ความวุ่นวาย

ชะโงกมองกระทะที่นำมันเริ่มเดือด พอเสียงเดือดสงบลงจนเงียบงันนั่นเท่ากับ กระทะร้อนเต็มที่แล้ว

ศรีไพรใช้ทัพตักส่วนผสมหย่อนลงไปในกระทะให้ลักษณะเป็นก้อนกลมๆ สวยงาม หลายก้อนแต่ไม่ให้วางติดกันจนเกินไป เสียงน้ำมันกำลังเดือดเพื่อดึงเอาน้ำในแป้งที่ผสมไว้ออกมา

“ตาเจ้าแล้วอี้เอ่อร์”

อี้เอ่อร์ที่จับตามองตามสิ่งที่ศรีไพรทำ จึงเริ่มคนและตักและหย่อนแป้งที่ผสมไว้ลงในกระทะบ้าง เสี่ยวลี่กับเสี่ยวหยาก็กำลังเฝ้ามองวิธีการทอดข้าวโพด

ศรีไพรหันไปใช้ทัพพีสะกิดข้าวโพดในกระทะลูกแรกให้ลอยขึ้นมาด้านบนเป็นการพลิกไปในตัว

แป้งทั้งก้อนเริ่มเหลืองสวย เสี่ยวลี่กับเสี่ยวหยายิ้ม

ใช้กระชอนช้อนเอาก้อนแป้งที่สุกเหลืองสวยมายังกระชอนตาห่างอีกอันที่สำหรับพักน้ำมัน

แล้วใช้กระชอนตาถี่อีกอันช้อนเอาเศษแป้งสีเหลืองขึ้นมาจนหมดเหลือแต่น้ำมันใสๆ

“ก่อนจะเอาของใหม่ลงพวกเจ้าจะต้องช้อนเอากากหรือเศษของเแป้งออกให้หมด เพื่อเศษแป้งพวกนี้จะได้ไม่เกาะกับก้อนแป้งใหม่ที่เรานำลงไปทอดครั้งต่อไปแต่หากพวกเจ้าลืมเศษแป้งพวกนี้จะไหม้และเกาะของใหม่จนกลายเป็นสีดำคล้ำ นี่คือเคล็ดลับของการทอดที่ต้องใช้แป้ง”

ทั้งสี่คนพยักหน้าเดินมาชะโงกก้อนข้าวโพดที่ทอดจนเหล