บทที่ 832

ไท่ซ่างหวงรู้สึกไม่พอใจ "เจ้ากำลังทำอะไร?"

หยวนชิงหลิงรีบพูดทันที "พระองค์ได้ยินผิดไป พระองค์หูฝาดไปแล้ว"

ไท่ซ่างหวงชำเลืองมองนาง "เจ้าลุกมาตรวจให้ข้าหน่อยได้หรือไม่ เมื่อเร็ว ๆ นี้ข้ารู้สึกเจ็บปวดมาตลอดเลยเชียว"

“ได้เพคะ!” หยวนชิงหลิงรีบลุกขึ้นทันที

ไท่ซ่างหวงมีอาการกล้ามเนื้อหัวใจขาด และความดันโลหิตของพระองค์ก็สูงเล็กน้อย ดังนั้นสถานการณ์จึงไม่ค่อยสู้ดีนัก

กล่าวอีกนัยหนึ่งถูกกระตุ้นไม่ได้เด็ดขาด

โชคดีที่เขาประสบกับปัญหาเรื่องราวต่าง ๆ มามากมายในช่วงหลายปีที่ผ่านมา คิดว่าตอนนี้ไม่มีอะไรสามารถกระตุ้นเขาได้

หลังจากสั่งยาแล้ว ไท่ซ่างหวงก็ตรัสถามอย่างเรียบเฉยว่า "สำหรับจิ้งเหอจวิ้นจู่ เจ้าต้องหาเวลาไปคุยกับนางบ้าง คนเราเมื่อตกอยู่ในความสิ้นหวัง หากพลาดไปเพียงเล็กน้อย ชีวิตก็อาจปลิวหายไปได้ "

หยวนชิงหลิงเองไม่คิดว่าพระองค์ยังคงคิดถึงจิ้งเหอจวิ้นจู่ นางรู้สึกโล่งอกมาก และขอบพระทัยพระองค์แทนจิ้งเหอจวิ้นจู่ และสัญญาว่าจะส่งคนไปเยี่ยมนาง

เมื่อหยวนชิงหลิงออกมา นางพบชายวัยกลางคนท่าทางแข็งแรงเดินเข้ามา ชายคนนั้นก้มศีรษะลงและคำนับนาง "คารวะพระชายา"

หยวนชิงหลิงไม่รู้จักเขาจึงถามไปว่า "ท่า