้วว่าอย่าเดินไปมามันเวียนหัว""ก็เตรียมของไงวะ""เตรียมอะไรนักหนาเนี่ย นายให้แม่บ้านเตรียมไว้แล้วเถอะแดน" นิวเคลียร์กระแทกเสียงใส่ด้วยความหงุดหงิดปนรำคาญที่แดเนียลไม่ฟังเธอพูดสักที "มานั่งตรงนี้หน่อย""ทำไม""อย่ามีคำถามมากได้ปะ ถามทุกอย่างเลย""แล้วจะหงุดหงิดทำไมวะ บอกดีๆ ก็นั่งไหม" หญิงสาวได้แต่กลอกตามองบนกับคำพูดเมื่อครู่ของชายหนุ่ม พูดดีด้วยก็เถียงพอขึ้นเสียงก็ว่า เธอคร้านจะเถียงกับเขาแล้วจริงๆ "บอกให้นั่งทำไม เป็นอะไร?" พอแดเนียลนั่งลงนิวเคลียร์ก็รีบดึงแขนเขามาดมแล้วสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ"เหนื่อย""จะเป็นลมหรือไง?""เปล่า แค่อยากได้กลิ่นนาย""ปกติก็นอนดมทุกวันอยู่แล้วน
