บทที่ 316 นายหญิงผู้ยิ่งใหญ่

เมื่อคนรอบข้างเห็นเช่นนั้น ก็คุกเข่าลงทีละคน แล้วตะโกนพร้อมกันว่า

“นายหญิง!"

เมื่อตาวอิ่งเห็นฉากนี้ก็รู้สึกไม่เต็มใจอย่างยิ่ง แต่พี่น้องของเขากลับยอมรับหลีเกอเป็นนายอย่างง่ายดาย แล้วอีกหน่อยเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?

"ไอ้แซ่ตาว ยังมัวยืนบื้ออยู่อีก รีบคุกเข่าลงสิ! ขอให้นายหญิงไว้ชีวิตซะ" เฮียเปียวตะคอก

ในใจของตาวอิ่งมีแต่ความไม่ยินยอม แต่ภายนอกทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมจำนนต่อโชคชะตา ลังเลอยู่นาน ก่อนจะก็คุกเข่าลงอย่างไม่เต็มใจ

หลีเกอก็ตกใจไม่แพ้กัน ไม่คิดว่าเฮียเปียวจะเป็นคนเถรตรงอย่างนี้!

พูดจริงทำจริง!

ควรค่าแก่การได้รับความเคารพอย่างแท้จริง

"ลุกขึ้นเถอะทุกคน"

เมื่อเฮียเปียวได้ยินดังนั้น ก็เรียกลูกน้องให้ลุกขึ้นยืนตาม

จากนั้นก็ทำตัวเหมือนเป็นลูกน้องผู้ซื่อสัตย์คนหนึ่ง ก้าวเข้ามาหาเธอแล้วพูดว่า "นายหญิง ต่อไปนี้เราทุกคนจะติดตามคุณไปทุกที่ ความผิดของตาวอิ่งก่อนหน้านี้ คุณอยากจะจัดการยังไงก็ได้ เอาชีวิตหมา ๆ ของมันเพื่อชดใช้ก็ได้"

หลีเกอกรีดนิ้วเล่นอีกแล้ว พูดเบา ๆ ว่า "ฉันไม่สนใจชีวิตเขาหรอก แต่ฉันอยากให้เขาช่วยทำธุระอะไรบางอย่างให้ฉันหน่อย"

ตาวอิ่งรู้สึกโล่งใจเมื่อได้ยินอย่างนั้