Share
บทที่ 820
Related chapter
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 821
"หยวนชิงหลิงกลืนไม่เข้าคายไม่ออก "ข้าไม่ได้รู้สึกแย่ ข้าไม่ได้คิดเรื่องหยุมหยิมพวกนั้น อย่าเห็นใจข้าไปเลย"อวี่เหวินห่าวรู้สึกผิดหวังนิดหน่อย "ทำไมเจ้าถึงไม่คิดกัน? ทำไมจะคิดไม่ได้ ข้ายังเคยถามกู้ซีเลย"หยวนชิงหลิงมองเหม่อไปที่เขา “ท่านถามกู้ซีไปทำอะไร? เขาเคยผ่านสาว ๆ มาเยอะอย่างนั้นรึ? แล้วท่านยังเคยเอาเรื่องลับ ๆ ในห้องของพวกเราไปคุยกับกู้ซีด้วยหรือ?”"ไม่ใช่แค่กับกู้ซี บางครั้งก็ยังคุยกับพวกถังหยางและจิ้งเหยียนด้วย”หยวนชิงหลิงโกรธเหลือเกิน และมองไปทางเขาก็รู้สึกว่าควรต้องนั่งคุยกันหน่อยแล้ว"เจ้าห้า นั่งลง ข้ามีเรื่องอยากคุยกับท่าน” หยวนชิงหลิงนั่งลงก่อนหยวนชิงหลิงมองไปที่เขา รู้สึกว่าคอนที่นางท้องอยู่นี้ ทำไมถึงเกิดเรื่องไม่หยุดหย่อนสงสัยต้องควบคุมความคิดเขาหน่อยแล้วหยวนชิงหลิงว่า “ต่อจากนี้ไป ไม่ว่าจะกู้ซีหรือใคร จะไปพูดเรื่องพวกนี้กับพวกเขาไม่ได้นะ”อวี่เหวินห่าวตกใจ “แต่ว่าพวกผู้ชายอยู่ด้วยกันแล้วคุยเรื่องอะไรได้อีกรึ? จะให้มาคุยถกขับบทกวีมันก็หาใช่ไม่”'อย่างอื่นเล่า? อย่างราชกิจ? การงาน?”อวี่เหวินห่าวส่ายหน้า “เรื่องปกติพวกนี้ ไม่คุยกันเป็นการส่วนตัวหรอก”"งั้น
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 822
หยวนชิงหลิงรีบหยุดคุยหัวข้อนี้ไม่อยากคิดเลยเถิดไปไกลตอนออกจากบ้านพวกเขาก็ได้รับการตรวจสอบจากคนที่ส่งมาจากในวัง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทางไทเฮาที่ให้องค์รักษ์คอยติดตามไปด้วยค่าใช้จ่ายทั้งของกินของใช้ของหยวนชิงหลิงในการออกไปข้างนอกล้วนแต่เป็นของไทเฮาที่จัดการให้อย่างเข้มงวด“อดทนหน่อยนะ” อวี่เหวินห่าวปลอบนาง และลดม่านในรถม้าลง “หลักจากคลอดแล้วเจ้าอาจรู้สึกไม่ได้รับการดูแลก็ได้”หยวนชิงหลิงส่ายหน้า “ไม่หรอก พอสามแฝดเกิดมาแล้ว พวกเขาอาจถูกรุมล้อมจนแม่แท้ ๆ อย่างข้าไปแตะไม่ได้ด้วยซ้ำ”อวี่เหวินห่าวรู้สึกยินดีมาก “งั้นเยี่ยมเลย พวกเราไม่ต้องมาอุ้มเด็ก ๆ เอง ใช้ชีวิตตามสบายไม่ต้องมาเลี้ยงลูก”หยวนชิงหลิงขำออกมา คนผู้นี้จริง ๆ เลย...จุดนัดพบนั้นคือโรงเตี้ยมหวังเจียงชื่อนี้มักปรากฏอยู่ในนิยายยุทธจักรอยู่บ่อยครั้งหยวนชิงหลิงจินตนาการไปว่ามันต้องเป็นตึกโรงเตี้ยมสูงที่อยู่ริมแม่น้ำ ได้ชมวิวแม่น้ำอันสวยงามจากชั้นบน ลมหนาวพัดโชยมา ชาวยุทธคุยเรื่องวรยุทธ บัณทิตเพลิดเพลินกับการวาดภาพอย่างไรก็ตาม เมื่อมาถึงประตูของลานบ้านคนอื่น รถม้าก็หยุดลงอวี่เหวินห่าวช่วยประคองหยวนชิงหลิงลงมา หยวนชิงหลิ
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 823
อย่างไรก็ตาม เมื่อได้เห็นหยวนชิงหลิง รอยยิ้มของพวกเขาค่อย ๆ จืดเจื่อนลงจากท่าทีที่พวกเขามีต่อหยวนชิงหลิง เห็นได้ชัดเลยว่าหยวนชิงหลิงคนเก่านั้นน่ารังเกียจเพียงใดยิ่งกว่านั้น วันนี้นางออกมาเป็นคนกลุ่มใหญ่ มีคนมากมายอยู่ข้างหลังนางอวี่เหวินห่าวจูงมือนางเดินไป ชายสามคนและผู้หญิงหนึ่งคนทำความเคารพหยวนชิงหลิง "คารวะพระชายาฉู่""ตามสบาย!" หยวนชิงหลิงไม่ใช่คนที่ไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควร พวกเขามีความสุขมากที่ได้เห็นเจ้าห้า แต่พวกเขาไม่ค่อยดีใจนักที่ได้เห็นนาง ดังนั้นนางจึงลังเลเล็กน้อยว่าจะไปหรืออยู่ต่อดีอวี่เหวินห่าวดึงให้นางนั่งลง และรับคำนับทีละคน ผู้หญิงพูดขึ้นมาคนแรกว่า "ท่านนี้คือเซียวหงเฉิน อย่ามองว่านางอ่อนแอและบอบบาง ถ้าหากทะเลาะกันขึ้นมาจริง ๆ ซูยี่สองคนก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาง และนางเป็นหัวหน้าของพรรคหงเหม่ย”หยวนชิงหลิงชื่นชมคนที่มีความสามารถ และรีบทำความเคารพ "คารวะผู้นำเซียว!"เซียวหงเฉินฝืนยิ้มอย่างแข็งทื่อให้หยวนชิงหลิง "หม่อมฉันไม่กล้ารับเพคะ"จากนั้นเขาก็แนะนำชายรูปงามทางด้านซ้าย ซึ่งสวมเสื้อผ้าสีน้ำเงิน คือชายรูปงามที่พูดกับอวี่เหวินห่าวเมื่อครู่นี้ว่า "นี่คือซูหลง เป
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 824
หยวนชิงหลิงชำเลืองมองพวกเขาทั้งสี่คน และเห็นความไม่พอใจในสายตาพวกเขามองไปทางอวี่เหวินห่าวอีกครั้ง เขามีใบหน้าที่ดูกระตือรือร้น ราวกับว่าเขามองไม่เห็นสายตาไม่พอใจของทุกคนเลยหยวนชิงหลิงนั่งลงอีกครั้ง เพราะความกระตือรือร้นในสายตาของเจ้าห้าทั้งสี่คนพยายามหัวเราะ ในสายตาของหยวนชิงหลิงดูแล้วมันช่างฝืนใจเหลือเกินพี่ซูกล่าวว่า "หากพระชายาไม่ชอบหัวข้อที่น่าเบื่อของเรา โปรดนั่งลงและดื่มชากับพวกเราเถอะ"หยวนชิงหลิงอยากจะดื่มชา แต่นางดื่มชาที่นี่ไม่ได้ อย่างน้อยคนที่ไทเฮาส่งมาก็ไม่อนุญาตให้ดื่มเป็นแน่หลังจากอาหารขึ้นโต๊ะแล้ว และยกจัดแจงอาหารสักพักเห็นว่าบนโต๊ะมีของกินและเครื่องดื่ม แต่เป็นของหยวนชิงหลิงเท่านั้นทุกคนอึ้ง มองไปที่อวี่เหวินห่าวด้วยความลำบากใจแต่อวี่เหวินห่าวเกลี้ยกล่อมหยวนชิงหลิงเหมือนเด็ก "กินเถอะ กินอะไรสักหน่อย อย่ากินข้าวเย็นเร็วเกินไป อย่าเพิ่งหิวนะ หมอหลวงบอกว่าเจ้าต้องกินวันละห้ามื้อ"หยวนชิงหลิงกำลังดื่มโจ๊กรังนก จากนั้นเห็นแม่ทัพลู่หม่าดึงตัวอวี่เหวินห่าวออกไป เสียงนั้นดังมาก จนยวนชิงหลิงแสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน“ท่านอ๋อง ท่านเป็นอะไรไป? ท่านพานางมาที่นี่ทำไม? ท
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 825
ไม่ยุติธรรม!ทางด้านอวี่เหวินห่าวปลอบใจแม่ทัพลู่หม่าและกลับเข้ามานั่งลง เห็นว่าบรรยากาศค่อนข้างฝืดเฝื่อนและเย็นชาเล็กน้อย เขาก็รู้ว่าทุกคนไม่ชอบหยวนชิงหลิง ดังนั้นเขาจึงจับมือหยวนชิงหลิงและพูดว่า "ข้ารู้ ทุกคนไม่ชอบเหล่าหยวน มีเข้าใจผิดกันบ้าง แต่นางไม่เหมือนหยวนชิงหลิงคนก่อนจริง ๆ อยากให้ทุกคนลองคุยทำความรู้จักกันก่อนอาจเข้ากันได้”ทุกคนต่างมองหน้ากันด้วยสีหน้าว่าอ๋องฉู่โดนเล่นของใส่แล้วไม่มีใครตอบหัวข้อนี้ เซียวหงเฉินจึงถามท่านหวังเจียงว่า "อย่างไรก็ตาม เหล่าหวัง ท่านช่วยเล่าเรื่องราวของอีกาสามขาที่ท่านเขียนได้ไหม"เหล่าหวังยิ้มและโบกมือ "ไม่ได้ ๆ เป็นการสังเกตแบบผิวเผินเท่านั้น เขียนไม่ได้หรอก ข้ายังคงต้องสังเกตต่อไป""อีกาอะไรรึ?" อวี่เหวินห่าวไม่ได้คุยกับพวกเขามานานแล้ว ดังนั้นจึงไม่รู้ว่าพวกเขากำลังพูดถึงเรื่องอะไรเซียวหงเฉินกล่าวว่า "เหล่าหวังบอกว่าเขาสังเกตเห็นว่าพระอาทิตย์ขึ้นแสงออกเป็นสีเหลือง มีจุดสีดำขนาดใหญ่เท่าเหรียญทองแดงเหมือนอีกาสามขา""โอ้ เรื่องดาราศาสตร์งั้นรึ" อวี่เหวินห่าวสนใจมาก "เป็นไปได้ไหมว่ามีอีกาสามขาอยู่บนดวงอาทิตย์จริง ๆ"เหล่าหวังโบกมือของเขาและ
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 826
อวี่เหวินห่าวคิดว่ามันเป็นการหัวเราะเยาะเย้ย เขาเหลือบมองผู้คนที่อยู่ตรงนั้นเงียบ ๆ และพูดว่า "หากเจ้าไม่เห็นด้วย เจ้าค่อยเถียง มาหัวเราะเยาะกันแบบนี้ไม่ได้ ข้าจะโกรธเอาได้"พี่ซูจึงหยุดพูดหวังเจียงกล่าวว่า "ไม่ใช่การหัวเราะเยาะ แต่ข้าอยากจะขอคำแนะนำจากพระชายา พระชายาศึกษามาดาราศาสตร์ด้วยอย่างนั้นหรือ?"หยวนชิงหลิงส่ายหน้า "ข้าไม่มีงานวิจัย แค่สนใจนิดหน่อยเท่านั้น"สำหรับนางแล้ว ดาราศาสตร์เป็นนิยายวิทยาศาสตร์ที่น่าสนใจเท่านั้น“จุดดับบนอาทิตย์ที่ท่านพูดถึงคือจุนวูใช่หรือไม่?” หวังเจียงถาม"คงใช่" หยวนชิงหลิงกล่าว“แล้วท่านรู้ไหมว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?” ดวงตาของหวังเจียงเป็นประกายเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นหยวนชิงหลิงลังเลอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า "นี่เป็นการคาดเดาของข้า คิดว่าน่าจะเป็นเพราะสนามแม่เหล็กที่ไม่สามารถถ่ายเทความร้อนออกไปได้ แล้วก่อตัวขึ้นบริเวณที่มีอุณหภูมิต่ำ จากตาเปล่าของเราดูเหมือนว่าจะเป็นวงกลม เปรียบเหมือนเราเอาเตามาจุดไฟ ในกองไฟบางส่วนเผาไม่ไหม้ พอดูแล้วมันดูสีเข้มขึ้นหรือไม่ จึงคาดเดาเอาว่าหลักการน่าจะเป็นอย่างนั้น”ทุกคนมองไปที่หยวนชิงหลิงแม้ว่าสิ่
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 827
คำพูดแค่คำสองคำเช่นนี้ ทำให้พวกเขารู้สึกว่าขาดจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ เช่นเดียวกับการรีบตัดสินใจออกไปเที่ยวในวันพรุ่งนี้ ดูเลอะเทอะเสียจริงไม่ต้องถามเหตุผล ไม่ต้องสนใจสถานการณ์ ไม่ต้องวิเคราะห์โอกาสว่าจะชนะหรือไม่ แค่ลงมือทำเท่านั้นหัวข้อนี้เป็นอันจบลงที่นี่หวังเจียงหันกลับมาถามนางว่า "พระชายาได้ศึกษาดวงดาวอื่น ๆ ด้วยหรือไม่? อย่างพวกดวงจันทร์?"เซียวหงเฉินหัวเราะออกมา "พระชายาต้องรู้ว่ามีอู่กัง ฉางเอ๋อร์ กระต่ายอ้วนและต้นหอมหมื่นลี้บนดวงจันทร์ใช่ไหม?"ยังคงเต็มไปด้วยการประชดประชันเสียดสีอวี่เหวินห่าวไม่พอใจ จึงพูดกับหยวนชิงหลิงว่า "บอกพวกเขาไปสิว่าดาวประกายพรึกอยู่ห่างไกลจากเราแค่ไหน"อวี่เหวินห่าวไม่เคยลืมคำพูดที่ทำให้ประหลาดใจเป็นครั้งคราวของหยวนชิงหลิงเลยดวงตาของหวังเจียงเป็นประกาย "พระชายาได้ศึกษาเรื่องดาวประกายพรึกด้วยหรือ?"เห็นแววตาที่ลุกโชนเป็นประกายของอวี่เหวินห่าว หยวนชิงหลิงรู้ว่าวันนี้เขาพาตัวเองมาพบกับคนเหล่านี้ และคนเหล่านี้ต้องการร่วมงานกับเขา เขาต้องการพิสูจน์ให้พวกเขาเห็นว่านางไม่ใช่หยวนชิงหลิงคนเดิมแม้ว่าจะเป็นการเปลี่ยนมุมมองเล็กน้อย แต่ก็ดีกว่าความรั
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 828
อ๋องจี้สูญเสียไปมาก แต่เขาก็สงบขึ้นมากเช่นกันไม่กี่วันต่อมา พระชายาจี้มาพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา อาซื่อบอกว่าเขากำลังหยุดสถานการณ์วุ่นวายไว้ พระชายาจี้บอกให้หยวนชิงหลิงสบายใจได้ เขาหยุดสถานการณ์วุ่นวายไม่ได้ เพราะเขายุ่งจนไม่สนหัวสนหางแล้วเกี่ยวกับการเรื่องตุ๊กตาสาปแช่ง แม้ว่าพระชายาจี้จะมอบเงินหนึ่งหมื่นตำลึงให้เขา เพื่อแลกกับความสงบสุขชั่วคราว แต่พระชายาจี้ก็เริ่มติดต่อกับผู้คนอย่างลับ ๆ และไม่สนใจอ๋องจี้อีกต่อไปอ๋องจี้ทุ่มเทไปให้ฉู่หมิงหยาง โดยหวังว่าฉู่หมิงหยางจะสามารถทำให้ตระกูลฉู่ทำการสนับสนุนเขาได้"ฉู่หมิงหยาง? ตระกูลฉู่จะไม่ฟังฉู่หมิงหยางน่ะสิ" หยวนชิงหลิงหัวเราะพระชายาจี้ก็หัวเราะ "เมื่อเป็นคน การเต็มไปด้วยความหวังเป็นเรื่องดี ในเมื่อเขาต้องการการสนับสนุนจากตระกูลฉู่ ก็ให้เขาพยายามเพื่อมันสักหน่อย อย่างน้อยมันก็ทำให้เรามีเวลาว่าง แล้วตัวเขาเองก็ไม่ได้ทำอะไรมากมายในช่วงไม่กี่ปีมานี้ อย่างมากสุดก็ใช้ฐานะความดีความชอบเป็นหลักประกัน แต่ของเหล่านั้นเทียบไม่ได้เลย เมื่อเทียบกับความผิดของเขา ตรงกันข้ามเจ้าห้าของเจ้านั้นมีความดีความชอบจริง แต่ความเข้าใจผิดทั้งหลายนั้นล้วนเกิดจา
Latest chapter
