บทที่ 1
ยาปลุกเซ็กซ์
สองเดือนก่อนหน้านี้
"โว่!" ร่างอรชรในชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำกำลังโยกตัวไปมากับเสียงเพลงมันๆ ท่ามกลางแสงสีเสียงอยู่ในผับดังแห่งหนึ่ง "อื้อ~ ปล่อยก่อนจาเต้น~" นิวเคลียร์สะบัดมือออกจากการจับกุมแล้วกระดกเหล้าเข้าปากจนหมด
"ภาระกูอีก" แดเนียลจัดแจงเสื้อเชิ้ตตัวเก่งแล้วนั่งไขว่ห้างมองหญิงสาวที่กำลังเต้นยั่วยวนอยู่ตรงหน้า เขายกแขนขึ้นมาวางพาดบ่าคนข้างๆ แล้วอ้าปากคาบบุหรี่ที่หญิงสาวหน้าตาสะสวยอีกคนรับหน้าที่จุดไฟให้เขา แดเนียลปรายตามองตามนิวเคลียร์พลางพ่นควันบุหรี่ออกจากปาก
"อื้อ~ อยากลงไปเต้นข้างล่างจังเยย~ พาไปหน่อยสิ" นิวเคลียร์หันมาอ้อนเพื่อนรักอย่างแดเนียลและผลักไหล่ผู้หญิงทั้งสองคนที่นั่งประกบข้างชายหนุ่มให้พวกหล่อนออกไปจากตรงนี้
"อ้อนกูเพื่อที่จะให้พาลงไปเต้นยั่วสายตาไอ้พวกเสือหิวน่ะนะ?" แดเนียลพ่นควันบุหรี่ใส่หน้านิวเคลียร์และสูบควันเข้าปากอีกครั้ง แต่ทว่าคราวนี้หญิงสาวกลับประกบปากจูบและดูดควันบุหรี่จากปากมาเฟียหนุ่ม เธอหัวเราะเบาๆ และพ่นควันใส่หน้าเขาอย่างนึกสนุก
"หน้าโง่...หึหึ"
"หึหึ...ก็ได้ กูจะพาลงไป" ว่าจบแดเนียลก็ทิ้งบุหรี่ลงในถ้วยคริสตัล เขายกแขนขึ้นมาโอบเอวบางไว้ พานิวเคลียร์ลงไปชั้นล่างซึ่งเป็นลานกว้างสำหรับให้นักท่องราตรีได้ออกมาปลดปล่อย
"โว่...อื้อ~ ปล่อยสิ" นิวเคลียร์สะบัดมือออกจากการจับกุมของแดเนียล "ปล่อย จะไปเต้น"
"ไปน่ะไปได้ แต่มึงควรจะรู้จักคำว่าอันตรายนะนิว"
"มีใคร...อึก อันตรายกว่าแกไหมฮะ!" นิวเคลียร์เท้าเอวว่าให้แดเนียลพลางเบะปากคว่ำ ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปมากพอสมควรทำให้เธอมีความกล้ามากขึ้น ปลายนิ้วชี้เรียวยาวกดลงตรงหน้าอกแดเนียล "อย่ามาออกคำสั่ง ไอ้หน้าโง่..."
"เหอะ! เหล้าเข้าปากมึงแล้วกล้ามากนะนิว"
"แน่นอน ฉันเคยกลัวแกด้วยเหรอ"
"หึหึ...กูไม่เถียงคนเมาหรอก เสียเวลา" ว่าจบแดเนียลก็หยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบแล้วเดินไปยืนพิงเสา มองนิวเคลียร์ที่กำลังเต้นยั่วยวนอยู่ท่ามกลางเหล่านักท่องราตรี ผู้ชายต่างแวะเวียนมาเต้นใกล้ๆ เธอ แต่แดเนียลไม่เข้าไปห้าม เขากลับหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดบันทึกวิดีโอไว้ให้นิวเคลียร์ดูตอนสร่างเมา ว่าเธอน่ะมันดื้อด้านแค่ไหน
"คนสวย.."
"หือ...ใครอะ" นิวเคลียร์หันมายิ้มและเอ่ยถามด้วยอาการเมามาย
"ดื่มด้วยกันหน่อยสิครับ ผมเห็นคุณเต้นคนเดียวมานานแล้วเลยอยากลงมาเต้นเป็นเพื่อน"
"อืม...ดื่มค่ะ" เธอคว้าแก้วเหล้าในมือชายหนุ่มมากระดกเข้าปากอึกใหญ่แล้วตวัดแขนกอดคอเขาไว้ เต้นด้วยกันอยู่พักใหญ่
"ไปไหนวะ!" แดเนียลเงยหน้าขึ้นมาอีกที นิวเคลียร์ก็หายไปแล้ว เขาหย่อนบุหรี่ที่ยังสูบไม่หมดลงในแก้วเหล้า และเดินหาเธออยู่พักใหญ่ เพราะรู้สึกแปลกๆ ตั้งแต่แรกจนหางตาเหลือบไปเห็นผู้ชายคนที่ยืนเต้นกับเธอเดินถือแก้วเหล้าเต้นอยู่กับผู้หญิงหน้าใหม่ แดเนียลพุ่งตัวไปกระชากคอเสื้อเขาไว้
พรึบ!
"มึงพาผู้หญิงคนนั้นไปไหน!"
"พะ...พี่แดน"
"เออ! กูเอง บอกมาว่ามึงพาผู้หญิงที่ใส่…ใส่ชุดสีอะไรวะไม่ทันมองเลย" มาเฟียหนุ่มสบถคำหยาบในลำคอเพราะไม่ทันสังเกตด้วยซ้ำว่านิวเคลียร์ใส่ชุดสีอะไร เขานี่มันโง่อย่างที่เธอว่าจริง ๆ
"พี่คนนั้นเป็นเด็กพี่แดนเหรอ"
"เปล่า เป็นเพื่อน"
"คือ...มีคนพาพี่เขาไปแล้วครับ" แดเนียลกำหมัดแน่นก่อนจะชกหน้าชายหนุ่มไปหนึ่งครั้งจนเขาล้มลงไปนอนกับพื้น
"ลากตัวมันออกไป อย่าให้เห็นหน้าไอ้เหี้ยนี่อยู่ในผับอีก!" แดเนียลหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดหลังมือข้างที่ชกหน้าผู้ชายคนนั้นแล้วทิ้งมันลงกับพื้น เขากำหมัดแน่นแล้วเดินฝ่าฝูงชนไปตามหานิวเคลียร์ต่อ พอมาถึงทางแยกทางหนึ่งแดเนียลก็หยุดยืน เขาก้มลงไปหยิบต่างหูข้างหนึ่งขึ้นมาดู และจำได้ดีว่านี่คือต่างหูของนิวเคลียร์ ซึ่งเขาซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดเธอเองเมื่อปีที่แล้ว
"ยัยหัวเหม่ง!" ชายหนุ่มขบกรามแน่นแล้วรีบวิ่งไปช่วยนิวเคลียร์
ปึง!!
แดเนียลถีบประตูจนมันพังลง แล้วชักปืนออกมาเล็งไปที่สองหนุ่มที่กำลังนัวเนียนิวเคลียร์ในขณะที่เธออยู่ในอาการเมามาย หากแต่ไม่ได้เมาเหล้าแต่เมายาปลุกเซ็กซ์ต่างหาก แดเนียลกดลั่นไกปืนโดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะเจ็บหรือจะตาย คมกระสุนฝังเข้าที่ขาชายหนุ่มอีกคนจนเขาลงไปนอนกลิ้งเกลือกอยู่กับพื้นด้วยความเจ็บปวดเจียนตาย
"เสือกไปกับเขาทุกที่ ภาระกูฉิบหาย!" แม้ปากจะพ่นคำร้ายกาจออกไป ทว่ามือหนาก็คว้าตัวนิวเคลียร์มาแนบกาย แต่ก่อนจะออกมาเขาก็หันไปมองสองหนุ่มที่นั่งสั่นพับๆ อยู่กับพื้นแม้พวกเขาจะยกมือไหว้ขอโอกาสแต่แดเนียลกลับเมินเฉย เขากดลั่นไกอย่างไม่ลังเลเพราะอารมณ์ที่ฉุนเฉียวผสมกับโมโหที่นิวเคลียร์ดื้อรั้นไม่ฟังคำห้ามปรามเขาตั้งแต่แรกจนเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น มาเฟียหนุ่มขบกรามแน่น พยายามเรียกสติอีกฝ่ายก่อนที่จะอุ้มนิวเคลียร์ออกมาด้านนอก
หลายนาทีต่อมา
"อื้อ~" หญิงสาวขยับตัวไปมาเบาๆ เพื่อให้คลายความต้องการแต่ร่างกายกลับร้อนวูบวาบจนทานทนไม่ไหว แดเนียลที่กำลังตั้งหน้าขับรถเหลือบตามองด้วยความหงุดหงิด แล้วพ่นคำหยาบคายออกมาเสียงดังก้องภายในรถ
"แม่ง!"
"จอดรถหน่อย" นิวเคลียร์บอกเสียงกระเส่าพร้อมกับยกมือขึ้นมาลูบใบหน้าหล่อเหลาของแดเนียล ริมฝีปากร้อนผ่าวถูกเธอครอบครองอย่างดูดดื่มจนแดเนียลจำใจต้องเลี้ยวรถมาจอดริมฟุตพาทแล้วดันใบหน้าเธอออกห่าง
"อย่าทำ" เขาเตือนสติเธอแต่ทว่ามือเล็กกลับปัดมือหนาออกแล้วประกบปากจูบอีกครั้ง คราวนี้แดเนียลไม่แสดงท่าทางขัดขืน แต่กลับดันแผ่นหลังบางเข้ามาจนหน้าอกเธอแนบชิดกับแผงอกแกร่ง ทำให้นิวเคลียร์ต้องลุกออกมาจากเบาะที่นั่งตัวเอง เธอบดสะโพกนั่งลงบนหน้าตักชายหนุ่มในท่าหันหน้าเข้าหากัน สองแขนโอบกอดลำคอหนาไว้หลวมๆ ขณะเดียวกันริมฝีปากบางก็ถูกครอบครองกลับเช่นกัน แดเนียลถือโอกาสที่เธอขยับตัวเพื่อปรับการนั่งให้สบายแล้วสอดเรียวลิ้นเข้าไปเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อ จนปลายลิ้นเขาสัมผัสถูกรสขนของแอลกอฮอล์ในโพรงปากนิวเคลียร์
"อื้อ~ อยากเอาแล้วอะ"
"เธอจะจุก!"
"ก็อยากลอง" ตอนนี้สติสัมปชัญญะเธอถูกครอบงำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์กับยาปลุกเซ็กซ์ที่กำลังทำงาน ร่างกายมันร้อนวูบวาบเสียจนทานทนไม่ไหว มันต้องการระบาย…
"หายเมาแล้วมึงอาจจะเสียใจ" เพราะเขารู้ดีว่าคนปากดีอย่างนิวเคลียร์ยังไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน แต่เหมือนคำพูดเขาไม่ได้เข้าหูเลยสักนิด นัยน์ตาสีดำขลับที่ฉายด้วยความท้าทายบ่งบอกถึงความดื้อรั้นเอาแต่ใจ แต่ไม่ทันที่แดเนียลจะได้พูดอะไรมากกว่านั้น เธอก็กดศีรษะเขาลงกับหน้าอกตัวเอง เสียงหัวเราะชอบใจดังขึ้น
"อื้อ~ ถ้าไม่เอาจะโกรธแล้วนะ"
"นิว!!”
"เอาหน่อย…อยากเอา อยากเอา~"
"แม่งเอ๊ย!"
บทที่ 2ในรถ NCคำพูดเอาแต่ใจที่นิวเคลียร์เอ่ยออกมาต่อหน้าแดเนียลมันทำให้เขาหลุดขำในลำคออย่างเย้ยหยัน ก่อนจะรวบตัวเธอเข้ามาแนบชิด"เดี๋ยวนี้กล้าท้าทายฉันแล้วเหรอ""ไม่ได้ท้าทาย แต่กำลังออกคำสั่งให้นายนอนกับฉันคืนนี้" ยิ่งเธอทำหน้าจริงจังเท่าไร แดเนียลก็ยิ่งรู้สึกขำ ปลายนิ้วชี้เรียวยาวลากไล้ขึ้นมาจนถึงร่องอกเบียดแน่น สัมผัสที่ได้รับทำให้นิวเคลียร์เผลอเปล่งเสียงครางออกมา "อื้อ~ นายอย่าแกล้ง""อยากมากเหรอ?""อ๊า~ มันร้อนๆ หนาวๆ" เพราะฤทธิ์ยาปลุกเซ็กซ์ผสมกับแอลกอฮอล์ที่เธอดื่มเข้าไป ทำให้ร่างกายร้อนวูบวาบและอยากปลดปล่อย "อ๊า~ แดเนียล" นิวเคลียร์ไม่สนใจสีหน้าดุดันของอีกฝ่าย เธอประคองใบหน้าคมคายไว้แล้วประกบปากจูบอย่างหนักหน่วง ตวัดลิ้นเลียริมฝีปากหนาเบาๆ แล้วสอดแทรกเข้าไปในโพรงปาก เกี่ยวลิ้นหนาหยอกล้อกันไปมาจนรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างกำลังตื่นตัวอยู่ใต้กางเกงยีนชายหนุ่ม เธอจึงเลือกที่จะบดเบียดบั้นท้ายไปมากับเป้ากางเกงเบาๆ เป็นการปลุกเร้าอารมณ์อีกฝ่ายและดูเหมือนจะได้ผลเมื่อแดเนียลโอบกอดเธอไว้ฝ่ามือหนาลูบไล้แผ่นหลังบางเบาๆ แล้วทำการถอดชุดเธอออกจนตอนนี้นิวเคลียร์เปลือยท่อนบนต่อหน้าเขา แดเนีย
บทที่ 3แสดงละครจากความสัมพันธ์ที่ถลำลึกวันนั้นเหมือนมันจะหยุดพวกเขาไม่ได้ ทั้งสองยังลอบมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยกันอีกหลายครั้งนิวเคลียร์กลอกตามองบนกับคำพูดร้ายกาจของแดเนียล เธอยังคิดย้อนกลับไปวันนั้น หากไม่โง่ถูกวางยา เธอคงไม่ต้องมาอยู่ในสภาพนี้กับแดเนียลชายหนุ่มเดินเข้ามารั้งเอวบางไว้แล้วประกบปากจูบนิวเคลียร์ แต่เธอกลับผลักหน้าเขาออกแล้วถอยออกห่าง "ก็บอกว่าไม่ชอบให้จูบหลังตอนนายสูบบุหรี่เสร็จไง" หญิงนางบอกด้วยความหงุดหงิด"เดี๋ยวก็ชินเอง" แดเนียลไม่สนใจคำห้ามปราม แถมยังสอดมือลงไปใต้ชายกระโปรงเธอ ลูบไล้หน้าขาขาวเนียนพลางเปล่งเสียงครางกระเส่าใกล้หูนิวเคลียร์ครืด~โทรศัพท์เจ้ากรรมดันสั่นสะเทือนอยู่ในมือเขาทำแดเนียลหงุดหงิด พอเห็นชื่อคนที่โทร. เข้ามาโชว์หราอยู่หน้าจอ เขายิ่งหงุดหงิดจนเผลอสบถคำหยาบคายออกมา"มีไร ร้อยวันพันปีไม่เคยโทร. หากู" ผู้เป็นน้องกรอกเสียงแข็งกร้าวถามกลับพี่ชายแท้ๆ ที่โทร. เข้ามาแทบจะนับครั้งได้(เย็นนี้ สิบเจ็ดโมงพร้อมหน้ากันที่บ้าน)"ไม่ไปอะ เบื่อขี้หน้ามึง" เสียงคนปลายสายพ่นลมหายใจออกหนักๆ(แม่อยากเจอ จะไม่มาก็เรื่องของมึง) หากไม่ใช่เรื่องที่แม่ขอไว้ดีแลนคงไ
บทที่ 4หงุดหงิดใจหลังจากหลับจากกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาที่บ้านพ่อกับแม่แล้วแดเนียลก็กลับมาอาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะออกไปดื่มกับเพื่อนสนิทที่คลับของพี่ชายตัวเอง แม้จะไม่ถูกคอกัน แต่แดเนียลก็ช่วยเป็นหูเป็นตาให้พี่ชายอีกแรงหนึ่ง ไม่ใช่อะไรหรอกไปกินเหล้าฟรีและเหล่หญิงแต่งตัวเสร็จฉีดน้ำหอมฝรั่งเศสทั่วกายแล้วก็เดินออกมาจากห้องพร้อมกับกุญแจรถยนต์หรูคันโปรดที่เมื่อสองปีก่อนพ่อซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด นี่ก็ถึงเวลาที่เขาจะต้องเปลี่ยนรถขับแล้วแดเนียลเดินอาดๆ เข้ามาในคลับทางเข้าของแขกวีไอพี เขาพยักหน้าทักทายลูกน้องที่รักษาความปลอดภัยที่ประตูทางเข้า มือหนาล้วงกระเป๋ากางเกงเดินขึ้นไปชั้นสองตรงไปที่ที่นั่งประจำ ทุกคนรู้ดีว่าเจ้านายจะเข้ามาตรวจงานก็เตรียมเหล้าและกับแกล้มให้เรียบร้อยพร้อมกับสาวสวยรอปรนนิบัติ"พี่แดน..." เอมม่า หญิงสาวนัยน์ตาสีน้ำตาลหน้าคมเอ่ยเรียกแดเนียลอย่างสนิทสนม ชายหนุ่มยกยิ้มและพยักพเยิดทักทาย ก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ แล้วนั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกัน"ไม่ได้เจอกันหลายวัน ดูเธอขี้ยั่วมากกว่าเดิมนะ" แดเนียลเชยคางมนขึ้นเล็กน้อย แต่ในตอนจะเลื่อนใบหน้าเข้าไปจูบ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขัดจั
บทที่ 5เปย์ (เมีย)เพียะ!หลังจากถอนจูบออก จู่ๆ นิวเคลียร์ก็ตบหน้าแดเนียลอย่างไม่แรงนักจนชายหนุ่มทำหน้างงเล็กน้อยก่อนที่จะถูกเธอบีบแก้ม"โกหกเหรอ ได้กลิ่นลิปสติกผู้หญิงติดที่ปากนายอยู่นะ""อ่า...จมูกดีไม่พอ ปากยังดีด้วย""จูบกับใครมา" เธอถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาสุดๆ แต่แดเนียลกลับยกมือขึ้นมาลูบแก้มข้างที่ถูกเธอตบเมื่อครู่"แค่หอมแก้มเอมม่า""ไม่นัดกันไปเอาเลยล่ะ" คำถามประชดประชันที่เธอเอ่ยออกไปทำให้ชายหนุ่มรู้สึกพอใจอย่างบอกไม่ถูก แดเนียลกระชากตัวเธอลงมากอดแล้วประกบปากจูบต่อ เขาสอดเรียวลิ้นเข้าไปหยอกล้อเรียวลิ้นนิวเคลียร์และจบด้วยการกัดริมฝีปากล่างของเธอเบาๆ"ก็แค่หอมแก้มตามประสาคนรู้จัก""คนเคยเอากันต่างหาก""หึ...หวงเหรอ""ไม่นะ แล้วนายอะหวงเหรอ ถึงตามมาดื่มที่นี่""ลืมอะไรไปไหมคนสวย ที่นี่ของดีแลนฉันก็ต้องมาดูแลแทนมันอยู่แล้ว""อ๋อเหรอ ปกติไม่เห็นจะชอบขี้หน้ากัน น้องชายแบบนายก็รู้จักช่วยพี่ทำงานด้วย...น่าประทับใจแทนพี่ดีนจริงๆ" นิวเคลียร์เย้าหยอกคนตรงหน้าก่อนจะเอนตัวไปซบอกแกร่ง"อยากเอาดุ้นตบปากจริงๆ แต่ให้อภัยเพราะเมื่อคืนกูสุดมาก""พรุ่งนี้จะไปงานวันเกิดเพื่อน โอนเงินให้ด้วยสี่แสน
บทที่ 6 ผู้ชายร้ายกาจหลายนาทีที่แดเนียลนั่งเซ็นเอกสารเกี่ยวกับการซื้อรถจนมันเสร็จสิ้น นิวเคลียร์ลุกขึ้นยืนและบิดตัวเบาๆ เพื่อไล่ความเหนื่อยล้าที่ต้องนั่งรอชายหนุ่มนาน"ไปยัง ว้าย!" เธอหลุดเสียงร้องออกมาด้วยความตกใจจนพนักงานหลุดเสียงร้องตามด้วย ก็จู่ๆ พ่อตัวดีก็โยนกุญแจรถลัมโบร์กินีมาให้เธอโดยไม่ทันตั้งตัว หากรับไว้ไม่ได้จะทำยังไง ใครก็รู้ว่ามันแพงแค่ไหน นิวเคลียร์ขมวดคิ้วยุ่ง "อะไรของนาย อยากเสียเงินเพิ่มเหรอ" เธอถามหน้าเครียดไม่ได้กำลังยิ้มพอใจเหมือนคนตรงหน้า"ลองขับหน่อย" ว่าจบแดเนียลก็เปิดประตูก้าวเข้าไปนั่งรอนิวเคลียร์ในรถ เธอก้มมองกุญแจในมือแล้วกลอกตาไปมา"อย่ามาร้องเป็นแต๋วแตกให้ได้ยินก็แล้วกัน""ไม่เคยอยู่แล้ว" หลังจากคาดเข็มขัดเสร็จ นิวเคลียร์ก็สตาร์ตรถ เธอหลุดยิ้มแล้วค่อยๆ ขับรถลงมาจากโชว์รูม เมื่อถึงถนนใหญ่ก็เหยียบคันเร่งขับกลับคอนโดอย่างเร็ว เธอค่อนข้างชอบความเร็วเพราะมันท้าทายดี ในขณะที่แดเนียลนั่งมองหน้าเธออย่างยิ้มๆ"ชอบไหม" เขาถาม"ชอบอะไร" เธอละสายตาจากทางข้างหน้ามาถามกลับ แดเนียลยกมือขึ้นมาลูบผมนิวเคลียร์เบาๆ ก่อนจะรั้งใบหน้าเธอมาจูบหนักๆ ขณะที่เธอขับรถอยู่ ความไม่ท
บทที่ 7เอาแต่ใจหญิงสาวเบ้ปากใส่อย่างเอือมระอาใจกับรอยยิ้มร้ายกาจนั้น นี่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรเลยเหรอ ไม่กระดากปากตัวเองสักนิดหรือไงนะ“ฉันจะกลับก่อน”“กลับไหน” แดเนียลถามนิวเคลียร์ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง แต่เธอกลับมองว่านั่นคือการแสดง มันน่าปรบมือให้จริง ๆ กับการแสดงเป็นไม่รู้ไม่เห็นของเขา “ทำหน้าแบบนั้นทำไม” แดเนียลเอ่ยถามอีกครั้งทั้งที่คำตอบแรกยังไม่ได้รับ“ก็ระอาใจกับสิ่งที่แกทำไง ทำเป็นไขสือเหรอ ไม่ตลก”“อ่า...เธอแม่งรู้ทันฉันไปซะทุกเรื่องจริง ๆ สินะ นั่นก็แปลว่าเราสองคนรู้จักนิสัยสันดานกันดีแล้วใช่ไหม” แดเนียลยกมือขึ้นมาเกลี่ยแก้มนวลเบา ๆ อย่างหยอกล้อแต่กลับถูกนิวเคลียร์ปัดออก เธอขมวดคิ้วใส่เขาแล้วพูดประโยคหนึ่งออกไป“นายกำลังล้ำเส้นฉัน” ประโยคนั้นทำมือหนาที่กำลังลูบไล้เรือนแก้มนวลต้องชะงักค้าง แดเนียลชักมือกลับอย่างหงุดหงิด “เลิกบงการชีวิตฉันได้แล้ว เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย”“แต่เราสองคนเอากันทุกวัน แบบนี้เขาเรียกอะไร”“เลิกเอาเรื่องนั้นมาอ้างสักทีเถอะ นายยกมันมาอ้างเพื่อจะเอาแต่ใจกับฉันตั้งกี่ครั้งแล้ว มันน่าเบื่อรู้ไหม”“ฮึ! เบื่อ?” แดเนียลหันมาสบตากับนิวเคลียร์ด้วยสายตาด
บทที่ 8ไม่รู้ใจตัวเองหลายชั่วโมงต่อมา ภายในห้องพักสุดหรูหราถูกปกคลุมด้วยไอความเย็นฉ่ำจากเครื่องปรับอากาศและความเงียบเคล้ากับกลิ่นแอลกอฮอล์ที่อยู่ในแก้วในมือของแดเนียล ไม่รู้ว่านิวเคลียร์ทำเขาอารมณ์เสียตั้งแต่ตอนไหนแต่ว่าตอนนี้เขารู้สึกหงุดหงิดใจมาก“แม่ง..”“นายครับ คุณดีแลนมาครับ” ลูกน้องคนสนิทเขาเดินเข้ามารายงานเสียงเรียบแล้วก้มหน้า แดเนียลละสายตาจากแก้วเหล้าแล้วถอนหายใจกับคำรายงานของลูกน้อง ร้อยวันพันปีไม่โผล่หัวมาหาน้อง วันนี้ฝนคงตกห่าใหญ่ไม่ก็พายุเข้า“มันมาทำไม ว่างมากหรือไง” เขาย้อนถามลูกอย่างเหนื่อยหน่าย“เออ กูว่างมากเลยแวะมาดูน้องสารเลวหน่อย” ผู้เป็นพี่กอดอกยกยิ้มมองสภาพผู้เป็นน้อง ก่อนที่จะพยักหน้าให้ลูกน้องแล้วเดินเข้าไปหาแดเนียล “เพราะอะไร?” เสียงเข้มของมาเฟียหนุ่มเอ่ยถามน้องชายที่เงียบผิดปกติ เพราะถ้ามันปกติป่านนี้คงตอบกลับเขาไม่ก็หลอกด่าเขาไปแล้ว“เปล่า”“กูจะพยายามเชื่อคำโกหกมึงแล้วกันนะ” ผู้เป็นพี่ชายกระตุกยิ้มมุมปากกับคำโกหกคำโตที่น้องชายบอกมา เขากับแดเนียลอายุห่างกันสองปีก็จริงแต่สองคนเติบโตมาด้วยกัน ไอ้เรื่องโกหกของแดเนียลเป็นเรื่องเดียวที่เขามักเป็นผู้ชนะที่ดูออ
บทที่ 9 เจ้าอารมณ์พอดีแลนกลับไปแล้วภายในห้องก็กลับสู่สภาวะเดิม ความเงียบเข้ามาปกคลุม ร่างหนาทรุดนั่งลงกับโซฟาตัวเดิม แววตาพร่าพรายไร้จุดโฟกัสอย่างจริงจัง แดเนียลเอนหลังพิงกับพนักโซฟา เงยหน้าขึ้นมองเพดานห้องด้วยสีหน้าเรียบนิ่งไร้ความรู้สึก แต่กลับมีบางสิ่งเรียกความสนใจจากเขาให้หันไปมอง แดเนียลเอี้ยวหน้าไปมองกิ๊บติดผมที่นิวเคลียร์มาลืมไว้ที่ห้องและเขาไม่มีโอกาสเอาไปคืนให้เธอสักทีจนกระทั่งวันนี้ มันคงไม่สำคัญอะไรแล้วมั้ง...แกรก...ประตูห้องถูกเปิดเข้ามาอีกครั้ง แดเนียลขมวดคิ้วแน่นเมื่อคนที่เปิดประตูเข้ามาคือดีแลน “อะไรของมึงอีกดีน” แดเนียลชักสีหน้าใส่ผู้เป็นพี่อย่างสะกดกลั้นอารมณ์หงุดหงิดไม่ให้ระเบิดออกไปในตอนนี้“ไปดื่มไหม” เหตุผลที่เขายังไม่กลับเพราะยังไม่อยากทะเลาะกับซัมเมอร์ตอนนี้เลยต้องถ่อมาหาน้องชายที่นี่ แม้ว่าสีหน้าน้องจะอยากต้อนรับมากก็เถอะ ยอมทนหน้าด้านหน่อยเพราะไม่มี...ที่ไปแล้วจริงๆ หากไปดื่มกับเพื่อนก็กลัวเมียโกรธไปกว่านี้ แม่งเขามีสิทธิ์เลือกอะไรไหมวะเนี่ย“จะยืนทำหน้าครุ่นคิดอีกนานไหมวะ มึงเป็นห่าอะไร” ถ้อยคำหยาบคายมาเต็มแต่นั่นก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว ปกติที่ว่าตอนลับห