แชร์

บทที่ 27 สุดหวง

บทที่ 27

สุดหวง

หลายเดือนต่อมา

"คิ้วขมวดแบบนี้หมายความว่ายังไงลูก" แดเนียลขมวดคิ้วตามลูกสาวตัวน้อย เล่นกับพ่อได้ไม่ถึงนาทีเธอก็ขมวดคิ้วเป็นปมแถมยังทำหน้าบึ้งตึงใส่เขาอีก "มันต้องผ่อนคลายนะลูก ผ่อนคลายนะครับ" เสียงของพ่อพร้อมกับสัมผัสของฝ่ามือหนาที่แนบลงสองแก้มป่องทำให้เนญ่ายิ้มออก เธอหัวเราะชอบใจที่เห็นพ่อทำสีหน้าตลกๆ

"ยิ้มหวานจริงเชียวคนสวย"

"อ้าว" แดเนียลเงยหน้ามองพี่ชายกับเลขาฯ คนสวยอย่างเป็นคำถาม "มาหากู?"

"อย่าสำคัญตัวขนาดนั้น"

"ไม่ได้มาหาแล้วมาทำไม"

"เลิกกวนตีนแล้วส่งตัวเนญ่ามาให้กูอุ้ม" ดีแลนอ้าแขนรอรับตัวหลานสาว แต่ทว่าน้องชายตัวดีไม่ยอมให้เขาอุ้ม แถมยังเดินหนีอีกต่างหาก

"ก็บอกไปแล้วว่าอยากได้ก็ไปทำเอาเอง มาขออุ้มลูกคนอื่นแบบนี้ได้ยังไง" ดีแลนพยายามสะกดกลั้นความโกรธไว้ภายใต้สีหน้าเรียบนิ่งก่อนจะหันมองหน้าซัมเมอร์ "แค่อยากมาหาเนญ่า?" แดเนียลถามพี่ชายอีกครั้ง

"อืม ซัมอยากมาเล่นกับหลาน"

"อา…เธอควรจะมีลูกให้เขาได้แล้วนะซัม จะได้ไม่ต้องมาวุ่นวายกับลูกฉันแบบนี้"

"แดน" ผู้เป็นพี่กดเสียงต่ำเรียกชื่อน้องชายเป็นการเตือน

"เอาเถอะๆ ไหนๆ ก็มาแล้ว" คราวนี้แดเนียลยอมให้ดีแลนอุ้มหลาน แต่ทว่าใ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status