บทที่ 312 พบกับเฮียเปียว

เจี่ยงอีอีพยักหน้า จากนั้นก็พูดว่า "นังกากเดนฆ่าไม่ตายนี่ นับวันยิ่งหลงระเริงเกินไปแล้ว"

หลีเกอรีบปลอบเธอ “หัวเราะทีหลังดังกว่า ปล่อยเธอย่ามใจให้เต็มที่ไปเลย ฉันกับเธอถึงเวลาที่ต้องสะสางบัญชีกันแล้ว"

แววตาของหลีเกอแฝงไปด้วยความเฉียบคม

หลังจากวางสายแล้ว เจิ้งหลิ่วก็ผลักประตูเข้ามา "ประธานหลี ผมติดต่อเฮียเปียวได้แล้ว เขาบอกให้เราไปพบที่คฤหาสน์ผานหลง พรุ่งนี้ตอนแปดโมง"

มุมปากของหลีเกอปรากฏรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ "ตอบเขากลับไปว่าเราจะไปตามนัดแน่นอน"

เจิ้งหลิ่วเตือน "ควรแจ้งสำนักงานใหญ่ที่ประเทศ F ไหมครับ ให้พวกเขาส่งคนมาช่วย?"

"ไม่ต้อง พาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยใต้บังคับบัญชาของเราไปด้วยก็พอแล้ว เจอกันซึ่งหน้าแบบนี้ สังคมบ้านเรามีขื่อมีแป เขาคงไม่โง่พอที่จะทำอะไรสุดโต่งพรรค์นั้น"

"ครับ ประธานหลี"

เมื่อเจิ้งหลิ่วจากไปแล้ว หลีเกอก็เงยหน้าขึ้นมองออกไปนอกหน้าต่าง สามารถมองเห็นเมืองทั้งเมืองได้จากมุมสูง

นิ้วของหลีเกอเคาะโต๊ะเป็นจังหวะ เหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

เช้าวันรุ่งขึ้น

เวลาเจ็ดโมง บอดี้การ์ดฝีมือดีที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างเข้มงวดรออยู่ที่หน้าอาคารตี้เซิ่งแล้ว หลีเกอไม่ได้บอกใ